Thursday, December 10, 2009

Some Comments for My Post

မ်ဳိးျမင့္ေမာင္ said...
ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးမွာ ဝင္မပါျဖစ္တာ အတၱႀကီးတာေၾကာင့္လုိ႔ မျမင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အတၱမႀကီးသူေတြလည္း မပါဘဲေနတာ ဒုနဲ႔ေဒးပဲ။ တကယ့္အေၾကာင္းရင္းက မာနမ႐ွိတာလုိ႔ ထင္တယ္။ မာနဆုိတာ vanity ကုိ ဆုိလုိခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ Self-esteem ကုိ ဆုိလုိခ်င္တာ။ နအဖေစာ္ကားတာေတြကုိ ခံေနရတဲ့၊ သိကၡာအခ်ခံေနရတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားဘ၀မွာ ခံျပင္းတဲ့စိတ္တုိ႔၊ ႐ွက္တဲ့စိတ္တုိ႔ မခံစားရပဲ ဖာသိဖာသာ ေနတတ္တာ မာန (self-esteem) အရမ္းနည္းလုိ႔ ျဖစ္မယ္။
Rita said...
ပံုမွန္ လူတစ္ေယာက္မွာ အဲဒီ အေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ "ခံျပင္းတဲ့စိတ္" မ႐ွိတဲ့သူ ႐ွိလိမ့္မယ္လို႔ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ထင္ရင္၊ ထင္ရေလာက္တဲ့သူကို ဆန္းစစ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခံျပင္းစိတ္သည္ ဒါလုပ္ဖို႔ တြန္းအား ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္။ ခံျပင္းရင္ လုပ္မွာေပါ့လို႔ တထစ္ခ် ေျပာလို႔ မရဘူး။

ကၽြန္မရဲ႕ အသိ အစ္မတေယာက္ 96 မွာ ႀကိဳ႕ကုန္းကို ေရာက္ႏွင့္ၿပီးသူ၊ လံုးဝ ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ် ဆန္႔က်င္၍ ဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ နာ ေနသူ၊ သူ႕ အယူအဆေလး စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလို႔ ေျပာျပလိုက္မယ္။ သူဟာ အၿမဲတမ္း လွဴ ေနပါတယ္။ လူမႈေရး၊ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြ အတြက္ပါ။

သူ ႏိုင္ငံေရးကို လံုးဝ မလွဴပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အေျခခံကေတာ့ သူ ဒီလမ္းစဉ္ ကို မယံုၾကည္လို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ လူေတြကို မယံုလို႔ပါ။ ေနာက္ဆံုး အဓိက အက်ဆံုးနဲ႔ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆံုးက "ငါတို႔ အတြက္ ေရွ႕ကေန ေသေပးၾကပါေနာ္" လို႔ အဓိပၸါယ္ ေရာက္တဲ့ အလုပ္ကို သူ လံုးဝ မလုပ္ခ်င္ဘူး ေျပာပါတယ္။

ဒါ႐ွင္းပါတယ္။ ဒီနည္းလမ္းကို သူမယံုလို႔ ပါပဲ။ လမ္းေပၚမွာ ဒီတုိင္း ေသၾကတာကို သူ အားမေပးခ်င္လို႔ ပါပဲ။ ဒီလိုေျပာလို႔ လွဴတဲ့လူေတြကေတာ့ သူေျပာသလို ေသေပးၾကပါေနာ္ လို႔ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ လူေတြ လို႔ ကၽြန္မ မျမင္ပါဘူး။ ႐ႈေထာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျမင္ေအာင္သာ ေျပာတာပါ။ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာ ကိုယ္လုပ္ေနၾကတာကို ေျပာတာပါ။

ကိုလူေထြး ေပးခဲ့တဲ့ comment နဲ႔ ဒီ အစ္မရဲ႕ စကားလံုးကို ဆက္စပ္လို႔ ကၽြန္မ ေသခ်ာ comment တစ္ခု ျပန္ေရးဦးမယ္လို႔ စဉ္းစားေနတာ။ ယူေသာ္ရ၏ စကားလံုးေတြ အေၾကာင္းေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ဝိေရာဓိေတြ သက္သက္ တင္ျပသလို ျဖစ္ၿပီး ဘာ အေျဖမွ မရႏိုင္မယ့္ အတူတူ အလကား ေဖာင္းပြေနမလား မသိဘူးလို႔ ေတြးေနခဲ့တာ။ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ comment ကို ဖတ္ရေတာ့ ေရးခ်င္သြားမိလို႔ ခုေရးလုိက္တယ္။

ကၽြန္မ နာတတ္ခဲ့တဲ့ post တစ္ခု မႏွစ္ဆီက ေရးခဲ့ဖူးတာ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ post ကို တမင္ကို အစ ျပန္မေဖာ္ခ်င္လို႔ မေဖာ္ေတာ့တာ။ ခုလဲ မေဖာ္ေတာ့ပါဘူး။ post ကေတာ့ ဒီတိုင္းပဲ ႐ွိေနပါတယ္။

ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ လာမယ္ထင္လို႔ ေမွ်ာ္ေနတာ။
တကယ္လုိ႔ သူက အဲဒီ "လမ္းစဥ္" ဆုိတာကို မယုံၾကည္ဘူးဆုိရင္ တျခား ဘယ္နည္းလမ္းေတြနဲ႔ သူ႔ကုိ ခံျပင္းေစတဲ့ ေစာ္ကားမႈ၊ အ႐ွက္ရေစတဲ့ သိကၡာခ်မႈေတြကုိ ေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားသလဲဆုိတာ သိခ်င္တယ္။ နည္းလမ္းလုိ႔ ဆုိတာမွာ ျပႆနာကုိ လက္ခံၿပီး ေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားတာကုိ ဆုိလုိခ်င္တာ။ မ်က္ႏွာလႊဲတာ၊ ေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ မႀကိဳးစားပဲ ေျဖေတြးေတြးတာ (wishful thinking) စတဲ့ နည္းေတြကုိ မဆုိလုိဘူး။ လမ္းစဥ္တစ္ခုကုိ မယုံၾကည္လုိ႔ အဲဒီနည္းနဲ႔ မေျဖ႐ွင္းတာ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလမ္းစဥ္က ေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့၊ ကုိယ္နဲ႔လည္း သက္ဆုိင္တဲ့ ျပႆနာကုိပါ ဥပကၡာျပဳလုိက္တာေတာ့ သဘာ၀မက်ဘူး။ အဲဒါအတြက္ justification မရွိဘူး။ ဘာမွမလုပ္တာဟာ ကုိယ့္အလုပ္၊ ဘာမွမယုံၾကည္တာဟာ ကုိယ့္ယုံၾကည္မႈ ဆုိသလုိမ်ဳိး wordplay ဆန္ဆန္ rationalization ပဲ ျဖစ္မယ္။
Rita said...
အင္း ဟုတ္ပါၿပီ။
ဒီကိစၥဟာ အေျဖမ႐ွိႏိုင္မယ့္ အတူတူလို႔ (မ႐ွိတာဟာ ကၽြန္မဦးေႏွာက္ထဲမွာ မ႐ွိတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္) ေရးခဲ့ပါတယ္။

အေျဖမ႐ွိလို႔ သူ႕အေနအထားကိုလည္း ကၽြန္မ ေျပာခြင့္မ႐ွိလို႔ ကၽြန္မကပဲ သိခ်င္္တာ ေမးပါမယ္။

ဒါျဖင့္ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြကို လွဴလိုက္တာနဲ႔ justification ႐ွိသြားေရာလား။ သူအပါအဝင္ သူလို ကၽြန္မလို လူေတြဟာ ေ႐ွ႕ထြက္ အေသခံဖို႔ အေၾကာင္း႐ွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအခါ ပိုက္ဆံပို႔ေပးရင္ ၿပီးေရာလား။ ဒါတကယ္ကို solution ကို သိခ်င္လုိ႔ ေမးတာျဖစ္ပါတယ္။

သိပ္လြယ္တဲ့ အလုပ္မို႔ (အဲဒီအစ္မေတာ့ သူ႕ယံုၾကည္ခ်က္ျဖစ္ေနတာမို႔ မသိ။)က်န္လူေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ခုခ်က္ခ်င္းကို ထ လုပ္လုိက္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။

ဒါပဲလား။ ဒါဆုိရင္ ေကာင္းပါၿပီ။
ဒါ့ထက္ ပိုတာေတြ ႐ွိေသးရင္လဲ ေျပာျပခဲ့ပါ။
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မလဲ အေျဖလိုခ်င္ေနတာပဲ။ Solution ထုတ္ေပးႏိုင္တဲ့ လူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
Rita said...
ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာသည္ ခံျပင္းစိတ္႐ွိတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို တိုက္႐ုိက္ ထလုပ္တာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး လို႔ ေျပာခဲ့တာ။

ခံျပင္းလို႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့သူေတြကို ကူညီတာေပါ့။ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းကို ေငြပို႔ေပးတာလဲ ဒီသေဘာ မဟုတ္ဘူးလား။

ေနာက္တခ်က္က ဒီသေဘာခ်င္း အတူတူကိုပဲ သူယံုၾကည္ရမွ လုပ္မယ္ ဆုိတာ သူ႔ေ႐ြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ပဲ။ (ဒီ ကိစၥေတြ သူလွဴဖူးတုန္းက လူလိမ္ခံခ်င္ခံရမယ္။) ခံျပင္းလို႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းကို လွဴတာနဲ႔ လူမႈေရးကိစၥပဲ လွဴတာနဲ႔ ကြာျခားတာ ႐ွိသလား။

ယံုၾကည္မႈ ဆုိတာမွာ ေျပာင္းလဲလာမွာကို ယံုၾကည္ႏိုင္ဖို႔လဲ လိုေသးတယ္။ ေျပာင္းလဲ ေပးမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေအာ္ေနတဲ့ လူေတြကို ကိုယ္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အခါ၊ ယံုၾကည္ရေလာက္တာကို မေတြ႕ရတဲ့ အခါ၊ လက္႐ွိအေျခအေနကို ခံျပင္းေသာ္ျငား ဥေပကၡာျပဳမိႏိုင္တယ္။

ခုလက္႐ွိကို ေသေအာင္ ခံျပင္းပေစဦး ေနာက္လာမယ့္ဟာကိုလည္း ေသခ်ာယံုၾကည္ရေလာက္တယ္ မထင္ရင္ေတာ့... ဒီကိစၥေတြ လွည့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ ကိုယ္ ကယ္ႏိုင္တဲ့လူပဲ ကယ္မယ္လို႔သာ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။

ၿပီးရင္ အစက ျပန္ပတ္မယ္။
အသံေကာင္း ဟစ္တာတို႔...
မလုပ္ဖူးရင္ လာမေျပာနဲ႔တို႔...ကို မႀကိဳက္ဘူး ဆုိတာကေန...

ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ဒီ အထံုး ေျဖလိုက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ကၽြန္မ သိပ္ေက်းဇူးတင္မွာပဲ။ ခုဟာက တေလွ်ာက္လံုး စကားလံုးေတြသာ ေျပာလာၾကတာ။ ဘာ အေျဖမွ ႐ွိတာ မဟုတ္ဘူး။ သိပ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ေပမယ့္ ထြက္လာရင္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းသာမိမွာပါ။
Rita said...
လူမႈေရးကိစၥပဲ လွဴတာက ေျဖ႐ွင္းရာ မက်ဘဲ၊ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕ေတြကို လွဴမွ ေျဖ႐ွင္းရာက်ပါသလား။
“အေျဖမ႐ွိလို႔ သူ႕အေနအထားကိုလည္း ကၽြန္မ ေျပာခြင့္မ႐ွိလို႔ ကၽြန္မကပဲ သိခ်င္္တာ ေမးပါမယ္။”

“ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာသည္ ခံျပင္းစိတ္႐ွိတာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို တိုက္႐ုိက္ ထလုပ္တာနဲ႔ မဆိုင္ဘူး လို႔ ေျပာခဲ့တာ။”

၁။ သူ႕ကုိယ္စား မေျဖေပးႏုိင္ဘူးဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိအတြက္ ေျဖေပးႏုိင္သလား။ ဘယ္နည္း ဘယ္လမ္းစဥ္ ႐ွိသလဲလုိ႔ ေမးခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ နအဖအေစာ္ကားခံ ျမန္မာႏုိင္ငံသားဘ၀နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခံျပင္းတဲ့စိတ္႐ွိလား၊ ႐ွက္တဲ့စိတ္႐ွိလား ဆုိတာေတြကုိ သိခ်င္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ခံျပင္းစိတ္ဆုိတာ ခံရလုိ႔ နာတတ္႐ုံနဲ႔ ႐ွိတဲ့စိတ္ကုိ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ မတရားမႈကုိ ေခါင္းငုံ႔ခံရမွာ႐ွက္တဲ့ မာန (self-esteem) ေၾကာင့္ မတရားမႈကုိ တြန္းလွန္လုိတဲ့စိတ္ကုိ အဓိကေျပာတာ။

႐ွိတယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားသလဲ။
“ဒါျဖင့္ ဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြကို လွဴလိုက္တာနဲ႔ justification ႐ွိသြားေရာလား။ သူအပါအဝင္ သူလို ကၽြန္မလို လူေတြဟာ ေ႐ွ႕ထြက္ အေသခံဖို႔ အေၾကာင္း႐ွိလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအခါ ပိုက္ဆံပို႔ေပးရင္ ၿပီးေရာလား။ ဒါတကယ္ကို solution ကို သိခ်င္လုိ႔ ေမးတာျဖစ္ပါတယ္။”

“သိပ္လြယ္တဲ့ အလုပ္မို႔ (အဲဒီအစ္မေတာ့ သူ႕ယံုၾကည္ခ်က္ျဖစ္ေနတာမို႔ မသိ။)က်န္လူေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ခုခ်က္ခ်င္းကို ထ လုပ္လုိက္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။”

၂။ စၿပီး မွတ္ခ်က္ေရး ကတည္းက ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕ေတြကုိ ေငြလွဴပါ ဆုိတာမ်ဳိး ေျပာဖုိ႔ မရည္႐ြယ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စကားလည္း မစခဲ့ဘူး။ ေငြလွဴတာဟာ အေျဖမဟုတ္တာကုိ လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ ေငြေထာက္ပံ့မႈဟာ အေျဖ႐ွာဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕ေတြကုိ မယုံလုိ႔ ေငြမလွဴဘူးဆုိရင္ေတာင္ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ ေငြသုံးတာမ်ဳိး လုပ္ႏုိင္တာပဲ။

လြယ္မယ္ထင္ရင္ ထလုပ္ၾကည့္ပါ။ လြယ္သေလာက္သာ သုံးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လြယ္မွာပဲ။ လုိသေလာက္ သုံးမယ္ဆုိရင္လည္း တစ္ေယာက္တည္း တတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တတ္ႏုိင္သေလာက္လုိ႔ ဆုိတာထက္ တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္ၾကည့္ပါ။

တတ္ႏုိင္သမွ်လုပ္တာ justification ပဲ။
“ခံျပင္းလို႔ ဒုကၡေရာက္တဲ့သူေတြကို ကူညီတာေပါ့။ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းကို ေငြပို႔ေပးတာလဲ ဒီသေဘာ မဟုတ္ဘူးလား။”

“ေနာက္တခ်က္က ဒီသေဘာခ်င္း အတူတူကိုပဲ သူယံုၾကည္ရမွ လုပ္မယ္ ဆုိတာ သူ႔ေ႐ြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ပဲ။ (ဒီ ကိစၥေတြ သူလွဴဖူးတုန္းက လူလိမ္ခံခ်င္ခံရမယ္။) ခံျပင္းလို႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းကို လွဴတာနဲ႔ လူမႈေရးကိစၥပဲ လွဴတာနဲ႔ ကြာျခားတာ ႐ွိသလား။”

“လူမႈေရးကိစၥပဲ လွဴတာက ေျဖ႐ွင္းရာ မက်ဘဲ၊ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕ေတြကို လွဴမွ ေျဖ႐ွင္းရာက်ပါသလား။”

၃။ လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြအတြက္ ေငြလွဴတာကုိ ႐ႈံ႕ခ်ခ်င္စိတ္မ႐ွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္နဲ႔ လူမႈေရးအလုပ္ဆုိတာကုိ ၿပီးစလြယ္ေရာခ်ျပစ္တာ သဘာ၀မက်ဘူး။ ေျဖ႐ွင္းခ်င္တဲ့ ျပႆနာခ်င္းမွ မတူတာ ဘယ္ကဘယ္လုိ သေဘာခ်င္း သြားတူေနရသလဲဆုိတာ စဥ္းစားလုိ႔မရဘူး။ ႐ွင္းျပေစခ်င္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္အေရးမွာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာနဲ႔ လူမႈေရးျပႆနာကုိ ေရာစရာမလုိဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ ကိစၥ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တခုက အေၾကာင္းရင္းခံျဖစ္ေနၿပီး ေနာက္တခုက အက်ဳိးဆက္ေတြ အမ်ားႀကီးထဲက တခုလုိ႔ ျမင္တယ္။

ခံျပင္းတာခ်င္း အတူတူပဲဆုိရင္ အဲဒီခံျပင္းစိတ္ကုိ စမ္းစစ္ၾကည့္ပါ။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အေပၚမွာ ခံျပင္းတာလား၊ မတရားဖိႏွိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအေပၚမွာ ခံျပင္းတာလား ဆုိတာ ႐ွင္းဖုိ႔လုိတယ္။ ပထမခံျပင္းစိတ္က သနားတတ္တဲ့စိတ္မွာ အေျခခံၿပီး ေနာက္တခုက တရားမွ်တမႈကုိ လုိလားတဲ့စိတ္မွာ အေျခခံတယ္။

လူမႈေရးကိစၥအတြက္ ေငြသုံးတာ လူမႈေရးကိစၥကုိ ေျဖ႐ွင္းဖုိ႔ပဲ အေထာက္အကူျပဳမယ္။ ႏုိင္ငံေရးကိစၥကုိ ေျဖ႐ွင္းခ်င္ရင္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥအတြက္ ေငြသုံးပါ။ လူမႈေရးကိစၥကို ေျဖ႐ွင္း႐ုံနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာပါ ေျပလည္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေၾကာင့္ လူမႈေရးျပႆနာကုိ ေျဖ႐ွင္းလုိ႔မရတာေတြ မ်ားတယ္။
“ယံုၾကည္မႈ ဆုိတာမွာ ေျပာင္းလဲလာမွာကို ယံုၾကည္ႏိုင္ဖို႔လဲ လိုေသးတယ္။ ေျပာင္းလဲ ေပးမယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ ေအာ္ေနတဲ့ လူေတြကို ကိုယ္ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အခါ၊ ယံုၾကည္ရေလာက္တာကို မေတြ႕ရတဲ့ အခါ၊ လက္႐ွိအေျခအေနကို ခံျပင္းေသာ္ျငား ဥေပကၡာျပဳမိႏိုင္တယ္။”

“ခုလက္႐ွိကို ေသေအာင္ ခံျပင္းပေစဦး ေနာက္လာမယ့္ဟာကိုလည္း ေသခ်ာယံုၾကည္ရေလာက္တယ္ မထင္ရင္ေတာ့... ဒီကိစၥေတြ လွည့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ ကိုယ္ ကယ္ႏိုင္တဲ့လူပဲ ကယ္မယ္လို႔သာ ျဖစ္ေတာ့မွာပဲ။”

၄။ ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ယုံၾကည္မႈဆုိရာမွာ သူမ်ားေတြ ေျပာင္းေပးႏုိင္မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္အားကုိးလုိတဲ့စိတ္မ်ဳိးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ သက္သက္ပါ။ ျဖစ္သင့္တယ္ထင္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တာမ်ဳိးကုိ အဓိကေျပာခ်င္တာ။ အဲဒီ ယုံၾကည္မႈမ်ဳိး ႐ွိရင္ ဥပကၡာျပဳႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ မယုံၾကည္ရင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ လုပ္ခ်င္မယ္ (လုပ္ခ်င္မွလည္း လုပ္မယ္) ။ အဲဒါမွ မေအာင္ျမင္ရင္ေတာ့ ဥပကၡာျပဳမိမွာေပါ့။ ယုံၾကည္တယ္ဆုိရင္ မေအာင္ျမင္ေသးလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် လုပ္မွာပဲ။ အဲဒီ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ဳိး မ႐ွိေသးရင္၊ မ႐ွိတာက လုပ္ရမွာေၾကာက္လုိ႔လား၊ ေျပာင္းလဲမႈ မျဖစ္သင့္ဘူး ထင္လုိ႔လား စသည္ျဖင့္ ႐ုိး႐ုိးသားသား ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ သူမ်ားက မယုံရလုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိး ၿပီးစလြယ္ အျပစ္မတင္သင့္ဘူး။

ေနာက္ၿပီး ကုိယ္ကယ္ႏုိင္တဲ့လူဆုိတာ ဘယ္လုိသေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာတာလဲ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ မတရားဖိႏွိပ္မႈေအာက္က လြတ္ေအာင္ ကယ္ဖုိ႔မႀကိဳးစားေသး၊ မလြတ္ႏုိင္ေသးတဲ့ အေျခအေနမွာ ဘယ္သူ႕ကုိ ဘယ္လုိသြားကယ္မွာလဲ။ ငတ္ျပတ္ေနသူကုိ အစာေရစာေပးကမ္းၿပီး ကယ္တာမ်ဳိးေတာ့ ႐ွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီပုိ႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာေနတာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း မဟုတ္လား။
အေျဖ ေပးႏုိင္မယ္ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ လက္ခံစကားေျပာတာ ဆုိရင္ေတာ့ ဘာအတြက္ အေျဖ လုိခ်င္တာလဲလုိ႔ ေမးခ်င္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ဖုိ႔ ယုံၾကည္ေပမယ့္ ဘယ္နည္းလမ္းသုံးၿပီး လုပ္ရမလဲ ဆုိတာအတြက္ အေျဖလုိခ်င္တာလား။ ပါ၀င္ဖို႔ မယုံၾကည္ဘဲ ဘာေျဖမလဲဆုိတာ သိခ်င္႐ုံ ေမးတာလား။

လက္႐ွိအေျခအေနမွာ ေျဖႏုိင္တာကေတာ့ ယုံၾကည္မႈဟာ အေျဖ ဆုိတာပဲ။
Rita said...
၁။ ခံျပင္းစိတ္ဆုိတာ ခံရလုိ႔ နာတတ္႐ုံနဲ႔ ႐ွိတဲ့စိတ္ကုိ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။

