Friday, November 20, 2009

ျဖဴး

ျဖဴး

ဒီလို မိုးတစြတ္စြတ္ ႐ြာတဲ့ အခ်ိန္ဆို ရန္ကုန္ကိုလည္း သတိမရ၊ ဇာတိၿမိဳ႕ကိုလည္း သတိမရဘဲ အလယ္တန္းတေလွ်ာက္လံုး ေနဖူးခဲ့တဲ့ ျဖဴး ကို ပို သတိရမိတယ္။


ေမြးကတည္းက အသက္ ၁ဝ ႏွစ္ေလာက္ထိ ေနလာခဲ့တဲ့ ဇာတိကေန ခြာၿပီး၊
ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ကာလ အေတာ္ၾကာၾကာ ေနဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တယ္။


အဲဒီ အခ်ိန္ဟာ ဘဝမွာ အေရးပါတဲ့ အခ်ိဳး အေကြ႕လို႔ ေျပာမယ္ ဆုိလည္းရ၊
သူမ်ားတကာလဲ ႀကံဳေနက် ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဉ္ အေျပာင္းအလဲေလးပါပဲ လို႔ သတ္မွတ္မယ္ ဆုိလည္းရ...

တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ အ႐ြယ္ကတည္းက ေဖေဖ့ဘက္က အဘိုး အဘြားေတြနဲ႔ (ေဝမွ်တယ္ ဆုိတာကို မသိဘဲ) တေယာက္တည္း ေနလာခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ မိသားစုနဲ႔ ပထမဆံုး ျပန္ေနခြင့္ရတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ကာလပါပဲ။

ရာသီဥတု၊ အစားအေသာက္၊ ပတ္ဝန္းက်င္၊ လူေတြ၊ စာသင္ခန္းေတြ...
အားလံုးဟာ အသစ္။


တေလွ်ာက္လံုး ႀကံဳရေတာ့မယ့္ အေျပာင္းအလဲေတြရဲ႕ အစ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မယ္။

အစကေတာ့ စိတ္ညစ္တယ္။ ေက်ာင္းအသစ္မွာ အေပါင္းအသင္း အသစ္ေတြ၊ စာသင္ပံု အသစ္ေတြ၊ ဓေလ့ထံုးစံ အသစ္ေတြ၊ အဲဒီထက္ အဓိက က်တဲ့ အသစ္ကေတာ့ ရာသီဥတု အသစ္ပါပဲ။

ရာသီဥတု အေနအထား ဆိုတာကလည္း အဲဒီအခ်ိန္က ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္အေျခအေနကို အေတာ္လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ factor တစ္ခုေပါ့။ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ေသြ႕ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ က်င့္သားရလာခဲ့တဲ့ ေနရာကေန၊ မိုးေရေတြ၊ မိုးစက္ေတြ စိုစိုစြတ္စြတ္နဲ႔ အစကေတာ့ အေတာ္ စိတ္ပ်က္သားပဲ။

ေနရာေဟာင္းက ခြဲထြက္လာရတဲ့ feeling ရယ္၊ အသစ္ေတြနဲ႔ က်င့္သားရေအာင္ ျပန္ႀကိဳးစားေနရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ရယ္... စတုတၳတန္း ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ မလြယ္ခဲ့ဘူး ဆုိရမယ္။ ပင္ကိုကေတာ့ သိပ္ adept ျဖစ္လြယ္တဲ့သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

ခုခ်ိန္ထိ မိုးေတြ႐ြာရင္ အဲဒီခ်ိန္က feeling ဟာ မသိမသာ ဝင္လာတုန္းလုိ႔ ကိုယ့္ဘာသာ ထင္မိတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာတင္ ျဖစ္ရက္နဲ႔၊ ၿပီးေတာ့ မိသားစုနဲ႔ ျဖစ္ရက္နဲ႔ ဒီ feeling မ်ိဳး ျဖစ္သလား ဆိုရင္ ျဖစ္တယ္ လို႔ပဲ ေျပာရမယ္။ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္၊ ၁၁ ႏွစ္ မွာ ႀကံဳရတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္တယ္။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အေတြ႕အႀကံဳအရ အညာနဲ႔ ေအာက္ ဟာ အေတာ္ ကြာပါတယ္။
အဲလို ႀကံဳခဲ့ဖူးလို႔ ဂ်ဴးရဲ႕ "ျမ ရဲ႕ လ" ကို ဖတ္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း နားလည္ ခံစားလို႔ ရတာ။
ေနာက္ ဂ်ဴး ကိုယ္တိုင္လည္း အညာသူျဖစ္လို႔ ဒီဝတၳဳ ကို ဒီလို presentation နဲ႔ ေရးဖို႔ ျဖစ္လာတာလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဝင္းဝင္းလတ္ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ဝတၳဳ႐ွည္။
"အခ်စ္၊ အလုပ္ ႏွင့္ ဘဝ ကို တည္ေဆာက္ျခင္း" လား မသိ။
(ေခါင္းစဉ္ ေသခ်ာ မသိေတာ့ဘူး။ ဆရာမ ႐ုတ္တရက္ ဆံုးသြားတာမို႔ အဲဒီ ဝတၳဳ ၿပီးလည္း ၿပီးမသြားဘူး။)
တခန္းေလာက္ ဖတ္မိေတာ့ ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး အေျပာင္းအလဲေတြနဲ႔ ႀကံဳလာခဲ့ရတယ္ ဆုိတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ ဆရာဝန္ အမ်ိဳးသမီးေလးရဲ႕ feeling ကို ေရးထားတာ အေတာ္ ေကာင္းတယ္။
ပါးပါးကေလးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း အေတာ္ထိတယ္။
စာေရးသူ
ရဲ႕ ငယ္ဘဝ တစိတ္တပိုင္းလဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

အဲဒါ ဖတ္မိေတာ့လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထင္မိေသးတယ္။ ငါနဲ႔ တူပါလား ဆုိၿပီး
(နာမည္ႀကီး ဇာတ္ေကာင္ေတြ ကိုယ္နဲ႔ တူတယ္ ထင္ေနတာ စိတ္ႀကီးဝင္ေနတာလားေတာ့ မသိ)...

ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျဖဴးမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ 2nd native လို ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္ေလ။
ျဖဴးရဲ႕ မိုးရာသီထက္ ျဖဴးရဲ႕ ေဆာင္းတြင္းနဲ႔ ေႏြရာသီေတြကို ပိုေပ်ာ္တယ္။ အဲဒါေတာ့ ေသခ်ာတယ္။

ထ (၁) ေက်ာင္းရယ္၊ ေက်ာင္းေ႐ွ႕က အုတ္နီနီ ေဆး႐ံုဝင္းရယ္၊
အဲဒီကေန ေ႐ွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ရင္ စစ္တပ္၊ လမ္းထိပ္ေရာက္ရင္ ညာဘက္ထိပ္မွာ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္႐ွိတယ္။ ကပ္ရပ္က စာတိုက္၊ အဲဒီမွာလည္း သူငယ္ခ်င္း၊ တဘက္ထိပ္က ရဲစခန္း၊ အဲဒီမွာလည္း သူငယ္ခ်င္း။ အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း ခုေတာ့ ဆရာဝန္ ျဖစ္သြားၿပီ။
အေပအေတေကာင္။ ဆရာဝန္ ျဖစ္တာမ်ား အံ့ၾသမဆံုးဘူး။

ေအးေလ သူကလည္း ကိုယ့္ကို အဲလို ေတြးခ်င္ေတြးေနမွာ။
အေပအေတမ၊ ဘယ္လိုလုပ္ ဘြဲ႕ရသြားတာလဲ ဆုိၿပီး။

မထင္ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ ဦးေႏွာက္ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ထင္ရတဲ့၊ ႀကိဳးစားတဲ့၊ ျဖစ္ခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ က်န္ခဲ့ၾကတယ္။

ဆက္လာရင္ ႐ုပ္႐ွင္႐ံုနဲ႔ ကပ္လ်က္ အေအးဆုိင္ တစ္ခု႐ွိတယ္။
သူငယ္ခ်င္း အေဒၚရဲ႕ ဆုိင္။ ေနာက္ေတာ့ ေစ်း။ အဲဒီထဲမွာလည္း သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕႐ွိတယ္။
ဆက္လာၿပီး တံတားနဲ႔ မနီးမေဝး ေရာက္လို႔ ညာဘက္ကို ေကြ႕၊ ရထားလမ္းကို ေက်ာ္လိုက္ရင္ေတာ့ အၿမဲ တတြဲတြဲ ေနခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲကို ေရာက္မယ္။
(အဲဒီ သူငယ္ခ်င္း ခုေတာ့ ၿမိဳ႕က စာတိုက္မွာပဲ အလုပ္ဝင္ေနတယ္။)

သူ႕မိဘေတြက ေက်ာင္းက ဆရာနဲ႔ ဆရာမေတြ။ ၉ တန္းမွာ ဆရာမ နဲ႔ သင္လိုက္ရေသးတယ္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ ကိုယ္တို႔ ၈ တန္းေလာက္မွာ ပင္စင္ယူေတာ့ ေက်ာင္းမွာေတာ့ မဆံုရဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဂၤလိပ္စာ က်ဴ႐ွင္ကို ဆရာႀကီးဆီမွာ ယူတယ္။ အဲဒီအိမ္ကိုလည္း လြမ္းတယ္။

မေန႔က Dr. Zhivago ၾကည့္ေတာ့ Lara နဲ႔ ျပန္ၿငိၾကတဲ့ အခန္းမွာ Lara ေနတဲ့ သစ္သားအိမ္ကေလးကို ၾကည့္ၿပီး၊ က်ဴ႐ွင္တက္ခဲ့တဲ့၊ ကိုယ့္အိမ္လို ေနခဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီ အိမ္ နဲ႔ ရပ္ကြက္ကေလးကို သတိရမိတယ္။

ေဆာင္းဝင္တာနဲ႔ ေရနည္းသြားတဲ့ ျဖဴးေခ်ာင္းရယ္၊ တံတားရယ္၊ ေခ်ာင္းေဘးက သာသနာ့ ဗိမာန္ရယ္၊ အဲဒီကေန အေနာက္ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရင္ ျမင္ရတဲ့ ပဲခူး႐ိုးမရယ္။ ေနဝင္ခ်ိန္ဆို အေတာ္လွတယ္။ ကိုယ္တုိ႔ ၈ တန္းႏွစ္မွာ အဲဒီေခ်ာင္းထဲ ေက်ာင္းက အငယ္တန္း ကေလးတစ္ေယာက္ ေရနစ္ဖူးတယ္။

အေဝးေျပးလမ္းမႀကီး ေဘးက ဝဲေဒါင့္ ဆုိတဲ့ ႐ွမ္း႐ြာကေလးက အေၾကာ္ဆိုင္ေတြရယ္။
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္၊ က်ဴ႐ွင္ ဆင္းခ်ိန္ေတြရယ္။

ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြရယ္၊
က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ စက္႐ံုဝန္း တစ္ခုရယ္၊
ညဘက္ေတြမွာ ၾကားရတဲ့ မီးရထားသံနဲ႔ ဥၾသသံရယ္။
တကယ္ပဲ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
၉ တန္း ႏွစ္တဝက္ ေရာက္ေတာ့ အဲဒီကေန ေျပာင္းရျပန္တယ္။

ဒီတခါ ျမန္မာျပည္ ျပန္ရင္ ကိုယ္ အဲဒီကို တေခါက္ေလာက္ ျပန္ခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ အရာရာ ေျပာင္းကုန္မွာပဲေနာ္။
သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕လည္း အဲဒီမွာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။
နယ္ထံုးစံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ က်န္ပါေသးတယ္။

ျပန္သြားလို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕တဲ့ အခါ...
ျဖဴးေခ်ာင္းတံတားေပၚ စက္ဘီးစီးတဲ့ အခါ...
အေၾကာ္ဆုိင္မွာ ထိုင္တဲ့ အခါ...
ေက်ာင္းႀကီးကို ျပန္ၾကည့္မိတဲ့ အခါ...
ေနခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္႐ွိရာကို ျပန္ၾကည့္မိတဲ့ အခါ...

