Saturday, July 3, 2010

ေသေၾကာင္းႀကံသူမ်ား

ဒီရက္ပိုင္း မအားတဲ့ၾကားက ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ သတ္ေသတဲ့လူေတြအေၾကာင္း ေတြးေနမိတယ္။
ေလးေလးပင္ပင္ ထိုင္းထိုင္းမႈိင္းမိႈင္းေတြ မျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဆက္မဖတ္ပါနဲ႔။ ေခါင္းစဉ္ကို တုိက္႐ိုက္ မသံုးဘဲ၊ သြယ္ဝိုက္တဲ့ စကားလံုး ႐ွာဦးမလို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးကို မဖတ္ဘဲေနခ်င္သူေတြ ေ႐ွာင္ႏိုင္ေအာင္ post မွာ ဘာပါမလဲ ဆုိတာကို သိသာေစတဲ့ ေခါင္းစဉ္မ်ိဳးပဲ ေ႐ြးလုိက္ပါတယ္။

Winter Sonata
က ဒုတိယမင္းသား ေလာေလာလတ္လတ္ ဒီနည္းလမ္းကို သံုးသြားတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ စေတြးမိတာပါ။ အဲဒီကားနဲ႔ အဲဒီမင္းသားကို ေသခ်ာသိထားခဲ့ေတာ့ ပိုလို႔ ေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္။ သူ႕ပရိသတ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ထားပါေတာ့။

ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ အေတြးထဲေရာက္လာတာ ('92) ၆ တန္းေလာက္ကပါ။ ျမားနတ္ေမာင္မဂၢဇင္းမွာပါတဲ့ လြန္းထားထား ရဲ႕ ဝတၳဳတို တစ္ပုဒ္က။ (အဲဒီတုန္းက သူ႕ဝတၳဳေတြ သိပ္လည္း မျပင္းထန္ေသးဘူး) မဂၢဇင္း အထူးထုတ္ထဲမွာ ပါခဲ့တာျဖစ္လို႔၊ ဆုိခဲ့တဲ့ ဝတၳဳတိုမွာ ဝတၳဳနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ စာေရးသူရဲ႕ အျမင္ကို ေရးထားတာပါ ပါတယ္။

သူက ဒီလို လူမ်ိဳးေတြ နဲ႔ အဲဒီလူေတြ ဒီလမ္းေၾကာင္းကို ဘာေၾကာင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ၾကတာလဲ၊ ဒီလိုလုပ္ခါနီးအခ်ိန္မွာ သူတို႔စိတ္အေျခအေန ဘယ္လုိ႐ွိသလဲ ဆုိတာကိုလည္း စိတ္ဝင္စားတဲ့အျပင္ သူနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အသိမိတ္ေဆြအစ္မတစ္ေယာက္ ဒီလို ျဖစ္သြားေတာ့ အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး အဲဒီဝတၳဳတိုကို ေရးျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ အဲဒီအျဖစ္မ်ိဳးကို သူ႕မိတ္ေဆြအေပၚမွာ မျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ ဇာတ္သိမ္းကိုေတာ့ တမ်ိဳး လွည့္ထားပါတယ္ ဆုိတယ္။ (သူ႕ဝတၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္က အဲဒီအျဖစ္ မေရာက္ခင္မွာ လွည့္ထြက္လာႏိုင္ခဲ့တဲ့ပံု ေရးထားပါတယ္)

ဝတၳဳတိုမွာ ေျပာသြားတာလား၊ သူ႕အမွာစာမွာ ေျပာသြားတာလား မမွတ္မိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုေတာ့႐ွိတယ္။ အဲဒါ "သူတို႔ေတြဟာ က်န္ရစ္သူေတြကို (အထူးသျဖင့္ကေတာ့ သူတို႔ကို ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး ေ႐ြးခ်ယ္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာေစသူကို ျဖစ္မွာေပါ့) သူတို႔အျဖစ္အတြက္ ေနာင္တရၿပီး က်န္ခဲ့ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵမ်ိဳး႐ွိၾကတယ္" ဆုိတာပါ။

