အိုင္စီ / သံမဏိၾကက္ေျခ

႐ိႈးသြားမယ္ ဆုိေတာ့ မ်က္မွန္႐ႈပ္ပါတယ္ေလဆို ထားပစ္ခဲ့တယ္။ ကားဂိတ္မွာ ကားေစာင့္ေတာ့မွ ဒုကၡေရာက္ေတာ့တယ္။ အေဝးကလာေနတဲ့ကား နံပါတ္ေတြ ဝါးေနလို႔။

လင္းလင္း
လင္းလင္း သီခ်င္းေတြ ဘာမွ မရဘူး။ သြားတဲ့ ၄ ေယာက္ထဲက တေယာက္ေျပာတာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အေတာ္ ေပါက္တယ္ဆိုပဲ။ လင္းလင္းဆိုေနတဲ့စတိုင္က ကေလးေတြ သီခ်င္းဖြင့္ၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာနဲ႔ တူတယ္။ ဒါေပမဲ့ IC အစြဲနဲ႔ ဆုိေတာ့လည္း ႏွစ္လိုစရာေလးေတာ့ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ အတူသြားတဲ့ ပိတ္ပိတ္က လင္းလင္းခမ်ာ အေခြေပါက္ေပမယ့္ စင္ေပၚမွာက် ဝါႏု႐ွာေတာ့ မ်က္ႏွာေလး ၿပံဳးၿပီး ဆုိေနရတာ သနားလုိက္တာလုိ႔ ဆုိတယ္။ ကိုယ္ေတာ့ ေသခ်ာ မျမင္ရလို႔ မသနားလုိက္ရဘူး။

ကိုယ္ေတြသာ ဒိတ္ေအာက္ေနလုိ႔ မရတာ။ က်န္တဲ့လူေတြအကုန္လံုးနီးပါးကေတာ့ လင္းလင္း သီခ်င္းေတြ ရပံုပါပဲ။ အကုန္ လုိက္ဆုိႏိုင္ၾကတယ္။

