Friday, September 30, 2011

cartoon by APK



အမွတ္မရွိၾကဘူးလို႔ ခံစားမိတုန္းက ေရးဆြဲျဖစ္ခဲ့တာ (APK)

***
ဆရာ ေအာ္ပီက်ယ္ facebook page မွ ကူးယူ ေဖာ္ျပသည္။

သူတထူး ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေက်းဇူးကို သိတတ္ျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္သည္ ဆုိတာမွာ 'ေက်းဇူးသိတတ္ဖို႔' လိုတဲ့ကိစၥေတြထဲ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ ကိုယ္ျပန္ရတဲ့ကိစၥ မပါဘူး ထင္တယ္။

***

Thursday, September 29, 2011

Current Mood!

ေကာင္းတဲ့သူ ဘယ္သူမွ မက်န္ေတာ့လည္း ေအးတာပဲ
lolz

အမွတ္တရ

အမွတ္တရ

ကိုယ့္ စာအုပ္ဗီ႐ိုရဲ႕ အတြင္းဆံုးေထာင့္မွာ...

သူ အမွတ္မထင္ ေရးျခစ္လို႔

အၾကမ္းျဖစ္သြားတဲ့ စာရြက္ေတြ...

Monday, September 26, 2011

အိပ္မက္

အိပ္မက္

ငါ့ ဆံႏြယ္ေတြကို မင္း ႐ိႈက္နမ္းခဲ့တယ္ တဲ့

ညက အိပ္မက္ထဲ

ဒီေန႔မနက္ ႏိုးအထမွာ
လက္ဖ်ားေလးနဲ႔ေတာင္ မ 'သ' ရက္ေတာ့ဘူး။

Sunday, September 18, 2011

မ်ိဳးၿငိမ္းေဆြ - ၾကည္လင္ေသာ ေရ မဂၢဇင္း ဝတၳဳတိုမ်ား

မ်ိဳးၿငိမ္းေဆြ - ၾကည္လင္ေသာ ေရ မဂၢဇင္း ဝတၳဳတိုမ်ား

၁) လကေလး ဝါဝါ (Apr 1991, ျမားနတ္ေမာင္)

၂) ႏွင္းျမဴပင့့္ကူအိမ္ (Feb 1991, ေပဖူးလႊာ)

၃) ၾကည္လင္ေသာ ေရ (Jan 1995, ေ႐ႊအျမဳေတ)

၄) ေရႊျပည္ေအးအိပ္မက္ (အမွတ္-၅ 1990, ဒီေရစီးသံ)
၅) ခ်င္းတြင္းျမစ္ကမ္းေပၚက ည (Sept 1995, ပိေတာက္ပြင့္သစ္)

၆) ေၾကးရည္ေသာက္တဲ့ ည (Apr 1996, ပန္းေဝသီ)

၇) ဃ ႏွင့္ ဘ ကိုေသာက္ျခင္း (July 2005, ေရႊအျမဳေတ)

၈) မိုးႀကိဳးျပင္ (Mar 2005, ေရႊအျမဳေတ)
၉) လြမ္းပိုမွာ ခ်ာခ်ာလည္ (Jan 2005, အင္ပါရာ)

***
ၾကည္လင္ေသာေရ တစ္ပုဒ္ကလြဲလို႔ ဘာမွ မဖတ္ဖူးေသးတဲ့ ဝတၳဳတိုေတြ။
စာအုပ္ဝယ္တုန္းက ေသခ်ာမၾကည့္ခဲ့ရဘူး။
2008 September ကတည္းက ထြက္ေနတဲ့ စာအုပ္။

"... တုိက္တုိက္ဆိုင္ဆုိင္ ဒီညမွာမ်ား အေမ တေရးႏိုးၿပီး ကၽြန္ေတာ္သတိရေနသလုိပဲ ေဟာဒီအခ်ိန္မွာ သားႀကီးကို သတိမ်ားရေနမလား။ အေမ့မွာလည္း ေျပာစရာေတြ ျပည့္ေနမွာပါ။ 'ငါ့မွာ သမီးမိန္းကေလး မရွိေတာ့ မင့္ပဲ မိန္းကေလးသေဘာထား တုိင္ပင္ရမွာ' ဆိုၿပီး အေဖနဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥ၊ မိသားစုကိစၥ၊ အမ်ိဳးသမီးက်န္းမာေရးကိစၥေတြ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တုိင္ပင္ေနၾကမဟုတ္လား၊ ကၽြန္ေတာ္ မရွိေတာ့ အေမ့ရင္ထဲ ျပည့္က်ပ္လုိ႔ ေနမွာေပါ့။

အေမနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တယ္။ ..."

