Saturday, September 19, 2009

Blogging, Identity & beyond 1st Anniversary!

နန္းညီ post ကို ဖတ္ရေတာ့မွ ကိုယ္လဲ ပထမဆံုးေရးတဲ့ post ကို ျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဘေလာ့ေရးတာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးသြားမွန္း သိေတာ့တယ္။ သူက ရက္မွားၿပီး မွတ္မိေနတာ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဘယ္ေန႔မွန္းကို မသိတာ။

ဘယ္ Anniversary မွ ေခါင္းထဲ မ႐ွိေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲ တစ္ႏွစ္ျပည့္လုိ႔ ျပည့္မွန္း မသိ။

(အဲဒါေၾကာင့္ April တုန္းက Birthday Wish တင္ဖို႔႐ွိေတာ့ တပတ္ ဆယ္ရက္ေလာက္ အလိုတည္းက ႀကိဳေရးၿပီး schedule ခ်ထားတာ... မေမ့ေအာင္... မဟုတ္ရင္ အနားနီးမွဆို ဘယ္လိုမွ သတိရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးမွ တပတ္လံုးလံုး ႀကိဳေရးခဲ့ရပါတယ္ ဆိုေတာ့ ၿပီးသြားေရာေပါ့။

မွတ္ခ်က္။ ။ တင္ၿပီးသား ေက်းဇူးဆိုတာ Non-returnable item!)

***
ေရးခ်င္တာေတြ ေရးလာခဲ့တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ ေက်ာ္မွန္းေတာင္ မသိလုိက္ဘူး။ တကယ္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ႐ွိေအာင္ လုပ္ယူၿပီး ေနခ်င္စိတ္ မ႐ွိတဲ့ ကိုယ္လုိ လူမ်ိဳးအတြက္ ဒီေရာက္ကတည္းက အတူေနသူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မ႐ွိသေလာက္နည္းခဲ့တာ အင္မတန္ ကံေကာင္းတယ္ ဆုိရမွာပါပဲ။

အိမ္မွာလည္း အိမ္မွာမို႔၊ အလုပ္မွာလည္း အလုပ္မွာမို႔ ... အားလံုး ရာႏႈန္းျပည့္ စင္းလံုးေခ်ာတယ္လို႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ေခ်ာေမြ႕တယ္ ေျပာရမယ္။

ဆိုေတာ့ အျပင္မွာ စိတ္တိုင္းမက်စရာ ႐ွားပါးေနတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ (႐ြာသားစကားမ်ား ငွားသံုးရရင္) ဘေလာ့ဆိုသည္မွာ စာေရးခ်င္လို႔ေရးတဲ့ ေနရာဆိုလည္းဟုတ္၊ အကုသိုလ္နည္းေသးလို႔ အပိုထပ္ေဆာင္းတဲ့ ေနရာတစ္ခုဆုိလဲ ဟုတ္ေနပါတယ္။

***
(ဟို စကားလံုးကေတာ့ အိုဗာတင္း ေဖ်ာ္ေနတာ ၀င္စမ္းၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။
အေျပာနဲ႔ အလုပ္ ညီရဲ႕လားလို႔။

ဒီစကားလံုးကေတာ့ အထာကို မက်တာ။
ေျပာစရာကို မဟုတ္တာ ၀င္ေျပာေပးလိုက္ဦးမွ။

ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ေတြ႕တဲ့ ဒီအစ္ကိုဘေလာ့ဂါကေတာ့ ဟို ဘေလာ့ဂါကို ၀င္ေျပာေနၿပီ။ သူေျပာတာ ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္လဲ ၀င္ေထာက္ခံလိုက္ဦးမွ။

ဒီအေၾကာင္းအရာကေတာ့ UNESCO အဖြဲ႕ႀကီးေတာင္ ကိုယ္နဲ႔ သေဘာထားခ်င္း သိပ္မတိုက္ဆုိင္လွဘူး။ ကိုယ္လက္ခံလာေအာင္ ႐ွင္းျပႏိုင္မလား blogger ကို ၀င္ရစ္ေပးလုိက္ဦးမယ္။ အဲေလ ၀င္ေမးလိုက္ဦးမယ္။)

ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မ႐ွိတာကတေၾကာင္းေၾကာင့္ blog ေတြ သိပ္မသြားျဖစ္သလို သိပ္လည္း မသိတာမို႔ စိတ္နဲ႔ မေတြ႕တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ဆုိတာလည္း အေတာ္နည္းပါတယ္။

***
အရင္ကေတာ့ ဘေလာ့တစ္ခုတည္းပဲ ဖတ္ျဖစ္တယ္။
2008 ကုန္ခါနီးနဲ႔ 2009 အစပိုင္းေလာက္မွာမွ ဘေလာ့ေတြကို လည္ျဖစ္တယ္။
2009 မွာ အိမ္ေျပာင္းၿပီးမွ ပံုမွန္ဖတ္တဲ့ ဘေလာ့ေတြ ႐ွိလာတယ္။

ကိုယ္စိတ္၀င္စားၿပီဆို ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္စာ ေရးထားထား အကုန္ ကုန္ေအာင္ဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
ဥပမာ ... ကိုေပါမမ KOMမမခ်ိဳ
တခ်ိဳ႕ post ေတြ run thro' လိုက္တာေတာ့ ႐ွိတာေပါ့။

***
မေန႔ကပဲ zizawa မွာ Wisdom of Life ဆုိတဲ့ post ဖတ္ခဲ့ရေတာ့ အဲဒီထဲက Identity အေၾကာင္း ကိုယ့္စိတ္ထဲေရာက္လာတယ္။

ဥပမာေပးရရင္ - ဗမာျပည္က စာေတာ္တဲ့ ကေလး၂ ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုပါစို႔။ ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ အမွတ္ကလဲ သိပ္မကြာဘူး။ အဂၤလိပ္လိုကလဲ ေကာင္းေကာင္း ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တေယာက္က ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ နတ္ေတြအေၾကာင္း တီးမိေခါက္မိတယ္။ တေယာက္က အဆိုေတာ္ Rianna တို႔ Black Eyed Peas တို႔အေၾကာင္း ေနာေက်တယ္။ အေမရိကန္သမၼတ အစဉ္အဆက္ကိုလဲ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏွစ္ေယာက္ထဲက တေယာက္ကိုပဲေရြးရမယ္ဆိုရင္ ပထမတေယာက္ကို ေက်ာင္းက ေရြးဖို႔မ်ားတယ္။ သူ႔မွာ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ ရွိတယ္ေလ။

(Zizawa Post မွ။ အဲဒီ post ေလး မဖတ္ရေသးရင္ သြားဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။)


***
ကိုယ္ေရးတဲ့ post ေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ ေနာက္ဆံုးလုပ္လာတဲ့ ႐ံုးက senior အစ္မေတြကို ပို႔ေပးေနေတာ့ တေန႔ ကိုယ့္ director က လွမ္းေျပာတယ္။ ဘေလာ့မွာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း အထူးသျဖင့္ မင္းရဲ႕ အညာအေၾကာင္း ေရးစမ္းပါတဲ့။

zizawa ရဲ႕ အထက္က
စာပိုဒ္ကို ဖတ္မိေတာ့ ကိုယ့္ director ေျပာတာ သတိရမိတယ္။
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ကိုယ့္မွာ အဲဒီလို အရည္အခ်င္းမ်ိဳး အေတာ္နည္းပါးတယ္ ဆိုရမယ္။

ေရာက္ေလရာ ေနရာမွာပဲ adapt လုပ္ႏိုင္တာလိုလုိ၊ ဘာမွ အစြဲအလမ္း မ႐ွိတာလုိလိုနဲ႔ အညာသူ ဆိုတဲ့ identity လဲ မ႐ွိ၊ အညာနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ မွတ္မွတ္သားသား ဆုိလို႔ ႀကိဳက္တဲ့ အစားအစာေတြပဲ ႐ွိတယ္။ ဒါေတာင္ recipe ေတြ မသိဘူး။

ဒါကလဲ ကိုယ့္မွာ အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ထိပဲ အဲဒီမွာ ႀကီးခဲ့ရတာကိုး။
ေနာက္ပိုင္း ေတာက္ေလွ်ာက္က ေဖေဖေျပာင္းရတဲ့ ေအာက္အရပ္မွာပဲ ေနခဲ့ရတယ္။
အသက္ ၁၅/ ၁၆ ေလာက္မွာ ရန္ကုန္ စေရာက္တယ္။ ရန္ကုန္ကပဲ ႏိုင္ငံျခားထြက္တယ္။