***
ေနာက္တေခါက္ကေတာ့ ၁၀ တန္းေအာင္ၿပီးမွာ ဖတ္ရတဲ့ ၾကည္ေအး ရဲ႕ "ႏြမ္းလ်အိမ္ျပန္" မွာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေရထဲဆင္း ေသဖို႔လို႔ ျမရာကုန္းေခ်ာင္းနား သြားသြားၾကည့္ေနၿပီးမွ မေအာင္ျမင္ဘဲ ျပန္ျပန္လွည့္လာခဲ့တဲ့ တင္ေမ။ အဲဒီထဲက အေတြးအေရးကေလး တစ္ခုေတာ့ စြဲေနတုန္းပဲ။ လူဟာ မေသခင္ခဏမွာေတာ့ ဘဝကို တြယ္တာတဲ့ ေဇာနဲ႔ ေၾကာက္လန္႔႐ုန္းကန္မိမွာပဲ... အဲဒီတခဏကို မာနနဲ႔ ယွဉ္ေတြးၿပီး ႐ွက္ေနမိလို႔ ေခ်ာင္းထဲဆင္းဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ခဲ့ရတယ္ ဆုိတာ...

"တင္ေမ ေရထဲ က်သြားလွ်င္ ခုလုိပင္ အသံျမည္၊ ေရပန္းစင္၊ ဂယက္ထ၊ ျမဳပ္ခ်ီေပၚခ်ီျဖစ္ကာ... ေနာက္ဆံုး နစ္ၿပီး၍ သံုးေလးရက္ၾကာေသာ္... ခုန ဇလပ္သီးလိုပင္ ေရေပၚ ေပါေလာေပါေလာ ေမ်ာလုိရာကို ေမ်ာရေပမည္။ တစ္ခုပဲ ကြာမည္။ မိမိက သက္႐ွိသတၱဝါျဖစ္၍ ေသျခင္းႏွင့္ ႐ွင္ျခင္းၾကားထဲက အလြန္တရာ ေသးငယ္လွသည့္ အခ်ိန္ကေလးမွာ ေနာင္တတရား ျဖစ္ေပၚၿပီး ေၾကာက္႐ြံ႕႐ုန္းကန္မႈ ႐ွိခ်င္႐ွိလာမည္။ သည္တစ္ခ်ိန္ကေလးကို မုန္းကာ သတ္ေသဖို႔ရာကုိ တင္ေမ မာနႀကီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္"

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဇၩတၱကို ျပဆုိတဲ့ အဲဒီ အေတြး နဲ႔ အေရးဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အႏုစိတ္လိုက္ပါလိမ့္။

***
ေနာက္တေခါက္ကေတာ့ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ပါပဲ။

သူ႕ကိုစသိေတာ့ ကိုယ္ေက်ာင္းမၿပီးခင္ တစ္ႏွစ္/ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္က ထင္ပါတယ္။ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အေဒၚနဲ႔ ဝန္ႀကီးဌာနတူ။ သူက နယ္မွာ တာဝန္က်ရာကေန၊ အခန္းခ်င္းကပ္ရပ္က ကိုယ္တို႔ရဲ႕ အသိတစ္ေယာက္နဲ႔ အတူတူ ႏိုင္ငံျခား သင္တန္းတစ္ခုသြားၾကဖို႔ ျဖစ္လာေတာ့ အိမ္မွာဝင္ထြက္ရင္း သိၾကတာ။

သူ႕အမ်ိဳးသားနဲ႔ သူနဲ႔လည္း တေက်ာင္းတည္းထြက္၊ အမ်ိဳးသားက တျခားဘက္က ရာထူးႀကီးႀကီးနဲ႔။ ကေလး ၃ ေယာက္လည္း ႐ွိတယ္။ သူ႕အမ်ိဳးသားက ကိုယ္တို႔ နယ္ဘက္မွာ ငယ္ငယ္က ေနခဲ့ဖူးတယ္ဆိုတယ္။ ကိုယ့္ အေဒၚထက္ ဂ်ဴနီယာက်ေပမယ့္ အေဒၚကိုလည္း သိတယ္ ဆိုတယ္။ ဒီလိုပဲ သူတို႔ မသြားခင္ ျပင္ၾက ဆင္ၾကတာေတြနဲ႔ အိမ္ကိုလည္း ဝင္ထြက္ ေဆြမ်ိဳးစပ္ ေနၾကတာဆိုေတာ့ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ပဲ။