"...
တစ္လမ္းတည္းေသာ အဲဒီ ေပတစ္ဆယ္ ကတၱရာလမ္းကေလးေပၚမွာပဲ တမာပန္းကေလးေတြဟာ ညဉ့္နက္မွ တိတ္တိတ္ကေလး ေမႊးေနၾကတာကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ရွိခဲ့တာေပါ့။ ေဟာ အေဖနဲ႔ အေမက်ေတာ့လည္း အဲဒီလမ္းကေလးေပၚမွာပဲ ကိုယ္ပိုင္ထြက္ေပါက္ကေလးေတြ ရွိခဲ့ၾကတာပဲ။ ..."

(
စာေရးေကာင္းတဲ့လူေတြ ေရးတဲ့ စာကို ဖတ္ရရင္၊ တၿပိဳင္တည္း သူေရးတဲ့စာက ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကို ထိမွန္ႏိုင္ခဲ့ရင္၊ အရိပ္အေယာင္နဲ႔ အ႐ုပ္ေတြ ျမင္လာရတတ္တယ္။ ဒီထက္မကရင္ေတာ့ ရနံ႔ေတြပါ ရလာတတ္တယ္။ ဒီစာပိုဒ္ကေလးကို ဖတ္ရေတာ့ အညာေႏြညထဲက ပူပူေႏြးေႏြးေလထုရယ္ ေလအလာမွာ ဖုန္နံ႔နဲ႔ေရာပါလာတတ္တဲ့ တမာပန္းနံ႔ေလးေတြကုိ ႐ႉမိတယ္။)

"... အမွန္ေတာ့ အေမ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ ေမြးေပးဖို႔ ေကာင္းတယ္။ အခု ညီအစ္ကိုသံုးေယာက္ဆုိေတာ့ ေအးစက္စက္ ဖြယ္တယ္တယ္နဲ႔ေပါ့။..."

(ဘာျဖစ္လုိ႔မွန္းမသိ။ သား ၃ ေယာက္ အိပ္မက္ရွိဖူးတယ္။ ဘယ္သူ႕ကို အားက်လို႔ရယ္လုိ႔ မဟုတ္ဘဲ၊ ဘာမွန္းမသိဘဲ လိုခ်င္ခဲ့ဖူးတာ။ (ခုေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး။) ေနာက္ ကိုယ္သေဘာတက်ရွိတဲ့ လူအမ်ားစုမွာ တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆိုင္ သား ၃ ေယာက္စီရွိတတ္ၾကတယ္။

ဒါေပမဲ့ ခု သူေတြးတဲ့ေထာင့္က တခါမွ မေတြးဖူးခဲ့ဘူး။)

(လကေလး ဝါဝါ)

***
"
မစံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ကမၻာႀကီးကေတာ့ က်ယ္ေနျပန္ပါၿပီ။"

"You Go
I Stay
Two Atoms"

"You Love
I Love
Two Kisses"

(ၾကည္လင္ေသာ ေရ)

ေရွ႕မွာ ရွင္ၿငိမ္းမယ္ရဲ႕ ကၽြမ္းထုိးေကာင္အိုင္ခ်င္းတစ္ပုဒ္ ရြတ္တဲ့အျပ၊ ေနာက္ အဲဒီ ဟိုကၠဳကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ တလွည့္စီ႐ြတ္အၿပီးမွာ ညႇပ္ထည့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးက အေတာ္လွတယ္။

အဲဒီဝတၳဳကို အြန္လိုင္းမွာ စဖတ္မိေတာ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ မႀကိဳက္မိပါလိမ့္။

***
"... မြန္းက်ပ္ရွတတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို ျမင္မက္ရဖန္မ်ားေတာ့ ၾကည္လင္ရွင္းသန္႔တဲ့ အိပ္မက္ေလးကို တမ္းတမိၿပီး ခါးသီးအက္ကြဲတဲ့အျဖစ္ေတြ ခံစားရေတာ့ ခ်ိဳၿမိန္ရွင္သန္ခဲ့ဖူးတဲ့အျဖစ္ေလးေတြကို စိတ္ထဲက ျမင္ေယာင္တမ္းတေနမိေတာ့တာပါပဲေလ..."