ေပ်ာ္တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အရင္နဲ႔ မတူမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပါပဲေလ။

***

ဒီေန႔ညေန ႐ံုး အျပန္ စိုစိုစြတ္စြတ္ မိုးေရေတြထဲ ျဖတ္လာၿပီး၊ ေရဝပ္ေနတဲ့ ျမက္ခင္းစပ္ေတြနဲ႔ ကြန္ကရစ္ လမ္းေလးေတြ ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ ငယ္ဘဝကို သတိရတယ္။


***

54 comments:

PAUK said...

ကိုယ့္ဇာတိေျမကလႊဲရင္ ကိုယ္အသြားခ်င္ဆံုးျမိဳ႔က
ျဖဴးဆိုရင္...ရယ္စရာေကာင္းေနမလားပဲ..။။
တကယ္သြားခ်င္ေနတာ။။
ကိုယ့္ကို ျဖဴးျမိဳ႔အေၾကာင္း ေဝေဝဆာဆာေျပာျပ
မယ့္သူမရွိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ဝက္ေလာက္
ရင္းနွီးေနသလို..။။
စပါးစိုက္ခင္းေတြ ရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးသလို။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...
ရီတာ ေျပာျပေနသမွ် ျဖဴးကို စိတ္ထဲ အေသအခ်ာ လိုက္မွတ္ထားလိုက္ျပီ။။

Bino said...

I suddenly go flashback in my childhood.
But I can't see or remember all.
Most events are blur.
I think your IQ is much more than me.

BINO

Nge Naing said...

မုိးရြာရင္ေတာ့ တခုခုကို သတိရတာ လူတုိုင္းပဲထင္တယ္။ Rita တေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး။ အစ္မတို႔ဘက္မွာေတာ့ မိုးရြာရင္ ကၽြဲႏြားေတြလည္း ခ်ည္တိုင္ေဟာင္းကို သတိရတယ္လို႔ ေျပာစမတ္ရွိပါတယ္။

ျမတ္ႏိုး said...

I also miss my Phyuu trip with my colleagues.

amayarko said...

မိုးရြာရင္ေတာ့အျပင္မထြက္ခ်င္ ။ ျပတင္းေပါက္က မိုးစက္ေတြေငးေနရတာပိုျပီးၾကိဳက္တယ္ ။.

မငယ္ႏိုင္ comment ကရီရပ:)) (မရီတာေရေဆာရီး)

Anonymous said...

ျဖဴး ဘိုးဘြားရိပ္သာ ကိုေရာ ထည့္မေရးဘူးလား ထ(၂) မွာေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလား T-ေဒၚခင္စိုးဦးတို႕ T-ေဒၚေအးျမင့္တို႕နဲ႕ေရာ သင္ဖူးလား။ ျဖဴးေတာင္ေပၚဘုရားပြဲ အေၾကာင္းေလးလဲ ေရးအံုးေလဗ်ာ....အားေပးေနပါတယ္ :)

Rita said...

Anonymous ဘယ္သူပါလိမ့္။ ေျပာႏိုင္ရင္ ေျပာသြားပါဦး။ သိခ်င္လုိက္တာ။

ေဒၚခင္စုိးဦးနဲ႔ ၉ တန္း က်ဴ႐ွင္ Phys & Mathsသင္ဖူးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာမ ေက်ာင္းမွာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ပင္စင္ယူခ်ိန္ေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့ အလုပ္ထြက္လိုက္သလား၊ ေဆးပင္စင္လား မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ က်ဴ႐ွင္ တက္ရင္း ဆရာမ အေဖ ေမြးေန႔ သြားစားၾကတာ မွတ္မိပါေသး။

ေဒၚေအးျမင့္က ဘယ္သူလဲ။ ၁ဝတန္း ဆိုရင္ အဲဒီမွာ ကိုယ္ မ႐ွိေတာ့ဘူး။

ျဖဴးမွာ ၅ ႏွစ္ခြဲေတာင္ ေနလာတာ ျမသိန္းတန္ ဘုရားပြဲ (ေတာင္ေပၚ) တခါမွ မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ ကိုယ္က အဲဒါမ်ိဳးက် ဝါသနာမပါလို႔။ :)

Anonymous ဘယ္သူပါလိမ့္။ ကိုယ့္ batch မ်ားလား။

Anonymous said...

ကြ်န္ေတာ္က ထ (၂) က ပါ။T-ေဒၚေအးျမင့္က Eng က်ဴရွင္သင္တာေလ။ ၉၈ မွာ ၁၀တန္းေအာင္တာပါ...same batch ျဖစ္မလား junior ျဖစ္ေနမလားေတာ့ မသိဘူးဗ်...

Rita said...

'98 batch ဆို တတန္းငယ္မယ္။
ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ '98 မွ ၁ဝ တန္းေအာင္တာ။

ထ (၂) မွာ ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတာ့ မ႐ွိဘူး။
ေအာင္သုခ ဆီစက္က ေမသူစိုးလား မသိ။ နာမည္ေမ့ေနၿပီ။ သူကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမို႔ သိတယ္။ သူက ကိုယ္တုိ႔ batch, ေက်ာင္းပဲ ကြဲတာ။

ေအာင္သုခနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေလာက္မွာ႐ွိတဲ့ အိမ္ႀကီးက ဆရာ ဦးျမင့္ေဌးက ကိုယ့္ဆရာ အရင္းေခါက္ေခါက္ေပါ့။ ဆရာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အမွတ္ရစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္။

စာလာဖတ္တာ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ။

Anonymous said...

အျမဲလိုလုိလာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ မရီတာ။ အားေပးေနပါတယ္ .....