ဟုတ္တယ္။ ခံရလို႔သာ နာတဲ့စိတ္။ အဓိပၸါယ္ မ႐ွိ၊ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ မ႐ွိ အဲဒါေတြကိုသာ နာတာ။ အဲဒါ ေသခ်ာတယ္။

၂။ လြယ္မယ္ထင္ရင္ ထလုပ္ၾကည့္ပါ။

လြယ္သေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္မွာပါပဲ။ ဒါလဲ ေသခ်ာတယ္။

၃။ ႏုိင္ငံေရးအလုပ္နဲ႔ လူမႈေရးအလုပ္ဆုိတာကုိ ၿပီးစလြယ္ေရာခ်ျပစ္တာ သဘာ၀မက်ဘူး။

ၿပီးစလြယ္ ေရာခ်ပစ္တာ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မ ေသခ်ာေရးခဲ့တာ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အျပင္ေရာက္ေနတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား (တကယ္က အားလံုးလို႔ ထင္တယ္။) ေ႐ွ႕ထြက္ လုပ္ဖို႔၊ ေသဖို႔ စေတးဖို႔ ဆႏၵ မ႐ွိလို႔ကို အျပင္ေရာက္ေနတာပဲ။

အဲဒီ အခါမွာ ေငြလွဴလိုက္ရင္ ၿပီးေရာေပါ့။ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ အတိုင္းပဲ လြယ္သေလာက္ပဲ လုပ္မွာမို႔ ဘာမွ မခက္ဘူး။

၄။ မယုံၾကည္ရင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ လုပ္ခ်င္မယ္။

ဟုတ္တယ္။ မယံုၾကည္လို႔ တတ္ႏိုင္သမွ်ပဲ လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္႐ွိတာ။ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္ရာကို ေပးကမ္းမွ်ေဝတာေလာက္ လုပ္ခ်င္တာ။

၅။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း မဟုတ္လား။

ဟုတ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင္း။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ အဲဒီအေပၚမွာ စိတ္ဝင္စားမႈနဲ႔ ယံုၾကည္မႈ နည္းခဲ့တယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း။ ဟင္ စရာေတြ ေတြ႔ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း။ အဲဒါေၾကာင့္ လွည့္မၾကည့္ခ်င္ခဲ့တာ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း။ အသံေကာင္းဟစ္တာကို မလုိလားတဲ့အေၾကာင္း။

၆။ ဘာေျဖမလဲဆုိတာ သိခ်င္႐ုံ ေမးတာလား။

ဘာေျဖမလဲဆုိတာ သိခ်င္တဲ့ စိတ္က ပိုမ်ားတယ္။ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ဖို႔ ယံုၾကည္စိတ္ ခုထိ လံုေလာက္ေအာင္ ႐ွိေသးတယ္ မထင္ဘူး။

ေနာက္တခုက ျပႆနာပဲ လာလာေျပာေနၾကလို႔ အေျဖ အေရးႀကီးတယ္ ေျပာတာ။ တကယ္ပဲ သိခ်င္စိတ္က ပိုမ်ားတယ္။

ေက်းဇူး (တကယ္ အထူး) တင္ပါတယ္။
Rita said...
ဟုတ္ၿပီ ဒါျဖင့္ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ေျပာတဲ့ အတိုင္းဆုိ self - esteem နဲတာေပါ့။

problem ကိုေတာ့ define လုပ္လုိက္ႏိုင္ၿပီ။
Rita said...
(ယုံၾကည္တယ္ဆုိရင္ မေအာင္ျမင္ေသးလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် လုပ္မွာပဲ။ အဲဒီ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ဳိး မ႐ွိေသးရင္၊ မ႐ွိတာက လုပ္ရမွာေၾကာက္လုိ႔လား၊ ေျပာင္းလဲမႈ မျဖစ္သင့္ဘူး ထင္လုိ႔လား စသည္ျဖင့္ ႐ုိး႐ုိးသားသား ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ သူမ်ားက မယုံရလုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိး ၿပီးစလြယ္ အျပစ္မတင္သင့္ဘူး။)

၁) လုပ္ရမွာ မေၾကာက္ရင္ အျပင္မထြက္ဘဲ အထဲမွာပဲ ေထာင္ထဲဝင္ခ်င္ဝင္၊ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ခ်င္ေလွ်ာက္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေသေနတာၾကာပါၿပီ။ လုပ္ရမွာ ေၾကာက္လို႔ ခုထိ လြတ္ေနတာပါ။

၂) ေျပာင္းလဲမႈ မျဖစ္သင့္ဘူး မထင္ပါဘူး။ အဲဒါကို post မွာ ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ေျပာင္းလာခဲ့ရင္လည္း ေနာက္လာမယ့္ လူဟာ... ဆုိၿပီး သူမ်ားကို ထည့္တြက္ေနလို႔ပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ဆုိေတာ့ သူမ်ားပဲ ထည့္တြက္ရမွာကိုး။ ေနာက္တက္မယ့္လူက ကိုယ္ မဟုတ္လို႔။

၃) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ယံုၾကည္စရာ ေကာင္းတယ္ မထင္တာေတာ့ အမွန္ပဲ။

က်န္ေနခဲ့လုိ႔ ျပန္ေျဖတာပါ။
တကယ္ပဲ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေမးလိုက္တာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဲဒီ ေမးခြန္းမ်ိဳးကို ကၽြန္မ ေျဖလိုက္ရတဲ့ အတြက္ေရာ၊ post မွာ တင္လိုက္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ေရာ ေက်နပ္မိပါတယ္။

အဲဒီ ေမးခြန္းေတြ ေမးႏိုင္တာအတြက္ ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ ဆက္ေတြးေနမိေစမယ့္ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြပါ။

တကယ္က post တင္စမွာ ဒါေတြ ေျပာဖို႔ မစဉ္းစားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆက္စပ္ရာကေန ထြက္လာတဲ့ comment ေတြေၾကာင့္ ဒီေလာက္႐ွည္လ်ားလာတာပါ။ ဒါ အေၾကာင္းျပတာ မဟုတ္ဘူး။

ေရးစက မရည္႐ြယ္ဘူး ဆုိေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရာဟာ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ ႐ွိေနၿပီးသား အ႐ွိတရား ျဖစ္ၿပီး၊ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာခဲ့ရင္ ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူမ်ားဆီမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ေရးမိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အစ ရလာတာနဲ႔ ဆက္ေျပာခဲ့တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ post နဲ႔ comment ေတြက ေခ်ာ္ေနတာေတြ ႐ွိပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေတြနဲ႔ ေခ်ာ္သြားတာမ်ိဳးကေတာ့ မ႐ွိပါဘူး။

ထပ္ကာ ထပ္ကာ ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေက်းဇူးတင္ပါရေစဦး။
ဟုတ္တယ္။ Self-esteem ေတာ္ေတာ္ နည္းေနတာ။
Rita said...
ကၽြန္မ post တင္လုိက္မယ္။ ျဖစ္မလား။
အေဟာင္းကို ဆက္ျငင္းခ်င္လဲ ျငင္းၾကပါဦး ရပါတယ္။ အေဟာင္းဖယ္ခ်င္လို႔ အသစ္တင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို တင္ခ်င္မိတယ္။
***
ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ တင္ပါ လို႔ ေျပာမသြားေပမယ့္ တင္ခ်င္လို႔ တင္လိုက္ပါတယ္။ အလံုးစံု မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖလိုက္ရတာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ေက်နပ္မိပါတယ္။ Post ေရးစဉ္က ေမွ်ာ္လင့္မထားေပမယ့္ ရလိုက္တဲ့ အခါမွာ အင္မတန္ စိတ္ေက်နပ္ လိုခ်င္မိတဲ့ comment မ်ိဳးပါပဲ။
ႏိႈင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ႐ွင္နာဂသိန္ သတိရမိေသးတယ္။
***

33 comments:

Rita said...

အေျဖေတာ့ အေျဖပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေရာဂါ အေျဖထြက္သြားတာ ျဖစ္ေနတယ္။

Bino said...

Carrying on Rita,
You write frankly,
I accept your post and all comment.
I had systemic studied in political sciences long long years ago.
I knows details of democracy, came from Greece that people elect their leader.
But I never discuss you or anybody.
I like to discuss about literacy and poem.
You also made some comments for Min Ko Naing's book ေနာက္ၾကည့္မွန္ as an art.
NOTHING POLITICAL ACTIVITIES.
I clearly understand you.
Please carry on wright way as you think.

BINO

Rita said...

ကိုယ္ကေတာ့ မိလိႏၵ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး တိတၳိ၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေရး atheist ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ (July ေရးတဲ့ post ကို ဖတ္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ အေတြးေပၚလာလို႔။)

ခုခ်ိန္ထိလည္း လုပ္ခ်င္းလုပ္ လူမႈေရးသာ ပိုလုပ္ခ်င္မိတယ္။ ေဟာရင္းသာ ပ်ံေတာ္မူမည္ ျဖစ္ေနလား မသိ။ ဒါေပမဲ့ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ေျဖလိုက္ရ ေမးလိုက္ရတာေတြက အလကားေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး ဆုိတာ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

Rita said...

Yes you can put my blog in your list if you wish to.

But for me, I need to study your blog (what knida news in it) before I add it into my list.
If it is an interesting one for me, I will add it. Otherwise, I won't.

Anyway thank you.

=)

Rita said...

11 Dec 09, 03:27
ေ၀လင္း: မန္႔မရလို႔ စီပုံးကေနပဲေျပာသြားတယ္။ အစ္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ေဆြးေႏြးၾကတာ စိတ္၀င္စားစရာအေတာ္ပဲေကာင္းပါတယ္။ ေက်းဇူးပဲ
11 Dec 09, 00:43

kom: ႏိႈင္းတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ႐ွင္နာဂသိန္ သတိရမိေသးတယ္။

တီခ်မ္း said...

လူမႈေရးလုပ္တာ နိုင္ငံေရးပါပဲ
နိုင္ငံသားတိုင္းရဲ႕အေရးက နိုင္ငံေရးေပါ့
ပါတီနိုင္ငံေရးနဲ႔ နိုင္ငံေရးကိုခြဲေျပာေစခ်င္တယ္
ကိုယ္အရင္တခါကေျပာသလိုပဲ
မီးမလာတာ နိုင္ငံေရးပါ
ဆီေစ်းတက္တာ နိုင္ငံေရးပါ
ကားခေစ်းတက္တာ နိုင္ငံေရးပါ
ဘဲဥေစ်းတက္တာ
ကန္စြန္းရြက္ေစ်းတက္တာ
မိန္းမေတြ အလုပ္ေတြမွာ (တခ်ိဳ႕) ေတာ္ရဲ႕သားရဲ႕
ေနရာ အခြင့္အေရး ေျပာပိုင္ခြင့္မရတာ
နိုင္ငံေရးပါ
အဲ့ေတာ့ ပါတီနိုင္ငံေရးနဲ႔
နိုင္ငံေရး ခြဲေျပာေစခ်င္ပါတယ္

Rita said...