"
... အိပ္မက္တစ္ခုပမာပါပဲ။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ဟိုးဘက္ညမွာ က်န္ခဲ့ၿပီ။

... ခါးသက္ေသာ အရသာကို စားရေတာ့ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ အရသာကို တမ္းတမိသလို စိတ္ပ်က္မြန္းက်ပ္ေတာ့ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ျမဴးရတဲ့အျဖစ္ကို တမ္းတမိသလို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးေသာ အိပ္မက္တစ္ခုကို ျပန္လည္ျမင္မက္ခြင့္ ရဦးမည္ဆုိရင
္ျဖင့္ ေဟာဒီလုိ ေဆာင္းခ်မ္းျမျမမွာ ေရႊျပည္ေအး "တစ္ငါးေလး" ထဲကို ေကြးေကြးကေလး ဝင္ေရာက္အိပ္စက္ခ်င္ေသးသည္။ ..."

(ေရႊျပည္ေအးအိပ္မက္)


စႏၵယားခ်စ္ေဆြ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္က စာသားတစ္ေၾကာင္းကို ၾကားရတိုင္း၊ ၾကားရတိုင္းမွာ စိတ္က အတိတ္တခ်ိန္ကို ျပန္ေျပးတယ္။ ၿပီးခဲ့တာေတြကို ျပန္ရခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘာမွ မသိမျမင္တတ္ခဲ့တဲ့ ရွင္းလင္းသန္႔စင္မႈကို ျပန္တမ္းတမိ႐ံုပါပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း ျပန္မရေတာ့ပါဘူး။ ျပန္ရရင္လည္း မယူလိုေတာ့ပါဘူး။ အရိပ္အေယာင္ေတြမွ်သာ ပါပဲ။

***
'ဃ ႏွင့္ ဘ ကို ေသာက္ျခင္း' ရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ ၃ ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဃႀကီးလုိ႔ ငယ္နာမည္တြင္တဲ့ ဟယ္ရီလင္း ပါတဲ့။

'ေၾကးရည္ေသာက္တဲ့ ည' တစ္ပုဒ္ရယ္၊ 2005 မွာ ေရးတဲ့ ဝတၳဳတုိ ၃ ပုဒ္ရယ္ကေတာ့ ေရႊအျမဳေတ ပံုစံခြက္ထဲက အတိုင္းပဲ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ပုဒ္ကဆို ေရႊအျမဳေတမွာ ပါတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ကို ေရႊအျမဳေတ ဆန္ေနေတာ့တယ္။

***
ဒီစာအုပ္မွာပါတဲ့ ဦးဝင္းၿငိမ္း အမွာစာလုိပဲ... သူ႕ကို စာဆက္ေရးေစခ်င္မိတယ္။
ပံုစံတစ္ခုခုထဲကေနေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
'လကေလး ဝါဝါ' လို၊
'ႏွင္းျမဴပင့့္ကူအိမ္' လို၊ 'ၾကည္လင္ေသာ ေရ' လို၊ 'ေရႊျပည္ေအး အိပ္မက္' လုိ...
ကိုယ္ပိုင္အေတြးနဲ႔ အက္ေဆးဆန္ေလ ေကာင္းေလပဲ။

***

Sunday, September 11, 2011

ေကဖြဲ႕ဆိုသီ နိဒါန္းအမွာစာ

ၾကည္ေအး စာေတြကို စဖတ္မိေတာ့ အေတာ္ေစာေသးတယ္။ အားမာန္သစ္က ျပန္ထုတ္တဲ့ ဝတၳဳတုိေပါင္းခ်ဳပ္ အိမ္မွာရွိေနေတာ့ အလယ္တန္းေလာက္မွာ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ။ အဲဒီအရြယ္က တခ်ိဳ႕တေလကို နားလည္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာင္ တကယ္နားလည္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခုမွ ျပန္နားလည္လာတယ္။