ကိုယ့္ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔ လင္းလင္း။

အာဇာနည္
ဇာနည့္ကိုေတာ့ "မိုးလင္းသြားေအာင္ ည ည ဖုန္းဆက္ဖို႔ ကိုယ္ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ အိပ္ေရးပ်က္မယ္ ဒါပါပဲ" ဆုိေစခ်င္မိတာ။ ဆိုမသြားဘူး။ "ကိုယ့္အနား႐ွိေစခ်င္" ေတာ့ ဆုိသြားတယ္။ ဒါကလည္း ႏိုင္ငံျခားပြဲဆို မပါမျဖစ္မ်ားလား မသိ။ စစခ်င္း "စည္းတဘက္ျခား" ဆိုတယ္။

~~~ တားဆီးတဲ့ စည္းမ်ားရဲ႕ ၾကားမွာ ျခားနားခဲ့ၿပီမဟုတ္လား ~~~

ညက အိပ္မက္ဆုိးမက္တာ သူ႕ေၾကာင့္ေနမွာ။

ဝိုင္ဝိုင္း
စစခ်င္း အဲဏီ ဆိုတယ္။ အဲဒီ ပထမအေခြထဲက သီခ်င္းေတြ နားစြဲေပမယ့္ မႀကိဳက္လွဘူး။ အဲဒီအေခြ စနားေထာင္ၿပီးေတာ့ ဒီအဆိုေတာ္ "ျမစ္" ဆိုတဲ့ အသံ ပီေအာင္လည္း မဆုိႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့ေသးတယ္။ long long ago ေက်ာင္းတုန္းက သီခ်င္း။

နန္းညီ ထင္တာ မွန္တယ္။ "ထာဝရ" ဆုိလိမ့္မယ္ဆုိတာ...
အဲဒီသီခ်င္းက ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္း ျဖည္းျဖည္းဆုိမွ ပိုအရသာ႐ွိမွာ၊ ဒါေပမဲ့ ဆူေနသလိုပဲ။ chorus ပိုဒ္ေရာက္မွ အဲဒီသီခ်င္း ထာဝရမွန္းသိတာလည္း ပါတယ္။ သိပ္အရသာ မခံလုိက္ရဘူး။ နည ေျပာတာေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းဆုိရင္ ႏွစ္ေယာက္လက္ခ်င္းတြဲၿပီး နားေထာင္မွ အရသာပို႐ွိဆုိပဲ။ ေ႐ွ႕ကအတြဲေတာ့ ပိုကပ္သြားၾကတယ္ (စတည္းကလည္း ကပ္ၿပီးသားပါ သူတို႔က) =D

ဝိုင္ဝိုင္း မဆုိသြားဘဲ နားေထာင္ခ်င္မိတာ "စည္း"၊ "နင္႐ွိေနေသးတယ္"။

မ်ိဳးႀကီး
ဘယ္သူမွ ဝိုင္းမဆဲၾကပါဘူး။ သတိေတာင္မွ မရၾကပါဘူး ထင္တယ္။ အေခြသစ္ထဲက သီခ်င္းေတြ ဆိုသြားတယ္။ "ယူလိုက္" "လက္ခံေပးပါ" ကလြဲလို႔ သိပ္မက်က္မိဘူး။ အေဟာင္းေတြက်ေတာ့လည္း ဆူဆူညံညံေတြ ဆိုသြားတယ္။

ဆိုပါလားကြယ္ "ရန္သူတစ္ေထာင္" တို႔၊ "လမင္းနဲ႔ ၾကယ္စင္မ်ား" တို႔၊ "မင္းသိဖို႔ေကာင္းတယ္" တို႔၊ "ဆန္႔က်င္ဘက္" တို႔။ ကိုယ္လည္း အေဟာင္းထဲကကို မထြက္ပါလား။ အဲဒီအေဟာင္းေတြ ထြက္စ အသစ္တုန္းကလည္း တခါနားေထာင္တာနဲ႔ တန္းၿပီး နားစြဲသြားတာ။ ေနာက္ပိုင္း အသစ္ေတြက် အဲလို မစြဲလြယ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ကပဲ ေျပာင္းသြားတာေနမယ္။ လာသမွ်လူ အကုန္နီးပါး လုိက္ဆိုေနၾကတာပဲ။

အငဲ
အငဲ သီခ်င္းေတြက စတည္းက သိပ္အမ်ားႀကီး မသိတာ။ "လမ္းျပပါဦး" ဆိုသံ ၾကားရေတာ့ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ျပန္ငယ္သြားသလိုပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္က သီခ်င္းကိုး...
9 ထဲက သီခ်င္းေတြ တခါနားေထာင္ၿပီး ဘာမွ မစြဲတာနဲ႔ ဆက္နားမေထာင္ဘူး။ အဲေတာ့ ဘာမွ မရဘူး။ "အိမ္" သီခ်င္းကေတာ့ မဆိုးပါ။ ေကာင္း႐ွာသား။ ျပန္႐ွာၿပီး နားေထာင္ၾကည့္ဦးမယ္။

ေလးျဖဴ
ဆံပင္အတိုနဲ႔လို႔ ထင္ထားတာ၊ ဆံပင္ေတြ အေတာ္႐ွည္ေနၿပီ။