အညာကို ျပန္ခဲ့ရခ်ိန္ေတြကလည္း ေႏြရာသီ ဆုိေတာ့ ပူလြန္းလို႔ အိမ္ထဲပဲ ေနမိတာ မ်ားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလြန္ဆံုး ၃ ပတ္ပဲ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ နာမည္ေတာင္ စဉ္းစားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ အလြယ္ေခၚတဲ့ နာမည္ေတြေတာ့ သိတာေပါ့ေလ။ အညာမွာလဲ ခက္တာ တစ္ခုက အဲဒါ။ ဘယ္သူမွ ပါဠိနာမည္ ႐ွည္႐ွည္ေ၀းေ၀း မေခၚဘဲ ေတာင္ေက်ာင္း ေျမာက္ေက်ာင္း ဆုိတာနဲ႔ ၿပီးတာပဲ။

ထန္းသီးမုန္႔အေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ထန္းသီးမုန္႔ဆိုတာ ထန္းပင္က ထန္းသီးနဲ႔ လုပ္တဲ့ မုန္႔ေပါ့ လို႔ ေျပာ႐ံုကလြဲၿပီး...
(ကၽြတ္စ္ ... ဒီတခါျပန္ရင္ေတာ့ ထန္းသီးမုန္႔ recipe ေလးေတာ့ ေမးျဖစ္ေအာင္ ေမးလာဦးမယ္။
စိတ္ခ် လုပ္မစားပါဘူး။ Identity ေလး ျပဖို႔ လိုလာရင္ ထည့္ေျပာဖို႔ပါ။)


ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ မုန္႔ေတြ မေျပာပါနဲ႔။ မေတြ႕တာၾကာတဲ့ အမ်ိဳး ဆုိရင္ေတာင္ ကိုယ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အမ်ိဳးစပ္ျပမွပဲ သိေတာ့တယ္။
(အမ္ .. ဟိုတခါ "စိုေသာလက္..." ကို ေရးတာ ကိုယ္ မဟုတ္သလုိပဲ။)

နန္းညီရဲ႕ ဘေလာ့ တစ္ႏွစ္ျပည့္ post ဖတ္ၿပီး၊ အဲဒီေန႔မွာပဲ Identity အေၾကာင္း စဉ္းစားမိေစတဲ့ zizawa post ကို ဖတ္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ ဘေလာ့မွာေရာ identity ႐ွိပါရဲ႕လား စဉ္းစားမိပါတယ္။

အညာသူ ဆိုတာ
ျမန္မာျပည္က မိန္းကေလး ဆိုတာ
အင္ဂ်င္နီယာ ဆိုတာ

ဘာမွလဲ မေတြ႕ရပါလား။

ေဇာ္ဂ်ီလည္း သိပါတယ္။
မင္းသု၀ဏ္လည္း သိပါတယ္။
ဦးေဖေမာင္တင္လည္း သိပါတယ္။
ေဒါက္တာ သန္းထြန္းလည္း သိပါတယ္။
ေ႐ႊတိုင္ၫြန္႔လဲ သိပါတယ္။
ၿမိဳ႕မၿငိမ္းလည္း သိပါတယ္။
နန္းေတာ္ေ႐ွ႕လည္း သိတာပါပဲ။

စိန္ျခဴးၾကာေညာင္ နဲ႔ လႈိင္ထိပ္ေခါင္တင္၊ မိုးေဒ၀ါ နဲ႔ ေဒၚေစာျမေအးၾကည္၊ မလွေ႐ႊတို႔ကိုလည္း သိပါတယ္။

ေပၚဦးသက္၊ ခင္ေမာင္ရင္၊ ဦးလြန္းႂကြယ္၊ ေနမ်ိဳးေဆးနဲ႔ ကိုထိန္လင္းကိုလည္း သိပါတယ္။

ေအာ္ ကိုႀကီးေက်ာ္ @ ဦးမင္းေက်ာ္ ဆိုတာလည္း ကိုယ္တို႔ နယ္ကပဲေလ။
ကိုယ္တို႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ နာမည္ေတာင္ သူေပးခဲ့တာ ဆုိလား။

ဒါျဖင့္ ေျပာျပစမ္းပါဆုိရင္ေတာ့ အကုန္ ၀ါးတားတားခ်ည္းပဲ။
ဘယ္မလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ Identity ???

ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြေတာ့ အေတာ္ေတြ႕ရသားပဲ။
အဲဒါ ကိုယ့္ identity လား။

***
ျမန္မာျပည္ဆိုလုိ႔... ဖ်တ္ခနဲ အာ႐ံုထဲ ေရာက္လာတာေလး တစ္ခု...
ဒီကိုလာခါနီး EC လုပ္ေတာ့ သူမ်ားေတြ ၉ တန္းေအာင္နဲ႔ ထြက္မယ္ ဘာညာ လုပ္ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ စိတ္ပါလက္ပါကို ေလ်ာ္ပါတယ္။ အင္မတန္မွ စိတ္ပါလက္ပါ...

မေလ်ာ္တဲ့ သူေတြကလည္း ေငြေရးေၾကးေရးေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။
EC လုပ္တာ ႏိုင္ငံျခားထြက္ရတဲ့ ကုန္က်စရိတ္ရဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းမွ မွ မ႐ွိတာကို။
ကရိကထမ်ားလို႔ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ္လဲ ျမန္မာျပည္က ဌာနဆိုင္ရာေတြ သြားလာပတ္သတ္ရမွာ အေတာ္ စိတ္ကုန္တာပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ ဘာလုိ႔ စိတ္ပါလက္ပါကို ေလ်ာ္ခဲ့တာလဲ ဆိုေတာ့
"အဲဒီ အေႂကြးနဲ႔ ေနာင္ဘ၀ ျမန္မာျပည္မွာပဲ ျပန္ၿပီး အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔"

ခုဒီမွာလဲ သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္။ သူ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ေတြ႕ထားတယ္တဲ့။ သံ႐ံုးမွာ အခြန္ေဆာင္ရင္... "&*@*^%^$$# ဆိုရင္ *#@ % ေလာက္နဲ႔ ရမယ္" တဲ့။ ပထမေတာ့ စိတ္၀င္စားမိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေနပါေစေတာ့လို႔။ အထက္ပါစကားကိုပဲ သူ႔ကို ျပန္ေျပာမိတယ္။
သူေတာင္ သေဘာက်သြားတယ္။ :)

***
ဒါနဲ႔ ကိုယ့္ Identity က ဘာပါလိမ့္ ???

***
ဒီ post ကို ေရးျဖစ္ေစတဲ့ နန္းညီ နဲ႔ Zizawa ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

***
(စာႂကြင္း။ ။ ေနာင္ဘ၀ ျမန္မာျပည္မွာ လူျပန္မျဖစ္ခ်င္ဘူး ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အေႂကြး႐ွိလို႔ ဆပ္ရတာမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္တာပါ။)

***
ဒီမွာ ကိုယ္ ပထမဆံုး တင္ခဲ့တဲ့ post ကေလးေပါ့။
Title က It's Me!
အစကေတာ့ နာမည္ရင္းနဲ႔ ေရးတာဆုိေတာ့ ဒီ post ရဲ႕ Title က နာမည္ရင္းေပါ့။
It's Me က ေနာက္မွ ျပန္ေျပာင္းလိုက္တာ။




DoB:
6th April 1980

Zodiac:
Aries

Occupation:
Project Engineer

Location: Singapore











Information ေပးထားတာကိုက ၀ါးတားတားနဲ႔ ဘာမွန္းမသိဘူး။
အမွန္က ဆရာလုပ္သလို လိုက္လုပ္ထားတာပါ။ ဆရာလဲ အစမွာ အဲလိုပဲ လုပ္တယ္။

အလုပ္မရခင္ AMK မွာေနတုန္းက ႐ိုက္ထားတဲ့ပံု။
အဲလို ဘာျဖစ္လို႔ ၿပံဳးႏိုင္ခဲ့တာလဲ စဉ္းစားလုိ႔ မရဘူး။
တကယ္ေတာ့ အဲဒါ ဘ၀မွာ စိတ္အဆင္းရဲခဲ့ရဆံုး အခ်ိန္ေတြ။
ကိုယ္ ေတာ္ေတာ္ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းပါလား ထင္မိတယ္။

***
ဘယ္မွာလဲ Identity ???
:)

***

20 comments:

yangonthar said...