ေကဖြဲ႕ဆိုသီ ကို ၁၀ တန္းေျဖၿပီးေနာက္ပိုင္း အညာျပန္ေနျဖစ္တဲ့ ၃/၄ လအတြင္းမွာ အိမ္နားက စာအုပ္ဆိုင္တဆိုင္ကေန ငွားဖတ္ခဲ့ျဖစ္တယ္။ ျပန္စဉ္းစားရင္ အဲဒါ အညာက ထြက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း အၾကာဆံုး ျပန္ေနျဖစ္တဲ့ ကာလပဲေပါ့။ အိမ္နားက စာအုပ္ငွားဆုိင္ပိုင္ရွင္ဆီမွာ စီးပြားျဖစ္ ဘတ္ဆဲလားစာအုပ္ေတြတင္မကဘဲ စာအုပ္ေဟာင္းေတြပါ အမ်ားႀကီး စုၿပီးေဆာင္းၿပီး ရွိတယ္။ လာငွားတဲ့ လူေတြရဲ႕ အရိပ္အေျခကို ၾကည့္ၿပီး သူက သူ႕စာအုပ္ေဟာင္းေတြ ထုတ္ေပးတတ္တယ္။

မွတ္မွတ္ရရ စီနီယာတစ္ေယာက္က လွမ္းတိုက္တြန္းလို႔ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ေတြ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာလည္း အဲဒီဆုိင္ကပဲ။ မွန္တာေျပာရရင္ တစ္ခုမွ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွပဲ 'အမွတ္တရ' ကိုလည္း ဖတ္ဖူးတယ္။

'ေကဖြဲ႕ဆုိသီ' နဲ႔ 'ေမတၱာမီးအိမ္' ကိုလည္း အဲဒီစာအုပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ ၫႊန္းေပးတာနဲ႔ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ၾကည္ေအးကို သိပ္မခံစားတတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ 'ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္' ကို ဝယ္ဖတ္ျဖစ္တယ္ (ငွားစရာဆိုင္ မရွိေတာ့လို႔)။ အဲဒီထိလည္း ၾကည္ေအး စာေတြကို ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့စာလို႔ မထင္မိေသးဘူး။

2000 ေလာက္မွာ 'ဖူးငံုပြင့္သစ္' ကို ေက်ာင္းစာၾကည့္တုိက္မွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိ၊ အိမ္ကို မငွားဘဲ အခန္းထဲမွာတင္ ထုိင္ဖတ္ခဲ့တာ မွတ္မိေနတယ္။ ေက်ာင္းမၿပီးခင္ေလးမွာေတာ့ 'မွန္၏ေမွာင္ရိပ္' နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ 'အိမ္ျဖဴလင္းသစ္' ဖတ္ျဖစ္တယ္။ (ဒီႏွစ္ျပန္ေတာ့ အဲဒီႏွစ္အုပ္ တေပါင္းတည္း ျပန္ထုတ္တာ ေတြ႕ခဲ့တယ္)။ ေနာက္ပိုင္း မီ၊ ကၽြန္မပညာသည္၊ ေမာင္ ကိုကို နဲ႔ ျမနႏၵာ၊ အျပင္ကလူ၊ ဝတၳဳတုိ ေပါင္းခ်ဳပ္ စသျဖင့္...။ (ကဗ်ာေတြေတာ့ မဖတ္)


သူ႕စာေတြက ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ စြဲလာခဲ့တာေတြ။ အဲဒီထဲမွာ ခုခ်ိန္ထိ မစြဲမိတာကေတာ့ 'ေကဖြဲ႕ဆိုသီ' နဲ႔ 'အျပင္ကလူ'။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏွစ္ျပန္ေတာ့ ေကဖြဲ႕ဆိုသီ ကို ျပန္ဖတ္ခ်င္တာနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္လည္း မရွိေသးေတာ့ ဝယ္လာခဲ့တယ္။

အရင္ကေတာ့ စာအုပ္ဝယ္မယ္ဆုိ ခ်ိန္ေနရတယ္။ ဗမာျပည္ကလူေတြ စာ ဖတ္ မဖတ္ေတာ့ မသိဘူး။ တ႐ုတ္ပစၥည္းေတြ လွိမ့္ဝင္လို႔ အိမ္အသံုးအေဆာင္ (တီဗြီ/ေအာက္စက္ စသျဖင့္) ေတြ လူမ်ားစု လက္လွမ္းမီေလာက္တဲ့ထိ ေဈးက်တဲ့ အခုိက္အတန္႔ေတြ ရွိေတာင္မွ ကိုယ့္အေတြ႕အႀကံဳအရ စာအုပ္ေဈးေတြဟာ ဘယ္တုန္းကမွ မက်ခဲ့ဖူးဘူး။ မက်႐ံုတင္မဟုတ္ဘူး တန္႔ကို မေနဘဲ အၿမဲတေစကို တက္ေနတတ္တာ။