အင္း Addy ေျပာလိုက္တာကို ကိုယ္ သေဘာက်ပါတယ္။ အဲဒါဟာ မွန္လဲ မွန္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ တိုက္႐ိုက္နဲ႔ သြယ္ဝိုက္တဲ့ နည္းမွာ တုိက္႐ိုက္နည္းကို ဆိုလိုခ်င္တာလို႔ ကိုယ္ ေတာ့နားလည္တယ္။

ကိုယ္ ဆုိလိုတာကက်ေတာ့ ကိုယ့္အေနနဲ႔ ဒါကို ေလ့လာမိတဲ့ အခါမွာ လူပုဂၢိဳလ္ေတြကို ယံုၾကည္လို႔ မရတဲ့ေနရာမွာတင္ ရပ္သြားတယ္။ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ အစ္မလုိေတာင္ လမ္းစဉ္ဆုိတဲ့ထိ မေရာက္ေတာ့ဘူး။ (သူကေတာ့ လမ္းစဉ္ေရာ၊ လူေတြေရာလို႔ ဆိုတယ္)။

ဒါျဖင့္ လုပ္ခ်င္းလုပ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထ လုပ္ဖို႔သာ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒါဟာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္လို႔ ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ေနၾကတာ မဟုတ္လား။ ႏိုင္ငံျခားကေန လုပ္ႏိုင္တာ တစ္ခုပဲ ႐ွိေတာ့တယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒါ ေငြ ပို႔တာ။ အဲဒီအခါမွာ ကိုယ္ မယံုၾကည္ရတဲ့ ကိစၥေတြမွာ အသံုးမခ်ခ်င္ေတာ့၊ လူမႈေရးကိစၥေတြဘက္ ေရာက္သြားၾကတယ္။ ဒါပါပဲ။

ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ က ဒါကို ေရာေျပာလိုက္တာလို႔ ျမင္တယ္။ တကယ္က ေရာပစ္လုိက္တာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ စကတည္းက ႐ွင္းေအာင္လုိ႔ ေရးခဲ့တယ္။ ကိုယ္တုိ႔ေတြဟာ ေ႐ွ႕ထြက္မယ့္လူေတြ မဟုတ္လို႔၊ လုပ္စရာဟာ ဒါပဲ က်န္ေတာ့တယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီအခါမွာ မယံုၾကည္ရဘူး ထင္တဲ့ဆီကို မေရာက္ေတာ့ဘဲ၊ လူမႈေရး ကိစၥေတြမွာသာ တိမ္းၫႊတ္သြားၾကေတာ့တယ္။ ဒါပါပဲ။

တိုက္႐ုိက္ ႏိုင္ငံေရးလို႔ ဆုိရာမွာ... ကိုယ္တုိင္ ေ႐ွ႕ထြက္တာနဲ႔၊ ေ႐ွ႕ထြက္တဲ့လူေတြကို ေထာက္ပံ့တာနဲ႔... ကိုယ္ကေတာ့ ဒီ ၂ နည္းပဲ ျမင္တယ္။ တျဖား ဘာ႐ွိေသးလဲ။ ဘေလာ့မွာ ေရးတဲ့နည္း လို႔ေတာ့ လာမေျပာနဲ႔။ :)

အဲဒါေၾကာင့္ အစမွာတည္းက ကိုယ္လိုလူေတြက ေ႐ွ႕ထြက္ဖို႔ မ႐ွိတဲ့ အခါလို႔ အေသအခ်ာ ထည့္ေရးခဲ့တာ... ဒါဟာ အစြန္းထြက္လာမယ့္ အေၾကာင္းလုိ႔ ကိုယ္ထင္မိလို႔။ ဒါျဖင့္ ေထာက္ပံ့တာ တစ္ခုပဲ ႐ွိတယ္။ ကိုယ္ မလုပ္ဘူး။ လူေတြကို မယံုလို႔။

ခုခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲ ႐ွိတာ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ ႐ွိေသးတယ္။

အဲဒီ အခါမွာ ဆက္ၿပီး ဟင္ ေနတုန္းမို႔ ကိုယ္ကယ္ႏိုင္သမွ်ပဲ (ဒီေနရာမွာ ကယ္ တာက မဆီေလွ်ာ္ရင္၊ လုပ္ ဆုိတာကို ေျပာင္းဖတ္ႏိုင္တယ္)။ (ဂ်ဴလိုင္ ေရးသြားတာကို ကိုယ္ေက်းဇူးတင္မိတယ္။)

အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္မွာ တိုက္႐ုိက္အေရးနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ အေျဖမ႐ွိေတာ့ဘူး။

ေပးကားေပး၏။ မရ။

Rita said...

ဒါေပမဲ့ ယွဉ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ Addy က လူမႈေရးေရာ၊ ကိုယ့္အေရးေရာကို တပါတည္း ကိုယ္တိုင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္လို႔ ကိုယ့္ထက္ အမ်ားႀကီး သာပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္တာက ကိုယ့္လို ေငြနဲ႔တင္ ၿပီးသြားတာထက္ ပိုတယ္လို႔ ကိုယ္ အၿမဲထင္ခဲ့တယ္။ ဘယ္အေရးကိစၥအတြက္ မဆုိေပါ့။

တိုက္႐ိုက္ ႏိုင္ငံေရးကို ေငြပို႔ေနတာထက္၊ ညီလင္းဆက္တို႔လို နာဂစ္မွာ ကိုယ္တိုင္ လူမႈေရး လုပ္ႏိုင္ခဲ့တာက ပိုတယ္ လုိ႔ ကိုယ္ ျမင္တယ္။ ဒါ ဘယ္သူ႔မွ ထိခိုက္ေစလုိတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္နားလည္ခံစားမိသလို ေျပာတာ။

ဒါေပမဲ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ပါပဲ။ အဲဒီ အတုိင္းအတာကလဲ ကိုယ္ကပဲ သတ္မွတ္ထားတာပါ။

တီခ်မ္း said...

အင္းေဒၚရီတာေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ေျမာက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားတယ္
အမွန္ကေတာ့ ကိုယ္ကရွင္းတယ္ လုပ္ေပးမယ္ေျပာျပီး ဒီေလာကထဲဝင္လာတာမဟုတ္ဘူး
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္သာေပါ့စတစ္မျဖင္လာရင္ ဒီကိစၥေတြကိုယ္လွည့္ေတာင္ၾကည့္မွာ မဟုတ္ဘူးေလေနာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္ျဖင္ခ်င္တာ ဒီလိုဘဝမဟုတ္ဘူး ဘယ္လိုဘဝလဲေမးရင္လဲ မေသခ်ာဘူး ကိုယ္ကငယ္ငယ္ကတည္းက ႀကီးလာရင္ဘာျဖစ္မယ္ ေတြးျပီး ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ႀကီးလာခဲ့တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူးေလ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ေတြ႔လာတဲ့အေျခအေနေတြအေပၚမွာ သာအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့ရတာ
ခုနဟာကိုျပန္ဆက္မယ္
အင္း ေပါ့စတစ္ျဖစ္လာေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္လာတယ္
ဆိုင္လာေတာ့ လုပ္နိုင္တာေတြလုပ္ျဖစ္တယ္
အဲ့လိုပါ
နိုင္ငံေရးကကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးလားဆိုေတာ့
၁) ပါတီနိုင္ငံေရးကို ကိုယ္စိတ္မဝင္စားဘူး အင္း ဒါေပမယ့္
၂) မီးမလာကိုေတာ့ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတယ္ အဲဒါေပမယ့္ မီးမလာတဲ့ကိစၥ တခုခုလုပ္ပါဆို ကိုယ္ဘာလုပ္ရမလဲမသိဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဧရာဝတီ ကိုပိတ္ျပီး တရုတ္ေတြလက္ထဲေရာင္းစားတာ ကိုယ္မဟုတ္ဘူး မီးလာေအာင္လမ္းေပၚထြက္ေအာ္ပါလားလို႔ေျပာရင္ ကိုယ္မလုပ္ဘူး အဲ့လိုလုပ္လို႔မီးလာမယ္လို႔လဲမထင္ဘူး အေျခအေနအခ်ိန္အခါ နဲ႔ေပးေနတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ အသံုးခ်မွ တခုခုေျပာင္းလဲမွာ လို႔ကိုယ္ယံုတယ္ ျပီးေတာ့ ဒါေတြက တညထဲနဲ႔ေျပာင္းလို႔ရမယ့္ဟာေတြမဟုတ္ဘူး လမ္းစဥ္ေတြ ဘာေတြ ကိုယ္မသိပါဘူး ကိုယ္မွမလုပ္ဘူးတာ ေလ့လဲမေလ့လာဘူးဘူး ဒါေပမယ့္ ေအာ္ေနယံုနဲ႔ေတာ့ မေျပာင္းလဲလာနို္င္ဘူးလို႔ကိုယ္ယံုတယ္ အဲ့ေတာ့ မီးမလာတာကိုေနနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္ သူမ်ားေတြလိုလဲ နအဖမေကာင္းလို႔မီးမလာတာပါလို႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာေတာင္ၾကံဳရင္ စကားလုပ္မေျပာဘူး
အင္းကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ (တိုက္ရိုက္) ေပါ့စတစ္ေတြေဆးရရွိေရး ကို ကိုယ္အခါအခြင့္ၾကံဳတဲ့အခါ ဝန္ႀကီးအစည္းအေဝး ဒိုနာ အစည္းအေဝးေတြမွာ ကိုယ္ေပါ့စတစ္ေတြကိုယ္စားေျပာတယ္
အဲ့တာက ကိုယ္သည္ ကိုယ္စားျပဳခြင့္ကို ေပါ့စတစ္ေတြ တနိုင္ငံလံုး ကိုယ္တို႔တည္ေထာင္လာခဲ့တဲ့ ကြန္ယက္က ကိုယ့္ကို ေပါ့စတစ္မ်ားကိုယ္စား ကိုယ္စားျပဳရေအာင္ေရြးထားလို႔ အဲ့ေတာ့ ကိုယ္က နိုင္ငံအဆင့္ အစည္းအေဝးဆိုရင္ ေျပာတယ္ အဲ့လိုေျပာလို႔ ကိုယ္ေထာင္မက်နိုင္ဘူး ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေဘာင္ထဲကေနပဲေျပာတာေလ

တီခ်မ္း said...