ေလးစားခင္မင္လွ်က္

SK

Rita said...

pauk က ျဖဴးကို စိတ္ဝင္စားတယ္လား။ ေရစက္႐ွိလို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ေနခဲ့ဖူးတာရယ္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ေၾကာင့္ စြဲလမ္းေနတာပါ။ အဲဒါေတြ ဖယ္လုိက္ရင္ ျဖဴးက တျခားၿမိဳ႕ေတြထက္ ဘာမွ မထူးျခားတဲ့ သာမန္ေနရာေလးပါပဲ။

ဥပမာ ေပါက္တို႔ ေမၿမိဳ႕ဆို ေနလဲ မေနဖူး၊ ဘယ္သူမွ မ႐ွိေပမယ့္ စြဲလမ္း ေနခ်င္စရာေကာင္းတယ္။

ျဖဴးမွာ စပါးခင္းေတြတင္မကဘူး။ ႀကံခင္းေတြလည္း ႐ွိတယ္ ေပါက္။ ၃/ ၄ မိုင္ေလာက္ အကြာမွာ ေဇယ်ဝတီ သၾကားစက္ ႐ွိတယ္ေလ။

ျဖဴးအေၾကာင္း ေရးစရာေတြ ႐ွိေနေသးတယ္။ ထပ္ေရးဦးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က ေဒသႏၱရ observation ေတာ့ ခပ္ညံ့ညံ့ပဲ။ မွတ္ဉာဏ္ကလဲ မေကာင္းေသး ဆုိေတာ့ တခ်ိဳ႕ဟာေတြ ေမ့ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ SK ကို ျပန္ေမးၿပီး ေရးရတာေပါ့။ =)

Anonymous said...

good article.
My grandfather was from Phyu,
in my childhood,I spent my summer vacation at there 2 or 3 times with my grandparents.
I also love Phyu Myo.
I love to swim at Phyu Chaung ( river ) and farouite thing is ridding bicycle with friends( cousins) in evening.

Rita said...

Thank u, Uncle. =)

ဟုတ္တယ္ မငယ္ တိရိစ ၦာန္ေတြေတာင္မွ သတိရတတ္ၾကေသးတယ္။ လူ ဆိုေတာ့ ပိုဆုိးတာေပါ့။ ခုလို အေဝးမွာ တေယာက္တည္း ႐ွိေနတဲ့ အခ်ိန္ဆို ဆိုဖြယ္ရာ မ႐ွိၿပီေလ။

momiji >>> အစ္မ စိတ္ပါရင္ အဲဒီ trip ေလး အေၾကာင္း ေရးပါလား။ ျဖဴးအေၾကာင္း နဲနဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္ နားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ။

amayarko >>> ဒီေန႔ ႐ံုးမွာ အားေနေတာ့ ကိုယ္လဲ comment ေတြကို ၿပံဳးၿပီး ဖတ္ေနမိတယ္။ :D

ၾကည္ said...

ေတာင္ၾကီး -ရန္ကုန္သြားရင္ ျဖဴးျမိဳ႔ေလးကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ၾကည့္မိတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ နာမည္ႀကီး သၾကားစက္ရိွလို႔ ၾကည့္မိရင္း အနီးအနားက ၿမိဳ႔ေတြကို သတိျပဳၾကည့္မိတာမ်ိဳးပါပဲ။ ေနာက္ကိုဆိုရင္ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့ ဘေလာဂ္ဂါေလးကို လြမ္းေအာင္ ၊ စာတစ္ပုဒ္ဖြဲ႔ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျပဳစားတဲ့ ဒီၿမိဳ႔ေလးကို ေရာက္ရင္ျဖင့္ အရင္ကထက္ ပိုမိုစိတ္၀င္စားစြာ ၾကည့္မိေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႔.....

Anonymous said...

ဪ။ ေမျမိဳ မန္းေလးကို လြမ္းလိုက္တာ။
SM

Anonymous said...

ဘယ္ေနရာမွ အၾကာၾကီး မေနပါဘူး။ မန္းေလးကိုေတာ့ သံေယာဇင္ရွိသား။
SM

နန္းညီ said...

အညာကို ခ်စ္ၾကတဲ့လူေတြကို အံ့လည္းၾသ သေဘာလည္းက်မိတယ္.. အညာကို သိပ္ခံစားလို႔မရလို႔

Rita said...

တကယ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ မ႐ွိပါဘူးေလ။
လူဆိုတာ ငါ့ေနရာ ဆုိတဲ့ အစြဲနဲ႔ ေနသားက်ခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာကို တြယ္ဖက္တာပါပဲ။

အညာကလူေတြကလည္း ေအာက္ျပည္ေအာက္႐ြာကို ခံစားလို႔ ရမယ္ မထင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္။ အေနၾကပ္ အေသခက္။ ေျမႀကီးမ႐ွိ ဘာမ႐ွိ၊ မီးပ်က္ရင္ေတာင္ တင္စရာ ေရမ႐ွိ။ အထပ္ျမင့္ေတြ ေနတဲ့သူဆုိရင္ေပါ့။

ဒီလိုပဲ တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံကလူေတြကလည္း ထင္လိမ့္မယ္။ ဒီေလာက္စုတ္ျပတ္ လူ႕ အခြင့္အေရးမ႐ွိတဲ့ ႏိုင္ငံကိုမ်ား ပိုက္ဆံကုန္ခံၿပီး ခဏခဏ ျပန္ခ်င္ၾကတာ ဘာခံစားခ်က္နဲ႔ မ်ားလဲလို႔။

တကယ္ေတာ့ စိတ္အင္နား႐ွားပါပဲ။
အတၱပါပဲ။ ကိုယ္ေနေနက်ေနရာ၊ ကိုယ္နဲ႔ တူရာတူရာေတြ ႐ွိတဲ့ေနရာ၊ ကိုယ့္ကို ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြ ႐ွိတဲ့ေနရာမို႔ တြယ္ဖက္ခ်င္တာပဲ။

တခ်ိဳ႕ေတြ ေႂကြးေၾကာ္သလို ျဖဴစင္စြဲမက္စြာ စာဖြဲ႕ေလာက္တဲ့ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ႀကီးလို႔ မထင္မိတာေတာ့ အမွန္ပဲ :D :D