ေနာက္ ကိုယ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာလား၊ ေက်ာင္းၿပီးကာစလား မသိ။ သူ suicide လုပ္တဲ့ သတင္းကို ၾကားရတယ္။ ဒီလိုကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ပထမဆံုး နီးနီးစပ္စပ္ ပတ္သတ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ထဲကဆိုေတာ့ ၾကားကာစမွာ ေ႐ွာ့ခ္ေတာင္ရခ်င္တယ္။ အေၾကာင္းရင္းကို သိေတာ့ ပိုဆိုးေရာပဲ။ စက္႐ံုမွာ သူတာဝန္ယူရတဲ့ အပိုင္းက စက္အသစ္တစ္ခု ပ်က္စီးတာနဲ႔ ဆိုင္တယ္ ဆိုတယ္။

ကာယကံ႐ွင္က လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေတာ့ က်န္တဲ့ သတင္းေတြကို လူႀကီးေတြဆီကပဲ တဆင့္ သိခဲ့ရတယ္။ သိရသမွ်မွာေတာ့ ျပႆနာကို ဒီလုိနည္းနဲ႔ ေျဖ႐ွင္းရေလာက္တယ္လို႔ ခုထိ မထင္မိဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကမ္မီကယ္နဲ႔ ၿပီးထားတဲ့သူ တစ္ေယာက္၊ သံုးသြားတဲ့ ပစၥည္းက ဆာလဖ်ဴရစ္အက္ဆစ္။ ကေလးေတြ စာေမးပြဲ နီးခ်ိန္မွာ။

ဘဝမွာ အေတာ္ တုန္လႈပ္ခဲ့ရတဲ့ သတင္းပဲ။
ဗမာျပည္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းက ထြက္တဲ့သူတစ္ေယာက္။ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔။
စိတ္႐ွိတိုင္းသာ ေျပာရရင္ေတာ့ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာပဲ။ (ကိုေပါ ပို႔စ္တစ္ခုက comment တစ္ခုမွာ အဲဒီအေၾကာင္း စာဖတ္သူတစ္ေယာက္က ပို႔စ္နဲ႔ ဆက္စပ္လုိ႔ လာေရးသြားတာ ဖတ္ခဲ့ရဖူးတယ္)

အဲဒီလုိေတြ ၾကားတိုင္းမွာ စိတ္မသက္မသာနဲ႔ ကိုယ္ အၿမဲ စဉ္းစားမိတာ တစ္ခု႐ွိတယ္။
သူတို႔ ဘာေၾကာင့္ သက္ေတာင့္ သက္သာနည္းကို မသံုးၾကတာလဲ ဆိုတာ...
အဲဒီအခါ လြန္းထားထားရဲ႕ ေျပာသြားခဲ့တဲ့ msg က ဝင္လာတယ္။
"သူတို႔က က်န္ရစ္သူေတြကို သူတို႔အျဖစ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေနာင္တရေစခ်င္တာ..."
တဲ့။
သက္သက္သာသာ ျဖစ္သြားပါတယ္ေလ လို႔ေတာင္ ေျဖမေတြးေစခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေနာင္တရေစခ်င္ခဲ့တာမ်ားလား။

မေဗဒါ Park Yong Ha အေၾကာင္းေရးေတာ့ သူ႕ဘေလာ့မွာ အထက္က လြန္းထားထားရဲ႕ အဆိုကို မွတ္ခ်က္သြားေရးခဲ့ေသးတယ္။ မေဗဒါ ျပန္ေျပာတဲ့ အခ်က္မွာ "သူတို႔အေနနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့သူေတြရဲ႕ စိတ္ကို ဆံုးျဖတ္လုိ႔ မရႏိုင္ဘူး" ဆုိတာရယ္၊ "သူတို႔ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်ေနခ်ိန္မွာ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကို ဖြင့္ဟေျပာျပလို႔ရႏိုင္မယ့္သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ အနားမွာသာ ႐ွိေနခဲ့ရင္ ဒီအျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္လိမ့္မယ္" ဆုိတာရယ္ကို သေဘာတူမိတယ္။

