Wednesday, October 14, 2009
ေ႐ႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ...
(ပဲနဲ႔)
အဲဒီ လက္ကိုင္ပုဝါေလး ဘယ္လိုလုပ္ ကိုယ့္လက္ထဲ ေရာက္လာလဲ ဆိုေတာ့...
အေဒၚဝမ္းကြဲက အဲဒီတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ဥပေဒ တက္ေနတယ္။
ဘယ္ႏွစ္လဲ ဘာလဲဆိုတာေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။
တခါတုန္းက ေရးဖူးတဲ့ အေဒၚဝမ္းကြဲပါ။
သူက အဲလိုမ်ိဳး ႐ိုက္ခိုင္းတာ။
Labels:
childhood,
me,
Photos,
remembrance
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
ဟုတ္ပါရဲ့ ပဲနဲ႔။
အဲဒီ အရြယ္တုန္းက ပဲနဲ႔ေပမဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ ပဲေလးနဲ႔ေနာ္။
ဒီဇိုင္းကေတာ့မိုက္တယ္ကြာ
ေဖာင္းေဖာင္းဝဝေလး ခ်စ္စရာ
ပဲရီတာေလး
(ပဲနဲ႔)
It is a beautiful word.
BINO
အဲဒီပုံေလး ခ်စ္စရာတအားေကာင္းတယ္ပဲ။ ေနတတ္တယ္။
ရီတာက ငယ္ငယ္ေလးတည္းက ေနတတ္တာပဲေနာ္။(ပဲေနာ္ လို ့ေျပာခ်င္တာမဟုတ္ရပါ) :D
15 Oct 09, 12:27
JulyDream: ငယ္ငယ္ကတည္းက ပဲမ်ားတတ္တာပဲ။ မပဲ... အဟက္
ခ်စ္စရာေလး...
ဒီပုံေလးလည္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ း) ဇြန္လည္း ငယ္ငယ္က ေရႊတိဂုံဘုရားေပၚမွာ ဓာတ္ပုံရုိက္ဖူးတာ သြားသတိရတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေမေမနဲ႔။ တစ္ေခါက္က ၀က္သက္ေပါက္ထားလုိ႔ ကတုံးေလးနဲ႔။
Post a Comment