အဲဒီစိတ္ဟာ အဲဒီလုိ စာဖြဲ႕ေလာက္တယ္။ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္ဓါတ္ႀကီး ျဖစ္တယ္ ဆိုရင္လည္း ဠင္းတေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွသတဲ့။ လူတိုင္းမွာ အဲဒီ စိတ္႐ွိတယ္။

လူဆိုတာ ႏိုင္ငံခ်င္းယွဉ္ရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ၿမိဳ႕ခ်င္းဆိုရင္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕၊ ကိုယ့္ၿမိဳ႕မွာမွ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ ကိုယ့္လမ္း၊ ကိုယ့္အိမ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္။

နန္းညီ ေျပာတာနဲ႔ နဲနဲေတာ့ ေသြဖည္သြားပံုရတယ္။
စိတ္ထဲ႐ွိတာကို ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာလိုက္တာ။ ႐ွည္သြားတယ္။ ကိုယ္က စိတ္ထဲ အစာမေၾကတာ တစ္ခု႐ွိရင္ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တုိင္း ျပန္ေပၚလာတတ္တယ္။ စကားပိုေတြကို မယံုတတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ သိပ္မဆိုင္လွေပမဲ့ ထည့္ေျပာလုိက္တာ။
=)

Rita said...

20 Nov 09, 09:51
SK: မရီတာ နဲ႕ အမ်ိဳးလာစပ္ေနတာ

20 Nov 09, 09:53
SK: စပ္သာ စပ္ေနတာ မရီတာလည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို သိမွာမဟုတ္ ..ကြ်န္ေတာ္လဲ မရီတာကို မသိဘူးဗ်... BTW သိပ္မၾကာခင္ ျဖဴးျပန္အံုးမွာဗ်ာ... ဘာမွအံုးမလဲ ...:) သီးေမႊးလား ေျမပဲယိုလား ...

20 Nov 09, 10:19
Rita: SK >>> ထ (၂) ဆုိရင္ေတာ့ မသိဖို႔ မ်ားပါတယ္။ ဘာမွ မမွာခ်င္ဘူး။ တစ္ခုမွ မႀကိဳက္လို႔။ ဟားဟား။ ျပန္ပဲလိုက္ခ်င္တာ။ ကိုယ္ ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္ရင္လည္း ျဖဴးကို သြားဖို႔ ႀကိဳးစားဦးမယ္။

20 Nov 09, 10:22
Rita: တစ္ခုေတာ့ မွာခ်င္တယ္။ လြယ္မယ္ဆိုရင္ ဓါတ္ပံု႐ိုက္လာေပးပါ။ တံတားနဲ႔ ျဖဴးေခ်ာင္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဈး၊ ေက်ာင္းနဲ႔ ေဆး႐ံုၾကားက လမ္းကေလး၊ ၿပီးေတာ့ ႐ိုးမ နဲ႔ ဝဲေဒါင့္။ မ်ားသြားၿပီ ထင္တယ္။ =)

20 Nov 09, 10:31
Rita: အဓိပတိနဲ႔ နံပါတ္ဝမ္းက လက္ဖက္သုတ္ပြဲပါ မွာခ်င္တယ္။ =)

20 Nov 09, 10:32
SK: အိုေခ..... ျပီးရင္ share လိုက္မယ္ ....ျဖဴးကေတာ့ ဒီတိုင္းပါပဲဗ်ာ ..တႏွစ္ထက္တႏွစ္ ဖုန္ပိုထူလာတာရယ္ လမ္းေတြပ်က္လာတာရယ္ ပဲရွိတယ္ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲတာမရွိပါဘူး

20 Nov 09, 10:32
SK: ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္ျမိဳ႕ေလးမို႕ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မပစ္ႏိုင္ဘူး ခ်စ္ေနရတာဗ် ..ဟဟ

20 Nov 09, 10:33
SK: ဟဟ ငပိေထာင္းေရာ..

20 Nov 09, 10:35
SK: ေဆာင္းတြင္းဆို သိပ္သာယာတာဗ်..ဒါေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ျပန္ရင္ ေဆာင္တြင္းပဲျပန္တယ္... မနက္ေစာေစာထ ျဖဴးေခ်ာင္းဘက္လမ္းေလွ်ာက္ .. အေၾကာ္နဲ႕ေကာက္ညွင္းေပါင္း၀ယ္စား.. တခါတေလလဲ ေခါက္မုန္႕ စားတယ္...ခဲတံ၀ါးလည္း

20 Nov 09, 10:36
SK: စားေကာင္းတယ္ဗ်ာ... ခုေတာင္ျပန္ခ်င္လာဘီ..:)

MrDice said...

ျဖဴးေစ်းမီးေလာင္သြားေသးတယ္ေလ...။ ဝဲေဒါင္႔ေတာ႔ ေရာက္ျဖစ္ပါေသးတယ္ အရင္လို လမ္းေတြၾကမ္းတုန္းပဲ

တီခ်မ္း said...

နိုင္ငံေရးသမားေတြကိုမုန္းေနတယ္ ထင္ပါ့
လႊတ္ခ်လိုက္ပါ ကိုယ္ေတာ္

Steve Evergreen said...

ရီတာ ေရးထားတာေကာင္းလိုက္တာ။ ကိုယ္ေတာင္ ျဖဴးကိုကားနဲ႕ပဲ ျဖတ္သြားဘူးေပမဲ့ လြမ္းခ်င္ခ်င္ ျဖစ္သြားမိတယ္

တီခ်မ္း said...

(နာမည္ႀကီး ဇာတ္ေကာင္ေတြ ကိုယ္နဲ႔ တူတယ္ ထင္ေနတာ စိတ္ႀကီးဝင္ေနတာလားေတာ့ မသိ)...

အဲ့တာ ဘိုင္ပိုလာပဲ

ဘယ္မွာလဲ
ေမာင္နဲ႔တူတူထိုင္ခဲ့တဲ့ ေရနီေျမာင္းတို႔
စစ္တပ္ ထိပ္က ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္တို႔
ေစ်းထဲက ဖက္ထုပ္ေၾကာ္ဆိုင္တို႔
လဲပါမလာပါလား

:P said...