ကိုရာဇာဆိုတာ ေျမနီကုန္းမွာ တခါ ဆိုလို (solo) ေအာ္သြားတယ္ ေဆးရေအာင္
အဲ့လို ကိုယ္မလုပ္ဘူး အဲ့လိုလုပ္လို႔ ေျပာင္းလဲမယ္ လို႔ကိုယ္မယံုၾကည္ဘူး (ကိုယ္ယံုၾကည္တာ ကိုကိုယ္လုပ္ေနတယ္) ေနရာတခုကိုေရာက္ေအာင္သြားခ်င္တဲ့အခါ နည္းလမ္းေတြအမ်ားႀကီးရွိနိုင္တယ္ လမ္းေလ်ာက္တာျဖစ္ျဖစ္ ကားနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ရထားနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔သြားေနၾကတာပါ ေရာက္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္ slow and steady but safety first ပဲ အလွမ္းက်ယ္လို႔အလယ္မလပ္ေစခ်င္ဘူး ေနာက္တခုက အဆင္သင့္ျဖစ္မႈ အဲ့တာ ကိုယ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာ မရွိေသးဘူးလို႔ထင္တယ္ ခုေန ဒီမိုကေရစီေပးေတာ့ေရာ ဘြားခနဲ လြတ္လပ္လာၾကမယ္ထင္လို႔လား ေသေသခ်ာခ်ာေရာသိျပီလား ကိုယ္တို႔ဂ်င္နေရးရွင္းမွာကို မသိၾကတာကအမ်ားသား သိေအာင္လဲဘယ္သူကမွ လာမသင္ေပးၾကဘူး ဒါေတာင္ အနာဂတ္နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေလာင္းေလးေတြေနာ္)
တခါ မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ ေပါ့စတစ္စ္ေတြကို ေဆးေပးတယ္ သူတို႔အဖြဲ႔ထဲဝင္ရတယ္ အဲ့လိုလုပ္တာကိုယ္မၾကိဳက္ဘူး မသိနားမလည္တဲ့လူေတြကို အသံုးခ်တာပဲ ဒါေတြကို ကိုယ္ “ဟင္” ခဲ့တယ္ ကိုယ္အဲ့လို လိုက္မလုပ္ဖို႔ေပါ့စတစ္ေတြကိုေျပာတယ္ နိုင္ငံေရးကို တကယ္ယံုၾကည္လို႔၊ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနတာလဲဆိုတာကို ကိုယ္တကယ္ေသေသခ်ာခ်ာ သိလုိ႔ဆိုရင္ အဖြဲဝင္လိုက္ ဆုေတာင္းပြဲသြားလိုက္ မသိဘဲနဲ႔ ေဆးလိုခ်င္လို႔ဆိုရင္ မလုပ္နဲ႔ ကိုယ္အဲ့လိုပဲ ေျပာခဲ့တယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မျဖဴျဖဴသင္း ေရႊဝါေရာင္အေရးအခင္းျပီးေတာ့ ေရွာင္ေနရတဲ့အခါ အဲ့ဒီ သူတို႔တိုက္ခဲ့တဲ့ လူနာ ၄၀ ေက်ာ္ျပႆနာတက္တယ္ေလ ကိုယ္တို႔ပဲ ကြန္ယက္အေနနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ရတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္လို ဘဝတူေတြကို မေသေစခ်င္ဘူး ေနနိုင္ေသးတဲ့ အခါ ေနေစ့ခ်င္ေသးတယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ္လုပ္ခဲ့တယ္ အဲ့တာ နိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ သူတို႔ကို အားေပးအားေျမွာက္လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္လုပ္နိုင္တာ ကို ကိုယ္ယံုၾကည့္တဲ့ ေဘာင္ထဲကပဲ လုပ္တာ
ခုလဲၾကံဳလို႔ေျပာတာပါ ကိုယ္တကယ္အဲ့တာေတြေျပာဖို႔မရည္ရြယ္ဘူး လုပ္ခဲ့တာ ေျပာဖို႔မဟုတ္ လုပ္နိုင္တာသာလုပ္သြားတာ

တီခ်မ္း said...

နာဂစ္တံုးကလဲ ကိုယ္တို႔ လုပ္ခဲ့တယ္ ဒယ္တာဧရိယာ က victim ေတြအတြက္မဟုတ္ဘူး ဘာလို႔လဲ (ကိုယ္အလႈေငြေတာ့ထည့္ခဲ့ပါတယ္) ကုိယ္နဲ႔တိုက္ရိုက္မသက္ဆိုင္လို႔ ရန္ကုန္ အနီးတဝိုက္ထိခိုက္တဲ့ေပါ့စတစ္ေတြအတြက္ ကိုယ္တို႔ ကြန္ယက္နဲ႔ ေငြရွာ အိမ္ေဆာက္ ေပးခဲ့တယ္ လိႈင္သာယာ မွာဆိုရင္ အိမ္ အလံုး ၇၀၀ ေက်ာ္ေဆာက္ခဲ့ေပးၾကတယ္ ေပါ့စတစ္ေတြတင္မကဘူး ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြပါပါတယ္ ေျပာပါအံုး လူေတြအနိွမ္ခ့ရတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရတဲ့ လူမႈက်င့္ဝတ္ေဖာက္ျပန္လု႔ိေပါ့စတစ္ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြက သူတို႔ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြအတြက္ ျပန္လုပ္ေပးခဲ့တာေနာ္ (အဲ့တံုးက ေအာ္ေနတဲ့လူေတြဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္ ….????)
ဒီလိုပဲ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တာပဲလုပ္တာပါ
ပထမပိုစ့္မွာကတည္းက ကိုယ္ျမင္တာေနာ္ ေဒၚရီတာ လဲ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးထင္လို႔ ဝင္ဆင္းမေလ်ာက္ဘူး ကိုယ့္က်ဴရွင္ေရွ႕ေရာက္လာေတာ့ ၾကည့္တယ္ ဝင္မေအာ္ဘူး အားမေပးဘူး အဲ့တာ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ထင္လို႔လို႔ ကိုယ္ထင္တယ္ မဆိုင္ဘူးထင္ေအာင္ ကိုယ္တို႔ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ ေခတ္ အေျခအေနက အဲ့ေလာက္ပဲေပးခဲ့တာျဖစ္မယ္ ဟင္သြားတာက သပ္သပ္တပိုင္း အဲ့တာ က အဲ့လူတေယာက္ေၾကာင့္ ဟင္သြားတာ ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ေနာက္လူတခ်ိဳ႔ေၾကာင့္ ထပ္ဟင္စရာေတြရွိလာတာ ၾကံဳလာတာ
ဒါေပမယ့္ အဲ့တာကိုေတာ့ က်ဳပ္က ရွင္ generalized လုပ္လိုက္တာလို႔ထင္တယ္ ကြန္မန္႔ေတြမွာ တခ်ိဳ႕ေတြေျပာခဲ့သလိုပဲ တကယ္ ကို ေနာက္ ဂ်င္နာေရးရွင္းအတြက္ ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ လုပ္ေပးခဲ့မယ့္ လူေတြရွိနိုင္တယ္ ကိုယ္တို႔မၾကံဳလိုက္ရတာ အဲ့ေတာ့ ဟင္တာက individualized ျဖစ္တယ္ (ဒါေပမယ့္ ခုန က ကိုယ္တို႔အတြက္တကယ္ကို ေစတနာ ေကာင္းနဲ႔ ယံုၾကည္ျပီး လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အကိုအမေတြနဲ႔ ဆံုရင္လဲ ကိုယ္တို႔ ဒီကိစၥစိတ္ပါလာမယ္ မပါလာဘူး ကိုယ္မေျပာနိုင္ဘူး) အစကတည္းက အဲ့တာကိုစိတ္ဝင္စားမႈ ကိုယ္ခံအားမေကာင္းခဲ့ဘူး မေကာင္းေစခဲ့တဲ့ေခတ္ထဲမွာ ၾကီးျပင္းလာခဲ့ရတယ္ လို႔ေျပာထားျပီးသား ကဲဒီေလာက္ပဲ ရွည္သြားျပီ

Nanda said...

I have found Addy's comments are rational. Yes, most of us tend to individualize things around us. We can't differentiate activities for social well-being from politics since the latter governs our daily lives, our educational and health care systems, our citizenship and human rights and so on. In fact, most of the problems stem from what ideology we are sticking to, regardless of whether we are willing to or forced to. Our different approaches come from our stands basically centered first on self-interest, then on families, then on the teams we belong to, then on which faction of people we are in, and more broadly, on our nationals and so on. The approach might be different according to how much one's interest as individually or collectively as a whole in the faction one belongs to is affected. Whatever and however it is, we shouldn't let our individual perception override truth and justice.

တီခ်မ္း said...
This comment has been removed by the author.
Nge Naing said...

Rita ေရ လာဖတ္သြားပါယတ္။ ဒီပို႔စ္က အရင္ပို႔စ္ရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေပါ့ေနာ့္။ အရင္ပို႔စ္က မွတ္ခ်က္ ၁၃၀ ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္ေနာ့္။ မသိလိုက္ဘူး။

အစ္မေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပဲလုပ္လုပ္ လူမႈေရးပဲ လုပ္လုပ္ အမိျမန္မာျပည္အတြက္ အုပ္တခ်ပ္သဲတပြင့္အေနနဲ႔ ပါ၀င္ေနၾကတယ္လို႔ မွတ္ယူၿပီး လုပ္ေနသူအားလံုးကို ေလးစားပါတယ္။ ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ လူမႈေရးျပႆနာကို အစ္မျမင္တာကေတာ့ ဘုရားစာအုပ္တအုပ္မွာ ယားနာကို ဥပမာေပးထားတာကို သတိရလို႔ ယူသံုးလိုက္ဦးမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတဲ ့အဓိကျပႆနာက ႏိုင္ငံေရးျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္သေရႊ႔တျခားျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ဒီလိုေျပာလို႔ ျဖစ္ေနတဲ့ တျခားျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းရဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္းရဲျခင္း၊ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႔တဲ့ျခင္း၊ ေမြးခါစကေလးေသႏႈံးမ်ားျခင္း အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ျခင္း အားလံုးက ႏုိင္ငံေရးစနစ္တခု မေကာင္းလို႔ ျဖစ္လာတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာေရးစာအုပ္ထဲက ဥပမာနဲ႔ ေပးရရင္ ယားနာျဖစ္ေနတဲ့သူတေယာက္ဟာ ယားလို႔ ကုတ္လိုက္ရင္ နည္းနည္းသက္ေတာက္သက္သာ ရွိသြားလို႔ တခဏ အဆင္ေျပသြားမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရာဂါမေပ်ာက္မျခင္း ခဏခဏ ယားေနမွာ ျဖစ္လို႔ ခဏခဏ ကုတ္ေနရတဲ့ သံသရာက ဘယ္ေတာ့မွ ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာက ယားနာဆိုတဲ့ ေရာဂါႀကီး တခုလံုးျဖစ္ၿပီး တျခားလူမႈေရး၊ က်န္းမာေရ၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး ခ်ိဳ႔တဲ့တဲ့ ျပႆနာက ယားတဲ့ျပႆနာေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယားနာေရာဂါႀကီးတခုလံုး ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကိုကို ေျဖရွင္းႏုိင္ရင္ အဲဒီေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ယားျခင္းဆိုတာလည္း ရွိလာေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဓိကျပႆနာက ႏိုင္ငံေရးျပႆနာျဖစ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးမွာ လံုေလာက္တဲ့ လူဦးေရနဲ႔ အေထာက္အပံ့ ရွိဖို႔ သိပ္ကို လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း တိုင္းျပည္တခုလံုးရဲ့ အေရးဆိုေတာ့ တဦးေကာင္း တေယာက္ေကာင္းနဲ႔ လုပ္လို႔မရေတာ့ သိပ္ကို ခက္ခဲနက္နဲပါတယ္။

Anonymous said...

"မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ ေပါ့စတစ္စ္ေတြကို ေဆးေပးတယ္ သူတို႔အဖြဲ႔ထဲဝင္ရ"
ဆုေတာင္းပြဲေတြမွာ လူမ်ားသားပဲလို႕ အံ့ဩေနတာ အဲလိုမ်ိဳး စည္းရုံးထားတာကိုး။ ခုမွပဲ သိေတာ့တယ္။

SM

Anonymous said...

"မျဖဴျဖဴသင္းတို႔ ေပါ့စတစ္စ္ေတြကို ေဆးေပးတယ္ သူတို႔အဖြဲ႔ထဲဝင္ရ"
ဆုေတာင္းပြဲေတြမွာ လူမ်ားသားပဲလို႕ အံ့ဩေနတာ အဲလိုမ်ိဳး စည္းရုံးထားတာကိုး။ ခုမွပဲ သိေတာ့တယ္။

SM

Rita said...

