အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႔မဟုတ္ အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (၅)

Pic from Here

ယခင္ post မွ အဆက္

* အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံတရားအတိုင္း တစ္ေယာက္က ေဝမွ်ခံစားသြားခ်င္တာ...

* တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝလမ္းခရီးကို တစ္ေယာက္က ပတ္သတ္ပါဝင္ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ႀကံဳေတြ႕လာရမယ့္ အေတြ႕အႀကံဳ အဆိုးအေကာင္း မွန္သမွ်ကို အတူတကြ ရင္ဆိုင္လက္ခံၿပီး ကူညီေျဖရွင္းေပးခ်င္တာ...

အဲဒါပါပဲ...

အဲဒီ ဆႏၵကေလးကို အခ်စ္လို႔ ေခၚတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္

*
ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းေတာ့ ရွိပါသည္။ ရွိကို ရွိရပါလိမ့္မည္။
(ရယူျခင္း မဟုတ္ရင္ အခ်စ္ကဘာလဲ)

*
သို႔ေသာ္ ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းသည္ ျခယ္လွယ္လိုျခင္း မဟုတ္။ ခ်ဳပ္ကိုင္လိုျခင္း မဟုတ္။
ျဖည့္ဆည္းလိုျခင္း ၊ မွ်ေဝလိုျခင္း ၊ တာဝန္ယူလိုျခင္း ၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္...

အခ်စ္ ၌ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ... ဒါကိုေတာ့ လက္ခံရလိမ့္မည္... အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိလွ်င္လည္း ရိုးသားမႈ မရွိႏိုင္ေပ။

သို႔ေပမယ့္ အခ်စ္၌ အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ျဖင့္ ရွိပါသည္...လူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားဖို႔ ကန္႔သတ္လို႔မရတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုေပါ့...

ထိုအခ်ိန္မွာ ဘယ္အရာကမွ (အျခားမည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ) သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေရးမႀကီးႏိုင္ေသာ အခ်ိန္ ျဖစ္၏။

ဒါဟာ သူတို႕အတြက္ အေျခအေနလည္း ျဖစ္ျပန္ပါသည္...

*
အခ်စ္ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ တာဝန္ယူလိုတဲ့ ဆႏၵပါပဲ။ ဒါသိပ္ကို ေသခ်ာပါသည္။

*
အခ်စ္၌ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း လည္း ရွိ၏။
ထို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွာ "ကိုယ္ ခ်စ္ရသူရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ မွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးရန္" ပင္ ျဖစ္သည္။

*
ကိုယ္က ေပးလိုက္ရေပမယ့္ ေလ်ာ့ပါးသြားတယ္ မရွိဘဲ ေပးလိုက္ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ၿပီးျပည့္စံုသြားသလို ေက်နပ္ေနႏိုင္တဲ့သူ ရွိတယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ "အခ်စ္ရွိတဲ့ သူ" ပါပဲ...

*
အခ်စ္ ဆိုတာဟာ သူ႕ကို ေပးႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္မွာ ျပည့္စံုတဲ့ အရာ ျဖစ္ပါတယ္။

*
to be continued