Sunday, November 8, 2009
ခ်စ္သူ မသိေသာ အလြမ္းမ်ား
လူကၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ေတြ လြင့္ေနတယ္။
လြမ္းတယ္ဆိုတာ လႈိင္းေတြလိုပဲ…
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူကို တိုက္စားသြားတာ…
*
တစ္ပတ္ၾကာမယ္ လို႔ မင္း ေျပာခဲ့သလားဟင္…
*
ေတြ႕ေနက်ေနရာမွာ အၾကာႀကီး ထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္…
လာမယ္ ထင္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…
ကိုယ္ လြမ္းေနလို႔ပါ…
*
ဒီလိုနဲ႔ပဲ အလြမ္းေတြက အဖ်ားတက္သလို တေငြ႕ေငြ႕ တက္လာတယ္…
မေတြ႕ဘူးဆိုတာ သိရက္နဲ႔လဲ ဆက္ေစာင့္ေနမိတယ္…
*
ကိုယ့္စိတ္ေတြ တုန္ခါၿပီး ၿပိဳက်ေတာ့မတတ္ပဲ…
ကိုယ္ ဘာလုပ္ရမလဲ ဟင္…
*
အတူေျဖခဲ့ဖူးတဲ့ English Placement Test တစ္ခုကို ျပန္ေျဖေနရမလား…
မင္းတက္ခိုင္းတဲ့ သင္တန္းေတြ အေၾကာင္း ဖတ္ေနရမလား…
မင္းျပန္လာရင္ ဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ပဲေရးေနရမလား…
ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ဒီအလြမ္းေတြက သက္သာရာရလိမ့္မလဲ…
ေတြ႕ေနက်ေနရာမွာ အတူလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ္ေတြ ျပန္လုပ္ၾကည့္ရင္ အလြမ္းေျပလိမ့္မယ္လို႔ ကိုယ္ မယံုၾကည္ပါဘူး…
အလြမ္းေျပ ဆိုတာ မွန္သမွ်ဟာ ပိုၿပီး လြမ္းဖို႔ေတြခ်ည္းပါပဲ…
*
ကိုယ္ေရးတဲ့ စာေတြကို၊ ကိုယ့္ ကဗ်ာေတြကို… နားမလည္ဘူးပဲ မင္းအၿမဲေျပာတတ္ေတာ့…
ခု ကိုယ္က လြမ္းတယ္ေျပာလဲ မင္း နားလည္ပါ့မလား ထင္မိတယ္…
လြမ္းတယ္ ဆိုတာ…
ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူကို ကိုယ့္အနီးနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တဲ့…
မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ အၿမဲ ျမင္ေတြ႕ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵကိုေခၚတာပဲ…
ဒီလိုေျပာလိုက္ရင္… ကိုယ့္အလြမ္းေတြ သိပ္ ေပါ့ ပ်က္ သြားမယ္ ဆိုတာ သိပါတယ္…
ႏွလံုးသားခ်င္း မနီးရင္ေတာ့ အတူတူရွိေနလဲ လြမ္းရတာပါပဲ…
တခါတခါဆို ကိုယ့္မ်က္ေစ့ ေအာက္မွာ မင္းရွိေနရက္နဲ႔လဲ ကိုယ္ လြမ္းေနခဲ့ရဖူးတယ္…
*
တကယ္ေတာ့ လြမ္းတယ္ဆိုတာ…
ကိုယ္ ခ်စ္ခင္ တြယ္တာတဲ့သူနဲ႔ စိတ္ဝိဉာဉ္ခ်င္း နီးစပ္ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ပါပဲ…
*
ခုခ်ိန္မွာ မင္းဘာေတြ လုပ္ေနမွာလဲ…
ဘယ္သူ႕ အေၾကာင္းကိုေတြးၿပီး … ဘယ္သူနဲ႔ အတူ ရွိေနမွာလဲ…
အေတြးေတြ အမ်ားႀကီး မေတြးပါနဲ႔ လို႔ မင္းေျပာဖူးတာ ျပန္သတိရမိတယ္…
ကိုယ့္မွာ ေတြးေနဖို႔ အခ်ိန္ေတြ မရွိတာေတာင္္ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ…
ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး…
မင္း အေၾကာင္းေတြက အလိုလို ေရာက္လာတယ္…
အသည္းႏွလံုး နဲ႔ ဦးေႏွာက္က နီးနီးေလးပါပဲ…
ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အရာေတြက အေတြးထဲကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ေရာက္သြားတတ္တာပဲ…
*
လြမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ… ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူ ဘာမ်ားလုပ္ေနမွာပါလိမ့္ လို႔ ေတြးရတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္… မင္းျပန္လာတဲ့အခါ… မေျပာဘဲ ကိုယ္ျပန္မေမးပါဘူး…
သံသယေတြနဲ႔ ေမးတယ္လို႔ သံသယဝင္ေနဦးမယ္ ဆိုရင္… ကိုယ့္အလြမ္းေတြ ညစ္ေထးကုန္ပါ့မယ္။
*
အလြမ္းေတြက လြတ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္…
ဒီေန႔ ကိုယ္ Baldwin Library ကို သြားတယ္…
MicroStation သင္တန္းကို သြားတယ္…
ေန႔လည္စာ စားတယ္…
ေတြ႕ေနက်ေနရာကို ေရာက္ေတာ့ မင္း ရွိမေနဘူး…
*
မင္း ႐ွိမေနတဲ့ အခါ အရာရာဟာ လြမ္းစရာပဲ…
မင္း ဘယ္တုန္းကမွ ရွိမေနခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေတြကေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ လြမ္းစရာပဲ…
မင္းနဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ စကား မစပ္မိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကေတာင္.. လြမ္းစရာပဲ…
ဘာတစ္ခုမွ မတိုက္ဆိုင္ပါဘဲနဲ႔လဲ လြမ္းစရာပဲ…
*
ဒီတစ္ခါ မင္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေျပာျပရဦးမယ္…
*
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ခ်ည္တိုင္ တစ္ခုရွိေနတယ္...
အဲဒီ ခ်ည္တိုင္ မွာ ႀကိဳးတစ္စ ရွိတယ္…
အဲဒီ ႀကိဳးရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့… ကိုယ့္ အသည္းႏွလံုး ရွိပါတယ္…
*
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ မသိတတ္ခဲ့တာပါ…
ကိုယ့္ ရင္ထဲမွာက ႀကိဳးတစ္စ ယွက္သမ္းၿပီး…
သံေယာဇဉ္ေတြ အမွ်င္တန္းေနခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေပါ့...
***
(My Suboo မွာ တင္ၿပီးသား post အေဟာင္းပါ.. 2008 Jan တုန္းက တင္ခဲ့တာ.. )
ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ post...
တပတ္ၾကာေအာင္ နယ္ကို ခရီးထြက္သြားတုန္း ေရးခဲ့တာ။
Sept 2008, blog မွာ ဒု- အႀကိမ္ ျပန္တင္ျဖစ္တယ္။
ခု blog မွာပဲ တတိယ အႀကိမ္။
လြမ္းလို႔...
:(
***
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
အလြမ္းကို အဓိပၸါယ္ေဖၚထားတာ အားလံုးျပည့္စံုပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ ေနာက္တခုေတာ့ ထပ္ျဖည့္ပါရေစ...
သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ...။
ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီး ျဖစ္မလာေသးတဲ့ အေၾကာင္းအရာတခုကို...
ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီး ေရာက္မလာေသးတဲ့ အခ်ိန္ကာလတခုကို...
ၾကိဳတင္ေတြးေတာထားရင္း ေစာင့္ဆိုင္းေနရတဲ့ ေန႕ရက္တခ်ိဳ႕ကို...
မွန္းဆၿပီး တမ္းတ (ေတာင့္တရင္း...) လွမ္းၿပီး လြမ္းေနရတာလဲ အလြမ္းတခုပါပဲ တဲ့...။
လိုတဲ့အခ်ိဳ႕အပိုဒ္ေတြကို ယူသံုးခ်င္တယ္
စာေရးျဖစ္ဖို႕ ေတာ္ေတာ္အားယူေနတာ
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ကြန္ပ်ဴတာရရခ်င္း ဖတ္မိတာ
ဒါျဖစ္ေနတယ္။
မရည္ရြယ္ပဲ ဖတ္မိေပမယ့္ လူခ်င္းေဘးမွာသာရွိရင္
တကယ္ကို ေက်းဇူးေျပာျဖစ္မယ္
:)
အလြမ္းေတြက အဖ်ားတက္သလို တဂစ္ဂစ္တဲ့ (အဲ..မွားလို႕) တေငြ႕ေငြ႕တက္ေနတာကို ျမင္ေယာင္ျပီး သနားေတာင္သြားတယ္...
