(ရန္ကုန္ကို ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးတဲ့ အညာသူ)
မူႀကိဳေက်ာင္းသူ ဘ၀ပဲ ႐ွိေသးတယ္။
အတန္းေက်ာင္း မတက္ရေသးဘူး။
အဘိုးအဘြားေတြနဲ႔ အတူတူ၊ ဘြားဘြားရဲ႕ ေမြးစားသမီးပါတယ္.. ကိုယ့္ကို ထိန္းဖို႔။
ေမေမေတာင္ မပါဘူး။
အသက္ ၄ ႏွစ္ေလာက္မွာ မိဘေတြ မပါဘဲ ပထမဆံုး ခရီးထြက္ဖူးတာ။
တည္းတဲ့အိမ္မွာ ၿမိဳ႕ကေရာက္ေနတဲ့ အသိတစ္ေယာက္က လာေတြ႕ၿပီးေတာ့ ေျပာတယ္။
သူ ျပန္ေတာ့မွာ တဲ့။ ေမေမ့ဆီကို စာေရးေပးလိုက္ဦးမလား တဲ့။
ဘြားဘြားကလည္း ေရးလိုက္ေလ လို႔ေျပာတယ္။
ကိုယ္ကလည္း မျငင္းဘူးပဲ။ အင္း ေရးမယ္ ဆုိၿပီး စာ႐ြက္နဲ႔ ေဘာ့ပင္ယူၿပီး ေရးေတာ့တာ။
ဘာမွလည္း တတ္တာ မဟုတ္ဘူး။
"၀လံုး" ေလာက္ကလြဲၿပီး ဘာမွ မေရးတတ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္။
အဲဒါကို "၀လံုး" ပဲတတ္လို႔ "၀လံုး" ပဲ ေရးလုိက္တယ္ မထင္နဲ႔။
လူႀကီးေတြ စာေရးသလို တြန္႔တြန္႔တြန္႔တြန္႔ ေတြနဲ႔ ကႀကီးေတြ ဗ်ိဳင္းပ်ံသလို ေရးထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္။
:D
အမယ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ အဲဒီတုန္းက အဟုတ္ပဲ မွတ္ေနတာ။ ငါကြ ဆုိၿပီး...
အဲဒါကို အဲဒီ အသိအန္တီကလည္း တကယ္ယူသြားၿပီးေတာ့ ေမေမ့ဆီ တကယ္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုယ္လည္း ခရီးသြားရာက ျပန္ေရာက္ေရာ ေမေမက ကိုယ္ေရးထားတဲ့ တြန္႔တြန္႔တြန္႔တြန္႔ စာေတြကို ျပၿပီး...
"ကဲ သမီးေရးထားတာ ေမေမ့ကို ဖတ္ျပစမ္းပါဦး" လို႔ ေျပာေတာ့ ဟီးဟီးဟားဟားနဲ႔ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ မွတ္မိတယ္။
"အလွ်ံညီးညီး ေတာက္မည့္မီးကား" ဆိုသလိုပဲ။
(အ႐ႊီး မီး)
***
ဒါနဲ႔ ႀကီးလာေတာ့ စာေမးပြဲေတြမွာ ဘာေမးေမး ေျဖလိုက္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ၀န္မေလးဘူး။
မသိတာ ေမးလဲ ရမ္းသမ္းၿပီး ေရးထည့္လုိက္တာပဲ။
ငါကြ !