ႏွစ္လက္ို သံုးေခါက္ေလာက္ ျဖဴးကို ကားနဲ႕ ျဖတ္ျဖတ္သြားခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ္...။

ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အဓိပတိ ထမင္းဆိုင္မွာ ခဏခဏ ထမင္းစားဖူးတယ္..။

တိုင္းရဲ႕ အေရွ႔ျခမ္း၊ အေနာက္ျခမ္းမို႕ ဝမ္းကြဲျမိဳ႕လုိ႔ သတ္မွတ္ထားတယ္..။

ရိုးမကိုေက်ာ္တဲ့လမ္းၾကမ္းက သြားရင္ ျဖဴးနဲ႕ တို႕နဲ႕ နီးနီးေလးေလ.. တေျဖာင့္တည္းပဲ.. :)

တီခ်မ္း said...

AMMK: ျဖဴးက ထြက္ေတာ့ ၁၅ ႏွစ္ ႐ွိေသးတာ


AMMK is offline. You can still send this person messages and they will receive them the next time they are online.
Addy: ေၾသာ္
ေမာင္နဲ႔မေတြ႔ေသးဘူးေပါ့
ဒါဆို ေမာင္က ရန္ကုန္သားေပါ့ေလ
သတိထားေနာ္


AMMK: =)


Addy: က်ဳပ္ကဗ်ာ ကိုမၾကိဳက္ဘူးလား
ခုစာဖတ္ေနတယ္
ရွင့္ကို ျပန္ရွင္းျပဖို႔


AMMK: ႀကိဳက္ပါတယ္


Addy: ေအဒီ နဲ႔ ဘီစီ
တလက္စတည္း ခရစ္ရွန္နတီ ကိုပါနဲနဲေလ့လာေနတယ္

Steve Evergreen said...

Oh you are still chatting with your friends. Fair enough!

Rita said...

ဟုတ္တယ္။ ညက Addy နဲ႔ ေျပာစရာ ႐ွိလို႔ ဝင္ထားတာ။

Rita said...

22 Nov 09, 14:43
linn: Ur post "Pyu" make me remember this town. I was posted to this town for a certain period and the people are friendly, always try to help others. Like you, it is also my second native. I remember its

22 Nov 09, 14:48
linn: ka-htain & at that time all people donate. I remember shan-o-se. the most is pyu durian, i think it is the best in our country. It has too many stories to tell like our Sayargyi Na-ga U Thein Hlaing.

22 Nov 09, 14:51
linn: I want to send u a photo of ur school Myo-ma if u want to, please contact me to my e-mail if u want.

သီဟသစ္ said...

ရီတာက ျဖဴးကုိလြမ္း သလုိ ငါလဲ မႏၲေလးကုိ လြမ္းတယ္ကြာ...

အဲဒီတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႔ လက္ရွိအေၾကာင္းအရာ ေတြပါ သိေသးတာ မဆုိးဘူးပဲ။ တုိ႔ဆုိ အဲေလာက္အရြယ္ တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဆက္ျပတ္ကုန္ျပီ..


ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

Rita said...

23 Nov 09, 16:59
ပုလုေကြး: ဒါနဲ႔ ျဖဴးဆိုလို႔ ဒီအခ်ိန္ဆို ျဖဴ သီေမႊးငွက္ေပ်ာသီးေတြ ေပါေနေလာက္ပီထင္တယ္ေနာ္

ေႏြးေနျခည္ said...

ဖတ္ၿပီး အလြမ္းေတြကို ခံစားရတယ္ မရီတာ...

ျဖဴးမွာ ျမဧရာ စာေပ ရွိတာေတာ့သိတယ္။ က်န္တာေတာ့ မသိပါဘူး။

Rita said...

ဟုတ္တယ္ ညီမေလး။
ဦးမိုးေအာင္တို႔ဆိုင္ေပါ့။ ေဈးေျမာက္ဘက္မွာ ႐ွိတယ္။
သူတို႔နဲ႔ သိလား။

Anonymous said...

သိသားပဲ.. ဘာမွာေပးရမလဲဗ်.. စာၾကည့္တိုက္ကေတာ့ ပ်က္သြားရွာဘီ....

SK

Anonymous said...

အဲဒိဘိုးေတာ္က အရင္ကေတာ့ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ ေဘာလံုးနဲပတ္သက္တဲ့ေဆာင္းပါးေရးတယ္ အခုေတာ့မသိဘူး

SK

Rita said...

ဟုတ္လား။ မွာစရာေတာ့ အထူးအေထြ မ႐ွိပါဘူး။
ကိုယ့္နဲ႔ေတာ့ ဟိုမွာေနတုန္းက ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ေဖေဖနာမည္ပါ ထည့္ေျပာမွ ျပန္ မွတ္မိလိမ့္မယ္။ (ကိုယ့္အိမ္နာမည္ပဲ သိၾကတာမို႔လို႔)။

စာၾကည့္တိုက္ ပ်က္သြားတယ္ ၾကားတာေတာ့ တကယ္ပဲ စိတ္မေကာင္းဘူး။ သူတို႔ေတြ ေသခ်ာ လုပ္ခဲ့ၾကတာ။

Anonymous said...

ဖတ္ရတာ၀မ္းသာတယ္ဗ်ာ။က်ေနာ္လည္းၿဖဴးသားပဲဗ်။
၉၇ မွာ ၁၀တန္းေအာင္တယ္။၁၀တန္းၿပီးကတည္းက
ေက်ာင္းဆက္တက္၊လုပ္ငန္းခြင္၀င္၊ဒါနဲ႕ပဲလက္ခ်ိဳးေရလို႕ရေလာက္ေအာင္ပဲၿပန္ၿဖစ္တယ္ေလ။
အခုလိုကိုယ့္ၿမိဳ႕နဲ႕ပတ္သက္တာေလးဖတ္လို္က္ရေတာ့
စိတ္ထဲတမ်ိဳးပဲ။ေနာက္လည္းဆက္ေရးႏိုင္ပါေစဗ်ာ။

Rita said...