... ဆုိေတာ့ လက္ထဲ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ လုိခ်င္တာနဲ႔ မမွ်ရင္ ျပန္ခ်ထားၿပီး၊ ေနာက္ ႀကံဳေတာ့မွလို႔ လုပ္ခဲ့ရတာေတြ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕စာအုပ္ေတြဆို စာအုပ္ဆိုင္မွာ ျမင္ေနရခ်ိန္ ဦးစားေပးစာရင္းထဲ တျခားစာအုပ္ေတြ ဝင္သြားလို႔ မဝယ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ဝယ္မယ္လုပ္ရင္ ဆုိင္မွာ မရွိေတာ့ဘူးဆုိတာမ်ိဳး တအုပ္တည္းနဲ႔ကို ၄/၅ ခါေလာက္ ႀကံဳလာရဖူးတယ္။


ဂ်ဴး ဝတၳဳဇာတ္လမ္းေတြကို feminism စကားလံုးနဲ႔တြဲလို႔ သူမ်ားေတြက ေျပာၾကရင္ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕မိတဲ့ ကိုယ့္အေနနဲ႔ ၾကည္ေအးရဲ႕ ေကဖြဲ႕ဆိုသီ ထဲက ေက့ ေမေမအေၾကာင္း တစြန္းတစအေရးအသားကိုေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနတုန္းပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဂ်ဴး ဝတၳဳစာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတဲ့အခါ ကိုယ့္ အာ႐ံုကိုက အဲဒီေခါင္းစဉ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး မပါးလ်ားလို႔ သာမန္မွ်သာျမင္ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဂ်ဴး ဝတၳဳေတြကို အဲဒီေခါင္းစဉ္နဲ႔ တြဲၿပီးေတာ့ကို ျမင္လို႔ မရတာ။ အဲဒီေခါင္းစဉ္ဟာ ဝင္းဝင္းလတ္တို႔ ေရးတဲ့စာ၊ ၾကည္ေအးတို႔ ေရးတဲ့စာေတြ ဖတ္မွသာ ကိုယ့္အတြက္ သိလြယ္ ျမင္လြယ္ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီေခါင္းစဉ္ေအာက္ ေရာက္မယ္မထင္ဘူး။)


***
အမွန္ေတာ့ ေရးမလို႔ ရည္ရြယ္တာ အေပၚကဟာေတြ မဟုတ္ဘူး။

ခုမွ စာအုပ္အစက 'ဖူးငံုပြင့္သစ္' အတြက္ စာေရးသူ အမွာေတာင္ ၿပီးေအာင္ မဖတ္ရေသးဘူး။
သူ ကေလာင္အမည္ စယူပံုထိပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒါကို ဖတ္ၿပီး ေရးခ်င္လာမိတာ။ အမွာစာက သူ႕အစ္ကိုႀကီးေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ေရာက္လာရပံုအေၾကာင္း မွတ္မိေနေပမယ့္ သူ႕ကေလာင္ အမည္ယူခဲ့ပံုကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

'ၾကည္ေအး' ဆိုတဲ့နာမည္ဟာ သူ႕အစ္ကို သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ က်သြားသူရဲ႕ ငယ္နာမည္ကို ယူထားတယ္ ဆုိတယ္။

"... အစ္ကိုႀကီးသူငယ္ခ်င္း ဗၾကည္ကို ဂ်ပန္တို႔လိုက္ဖမ္းရာမွာ မိေအာင္ လက္ရ မဖမ္းဘဲ သူ ခုိေအာင္းေနေသာ ဂူတြင္းကို လက္ပစ္ဗံုးသြင္းၿပီး သတ္လုိက္သည္လို႔ အစ္ကိုႀကီးက ေျပာပါသည္။ 'အဲဒီေကာင္ေသေတာ့ သူ႕႐ွပ္အက်ႌထဲက ရည္းစားစာေတြ တထပ္ႀကီး ထြက္က်လာတယ္တဲ့' ဟု အစ္ကိုႀကီးက ေျပာျပပါ၏။"