ကိုနႏၵ
ေက်းဇူးပါ။ ကိုနႏၵ COMMENT ေတြကို သတိထားမိပါတယ္။ အမ်ားႀကီး မေတြ႕ဖူးေပမဲ့ အေလးအနက္႐ွိတာေတြခ်ည္းပါပဲ။ ADDY ကို တခု အေလးအနက္ ေျပာခ်င္တာက မေနာက္ပါနဲ႔။ ေျပာစရာ ႐ွိတာကို တည္တည္တံ့တံ့ပဲ ေျပာပါ။ ေနာက္လုိက္တဲ့ အခါ အေပၚမွာ အတည္အတံ့ ေျပာလာသမွ်ေတြက အလကား ျဖစ္ကုန္မယ္။ ကိုနႏၵ ေရးသမွ်ေတြ E လိုပဲ ျဖစ္ေနတာ ကိုယ္ သတိထားမိတယ္။ ျမန္မာစာ လက္ကြက္ အခက္အခဲ ႐ွိလို႔လဲ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ဘယ္လို ေရးေရး အႏွစ္သာရက ဘာ ဆုိတာ သိႏိုင္တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မေနာက္ပါနဲ႔။ ကိုယ္ ENGLISH အားနဲလဲ အေလးအနက္ ေျပာလာတဲ့ စာကို ႀကိဳးစားဖတ္ခ်င္စိတ္ ႐ွိတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ မရရင္ အကူအညီေတာင္းၿပီး ဖတ္မယ္။

ကိုယ္က စသလို ေနာက္သလုိ ေျပာရင္ ကိုယ္ေျပာလာသမွ် ကိုယ္ ကိုယ္စားျပဳလာသမွ် အလကားျဖစ္ကုန္မယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ COMMENT ေတြမွာ ဒါမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ငါနဲ႔ မတူ ငါ့ရန္သူ သေဘာထားတာ မဆန္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အေရးအသား သူတို႔ စိတ္ဓါတ္က (သေဘာတရား ဘယ္ေလာက္မွန္ေနပါေစ) သူတို႔ကိုယ္စားျပဳေျပာေနတဲ့ အရာကုိ တန္ဖိုးက်သြားေစတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က ဆဲသြားရင္ေတာင္ POST နဲ႔ တိုက္႐ိုက္သက္ဆုိင္ရင္ ေက်နပ္ပါတယ္ ေျပာခဲ့တာ။ ေအာက္ကလိအာ ေနတာေတြကို ကိုယ္ ဖ်က္ပစ္ခဲ့တာ။

Rita said...

ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္ထိ အရင္ POST အတြက္ ဖ်က္ပစ္ခဲ့တဲ့ COMMENT (၃) ပဲ ႐ွိေသးတယ္။

အားလံုးကိုလဲ ဘာေတြ ေရးထားတာဆိုတာကို ေၾကညာၿပီးမွ ဖ်က္ခဲ့တာ။ အားလံုး ANONYMOUS နဲ႔ပဲ။ ပထမ (၂) ခုက ဘာမွန္းမသိတဲ့ LINK ေတြ။ CBOX မွာ ေၾကညာၿပီး ဖ်က္ခဲ့တယ္။

ေနာက္တခုက လမ္းေၾကာင္းလႊဲၿပီး မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာထားတဲ့ ေအာက္ကလိအာ COMMENT,
သိပ္စိတ္ႀကီးတာပဲ။ စိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး အိပ္လိုက္ပါေတာ့။ ဆုိတာ... ANONYMOUS နဲ႔ပဲ ဆုိေပမဲ့ အဲဒါ ဘယ္သူျဖစ္မလဲ ကိုယ္ေတြးႏိုင္တယ္။

littlebrook said...

တျခားဟာေတာ့မသိဘူးဗ်ာ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ လူမႈေရးျပႆနာတက္တာေတြက မ်ားတယ္လို႔ ေျပာတာ ..အဲ့ဒါသိပ္ေသခ်ာတဲ့ အခ်က္ပါ
ႏိုင္ငံကို စီမံခန္႔ခြဲေန အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့စံနစ္က မေကာင္းရင္ က်န္တာဘာလုပ္လုပ္ အိတ္ေပါက္နဲ႔ဖားေကာက္သလိုေနမွာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္
အက္ဒီေျပာတဲ့ ပါတီႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားဖို႔ေနေနသာသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ဘယ္ပါတီကို၀င္ဖို႔ အခြင့္အေရးရလို႔တုန္း ေက်ာင္းတက္ရင္ ပါတီႏိုင္ငံေရးကင္းရွင္းပါတယ္ ဘယ္ႏိုင္ငံေရးပါတီမွ မ၀င္ပါဘူးလို႔ အရင္လက္မွတ္ထိုးရတယ္ေလ ... လက္မွတ္မထိုးရင္ ဘာလုပ္မယ္ထင္လဲ ေက်ာင္းတက္ခြင့္မရဘူးေပါ့ဗ်ာ ...
ပို႔စ္ကိုဖတ္ပီး ေတြးမိတာေတြေရးသြားတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ...

Anonymous said...

မငယ္ႏိုင္..ဒါဆို..ယားနာဟာႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ျဖစ္တာဆို..ႏိုင္ငံေရးကိုပဲေအာ္ေနယံုနဲ့ ယားနာမွမေပ်ာက္တာ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္မေသခင္ ေပ်ာက္သင့္တဲ့ယားနာ ကိုႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ကုတ္ေပးကုေပးမွာပါ.မပူပါနဲ့။

ႏိုင္ငံေရး..ပဲ ေအာ္ေနလို႔ေတာ့ ယားနာပုိပြားလာမွာပါ။

Nge Naing said...

ယားနာက ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္လို႔ ကၽြန္မ မေျပာထားဘူး။ ယားနာေရာဂါႀကီး တခုလံုး (ေပြး၊ ၀ဲ၊ ႏွင္းခူ တခုခု) ကို ႏိုင္ငံေရး၊ ယားလို႔ ကုတ္ရတာကို ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းတာနဲ႔ ဥပမာေပးတာ ျဖစ္တယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ ေအာ္ေနရံုနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေပ်ာက္မလဲ ကုမွရမွာေပါ့။ အမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါကို ကုဖို႔ႀကိဳးစားသူဦးေရက အင္မတန္နည္းၿပီး ႀကိဳးစားေနသူထဲမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့ ေဆးကိုမရွာႏိုင္တဲ့သူက မ်ားေနေတာ့ ေရာဂါမေပ်ာက္ႏိုင္ပဲ နာတာရွည္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အခုေျပာတဲ့ Anonymous က ကုဖို႔ႀကိဳးစားေနသူ ႀကိဳးစားဖူးသူ ျဖစ္ရင္ ကၽြန္မေလးစားပါတယ္။ ဘာမွ မလုပ္ပဲနဲ႔ သူမ်ားလုပ္တာကို ေဘးကေနေျပာေနရင္ေတာ့ ဘာမဆို ကိုယ္တိုင္လုပ္ၾကည့္မွ အခက္အခဲဆိုတာကို သိနိုင္၊ ျမင္ႏိုင္တယ္၊ သိလာျမင္လာတဲ့ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ဆိုတာကလည္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို တဇြတ္လုပ္လို႔မရဘူး အမ်ားနဲ႔ ျဖစ္တဲ့ကိစၥ တဦးေကာင္းတေယာက္ေကာင္းနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ကၽြန္မ ေျပာထားၿပီးျဖစ္တယ္။

Rita said...

မငယ္ ေျပာတာကို ကၽြန္မ သေဘာေပါက္ပါတယ္။

(အမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါကို ကုဖို႔ႀကိဳးစားသူဦးေရက အင္မတန္နည္းၿပီး ႀကိဳးစားေနသူထဲမွာလည္း မွန္ကန္တဲ့ ေဆးကိုမရွာႏိုင္တဲ့သူက မ်ားေနေတာ့ ေရာဂါမေပ်ာက္ႏိုင္ပဲ နာတာရွည္ျဖစ္ေနတာေပါ့။)

ဆုိတာကိုလည္း သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ႀကိဳက္မိတယ္။

ဒါ ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ ေျပာသြားတဲ့ အခ်က္အတိုင္းပါပဲ။ ကၽြန္မ လက္ခံပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေဆးမ႐ွာႏိုင္ေသးတဲ့ အခါ၊ မကုတ္ရင္လဲ ေသေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ အခါ...
ၿပီးေတာ့ ေဆးကို ႐ွာေနသူေတြရဲ႕ လမ္းစဉ္ကို မယံုၾကည္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခါ... ႐ွာေတြ႕ရင္လည္း အရင္လို မေပ်ာက္တဲ့ ေဆးမ်ား ျဖစ္ေနမလား ဆုိတဲ့ သံသယက ႀကီးစိုးလာတဲ့ အခါ...

ကိုမ်ိဳးျမင့္ေမာင္က အေျဖကိုေျပာသြားပါတယ္။
"ယံုၾကည္မႈ"

အဲဒါ ေသခ်ာတဲ့ အေျဖဆိုတာ သိပါတယ္။

ကိုယ့္အေထာက္အပံ့သည္ မ်က္ေစ့ေ႐ွ႕မွာတင္ လူတေယာက္ရဲ႕ လူမႈဒုကၡကို ၿငိမ္းေစတာ ျမင္ရတာကိုမွ ေသခ်ာေသးတယ္လို႔ ထင္တဲ့လူေတြ ႐ွိမွာပဲ အစ္မ။

"ပလံု" သံေတာင္ မၾကားလိုက္ရဘဲ၊ ေနာက္ပိုင္း ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္း မသိတာႏိုင္ေတြကို မယံုၾကည္ႏိုင္ဘူး ဆုိတာေတြလည္း ႐ွိမွာပဲ။

အဓိကကေတာ့ ယံုၾကည္မႈ ပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္မ်က္ေစ့ေ႐ွ႕ ကိုယ့္နားေ႐ွ႕မွာ သက္သာရာရသြားတာကို ေသခ်ာျမင္လိုက္ရတာမွ ေသခ်ာေသးတယ္လို႔ ေတြးတဲ့သူလည္း ႐ွိမွာပဲ။

အနည္းဆံုးေတာ့ ကၽြန္မ ေပါ့ေလ။
ေသခ်ာရင္ေတာင္ ေသခ်ာတာကို ေစာင့္ဖို႔ အယံုအၾကည္နည္းတဲ့၊ မေစာင့္ႏိုင္တဲ့ လူေတြထဲမွာ ကၽြန္မလိုပဲ ပါေနတဲ့ Anonymous ပါပဲ။ သူဘယ္သူလဲ ဆုိတာ mail နဲ႔ ေျပာျပထားလို႔၊ ခုနက ေဆြးေႏြးလုိက္ရလို႔ ကၽြန္မ သိထားပါတယ္။ အရင္တည္းက သိခဲ့ၿပီးသူပါ။ သူ လုပ္ခဲ့တာေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတာကိုလည္း ကၽြန္မ သိထားပါတယ္။ ယံုၾကည္စိတ္ မထားႏိုင္တာကလည္း ကၽြန္မနဲ႔ တူေနတာ သိထားပါတယ္။ သူ႔ေ႐ွ႕မွာ မကုတ္ရင္ ေသေတာ့မယ္ ဆုိတာေတြကို ကၽြန္မထက္ေတာင္ အဆမ်ားစြာ ပို လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့သူပါ။ မျမင္ရေသးတဲ့ ရလဒ္ထက္ ျမင္ရမွာေသခ်ာတဲ့ ရလဒ္ကိုပဲ ဦးစားေပးတယ္ ဆိုရင္လဲ သူ႕ ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ပါပဲ။ ကၽြန္မလဲ သူ႔လိုပဲ ေ႐ြးခ်ယ္မိမွာပဲ။

မငယ္ စိတ္ဝင္စားတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မငယ္ comment ေတြ reasonable ျဖစ္တာကိုလဲ ေက်းဇူးပါ။ ေနာက္တခုက မငယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔ ကၽြန္မ ေျပာခဲ့သမွ်ကို ေျပလည္ေခ်ငံတဲ့နည္းနဲ႔ ေျပာေနတာကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။

ယံုၾကည္တာ မယံုၾကည္တာ၊ ေမွ်ာ္လင့္တာ မေမွ်ာ္လင့္တာကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြလို႔ ယူဆပါတယ္။

တီခ်မ္း said...

sorry i had deleted my funny comment
sorry ko nanda and thanks rita
u do have a point
cheers
:D

Nge Naing said...