:D
***
22 comments:
ရီတာကေတာ္ေတာ္ေခတ္ေရွ႕ေျပးတာဘဲ။ လန္ဒန္မွာေတာင္ အဲဒိဖက္ရွင္က မႏွစ္ကမွ ေခတ္စားတာ
အစ္မေရ ရန္ကုန္တစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္ တဲ့ အေၾကာင္းေလး လာဖတ္ပါတယ္ .... ဝ လုံး စာေလး သေဘာက်မိတယ္ ... :))
ေလးစားလွ်က္
ရန္ကုန္သား :))
ငေပါ
ေရာေတာရွိေပါ့ :) ပုံေလးက ခ်စ္စရာေလး
တုိ႔လည္း ေမာင္ ကုိကုိနဲ႔ မရီတာ ဆက္ေရးပါ ေျပာခ်င္ေနတာ အားနာလုိ႔... အားလုံး အလုပ္မ်ားၾကတာ ကုိယ္ခ်င္းစာတယ္
Dr. မေလွာင္ပါနဲ႔ လူကို။
အဲဒီတုန္းက ကေလးပဲ႐ွိေသးတာ။ ဘာသိမွာလဲ။ လူႀကီးေတြ ၀တ္ေပးတဲ့အတိုင္း ၀တ္ရတာပဲ။
ကိုယ့္ဟာကို ဘယ္လိုလုပ္ ၀တ္တတ္မွာလဲ။
YGT, တကယ္ေတာ့ ၀လံုးတင္ မကဘူး။ ဗ်ိဳင္းလိုပ်ံတဲ့ ကႀကီးေတြပါ ပါေသးတာ :D
Addy, အေမႊးအေတာင္ တူေသာ ငွက္မ်ားသာ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ၾကကုန္၏။
မမီယာ, ဆက္ေရးပါမယ္မမ။ ဘယ္ဟာမွ ၿပီးေအာင္ မေရးဖူးေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ ၿပီးေအာင္ ေရးပါမယ္။ I promise! :)
ဟိဟိ
ကိုယ္လည္းဒီဖက္ရွင္မ်ိဴးၾကိူက္တယ္
စာမြဲမွာ ထင္တာေရးထဲ့တာကလည္းတူေနၿပန္ၿပီ
လူၾကီးေတြကိုစာေရးတာလည္းတူတယ္
ရီတာကမွ ၿပန္မဖတ္ၿပတာ ကိုယ္က စီကာပတ္ကံုးဖတ္ၿပေသးတာ ..
တကယ္က စာရြက္ေပၚမွာ အၿခစ္ေတြပဲရွိတယ္
တို႕ေတာ့ ၁ဝတန္းေအာင္ၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ဘူးတယ္..။ စာေရးလိုက္တယ္ဆိုလို႕ တို႕ေတြငယ္ငယ္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း စကားကိုကိြစိ ကြိစိနဲ႕အသံထြက္ခ်င္သလိုထြက္ ေလွ်ာက္ေျပာတယ္ ။ ကေလးေတြစိတ္ထဲမွာေတာ့ လူႀကီးေတြကေတာ့ တို႕ေတြ
အဂၤလိပ္စကားေျပာေနတယ္လို႕ထင္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး..ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကုိယ္ ဟား ဟား....။
Wow...Rita, you have a great memory. I can't vividly remember what I did when I was 4. Your 'O' reminds me of my sister when she was very little. She kept writing 'O' and when ppl asked her what they meant, she started saying random things which popped up in her head at that moment. And she now is very much into writing and keeps Journal instead of blog. My sister is a big fan of Jue :)
ညီညီ့အစ္မ တစ္ေယာက္ထဲ ငါကြ ေနရတာ မၾကည့္ရက္ဘူး.. ကူကြ ေပးသြားတယ္..
မရီတာကြ.. !!!
:D
တို႔မ်ား ငယ္ငယ္တုန္းက အဲ့လို သစ္ကုလားအုပ္ႀကီးနဲ႔ ႐ိုက္ထားတဲ့ပံုက black&white ပံု
You said you are Ah-Nyar-Thu. :0)
May I know ur native town?