Congratulation ပါ အစ္မရီတာ
ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္ေဝဖန္သုံးသပ္ျပီး စိတ္ထဲရွိ တာကုိ အရင္းအတုိင္းခ်ေရးထားတာ ေလးစားမိပါတယ္ စာေကာင္းေပမြန္ေတြ ဆက္ လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစလုိ ့ဆႏၵျပဳပါတယ္ဗ်ာ ေလးစားလွ်က္
ရန္ကုန္သား
ေအးျမသာယာရွိပါေစ :))

Anonymous said...

အမရီတာ

ေမာင္ ၊ ကုိကုိ နဲ႕ မရီတာ ဆက္ရန္ ရွိေသးလား
ရွိရင္ဆက္ေရးေပးပါဦး ။ ေစာင့္ဖတ္ေနတာ ။

ျမတ္ႏိုး said...

တူတူပဲ.. အမလဲ no identity ပါ။ အေဖာ္ရိွတယ္။

အမလဲ ငယ္တုန္းကေတာ့ ..စာ ..စာ..စာ နဲ့ လူၾကီးေတြအၾကိဳက္ လိမၼာေနရေတာ့..

သူမ်ားေတြလို ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ငယ္ဘဝဆိုတာလဲ မရိွခဲ့

တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့လဲ သယ္ခ်င္းေတြနဲ့ေပ်ာ္ျမဴး အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လဲ အလုပ္ပိနဲ့

၇န္ကုန္မွာၾကီး ၇န္ကုန္မွာေမြးေပမဲ့..ရန္ကုန္မွာ အမွတ္မိဆံုးေတြ ေျပာပါဆို ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ေတြပဲ ေျပာမိလိမ္႔မယ္။

ငယ္ငယ္က လူၾကီးေတြနဲ့ အတူသြားခဲ့တဲ့ ေနရာေတြအားလံုးက သူတို႔ရဲ့ ေလာင္းရိပ္ေၾကာင့္ ဘယ္ဟာမွ ေသခ်ာမွတ္မိဘူး။ သြားခဲ့ရတာေတာ့ အေတာ္မ်ားေပမဲ့ စြဲေနေအာင္ ဘာမွ မမွတ္မိ။

WWKM said...

Happy anniversary ပါ ညီမငယ္ရီတာေရ။
စာေတြအမ်ားၾကီးဆက္ေရးျပီး ေမာင္နွမေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕နိုင္ပါေစေနာ္။

kay said...

တႏွစ္သမီး ရီတာ း)

Rita said...

19 Sep 09, 22:32
myo: ရီတာေရ.. တႏွစ္ျပည့္ပို့စ္ လာဖတ္သြားျပီ.. catlove

သစ္သစ္ said...

မမရီတာ သာမီးေရာက္တယ္ ကြန္ကရက္က်ဴေလးရွင္း မမ ...း)

JuneOne said...

တို႔ထက္ ၅လနဲ႔ ၉ရက္တိတိ ငယ္ပါတယ္။ညီမေလးရီတာ
ေရ Happy anniversary ပါ။

ကုိေပါ said...

ရီတာ့ထက္ က်ေနာ္က ၁၁ ႏွစ္ေတာင္ ႀကီးတာဗ်။ ၁၁ မီး ၿငိမ္းေစသတည္း။ ဘာမွေတာ့ မဆုိင္ဘူး... ဟီး။

ရီတာ့ရဲ႕ စာေတြ ကြန္မင့္ေတြ ဖတ္ရင္း အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ကုိ စိတ္ကုန္ေနသူ ဘ၀တူတဦးထပ္ေတြ႕တယ္ ထင္မိလုိ႔ အားရွိသြားတယ္။

ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး အင္ဂ်င္နီယာလုိင္းကုိ ေရြးခ်ယ္မိတာ ပထမ အမွား။ ဒုတိယႏွစ္ၿပီးေတာ့ စက္မႈဘာသာရပ္ကုိမေရြးဘဲ အီးစီကုိ ေရြးမိတာ ဒုတိယ အမွား။ ဘြဲ႕ရၿပီးေတာ့ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ ပါ၀ါ အီလက္ထရြန္းနစ္လုိင္းကုိ အလုပ္ရလုိ႔ ၀င္သြားၿပီး အခုထိ အဲဒီလုိင္းက ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသးတာက တတိယအမွား။