"မငယ္ စိတ္ဝင္စားတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မငယ္ comment ေတြ reasonable ျဖစ္တာကိုလဲ ေက်းဇူးပါ။ ေနာက္တခုက မငယ္ကိုယ္တိုင္လုပ္လာခဲ့သူ ျဖစ္ပါရက္နဲ႔ ကၽြန္မ ေျပာခဲ့သမွ်ကို ေျပလည္ေခ်ငံတဲ့နည္းနဲ႔ ေျပာေနတာကိုလည္း အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။"

Yita ေရ ပို႔စ္ အေဟာင္းမွာ ေျပာခ်င္တာ ရွိရင္ လာေျပာပါဦး နားေထာင္ခ်င္ပါေသးတယ္ ဆိုလို႔ အေပၚက Yita တံု႔ျပန္ခ်က္ကို နည္းနည္း လွ်ာရွည္လိုက္ဦးမယ္ေနာ့္။ ကိုယ္လုပ္တာ ကိုယ္႔အတြက္ မွန္ႏိုင္ေပမဲ့ တျခားသူေတြအတြက္ မွားႏိုင္တယ္မဟုတ္လား ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္နဲ႔ မတူတဲ့ အျခားလူေတြရဲ့ ခံစားမႈနဲ႔ ရပ္တည္ခ်က္ကို နားလည္ေအာင္ ေလ့လာဖို႔ တကယ္ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔မတူရင္ ဘာေၾကာင့္မတူ ဘယ္ေနရာမွာ ကြဲလြဲေနတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုကြဲလြဲတယ္ဆိုတာ ေလ့လာၿပီး သိမွ အေျဖရွာလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ သိေအာင္မႀကိဳးစားပဲ ကိုယ္နဲ႔ မတူတာနဲ႔ ရန္သူလို႔ သေဘာထားတတ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုရဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကက တိုးတက္လာမည့္အစား ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေနတယ္။ ဒီလိုဆက္သြားရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ငယ္ငယ္က သင္ရတဲ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀လ်က္ ဦးေႏွာက္မရွိလို႔ ေနက္ဆံုး ခြက္ကိုင္ၿပီး ေတာင္းစားရတဲ့ ပညာမရွိေသာ သူေဌးသားလို ျဖစ္သြားမွာကို တကယ္ပဲ စိုးရိမ္မိတယ္။

ေမာင္ေမာင္ said...

မငယ္ႏိုင္..
ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြကို မလုပ္ေနတဲ့သူေတြက ရန္သူလို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မသံုးႏွဳန္းခဲ့တာမငယ္ႏိုင္သိမွာပါ။
အင္း ..ဒါေပမဲ့ ..ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနသူေတြကသာ ျပည္သူေတြထဲက တစံုတေယာက္က အျမင္မတူလို႔ ယံုၾကည္မႈမရိွဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ့ ရန္သူလို႔ သတ္မွတ္သြားတာ..အခုေတာင္ၾကည့္ပါလား
”သိေအာင္မႀကိဳးစားပဲ ကိုယ္နဲ႔ မတူတာနဲ႔ ရန္သူလို႔ သေဘာထားတတ္တဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစုရဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္က တိုးတက္လာမည့္အစား ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေနတယ္။”

အခုပို့စ္မွာ ရီတာတင္ျပသြားတာဟာ.. သူက ႏိုင္ငံေရးကို သူမယံုၾကည္ဘူးလို႔ေျပာသြားတာပါ။ သူ..ရန္သူလို႔ မသတ္မွတ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ က်ေနာ္လဲ ဘယ္တုန္းကမွ ရန္သူလို႔ မသတ္မွတ္ခဲ့ပါဘူး။ မယံုၾကည္တာနဲ့ပဲ ရန္သူလို႔ သတ္မွတ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ေနသူေတြဆီကပဲ ၾကားရတာပါ။

ေမာင္ေမာင္ said...

ရီတာက မယံုလို႔ ..ေသခ်ာခ်င္တဲ့ အေျဖတခုမ်ားထြက္ေလမလားဆိုပီး ေမးခဲ့တာ ..

ဟင္တယ္လို့ေျပာတာက ရန္သူေတြလို့ ေျပာတယ္လို့ က်ေနာ္ကေတာ့ လံုး၀မထင္ပါဘူး။

Nanda said...

No problem at all Addy! I didn't mind at all. Doesnt' this name ring a bell about someone- you met at an hotpot shop in YGN? E လိုရိုက္ျဖစ္သြားတာေတာ့ Destop မသံုးျဖစ္တဲ့အခါမွာ ကီးေတြက နဲနဲလက္ဝင္လို့ အဆင္ေျပသလိုရိုက္လိုက္တာပါ။ ျမန္မာလိုေကာင္းေကာင္းရိုက္တတ္ပါတယ္။ ရီတာ အခုလို မိမိယံုျကည္ခ်က္ အျမင္ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းခ်ျပတာေကာင္းတယ္။ အမ်ားစုေသာလူေတြဟာ ရီတာတို့နဲ့နီးစပ္တဲ့အေတြးအျမင္မ်ိုးရွိျကတယ္။နိုင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားတာ အျပစ္မဟုတ္ပါ။ ဘာသာရပ္တခုကို မိမိစိတ္မဝင္စားလို့ နားမလည္သလိုမ်ိုးပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာက တမူထူးျခားတယ္။ နိုင္ငံေရးဆိုတာဟာ စိတ္မဝင္စားသင့္။ ေဝးေဝးေရွာင္ေနသင့္တဲ့အရာလို့ လူေတြ စိတ္ထဲစြဲဝင္လက္ခံေနျကတယ္။ ဘာေျကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရသလဲ? အေျဖက ရွင္းပါတယ္ အဲဒီအေျကာင္းအရာေပါှစိတ္ဝင္စားမိရင္ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္မိရင္ မိမိအက်ိုးပ်က္စီးမယ္။ မိမိဘဝထိခိုက္မယ္လို့ လက္ေတြ့က်က် လူေတြ ခံစားေျကာက္လန့္ေနေအာင္ အေျကာက္တရားနဲ့ေမာင္းနွင္ေနတဲ့ စံနစ္ေအာက္မွာ က်င္လည္က်င့္သားရေနျကလို့ပါပဲ။
အေမရိကန္နိုင္ငံမွာ Health care reform bill ကို တိုင္းျပည္တြင္းမွီတင္းေနထိုင္ေနျကတဲ့ immigrant ေတြအားလံုးပါ အက်ိုးခံစားခြင့္ရရွိေအာင္ စိတ္ထားေစတနာေကာင္းနဲ့ အိုဘားမားက ဦးစီးျပီး ကြန္ဂရက္မွာ ျပဌာန္းဖို့ျကိုးစားေနျကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို စိတ္ထားေစတနာေကာင္းေပါှလြင္ေနတဲ့ Bill တခုကိုေတာင္ ျပည္တြင္းျဖစ္ အေမရိကန္စစ္စစ္ေတြ လက္မခံနိုင္ပါဘူး ဒါဟာ သူတို့အက်ိုးကိုထိခိုက္မယ္ သူတို့အခြန္ဘဏဿဍာေတြကိုထိခိုက္မယ္လို့ သူတို့ယံုျကည္လို့ပါပဲ။ အေမရိကန္မွာ အစိုးရရဲ့လုပ္ရပ္ကို ဆန့္က်င္တာဟာ မသင့္ေတာှတဲ့အရာလို့ မယူဆတဲ့အတြက္ Anti health care bill လုပ္တာဟာ နိုင္ငံေရးလုပ္ေနတယ္ရယ္လို့ မခံစားျကရပါဘူး။ ဒါဟာ သူတို့အက်ိုးကိုကာကြယ္ဖို့ သူတို့နိုင္ငံေရရွည္အက်ိုးကိုကာကြယ္ဖို့ပဲ သူတို့လုပ္တာလို့ ခံယူျကပါတယ္။ အဲလိုပဲ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ ယခုနွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အစဉ္အလာအားျဖင့္ အတိုက္အခံပါတီလို့ေခါှခံခဲ့ရတဲ့ Democratic Party of Japan (DPJ) ပါတီကို ျပည္သူအမ်ားေရြးခ်ယ္ခဲ့ျကပါတယ္။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္တိုက္ အာဏာရယူထားနိင္ခဲ့တဲ့ Liberal Democratic Party (LDP) ပါတီေအာက္မွာ က်င့္သားရျပီးျပုျပင္ေျပာင္းလဲရခက္ေနတဲ့ အရာေတြကို ျပည္သူအမ်ား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္လာျကတဲ့အတြက္ အတိုက္ခံပါတီအေပါှ ေမ်ွာှလင့္ခ်က္ထားျပီး ဝိုင္းဝန္းမဲေပးခဲ့ျကတာျဖစ္ပါတယ္။ အတိုက္အခံပါတီဟာ သူတို့ခ်မွတ္ထားတဲ့ party manifest (ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျပည္သူအမ်ားကိုခ်ျပခဲ့တဲ့ ပါတီကလုပ္ေဆာင္မယ့္ လုပ္ငန္းစဉ္မ်ား) မ်ားကိုအလ်င္ျမန္ေဖာှေဆာင္နိုင္ေရး ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အိုကီနာဝါက်ြန္းက အေမရိကန္စစ္အေျခစိုက္စခန္းမ်ားကိစဿစလဲပါ ပါတယ္။တကယ္ဆိုရင္ ရန္စြယ္ေငါေငါလုပ္ေနတဲ့ ေျမာက္ကိုရီးယား ရန္ကကာကြယ္ဖို့ အေမရိကန္စစ္စခန္းေတြက အလြန္အေရးပါလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္အေျခစိုက္စခန္းအနားမွာေနထိုင္ျကရသူျပည္သူအမ်ားဟာ အဲဒီစစ္စခန္းမ်ားက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိုးေတြကို တိုက္ရိုက္ခံစားရသူေတြျဖစ္တာေျကာင့္ သူတို့ဟာအစိုးရကို အဲဒီစခန္းေတြေရြွးေျပာင္းေပးဖို့ ဖိအားေပးေနျကပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဆနဿဒျပေတာင္းဆိုတာေတြ လုပ္ျကပါတယ္။ သူတို့တတ္နိုင္သမ်ွနည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ့ဆန့္က်င္ျကပါတယ္။ ဒါဟာ နိုင္ငံေရးပါပဲ။ အဲဒီလူေတြထဲမွာလဲ စစ္စခန္းေတြရွိတာ သူတို့ေဘးရန္ကင္းဖို့ပဲ လို့ယူဆျပီး မဆန့္က်င္ျကသူေတြရွိတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို့ကိုယ္တိုင္ဟာလဲ စစ္စခန္းမ်ားရဲ့ေဘးထြက္ဆိုးက်ိုးမ်ားခံစားရတဲ့ သားေကာင္ေတြျဖစ္ေနတာပဲဆိုတာလဲ သူတို့သိတယ္။ အျပင္းအထန္မဆန့္က်င္ေသာှလည္း စစ္စခန္းေတြလံုးလံုးမရွိတာ ပိုေကာင္းတယ္ဆိုတာေတာ့ အကုန္လံုးကလက္ခံထားျကတယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာမရွိဘူး။
ေျပာခ်င္တာက တစံုတခုေျကာင့္ ဆိုးက်ိုးကိုတိုက္ရိုက္ခံစားရသူခ်င္းတူတူမွာေတာင္ လက္ေတြ့က်က် ဆန့္က်င္လိုသူအမ်ားစုနဲ့ မဆန့္က်င္ပဲ ပိုေနျမဲက်ားေနျမဲေနလိုသူေတြရွိနိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုအုပ္စုအတြင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဆန့္က်င္ျကသူမ်ားထဲက အခ်ို့ဟာ သူတို့လုပ္ရပ္အတြက္သူတို့ဂုဏ္ယူဝင့္ျကြားခ်င္း မဝင့္ျကြားခ်င္း မ်ားဟာ ျပသနာမဟုတ္ေတာ့ပါ။ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဝင္ေရာက္မလုပ္ေဆာင္နိုင္သူ မ်ားဟာလဲ ျပသနာရင္းျမစ္ကို သိရွိနားလည္ဖို့ကသာ အေရးျကီးပါတယ္။ အခုေျပာျပခဲ့တဲ့ ဥပမာမ်ားမွာ common interest အတြက္အားလံုးက လုပ္ျကတာပါပဲ။ ဒီလို common interest တခုဟာ ထင္သာျမင္သာျဖစ္လာခ်ိန္ လူတိုင္းနားလည္လက္ခံလာျကတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္သူ/ မလုပ္သူခြဲျခားျကည့္စရာမလိုေတာ့တဲ့အခ်ိန္ကိုေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ ေျပာတာလဲ မ်ားသြားျပီး ေနာင္ျကံုရင္လဲ ေဆြးေနြးျကေသးတာေပါ့