Just curious.
vista, တကယ္ပဲ တူရာတူရာ စုၾကတာေနာ္။
Thant, အလုပ္ထဲမွာ ဖတ္ၿပီး ရီခ်င္လိုက္တာ ဆိုတာေလ။ ေတြးမိတိုင္း ၿပံဳးစိစိကို ျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ လုပ္ဖူးတယ္။ လူဇိုးးးးးးးးးးးးး
ျဖဴတုတ္ေလး, သိပ္ မွတ္မိတယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက် လူႀကီးေတြ ျပန္ျပန္ေျပာလြန္းတာနဲ႔ မွတ္မိတယ္ ထင္ေနတာ။ တခ်ိဳ႕ဟာေတြက်ေတာ့လည္း တကယ္ကို မွတ္မိတယ္။ ဒါမ်ိဳးက နည္းပါတယ္။ ျဖဴတုတ္ေလးရဲ႕ ညီမေလးကိုလည္း စိတ္၀င္စားလိုက္တာ။ ကိုယ္နဲ႔ အက်င့္တူတယ္ဆိုလို႔။
နီညန္း, blogger ျဖစ္ၿပီး စာေရးရတာ ေကာင္းလိုက္တာ။ အတူတူ ကြ ေပးမယ့္လူေတြ ဘာေတြေပၚလာပါလား။
မမသီတာ, ၾကည့္ခ်င္တယ္ မမ။ ျပပါ။
Anonymous, ကိုႀကီးေက်ာ္ရဲ႕ သက္ေပ်ာက္နန္း ႐ွိတဲ့ၿမိဳ႕။ ခ်င္တြင္းျမစ္ရဲ႕ ေတာင္ဘက္ကမ္းက ျမန္မာျပည္မွာ နာမည္အႀကီးဆံုး အေမႊးတုိင္ႏွစ္မ်ိဳး ထြက္တဲ့ ၿမိဳ႕။
ဒါဆို သိလား???။
Yesagyo? Pakhangyi?
the 1st one !
:)
ha ha
a shweee meee
but I really impressed with your ancestors. You got a good support for your confidence since child hood.
That's why you become like that.
Nyan Htun
ဟီး ဟီး
တင္ေနပီ.. တင္ေနပီ
ငယ္ငယ္တုန္းက ပံုေတြ..
ေနာက္ဆိုလသားအရြယ္ ကိုယ္တံုးလံုးပံုေလးေတြပါ တင္မလား မတိဘူး...
My very first visit to the human life ဆိုပီးေတာ့ေလ
ခိခိ
Rita ေရ...'ပန္းသီးပံုျပင္'ကိုclickလုပ္လိုက္ေလ။ တို႕linkလုပ္ထားျပီးသား။ လာလည္ေပးတာ အရမ္းေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္...ညီမေလ:က Rita တို႕လိုကိုအေရးေကာင္းတာ။ တို႕နဲ႕တျခားစီပဲ။ သူကDiary , Journal သမားေလ။ တို႕ကိုအကုန္ေတာင္ မေပးဖတ္ဘူး။ ဟားဟား
ထြန္းထြန္းအေပၚကိုျမင္တာေတာ့ တို႕နဲ႕တထပ္တည္:ပဲ။ အျမင္ျခင္းဖလွယ္လို႕ ရသြားျပီ။ တို႕အိမ္က Rita အိမ္ေလာက္ဟင္းမေကာင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ လာေတာ့လည္ေနာ္။ ရွိတာေလးနဲ႕ ဧည့္ခံပါ့မယ္။ :)
မသိတာေမးလဲ ရမ္းေျဖလုိက္တယ္..ပိုင္သကြာ..ဂုဏ္ထူးေတြ ဘာေတြေကာ မထြက္ဘူးလား.
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ နိဗၺာန္ဘံုေလး ...
ခဏေလာက္ျပန္ငယ္ခ်င္လိုက္တာ ... ဟီဟိ
အရုိက္ေတာ့ ခဏခဏျပန္ခံရမွာ သိပ္မနိပ္ဘူး
မရီတာ ကြ! :)
မရီတာ ေတာ္တယ္ =)
ပုံကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲ ဟယ္...အညာသူေလးက ၀တ္စားတာ ေခတ္မွီလုိက္တာလုိ႔ စိတ္ထဲကေျပာမိေသး။ စတိဖ္ ကြန္မန္႔ေတြ႔ေတာ့ ၿပဳံးလုိက္ရေသးတယ္။ ရြဲ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဒါဆုိ လူႀကီးေတြ ေခတ္မွီတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတာေပါ့ေနာ္။ း)
Post a Comment