Testing ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္။ same batch ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ထ ၁ က ထြက္တာလား။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ဗ်။ ထ၁ ကပါ။ ေဆးရုံရပ္ကြက္မွာေနတယ္။
ေက်ာ္သက္ထြန္းလို႕ေခၚတယ္။၁၀ တန္းတုန္းက ဆရာမေဒၚခင္ၿမင့္ၿမင့္အခန္းမွာတက္တယ္။ ၉တန္းတုန္းက
ဆရာမ ေဒၚမူမူေလးအခန္းမွာတက္တယ္။

Rita said...

သိရတာ တကယ္ပဲ ဝမ္းသာမိပါတယ္။
၉ တန္းမွာ ကိုယ္က အဂၤလိပ္စာ ဆရာမ ရဲ႕ အခန္း (ဆရာမ နာမည္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ A ခန္းကပါ)။ ဆရာမ ေဒၚမူမူေလးကို သိတယ္။ Physics သင္တာ။ ၉ တန္းမွာ ႏွစ္ဝက္ထိပဲ တက္ခဲ့ရတယ္။ ၁ဝ တန္းေရာက္ေတာ့ ျဖဴးမွာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။

စာလာဖတ္တာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ ျဖဴးအေၾကာင္း post တင္မိတာ ျဖဴးကလူတခ်ိဳ႕၊ ျဖဴးမွာ ေနဖူးခဲ့သူ တခ်ိဳ႕ နဲ႔ အဆက္အသြယ္ေတြ ရခဲ့တာ ဝမ္းသာစရာပါ။

Unknown said...

အမေရ.. ညီမေလးကလညး္ ျဖဴးျမိဳ႔ကပါ။ အမရဲ့ ပို႔စ္ကိုဖတ္ျပီး အိမ္ကို အရမ္းလြမ္းတာပဲ။

Mgbothu said...

က်ြန္ေတာ္ လည္းျဖဴး ထ ၁ ကပါပဲ အမ ...၉၉ ေအာင္တာပါ ..ဆရာမ ေဒၚခင္စိုးဦးတပည္႔ပါပဲ ....အမက အခုဘယ္မွာလည္းမသိဘူးေနာ္ ...က်ြန္ေတာ္လည္းအမလိုပဲ ေျပာင္းလာရတာပါ ....အမွတ္ရေနမိတယ္ျဖဴးကို

Rita said...

@Mgbothu, ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ 99 batch ဆို ၂ ႏွစ္ေလာက္ငယ္လိမ့္မယ္။ ကိုးတန္းမွာ ခဏေလးပဲ က်ဴ႐ွင္ယူခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဆရာမကိုလည္း သတိရတယ္။ ေက်ာင္းကိုလည္း သတိရတယ္။ ၿမိဳ႕ကိုလည္းသတိရတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ စင္ကာပူမွာပါ။

chitkwi said...

တို႔လဲ ျဖဴးသူပါ။ အထက(၁)မွာေအာင္တာ... (၉)တန္းတုန္းက (c) ခန္းမွာ... ဆရာမ ေဒၚခင္ရီတိုးအတန္းကေပါ့.. အခုေတာ့ဆံုးသြားပါၿပီ.. ျဖဴးအေၾကာင္းဖတ္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... တို႔ ရီတာ့ကို သိသလိုပဲ.. (၉၇) ေအာင္တာပါ... က်ဴရွင္ေတြေတာ့ တူတယ္.. ေမသူစိုးကိုလဲ တို႔သိတယ္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာတယ္... mail ကို add ထားတယ္သိလား....

chitkwi said...

တို႔လဲ ျဖဴးသူပါ... ျပန္ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာတယ္... တို႔လဲ ထ၁ ကပဲ.. (၉)တန္းတုန္းက ဆရာမေဒၚခင္ရီတိုးအခန္းကပါ... (၉၇) ေအာင္တာပါ.. ေမသူစုိးကိုလဲ တို႔သိပါတယ္.. တို႔ေတြ သိမ်ားသိမလား မသိဘူး... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးပါ။ တုိ႔ mail ကို add ထားတယ္သိလား..

Rita said...

ဆရာမ ေဒၚခင္ရီတုိး ဆံုးသြားတယ္။ ၾကားရတာ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ။ အသက္သိပ္ႀကီးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး။ ၉ တန္းမတက္ခင္တည္းက ဆရာမကို ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ၉ တန္းေရာက္ေတာ့လည္း သင္ခဲ့ရဖူးတယ္။ တတြဲတြဲေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမက ဆရာမေဒၚခင္ရီတိုးတုိ႔လိုပဲ ၉ တန္းက ဆရာမမို႔။

ျပန္သြားျဖစ္ရင္ေတာင္ သိခဲ့ဖူးသူေတြ အေတာ္ေလ်ာ့ကုန္ေရာ့မယ္။

May Khaing Latt said...

ဒို့လည္း ျဖဴးသူပါ။ အင္တာနက္မွာ ျဖဴးနဲ့ပက္သက္ျပီး ဘာမ်ားရွိမလဲဆိုျပီး လိုက္ရွာရင္းနဲ့ Rita ရဲ့ blog ထဲကို ေရာက္လာတာပါ။ ကုိယ့္ျမိဳ့ေလးကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိၾကတယ္ၾကားရလုိ့၀မ္းသာမိတယ္။ ထ၁ ကေန ၁၀ တန္းကို ၉၅ က ေအာင္တာပါ။ ဆရာမ ေဒၚခင္ရီတိုးဆံုးသြားတာ မသိလုိက္ဘူး။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ မႏွစ္က ဗမာျပည္ျပန္ေတာ့ ျဖဴးကို ၁ ညအိပ္ ျပန္ခဲ့ေသးတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ျဖဴးအထိ ျပန္ျဖစ္မလား မေသခ်ာေသးဘူး။ ၂၀၁၁ ဇန္န၀ါရီက ျပဳလုပ္တဲ့ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ ဗြီဒီယိုမွတ္တမ္းကို ဒီမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ http://phyumyoe.wordpress.com/2011/10/16/teachers-day-of-s-h-s-1-phyu-township/
အလြမ္းေျပေပါ့။

Rita said...