သြားႏွင့္မယ္လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ "က်န္ရစ္သူေတြကို သူတို႔အျဖစ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေနာင္တရေစခ်င္တာ..." ဆုိတဲ့ စိတ္အေနအထားကိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸါယ္မဲ့တဲ့ အေတြးပါလိမ့္။

***
မႏွစ္ဆီက ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ Taxi Driver ကားကိုလည္း သတိရတယ္။
အဲဒီထဲက Robert Deniro ရဲ႕ အၿပံဳးကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မ်က္လံုးထဲက မထြက္ဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ တသီးတျခားျဖစ္ေနတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယူဆမွတ္ထင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၿပိဳကြဲေနတဲ့ အၿပံဳးမ်ိဳးကို သူ ဘယ္လုိမ်ား ၿပံဳးတတ္ပါလိမ့္လို႔ ေတြးရင္း သူတို႔ သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ အတတ္ပညာကိုလည္း တုန္လႈပ္ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။ အဲဒီကားက ကိုယ္ႀကိဳက္ေလ့႐ွိတဲ့ ႐ုပ္႐ွင္အမ်ိဳးအစားလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကည့္ၿပီး မႀကိဳက္ေပမယ့္ မေမ့ႏိုင္ဘဲ သတိရေနတတ္တဲ့ အမ်ိဳးအစားပါပဲ။

ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္ႀကံတယ္ ဆိုတာ ေသခ်င္လို႔ ဆုိတာထက္
* သူတို႔ ႐ွင္သန္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကို prove လုပ္ခ်င္တာ၊
* အသက္႐ွင္စဉ္တုန္းက သူတို႔ကို ေမ့ထားတယ္လို႔ သူတို႔ထင္ျမင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ (ဒါမွမဟုတ္) သူတို႔ကို နာက်င္ေစခဲ့တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သူတို႔ ႐ွင္သန္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဂ႐ုျပဳမိေစခ်င္တာ၊
* တနည္းအားျဖင့္ ႐ွင္စဉ္က ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့မိေလျခင္း၊ မွားေလျခင္းလုိ႔ ေနာင္တပူပန္လို႔ က်န္ေနခဲ့ေစခ်င္တယ္ ဆုိတာဟာ က်န္ရစ္သူေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸါယ္မဲ့တဲ့ အေတြးျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ကေတာ့ အဲဒီလို ေတြးသြားခဲ့မွာပဲလို႔ လက္ခံမိတယ္။


***
အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ဆုိတဲ့ ကိစၥကိုေတာ့ ကိုယ့္အေနနဲ႔ ယံုတယ္လည္း မဟုတ္၊ မယံုဘူးလည္း မဟုတ္ေတာ့ ေျပာစရာ မ႐ွိလွပါဘူး။

ဒါေပမဲ့ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ဘယ္အရာမဆုိ ေကာင္းဆိုး၊ နိမ့္ျမင့္၊ တက္က် ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြကို ေရာေမႊလို႔ ရင္ဆိုင္ရတာပဲ ယူဆမိေတာ့... ျငင္းပယ္သူ ႐ွိရင္ လက္ခံသူ ႐ွိမယ္။ ေမ့ေလ်ာ့သူ႐ွိရင္ သတိရေအာက္ေမ့သူ ႐ွိမယ္။ မုန္းသူ ႐ွိရင္ ခ်စ္သူ ႐ွိမွာပဲ။