Nge Naing said...

ကၽြန္မ ေျပာလိုက္တာကို အဲဒီလို သေဘာ သက္ေရာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေမာင္ေမာင္ ေျပာမွ သတိထားမိၿပီး ျပန္ရွင္းျပခြင့္ ရလို႔ ေမာင္ေမာင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ ဆိုလိုတာ ေမာင္ေမာင္ ထင္သလို ရီတာ ေျပာထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေျပာတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာ တခုတည္းကို ဆိုလိုခ်င္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆက္အစပ္မရွိပဲ ေျပာလိုက္လို႔ နားလည္မႈ လြဲသြားတယ္ ထင္တယ္။ ကၽြန္မ ေလ့လာမိသေလာက္ ကၽြန္မတို႔ လူမ်ိဳးေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္ သေဘာထားေတြအေပၚ ခံႏုိင္ရည္ သိပ္နည္းပါတယ္၊ မိမိနဲ႔ မတူတဲ့သူကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ခ်င္တယ္ အဆက္အဆံ မလုပ္ခ်င္ၾကဘူး အထူးသျဖင့္ Negotiation Skill သိပ္နည္းတယ္။ မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ ဆိုတဲ့ မရွိပဲနဲ႔ ေထာင္လႊားတဲ့ မာန သိပ္မ်ားတယ္။ အဲဒါ ႏိုင္ငံေရးမွာမွ မဟုတ္ဘူး နယ္ပယ္အသီးသီးက Communication လုပ္ရာမွာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီလို စိတ္ဓါတ္က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့လူေတြမွာ ရွိရင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံပဲ ရန္သူလို တုန္႔ျပန္တာရွိမယ္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ မဟုတ္တဲ့ ေနရာမွာဆိုရင္လည္း ဘာမွ ျပႆနာမဟုတ္တာနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း မေခၚႏိုင္ မေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရြံမုန္းၿပီး မာန ၿပိဳင္ေနတတ္ၾကတယ္။ ျမန္မာ တေယာက္ထက္ ပိုရွိတဲ့ အလုပ္ရံုေတြမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ေက်ာခ်င္တာ ပညာျပခ်င္တာ အျမဲတမ္းၾကားရပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ ႏိုင္ငံျခားသားေတြမွာ သိပ္မေတြ႔ရပဲ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာပဲ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကို ကၽြန္မတို႔က အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့သူေတြ အားလံုး က်ယ္ျပန္႔တဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာကို ႔စတင္မိတ္ဆက္တဲ့ ေက်ာင္းေတြမွာကတည္းက Critical thinking skill, Discussion Skill, Collaborative skill ေတြကို သူမ်ားနိုင္ငံက ေက်ာင္းေတြမွာလို အေလ့အက်င့္ မရွိခဲ့လို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ထင္တယ္ ဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုး ဒီဘူတာမွာပဲ လာလာ အဆံုးသတ္ေနေတာ့ မပါရင္မၿပီး ျဖစ္ေနတယ္။ အခုရွင္းျပခဲ့တာ အားလံုးကို ကိုယ္နဲ႔မတူရင္ ရန္သူလို႔ သေဘာထားတယ္ဆိုၿပီး အားလံုးကို ၿခံဳေျပာလိုက္လို႔ နားလည္မႈ လြဲသြားတယ္ ထင္တယ္။

တီခ်မ္း said...

ေက်းဇူး ကိုနႏၵ
ရန္ကုန္မွာေတြ႔ဖူးတာလား မမွတ္မိဘူးျဖစ္ေနတယ္ အကို
က်ေတာ္က လူေတြနဲ႔ နာမည္တြဲမမွတ္မိတဲ့ ေရာဂါရွိတယ္
လူကိုေတြ႔ရင္ေတာ့ မွတ္မိမွာေသခ်ာတယ္ (ေခ်ာရင္ ပိုမွတ္မိတတ္တယ္) ဟင့္ ေပးပါအံုး
chenaddy@gmail.com ကိုဆက္ျပီးေျပာရင္လဲရပါတယ္

littlebrook said...

စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလြန္းလို႔ ျပန္လာဖတ္တယ္ အမေရ ... ကိုနႏၵေျပာသလိုပဲ .. အေၾကာက္တရားနဲ႔ေမာင္းႏွင္တယ္ဆိုတာမွန္ပါတယ္ ..
တျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး .. လူႀကီးမိဘေတြက ဘာေျပာလဲဆို ႏိုင္ငံေရးထဲမပါနဲ႔ေနာ္သား၊ အလုပ္၀င္ေတာ့ အလုပ္ရွင္သူေဌးက ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ထဲ မပါနဲ႔ကြတဲ့ .. ဒါႏိုင္ငံေရးအေပၚ တခ်ိဳ႔ေသာသူ( အဲ့ဒီတခ်ိဳ႔ေသာသူေတြက ေတာ္ေတာ္ကိုမ်ားပါတယ္) ေတြ ျမင္တဲ့သေဘာထားပါ

ေမာင္ေမာင္ said...

“မင္းကဘာေကာင္မို႔လဲ ဆိုတဲ့ မရွိပဲနဲ႔ ေထာင္လႊားတဲ့ မာန သိပ္မ်ားတယ္။ “နားမလည္ပဲ၀င္မေျပာနဲ့။ ငါတို့မွတိုင္းျပည္ခ်စ္တာတို့..ဘာတို့ေပါ့။ အဲဒါ ႏိုင္ငံေရးမွာ အမ်ားဆံုးေတြ႔ရတာာလို့ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။

က်ေနာ္ကပဲ ကံေကာင္းတာလားေတာ့မသိဘူး အလုပ္ထဲမွာ မငယ္ႏိုင္ေျပာသလို လူမ်ိဳးေတြ သိပ္မေတြ႔ခဲ့ရဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဒီေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ျခင္းကို ဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

Nge Naing said...

ၿပီးသြားၿပီ ထင္ေနတာ မၿပီးေသးဘူးပဲကိုး။ ေမာင္ေမာင္ အဲဒါ နိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ မဆုိင္ဘူး လူတဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ Personality နဲ႔ပဲဆိုင္တယ္။ လူမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ ရွိတတ္ပါတယ္။ လူတဦးတေယာက္ရဲ့ အက်င့္စရိုက္ အျပဳအမူေတြကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ေရာေထြးၿပီး ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ ရမ္းလို႔မရပါဘူး။ ဒီလို Personality ေတြနဲ႔ ေရာေထြးၿပီး တဘက္ေစာင္းနင္း ျမင္ေနသေရြ႔ေတာ့ ဒီအျမင္မၾကည္လင္မႈက ဘယ္ေတာ့မွလည္း ၿပီးမွာမဟုတ္ဘူး တိုင္းျပည္လည္း တိုးတက္ဖို႔ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ တိုင္းျပည္မတိုးတက္လည္း ကိုယ္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ ကိုယ့္အေရးမဟုတ္ဘူးလို႔ သေဘာထားႏိုင္သူေတြ အတြရွိၾကသလို အမ်ားအတြက္ ဥပကၡာမျပဳႏိုင္ပဲ တကယ္ကို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔တဲ့သူေတြဆိုတာလည္း ေခတ္တိုင္းမွာ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း ရွိေနဦးမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာကို အာဏာရွင္တစုက လက္၀ါးႀကီး အုပ္ထားၿပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ မဆိုင္ဘူးလို႔ ၀ါဒျဖန္႔ထားတာကို ခံေနရတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သူေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူး အစိုးရနဲ႔သာဆိုင္တယ္လို႔ တကယ္ထင္လို႔ျဖစ္ေစ၊ အႏၱကို ေၾကာက္လို႔ျဖစ္ေစ တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ တီေကာင္ကို ဆားနဲ႔ထိသလို တြန္႔သြားၿပီး ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾကပါတယ္။ ဒီလို ေရွာင္တဲ့သူ ရွိသလို လုပ္ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ တိုင္းျပည္ရဲ့ တစိတ္တေဒသကိုပဲ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ပဲ တခုလံုးအေရးကို လုပ္ေနတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီထဲမွာ အုပ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာရာ ေတြလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ သေဘာထား မျပည့္၀သူေတြလည္း ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရးသမားမွ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ အေပၚကမွတ္ခ်က္မွာ ေဆြးေႏြးထားၿပီးပါၿပီ။ ဒါကို အကုန္လံုး သိမ္းၾကံဳးၿပီး ေျပာလို႔ မရဘူးဆိုတာ နားလည္သင့္ပါတယ္။

Anonymous said...

ခက္တာက က်ေနာ္တို႔ကလည္း ၇ီတာလို က့ဆိုးတယ္ထင္တယ္ဗ်။
မငယ္ႏိုင္ေျပာတဲ့ အုတ္ေ၇ာေ၇ာ ေက်ာက္ေ၇ာေ၇ာလူေတြနဲ႔ၾကီးဆံုခဲ့တာကိုးဗ်။