သိခဲ့ သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာေတြထဲက ဦးစိုးတင္ျမင့္နဲ႔ ေဒၚသက္သက္ဝင္း စံုတြဲကို ေတြ႕လုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေဖနဲ႔ အေမေပါ့။ ျဖဴးမွာေနတုန္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရပ္ကြက္ထဲက သူတို႔အိမ္က ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာတပိုင္းပါပဲ။ အရင္တုန္းကထက္ ဘာမွ သိပ္အရြယ္က်သြားတယ္ မထင္ရဘူး။ က်န္းက်န္းမာမာရွိေသးတာ ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာလုိက္တာ။ ဆရာႀကီးက နည္းနည္း ပိန္သြားသလိုရွိတယ္။ ဆရာမဟာ ခုထက္ထိ ဆံပင္ေကာင္းတုန္းပဲ။ =)

May Khaing Latt said...

ဒါဆို Rita ဒို့ထက္ငယ္မယ္နဲ့တူတယ္။ ဆရာ ဦးစိုတင္ျမင့္သမီးက ဒို့ထက္ငယ္တယ္။ ဘယ္ႏွတန္းငယ္လဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။
ဟုတ္တယ္။ ဆရာမကို ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ ဗြီဒီယိုထဲမွာ သတိထားလိုက္မိတယ္။ အရင္လိုပဲ လွလ်က္ပဲေနာ္။ အရြယ္မက်သြားဘူး။ ျဖဴးမွာ ဘယ္နားမွာ ေနခဲ့တာလဲ။ ဒို့က ၄ လမ္း ေစ်းနားမွာ။ ဒို့အိမ္ေရွ့မွာ အုတ္နဲ့ေဆာက္ထားတဲ့ ေရအိုးစဥ္ရွိတယ္။ ေရွ့လ ျပန္တဲ့အခါ ျဖဴးအထိပါ ျပန္ျဖစ္ရင္ ဘာမွာအံုးမလဲ။

Rita said...

95 ေအာင္ဆုိရင္ မေမခိုင္လတ္ထက္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ ငယ္မယ္။ ျဖဴးကို မွာစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ျပန္ပဲ လုိက္ခ်င္တာ။ =) တခါေလာက္ ျပန္သြားရဦးမယ္လို႔ စိတ္ထဲမွာ အၿမဲရွိတယ္။ သိခဲ့ဖူးတဲ့သူေတြေတာင္ သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕။

Unknown said...

အမေရ....ျဖဴးသားေလး တစ္ေယာက္လည္း အမဘေလာ့ကုိ လာဖတ္ျပီး ျဖဴး ကုိလြမ္းသြားပါတယ္ဗ်ာ..က်ေနာ္က ျဖဴးျမဳိ့ရဲ့ အေရွ့ဘက္ျခမ္းက သာယာကုန္းရြာကပါ....အမေရ..အခုေတာ့ျဖဴးေခ်ာင္းတံတားရဲ့ ဆည္းဆာက ေခတ္မွီလာျပီလုိ့ေျပာရမယ္...အမတုိ့ တုန္းကလုိ..စက္ဘီးေတြနည္းသြားပါျပီ..ဆုိင္ကယ္ေတြ နဲ့ ျဖစ္ေနျပီဗ်..ဟဲ ဟဲ..

Rita said...

ဟုတ္သလား =)
ဒီတခါ ႀကံဳလုိ႔ အဆင္ေျပရင္ ျဖဴးေခ်ာင္းတံတားေပၚကေန ညေနခင္းကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့ပါဦး။ ၿပီးရင္ email နဲ႔ ပို႔ေပးပါ။ =)

Unknown said...

Pyu သားေလးပါ ၂၀၀၁မွာ ထ ၁ ကေအာင္ပါတယ္ အမွတ္တရေလးေတြ ေျပာျပႏိုင္တဲ့အတြက္ေလးစားမိပါတယ္ အိမ္ကိုလြမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမစာစုေလးေတြက အားေဆးတစ္ခြက္ပါ pyu ေခ်ာင္းေသာင္ျပင္မွာ ေဘာလံုးကန္ခဲ့တာနဲ့ ထ ၁ kyi pyar ေဆာင္ သြားတဲ့ လမ္းဘယ္ဖက္က ေရကန္ေသးေသးေလး(ဗြတ္အိုင္) ထဲမွာ ေရကူးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္ေတြကို သတိရတယ္ဗ်ာ .....

Rita said...

ၾကည္ျပာေဆာင္က တို႔ေတြတုန္းက ေအာက္ထပ္က ၆ တန္း၊ အေပၚထပ္က ၇ တန္း။ ၆ တန္းတုန္းက ဆရာမ ေဒၚစန္းစန္း အခန္းက၊ ၇ တန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာမ ေဒၚေဌးေဌးဝင္း အခန္းက။

ဘယ္ဘက္ျခမ္းဆုိေတာ့ ျမတ္ေလးေဆာင္တို႔ ဘာတို႔ ၅ တန္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းရင္းဘက္လား။ အဲဒီနားျဖင့္ ခ်ိဳင့္ခြက္ျဖစ္ေနလို႔ ေရဝပ္ေနတာသာရွိမွာ၊ ဘယ္လိုမ်ားေရကူးတယ္ မသိဘူး :D။

အဲဒီ ၾကည္ျပာေဆာင္သြားတဲ့လမ္းဆို သဲေျမလည္းမဟုတ္၊ ေျမဝါေတြ ေျမေစးေတြဆုိေတာ့ မိုးတြင္းဆို ခဏခဏေခ်ာ္လဲတဲ့ေနရာ။

Unknown said...

ဖတ္​ခြင္​့ရတာ ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​ ျဖဴးၿမိဳ​ေလး အ​ေပၚသံ​ေယာဇဥ္​႐ွိတဲ့အတြက္​လည္​း ​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္။