My Currnet Status !

ဒီရက္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္ကို concentration နည္းေနလိုက္တာ။
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဘာလုပ္ေနလို႔ လုပ္ေနမိမွန္းေတာင္ မသိဘူး။
႐ူးခါနီးေနၿပီလား လုိ႔ ရယ္စရာလုပ္ ေတြးမိတယ္။
မေမ့သင့္တာေတြ ေမ့တယ္။ မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္တယ္။
တေယာက္ေယာက္က တခုခု လာေျပာရင္ အဓိပၸါယ္ကို အေတာ္ေတြးယူမွ ရတယ္။

ဆိုင္ မဆိုင္ေတာ့ မသိဘူး။
ၾကည္ေအး၀တၳဳ ဖတ္တာ ခဏရပ္ထားမွ လို႔ ေတြးမိတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒါလဲ ေတြးစရာ မလုိတဲ့ ကိစၥပဲ။
ဘာလို႔ဆုိ ဘယ္ဟာကိုမွ ေတာက္ေလ်ာက္ ဆက္တိုက္လုပ္သြားလို႔ မရဘူး။
လုပ္ေနရင္း ခဏခဏ ရပ္ထားရတာခ်ည္းပဲ။

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ အဲဒါ Alzheimers စေနတာေပါ့ လို႔ ေျပာတယ္။
ေတာ္ေသးတယ္။ ေျပာတဲ့လူက ဆရာ၀န္ မဟုတ္လို႔။
ဆရာ၀န္က ေျပာရင္ အဟုတ္မွတ္ေနဦးမွာ။
ခါတိုင္း စကားတစ္ခြန္း အတင္မခံေပမယ့္ ခုေတာ့ အယ္လဇိုင္းမားက ဒီအ႐ြယ္မွာ ျဖစ္လို႔လား လို႔ေတာင္ ျပန္မပက္မိခဲ့ဘူး။

မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္တယ္။
လုပ္သင့္တာေတြေတာ့ သိရက္သားနဲ႔ မလုပ္ဘူး။
တေယာက္က ေျပာတယ္။
မ်က္ေစ့ဖြင့္ၾကည့္စမ္းပါ။
ကမၻာႀကီးက က်ယ္လြန္းလို႔ တခ်က္ေလာက္မွ လွည့္မၾကည့္ရင္ ကိုယ့္မွာ ဘာေတြလုိေနလဲ မသိႏိုင္ဘူး တဲ့။

ေနပါေစေတာ့။ ၾကည့္ခ်င္ပါဘူး။
လိုေနတာေတြသိရင္ လုိက္လုပ္ေနရဦးမယ္။
မလုပ္ႏိုင္ရင္ guilty ျဖစ္ေနဦးမယ္။

မ်က္ေစ့မိွတ္ၿပီး အိပ္ေနပါရေစ။

***
ခုလဲ ႐ံုးကေနေတာင္ ပို႔စ္တင္ဖို႔ လုပ္ေနျပန္တာ ပံုမွန္ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ပဲ ေျပာရမလား။
ဒီလို အေျခအေနမွာေတာင္ အလုပ္တဖက္နဲ႔ ပို႔စ္တင္ႏိုင္ေသးတယ္လို႔ပဲ ေျဖေတြးရမလား ဆိုတာ မသိေတာ့ပါဘူး။

(ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပို႔စ္တင္ၿပီးရင္ ဘယ္လို comment ေတြလာမလဲ ႀကိဳေတြးလို႔ေတာ့ ရေနတယ္)

:)

***