က်ေနာ့္ Identity ေပ်ာက္ဆုံးေနမႈက ပုိဆုိးဟန္တူရဲ႕။ ဘီလ္ဂိတ္ရဲ႕ မိန္းမျဖစ္ဖုိ႔ကလည္း ဒီဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ၿပီ။ မထူးပါဘူးေလ။ ေပါက္တဲ့နဖူး။ ဘေလာ့ဂ္ကုိပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးဆက္ေရးေတာ့မယ္။

သက္ေဝ said...

ေလာေလာဆယ္ေတာ့
Happy Blog Birthday ပါ ရီတာ လို႕သာ အရင္ ႏႈတ္ဆက္သြားပါရေစအံုး...

Identity အေၾကာင္း နဲ႕ အင္ဂ်င္နီယာအေၾကာင္း၊ EC ေလ်ာ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း နဲ႕ ဟန္ေဆာင္ျပံဳး ဓါတ္ပံုေတြအေၾကာင္း ေနာက္မွ တေခါက္လာေရးမယ္...

:P said...

စာဖတ္တဲ့လူက စိတ္ထဲ သတ္မွတ္ထားမိတဲ့ ID ေတာ့ ရွိပါတယ္ေလ.. ဘယ္မွာလဲဆိုေတာ့ ေဟာဒီထဲမွာ.. (ရင္ဘတ္ကို ပုတ္ျပီး ေျပာသည္။)

Thant said...

Happy anniversary ပါ ရီတာ .. စာေတြအမ်ားႀကီးဆက္ေရးႏိုင္ပါေစ ။

Steve Evergreen said...

၁ ႏွစ္သမီး Blogရီတာ ေတာ္ေတာ္ထြားေနျပီပဲ။.........
................

Rita said...

20 Sep 09, 21:22
promise: မဂၤလာပါ တစ္ႏွစ္ျပည္႔မွစ ႏွစ္တစ္ရာတိုင္ေနာ္

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

သူငယ္ခ်င္းblogေလး
တစ္ႏွစ္ျပည့္သြားျပီလား
ၾကည္ႏူးစရာေနာ္

ေရွ႔ဆက္ဒိထက္မက
ပိုမိုေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြရပါေစ

:)

ရႊန္းမီ said...

Happy Anniversary!!
အစ္မကမွ ဂရုတစိုက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေသးတယ္..
ဖတ္လို႕ေကာင္းမယ့္စာေတြ ေရးတတ္ညႊန္းတတ္လို႕ ေလးစားေနတာပါ.. =)

Moe Cho Thinn said...

တႏွစ္ျပည္႔ၿပီလား ညီမေရ
စာေရးေကာင္းတဲ႔ ၊ စာဖတ္နာၿပီး ခံစား ဆင္႔ပြား နားလည္ႏိုင္တဲ႔ ညီမရဲ႔ ဘေလာ႔ေလး အသက္ ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ။

သီဟသစ္ said...

ရီတာေရ

တစ္ႏွစ္ျပည့္မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာတုိင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဘေလာ့ဂင္း ႏုိ္င္ပါေစဗ်ာ


ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

NangNyi said...

အဟင့္.. မွတ္မွတ္ရရ.. မိုမိဂ်ိရဲ႕ေအာက္မွာ မန္႔ခဲ့တာ.. ကြန္နက္ရွင္စုတ္က ေက်ာ္ရခြရန႔ဲ မတက္တာကို ခုမွသိတယ္.. အဲ့တုန္းက ဘာေတြ မန္႔ခဲ့လည္းဆိုတာ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်.. အဟင့္.... အဟင့္ .. .
မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ “ နန္းညီရဲ႕ ကားတိုက္တဲ့အေၾကာင္း ပို႔စ္မွာ လာမန္႔သြားကတည္းက ကိုယ္ပိုင္အျမင္တစ္ခုခု ရွိေနမွန္း သိသာတယ္”ဆိုလား .. အဲ့ဒါပဲ မွတ္မိတယ္.. အဟီး

Anonymous said...

yoke ka taw taw ko nar dar be`