ေ႐ႊအင္းဝ

ေရႊအင္းဝ (ေတးေရး - ေအဝမ္း ဆရာညႇာ)

ေျခဆင္း။ ကကုသန္ ျမတ္စြာဘုရား ဘဂဝါ လက္ထက္ေတာ္က ရတနာပူရ အမွန္ ...
သုနာပရႏ ၱ အမည္ တြင္ခဲ့ပါေပသည္။ ခုနစ္ရာႏွစ္ဆယ္နဲ႔ ေျခာက္ခုပဲ မွတ္ယူစြဲ ေ႐ႊအင္းဝ ေနျပည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတည္။

***
ဧရာဝတီ စမံု ဒု႒ဝတီ ေဇာ္ဂ်ီ ပန္းေလာင္
ေခ်ာင္း ျမစ္ ငါးလီ ေပါင္းလို႔ ဆံုၾကသည္

သန္လ်က္စြန္းေပၚတြင္ အင္းေလးအင္းကို ဖို႔၍ ၿမိဳ႕တည္
သတိုးဘုရား ရာဇာဘုရင္ စိုးစံသည္
မေကာင္းတဲ့ ရန္ေဝးေအာင္ ခ်ိဳးဖ်က္ႏွိမ္နင္းမည္

ေၾသာ္ ဥေဇၨနာ မင္းယုတ္ သုတ္သင္ျပန္ပါသည္
ေစာဥမၼာ ခင္မဒီ ေဒဝီ ေကာက္လုိ႔ ေျမႇာက္တင္စံစားသည္

(တို႔တုိင္း ဌာနီ ေ႐ႊနန္းေတာ္တည္ ျပသာဒ္ ဘံုျမင့္ဆီ
စိန္ေတာင္ ေရာင္ျခည္ ေတာက္ထြန္းေပသည္ ေျပာလုိ႔ မကုန္ေတာ့သည္
မဂၤလာက်က္သေရ ၿဖိဳးေဝတင့္ကာ ၿမိဳ႕ေ႐ႊအင္းဝ သာယာဝေျပာစည္။) *

ျမန္မာမင္းတို႔ ဘုန္းပန္းပြင့္လုိ႔ အဆင့္ဆင့္ လာခဲ့သည္
တန္ခိုးလည္း အျဖာျဖာ မၫိႇဳးတဲ့ သာသနာ တုိးတက္ေျပာင္လင္းၾကည္
အလြန္ပင္ စည္ကားသည္ ဟိုစဉ္ အခါကအတည္
ေနာင္လာ ေနာင္သား မွတ္ဖို႔ စာစီ

ေ႐ႊကူထူပါ႐ံု ထူးျမတ္တဲ့ေစတီ ဦးခိုက္ အဉၨလီ ဖူးလိုက္ၾက ေ႐ႊအင္းဝဆီ

()*

အတြင္သီခ်င္း ျပဆိုမည္ ေ႐ႊအင္းဝ ၿမိဳ႕ဆီ
ေရာက္တဲ့အခါ အေနာက္ဘက္သာ ႐ႈေမွ်ာ္ၾကည့္ ေတြ႕လိမ့္မည္

ျမစ္ဧရာ တဘက္ကမ္းမွာ လွမ္းလို႔ ျမင္ရသည္ ပ်ိဳလြမ္းသည္
စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ ေတာင္ထိပ္ဆီ ျမင့္ျမင့္ေမာက္ေမာက္ အံ့ေလာက္စရာ အတည္
ပုည႐ွင္က ေစတီ ေစတီ ၾကည္ႏူးဖြယ္ အတည္
သူေတာ္စင္မ်ား ကိန္းေအာင္းၾကတဲ့ ဂူေက်ာင္းဘုရားေတြ ေပါလို႔ ႐ွိခိုးမည္

()*

***
ေျခဆင္းမွာ ပါတဲ့ အနီေရာင္ နဲ႔ ျပထားတဲ့ ၿမိဳ႕နာမည္က မေသမခ်ာ စာလံုးေပါင္းထားတာပါ။
သိတဲ့လူ ႐ွိရင္ ျပင္ေပးသြားႏိုင္ပါတယ္။

အေပၚယံၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီသီခ်င္းမ်ိဳး blog ေပၚမွာ တင္တာရယ္၊ ဒီသီခ်င္းမ်ိဳး ႀကိဳက္တတ္တာရယ္က ျမန္မာ့႐ိုးရာ ယဉ္ေက်းမႈကို ႏွစ္ၿခိဳက္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔၊ ထိန္းသိမ္းခ်င္စိတ္ ႐ွိလြန္းလို႔ ထင္ခ်င္စရာပါပဲ။

အမွန္က ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး။
ကိုယ့္ဘာသာ ႀကိဳက္ခ်င္လို႔ ႀကိဳက္တာပါ။
လူကျဖင့္ ထမီေတာင္ ဝတ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။

ထမီဆုိလုိ႔ ထမီကလည္း ျမန္မာ့ ယဉ္ေက်းမႈမွ မဟုတ္တာ။
ဘယ္တိုင္းျပည္က ေရာက္လာတယ္ ေသခ်ာ မသိေပမဲ့ ယိုးဒယားဘက္ကလို႔ ထင္တာပဲ။

ေသခ်ာတာကေတာ့ ေပါကၠံရာမ ေနျပည္ေတာ္ႀကီး ဘုန္းမီးေနလ ေတာက္ပစဉ္ အခါက ထိုေဒသတြင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ထမီ မဝတ္ဘူး ဆုိတာပါပဲ။

Update: မယံုရင္ ဘုရားထဲက နံရံပန္းခ်ီေတြ သြားၾကည့္ပါလား။ ဒီဇိုင္းေတြက အလန္းခ်ည္းပဲ။ ေအးေလ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပိုင္းက ပူတာကိုး။ အဲဒီ ဒီဇိုင္းမ်ိဳးေတြ ဘာလုိ႔ ခုထိ မထိန္းသိမ္းထားႏိုင္သလဲ မသိဘူး။ ႏွေျမာစရာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္း Fashion ျပပြဲေတြမွာ ေပါကၠံရာမယဉ္ေက်းမႈကို ျပန္ေဖာ္ထုတ္လာၾကၿပီလို႔ ထင္တာပဲ။ ေကာင္းတဲ့ အလားအလာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္ေတာ့ ဉာဏ္မမီပါဘူး။

အဲဒီ သီခ်င္းထဲက အင္းဝေခတ္ေရာက္ေတာ့ ဝတ္ေနၾကၿပီလား ဘာလားေတာ့ မသိပါဘူး။
ဒါကေတာ့ ညီလင္းဆက္ တို႔၊ သက္ပိုင္သူ တုိ႔ မွ သိမယ္ ထင္တယ္။
ထံုးစံအတုိင္း ေတးေရးကိုလည္း မသိျပန္ပါဘူး။
ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ပဲလို႔ ထင္ပါတယ္။ သိရင္ ေျပာသြားပါ။

ကိုယ္ကေတာ့ သီခ်င္းကို ႀကိဳက္လို႔ တင္တာပါပဲ။

ဒီသီခ်င္းမ်ိဳးတင္တာ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္ကို အားေပးၿပီး ယခု လက္႐ွိ ေနျပည္ေတာ္ႀကီးကို ေထာက္ခံေနတယ္ လုိ႔ ထင္မယ္ ဆုိလည္း ထင္လို႔ ရပါတယ္။ စိတ္ လံုးဝ မဆိုးပါဘူး။ :)

"ယူေသာ္ ရ၏" ေလ။
တခါတခါက် အေတြးေတြကို ဉာဏ္မမီလို႔ မီသေလာက္ လုိက္ေတြးၾကည့္ထားတာ။
ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ စကား ပဲ သြားသြား သတိရမိတယ္။

"... ကိုယ္ျဖင့္ ဉာဏ္ကို မမီဘူး။"

[တကယ္လဲ အဲဒီသီခ်င္းထဲ ပါသလိုသာဆုိ အဲဒီေခတ္က အေတာ္ က်က္သေရ မဂၤလာ ႐ွိမွာပဲ (လို႔ ထင္တယ္)။ သုတ္သင္ ဆုိတဲ့ စကားလံုးက လြဲလို႔။ ေအးေလ ဒါကလဲ ေ႐ွးက ဘုရင္ေတြ လုပ္ေနက်ပါ။]

***
အေပၚက title အေသးကို click လုပ္ၿပီး သီခ်င္းကို download လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။

***
Update:

ေတးေရး ဆရာညႇာ ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ သုနာ ပရႏ ၱကို စာလံုးေပါင္း အမွန္ ေျပာျပတဲ့ မမKOM စီေဘာက္မွ ပလံု ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

***