('မီ' ဝတၳဳမွာ ေမာင္ကိုေလး တုိက္ပြဲက်တဲ့အေၾကာင္းေရးေတာ့ ထည့္ေရးခဲ့တဲ့ အကြက္ဟာ အဲဒီအစြဲအလမ္းကေန ျဖစ္မွာပဲ။ စာေရးသူေတြဟာ သူတုိ႔ ဘဝမွာ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ခက္ခဲတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို စာထဲမွာ ျပန္ျပန္ ထည့္ေရးၿပီး ေက်ာ္လႊားဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတာဟာ တကယ္ပဲလား)


"ကၽြန္မ၏ ငယ္ရြယ္ေသးေသာ သညာမွာ ထိုသတင္းသည္ ဖ်က္မရေသာ မင္ျဖင့္ ထြင္းႏွိပ္လိုက္သလုိ စြဲၿမဲခဲ့၏။ ေသသည္အထိ ရည္းစားစာမ်ား ရင္မွာအပ္ခဲ့ေသာ၊ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္မွ် ရွိေသးေသာ၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ေသာ၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ရွိေသာ၊ အသက္စြန္႔ခဲ့ေသာ၊ ခုေတာ့ ဘယ္သူမွ သတိရေတာ့မယ္မဟုတ္ အ႐ိုးက်ခဲ့ၿပီ ထင္ရေသာ အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း၊ ကၽြန္မနဲ႔ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာဖူးခဲ့ေသာ ကိုဗၾကည္၏ ပံုမႏွိပ္ခဲ့ဖူးေသာ ကေလာင္နာမည္ကို ကၽြန္မ အေမြခံဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။ မေပ်ာက္ပ်က္ေကာင္းဘူး လုိ႔ ထင္ခဲ့၏"

***
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္တဲ့ တသသ ျပန္ေျပာခ်င္စရာ နာမည္ေရြးပံုပါလိမ့္။ တိုက္တန္းနစ္ထဲမွာ အဘြား႐ို႕စ္ ေျပာသြားတဲ့

"
အညတရ ပန္းခ်ီဆရာကေလးတစ္ေယာက္...
သေဘၤာႀကီး နစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ ဘာတစ္ခုမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ဘူး။ သူ႕ဓါတ္ပံုကေလးေတာင္မွ ငါ့မွာ မ႐ွိခဲ့ဘူး။
သူဟာ ငါ့ရဲ႕ အသိစိတ္ထဲမွာသာ ႐ွင္သန္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
" ဆိုတာေလးေတာင္ သတိရမိတယ္။

အဲဒီမွာလည္း ႐ို႕စ္ အကယ္ခံရၿပီး တဘက္ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ လူနာမည္စာရင္းလာေကာက္တဲ့သူကို သူ႕နာမည္ေနာက္မွာ Dawson ဆိုတဲ့ Jack ရဲ႕ surname ထည့္ၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။


***
ကိုယ္လည္းပဲ သူ႕နာမည္ေလး တလံုးတေလမွ အမွတ္တရရယ္လုိ႔ မထည့္ခဲ့မိ။ ေအးေလ လူရွိေနေသးတာပဲ။

***
ျဖည့္စြက္ (12.9.2011 Mon 9:50 am) 


ဗမာျပည္မွာတုန္းက ေခါင္းစဉ္တစ္ခုနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာတာဆုိတာ ၾကားရရင္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံက အမ်ိဳးသမီးမ်ားလို လက္ထပ္ၿပီးတာနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ မ်ိဳး႐ိုးနာမည္ကို ဆက္ခံစရာမလို ဆုိတဲ့ မဆီမဆိုင္ လက္ပံသားဓားနဲ႔ခ်ိဳင္တဲ့ စကားမ်ိဳး အၿမဲတမ္းၾကားရတတ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ သူ႕အရပ္နဲ႔ သူ႕ဇာတ္ကိစၥေတြကို အလကားေနရင္း ဆြဲထည့္ေနတယ္ဆုိတာထက္ ပိုၿပီး ဘာမွ ဆက္မေတြးမိဘူး။

ခုမွ စဉ္းစားမိတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ထံုးစံျဖစ္သြားလို႔ အစဉ္အလာအရ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ မ်ိဳး႐ိုးနာမည္ကို ဆက္ခံၾကတာ ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီ အစဉ္အလာရဲ႕ အစဦးမွာေတာ့ ခ်စ္ခင္တြယ္တာမႈနဲ႔ အျမတ္တႏိုးထည့္ခဲ့ၾကတာသာ ျဖစ္မယ္။

***