"အမဲလိုက္အက" နဲ႔ စတက္ေတာ့ မတ္တပ္ထရပ္မိတယ္။ ထိုင္ရတာ ေညာင္းေနတာေၾကာင့္လည္းပါတယ္။ "စုန္းမ" ဆုိေတာ့ အငဲ "လမ္းျပပါဦး" ဆုိလိုက္တုန္းကလိုပဲ။ ဪ အဲ့ထက္ ပိုငယ္တာေပါ့။ ၁၂ ႏွစ္/ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ "သံေယာဇဉ္" "အိပ္မက္ကဗ်ာ" လည္း ဆိုတယ္။ ေနာက္ "အလင္းေရာင္"။ ကိုယ့္တြက္ေတာ့ "အလင္းေရာင္" က နားေထာင္ရပါမ်ားလုိ႔ ဟုန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ သီခ်င္း။

"ငါ့ရဲ႕ လမင္း" အတြက္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အတူလာတဲ့ထဲက ညီမေလးႏွစ္ေယာက္က စင္ကာပူသီခ်င္းေတာ့ မဆုိဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ "တန္ဖိုး" ကိုေျပာတာ။

"စာမ်က္ႏွာ ၁၅" ဆုိေစခ်င္တာ။ ဆိုမသြားဘူး။
အဲဒီသီခ်င္းသာ အနားမွာ တေခါက္ေလာက္ လာဆိုျပရင္ မၿပီးေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားကုိ တထိုင္တည္း အၿပီး ဆက္ဆြဲပစ္လိုက္မယ္ တကယ္။

ပြဲသိမ္းခါနီးမွာ အငဲေျပာသလား ေလးျဖဴေျပာသလားမသိ။
ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာက ဝေအာင္မဆုိရပါဘူးဗ်ာ... တဲ့။

ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ...ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ...ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ...

ျမရဲ႕လ ထဲက အေၾကာင္းအရာတခုကို သတိရမိတယ္။

ျမသည္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ် မေကာင္းသည့္အရာမ်ားအေၾကာင္း ေျပာလုိသည့္အခါတိုင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ဆုိင္သကဲ့သို႔ စြပ္စြဲတတ္သည္။
အစ္ကိုတို႔ၿမိဳ႕ႀကီး... တဲ့။

***
မမခ်စ္ၾကည္နဲ႔ ေတြ႕တယ္။ ၿမိဳးနဲ႔ ေတြ႕တယ္။
ပိတ္ပိတ္က ကင္မရာေတြ႕တိုင္း လန္႔ေနတယ္။ (သူ ခိုးလုပ္တာ လူမိမွာစုိးလို႔)
ညီမေလးတေယာက္ယူလာတဲ့ ပဲျပားအဆာသြပ္ အရမ္းေကာင္းတယ္။ (သူမ်ားလုပ္တာဆို အကုန္ေကာင္းတာခ်ည္းပဲ)
စတိတ္ေနာက္ခံမွာ စပြန္ဆာနာမည္ထည့္တာ ပို ေပၚေနတယ္။ IC show လား One Tea show လား ျဖစ္ေနတယ္။

6~10 ေၾကညာေပမယ့္ 6:30~10:30 ျဖစ္တယ္။ 11 နာရီ ေလာေလာဆယ္ေနတဲ့ mrt ကို ေရာက္တယ္။ taxi stand မွာ လူေတြ မ်ားတယ္။ on call ေခၚေနၾကတယ္။ အနည္းဆံုး မိနစ္ 20 ေလာက္ စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ ဆက္ၿပီးမွ comfort ကို ဝင္တယ္။ ဝင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး။ ကားေရာက္လာတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ 12 နာရီ။ အင္း အိမ္႐ွင္႐ိုက္တာေတာ့ ခံရေတာ့မွာပဲ။

12 နာရီေက်ာ္မွ ေရခ်ိဳးၿပီး အိပ္လိုက္တာ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တယ္။ (အိပ္မက္ထဲမွာ ေနပါဦး။ ခဏေလာက္ ေစာင့္ပါဦး လုိ႔ ေျပာခ်င္မိတယ္။ ေျပာလုိ႔မရဘူး)

***
ဒီလို အေပ်ာ္အပါးေတြ စိတ္မဝင္စားေတာ့ပါဘူး။ အေဖာ္ေကာင္းလို႔သာ။ သီခ်င္းသစ္ေတြ ဘာမွ မရေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္အေျခအေန ကိုယ္သိသင့္ၿပီ။

***
(စာႂကြင္း။
ေမ့လို႔။ ျမရဲ႕လ စာသားေတြရဲ႕ေနာက္မွာ "အို ဘုရားေရ ကၽြန္မ ရင္ေတြ ခုန္လိုက္တာ" ဆုိတာေလး ထည့္ဖတ္လုိက္ေနာ္။ တဆက္တည္း ေယာက္ျပားသံႀကီးပါ ၾကားေယာင္လုိက္ပါဦး။)