ဆိုေတာ့... သြားႏွင့္သူေတြအေနနဲ႔ ခံစားေစခ်င္သူေတြကို သူတို႔ ခံစားေစခ်င္တဲ့အတိုင္း လုပ္သြားႏိုင္တယ္ပဲ ထားပါေတာ့... တဖက္မွာ သူတို႔ မခံစားေစခ်င္တဲ့သူေတြမွာလည္း သူတို႔ မခံစားေစခ်င္တဲ့ပံုစံနဲ႔ ခံစားေနရလိမ့္ဦးမယ္ ဆုိတာကို မေမ့သင့္ဘူး။ ဥပမာ - ရန္သူေတြကို နာက်င္ေစႏိုင္ခဲ့တယ္ ဆုိရင္ မိတ္ေဆြေတြမွာလည္း ပူေဆြးေနရဦးမယ္။ ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရသူေတြကို ေနာင္တရေစခ်င္တာဆုိရင္လည္း မုန္းတီးရသူေတြက ဝမ္းသာၾကလိမ့္ဦးမယ္။

လဲဖို႔ရာ မတန္ပါဘူး။

***
ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။

"(ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက စိတ္က်ေရာဂါကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေပ်ာက္ေစႏုိင္တယ္ ထင္တာပဲ)

ဟုတ္တယ္။
အဲဒါကို ကိုယ္လည္း ယံုၾကည္တယ္။
သူတို႔ အဲလို ျဖစ္ခါနီးမွာ ေႏြးေထြးမႈ တခုခု ယံုၾကည္မီွခိုရာ တခုခုကို ရလိုက္ရင္ သူတို႔ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကေန လြဲသြားမယ္ လို႔ ယူဆမိတယ္။"

(အဲဒါ မေဗဒါဆီမွာ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ comment ပါ)

***

33 comments:

ဖုိးတုတ္ said...

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေသေၾကာင္းၾကံတယ္ဆုိတာ ဘ၀ကုိ အရံွဳးေပးသြားတယ္လုိ. ထင္မိပါတယ္

တကယ္ဆုိ ဘ၀ဆုိတာ တုိက္ပဲြတစ္ခုပါပဲ

လူေတြေတာင္ေျပာၾကေသးတယ္

ဘ၀ဆုိတာ တုိက္ပြဲ ၊ ခယ္မဆုိတာ လိုက္ပဲြတဲ့

အကယ္၍ ကြ်န္ေတာ္သာ ကုလုိ.မရနုိင္တဲ့ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကုိကုိယ္ သတ္မေသပါဘူး

အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ပါ .....

ပထမက တရားကုိ တတ္နုိင္ သေလာက္ မွတ္သြားမယ္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာလည္း တရားထူးတစ္ခုရသြားနုိင္ပါတယ္၊

ေနာက္တစ္ခ်က္က suicide လုပ္ရင္ insurance ကုိ က်န္ရစ္တဲ့ မိသားစုက claim လုပ္လို.မရပါဘူး

ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမ ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာေလ့ေျပာထရွိတဲ့ စကားကေတာ့ ငါအသက္ရွင္တုန္းမွာ မင္းကုိ HDB အိမ္က်ဥ္းေလးမွာပဲထားနုိင္တယ္ ၊ ငါေသသြားလုိ.ရွိရင္ ငါ့ရဲ့ အလုပ္ နဲ. ကုိယ္ပုိင္ထားတဲ့ insurance က မင္းတစ္ေယာက္ ကြန္ဒုိ ေတာင္၀ယ္နိုင္ပါတယ္ ၊ အမယ္ မေျပာေကာင္းမဆုိေကာင္း silk air နဲ.ခရီးအသြားမွာပ်က္က်ခဲ့ရင္ ကားေတာင္၀ယ္စီးနုိင္ေသး (MAI စီးလုိ. တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့လုိ. ဗမာဆုိျပီး က်ပ္နဲ.ရွင္းရင္ေတာ့ မတတ္နုိင္ဖူးေပါ့ )

ကုိယ္ေသသြားျပီးမွ ကိုယ့္မိန္းမ ေနာက္ေယာက်ၤားယူခဲ့ရင္လည္း မတတ္နုိင္ဖူးေပါ့ ၊ ကုိယ္မွမသိေတာ့တာ


မရီတာၾကီး တစ္ေယာက္ က်န္းမာ ရႊင္လန္းပါေစ ၊

Rita said...