းဝ)
လြမ္းတယ္ဆိုတာ လႈိင္းေတြလိုပဲ…
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူကို တိုက္စားသြားတာ…
လြမ္းတယ္ ဆိုတာ…
ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူကို ကိုယ့္အနီးနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တဲ့…
မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ အၿမဲ ျမင္ေတြ႕ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵကိုေခၚတာပဲ…
တကယ္ေတာ့ လြမ္းတယ္ဆိုတာ…
ကိုယ္ ခ်စ္ခင္ တြယ္တာတဲ့သူနဲ႕ စိတ္ဝိဉာဉ္ခ်င္း နီးစပ္ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ပါပဲ…
အသည္းႏွလံုး နဲ႔ ဦးေႏွာက္က နီးနီးေလးပါပဲ…
ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အရာေတြက အေတြးထဲကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ေရာက္သြားတတ္တာပဲ…
သံသယေတြနဲ႔ ေမးတယ္လို႔ သံသယဝင္ေနဦးမယ္ ဆိုရင္… ကိုယ့္အလြမ္းေတြ ညစ္ေထးကုန္ပါ့မယ္။
မင္း ႐ွိမေနတဲ့ အခါ အရာရာဟာ လြမ္းစရာပဲ…
မင္း ဘယ္တုန္းကမွ ရွိမေနခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေတြကေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ လြမ္းစရာပဲ…
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ခ်ည္တိုင္ တစ္ခုရွိေနတယ္...
အဲဒီ ခ်ည္တိုင္မွာ ႀကိဳးတစ္စ ရွိတယ္…
အဲဒီ ႀကိဳးရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့… ကိုယ့္ အသည္းႏွလံုး ရွိပါတယ္…
အလြမ္းေတြက အဖ်ားတက္သလို တေငြ႕ေငြ႕ တက္လာတယ္…
မေတြ႕ဘူးဆိုတာ သိရက္နဲ႔လဲ ဆက္ေစာင့္ေနမိတယ္…
After read your post I remained alone and got feeling.
I never understood when we can stay close together.
Nobody knows.
BINO
ကိုယ္႔မွာ လြမး္စရာမရွိေပမယ္႕ ဒီစာေလး ဖတ္ျပီး ရင္ထဲမွာ နင္႔သြားပါတယ္ ကိုယ္ပဲ စိတ္ထိခုိက္လြယ္သလား မသိပါဘူး
မမန္႕ေပမယ္႕ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ဒီစာေလးကုိေတာ႕ စိတ္ထဲ မန္႕ခ်င္လာလို႕ပါ
နဂိုက ရွိၿပီးသား အလြမ္းအေဆြးဓါတ္ကို
မီးရႈိ႕လိုက္သလိုပဲ ... ( ကိုစိုင္းထီးဆိုင္ရဲ့ သီခ်င္းမွ )
ဟင့္
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာမ်ားကြာ
နိုဝင္ဘာ ၈ ရက္
ကိုယ္ကလဲ လြမ္းေနတာ
ဒီအခ်ိန္မွာ မွ ဒီလိုပိုစ့္တင္ရလား
မိရီတာ
နင္လုပ္ရက္တယ္
ဒါဖတ္ၿပီး.. အယ္ေနာင္းသီခ်င္းကို သြားသတိရမိတယ္..
♫♪ ကိုယ္ရယ္မင္းရယ္ ႏွလံုးသားသိနားလည္.. ကံၾကမၼာကို အျပစ္မျမင္ နာက်င္သူ ကိုယ္ပဲျဖစ္ခ်င္.. မင္းနားလည္မႈနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႔အိပ္မက္ အျပင္ကို.. သြားပါကြယ္.. သူ.. ေပ်ာ္ေနပါေစေလ.. ကိုယ္.. နာက်င္ေနလည္းပဲ.. သူ.. ေပ်ာ္ေနပါေစ.. ♫♪
What a delicate way to express your sadness! What would you answer if my question is .... ' Is sadness contagious?' :)
ရီတာ
အလြမ္းေတြေရးထားတာ လာဖတ္သြားတယ္
*အလြမ္းေျပ ဆိုတာ မွန္သမွ်ဟာ ပိုၿပီး လြမ္းဖို႔ေတြခ်ည္းပါပဲ* ဒီစာေၾကာင္းေလးသေဘာက်တယ္
ခင္မင္စြာၿဖင္႕
တင္ဇာ
ကိုယ္ကမလြမ္းတတ္ဘူး။
Post a Comment