အေရးထဲဗ်ာ
စီးပြားတြက္ တြက္ၿပီး suicide မလုပ္ပါဘူး လာေျပာတဲ့သူက ႐ွိေသး။

:)

ဖုိးတုတ္ said...
This comment has been removed by the author.
Rita said...

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုပ္ႀကံတဲ့ သူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ သေဘာထားအျမင္ ႏွစ္မ်ိဳး ႐ွိလိမ့္မယ္။

တစ္မ်ိဳးက ေဘးလူက သူတို႔ကို ျမင္တဲ့ အျမင္။ ဘဝကို အ႐ႈံးေပးသြားတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ကာယကံ႐ွင္ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ သေဘာထား။ ဘဝကို သူတို႔သေဘာက် (အႏိုင္နဲ႔) ပိုင္းျဖတ္ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါက ကာယကံ႐ွင္ကိုယ္တုိင္ရဲ႕ သိသိသာသာ မဟုတ္ရင္ေတာင္ မသိစိတ္ထဲမွာ ႐ွိေနႏိုင္တဲ့ သေဘာထား။

Shinlay said...

ထြက္ေပါက္မရွိတဲ့ အေျခအေနတခုခုကေန ရုန္းမတြက္နိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ လြတ္ထြက္ႏိုင္မဲ့ လမ္းတခုကို ေရြးလိုက္ၾကတာေနမွာပါ.
အေျခအေနမဆိုးခင္ ( လုပ္ဖို ့အၾကံ၀င္လာတာနဲ ့) သိနားလည္တဲ့ ဆရာ၀န္ (သို ့) Therapist ဆီ ေ၇ာက္ဖို ့အေရးၾကီးပါတယ္။

kyawhinselwin said...

ရီတာေရ
စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္
သုံးသပ္ထားတာစုံေတာ႕ဘာေၿပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ႕ဘူး...

ဖုိးတုတ္ said...

ဟုိတေလာက ဒီနုိင္ငံ မွာ right to die ဆုိတဲ့ forum လုပ္မလုိ. ရဲက ခြင့္မျပဳဖူးလုိ. ၾကားမိလိုက္တယ္ ၊ တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္စီရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ အခြင့္အေရး/ဆံုးျဖတ္ခ်က္လိုပဲ ထင္မိပါတယ္

lethal injection ထိုးျပီး အဆံုးစီရင္တဲ့ Euthanasia ကလည္း suicide တစ္မ်ိးပဲလား?

မရီတာ ဘယ္လုိထင္ပါသလဲ ?

လူေတြရဲ့ အေတြးအေခၚေတြကလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေျပာင္းလဲလာပါတယ္

ကြ်န္ေတာ္ ေအာက္မွာ internet မွ copy & paste လုပ္ထားပါတယ္ ၊

Euthanasia: The intentional killing by act or omission of a dependent human being for his or her alleged benefit. (If death is not intended, it is not an act of euthanasia)

Arguments For Euthanasia:

* It provides a way to relieve extreme pain
* It provides a way of relief when a person's quality of life is low
* Frees up medical funds to help other people
* It is another case of freedom of choice

Arguments Against Euthanasia:

* Euthanasia devalues human life
* Euthanasia can become a means of health care cost containment
* Physicians and other medical care people should not be involved in directly causing death
* There is a "slippery slope" effect that has occurred where euthanasia has been first been legalized for only
the terminally ill and later laws are changed to allow it for other people or to be done non-voluntarily.

SHWE ZIN U said...

မရီတာ ေရ

ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး ဟိုးအေပၚက စီးပြားတြက္ တြက္ေနတဲ႔ ဆရာသမား နဲ႔ မရီတာ ေရးတာ ဘဲ ရီခ်င္တယ္

ေရႊစင္ဦး

Rita said...

တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးဆုိတာကိုေတာ့ ေစာဒက တက္စရာ မ႐ွိပါဘူး။

ကၽြန္မရဲ႕ သေဘာသဘာဝကိုက ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္း ဝါဒျဖန္႔လိုစိတ္ မ႐ွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ဘာသာ ယူဆမိပါတယ္။

ေနာက္တခုက သတ္ေသခ်င္တဲ့လူကလည္း အဲဒီအေၾကာင္းေတာ့ တိုက္႐ိုက္ႀကီး ဘယ္သူ႕မွ ဖြင့္ေျပာတုိင္ပင္မယ္ မထင္ဘူး။ (ဖြင့္ေျပာရင္ေတာ့လည္း ဘယ္သူမွ ေျမႇာက္ပင့္အားေပးမယ္မထင္မိဘူး။ မင္းျဖစ္ရင္ မင္းခံရမွာ မင္းသေဘာပဲလို႔ေတာင္ ဘယ္သူမွ ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူမဆို ႏွစ္သိမ့္တားျမစ္မိမွာပဲ။ ဒါကေတာ့ တက႑ေပါ့)

ကၽြန္မ သုေတသနလည္း မလုပ္ဖူး၊ ေဆးပညာ၊ စိတ္ပညာ၊ ဥပေဒေၾကာင္းလည္း ကၽြမ္းက်င္သူမဟုတ္ေတာ့ လူ႕သေဘာသဘာဝကို စိတ္ဝင္စားစူးစမ္းခ်င္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ပဲေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

သတ္ေသခ်င္တဲ့လူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ ႀကံစည္ခါနီးမွာ တေယာက္ေယာက္ကို ဖြင့္ဟၾကတယ္လို႔ေတာ့မထင္မိဘူး။ ဖြင့္ေျပာတယ္ဆုိရင္လည္း ေသခ်ာတယ္ တကယ္လုပ္ဖို႔ ဆႏၵမ႐ွိလို႔ တားျမစ္ႏွစ္သိမ့္မယ့္သူကို ႐ွာတာေနမွာပဲ။ တကယ္လုပ္မယ့္သူကေတာ့ တားမွာစိုးလို႔ကို မသိေအာင္ ပိပိရိရိ လုပ္ဖို႔မ်ားတယ္လုိ႔ ထင္တယ္ေလ။ ဒီေတာ့ ေျပာရေၾကးဆုိရင္ ကိုယ္က စြက္ဖက္ခ်င္တာေတာင္မွ စြက္ဖက္ခြင့္ မရႏိုင္ေလာက္တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးသက္သက္ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါပဲ။

Euthanasia (mercy killing) နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ျမန္မာျပည္မွာ တက္ဖူးတဲ့ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းတစ္ခုမွာ ေဆြးေႏြးခဲ့ရဖူးတယ္။ ဘာေတြေျပာခဲ့မိမွန္း အေသးစိတ္ကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

ကာယကံ႐ွင္ရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ကာယကံ႐ွင္က မေ႐ြးခ်ယ္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားဆုိရင္ ကာယကံ႐ွင္ မိသားစုရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈအတိုင္းပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ တစ္ခုေတာ့ ႐ွိတယ္။ ဒါကို ကုေပးတဲ့ ဆရာဝန္က လုပ္ရမယ္ဆုိရင္ အဲဒီဆရာဝန္ေတာ့ ကိုယ္မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ အဲဒီေဆးကို သူတို႔လက္ထဲ ထည့္ေပးရမယ့္သူေတာင္မွ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒါက ဘာသာေရးနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ အစြဲအလမ္းေၾကာင့္လည္း ပါတာေပါ့။

သုခုမေလဒီ said...

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသေၾကာင္းႀကံရဲတာကိုပဲ အံ့ၾသစရာေပါ့ေနာ္..။
အလည္ေရာက္ပါတယ္။ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ကုိေပါ said...

စက္႐ုံက ပစၥည္းအသစ္ပ်က္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေသေၾကာင္းႀကံသြားတဲ့လူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကြန္မင့္ကုိ က်ေနာ္လည္း သတိရမိပါတယ္။

ဒါထက္ က်ေနာ္လည္း အဲဒီ တကၠစီဒ႐ုိင္ဘာကားကုိ ၾကည့္တဲ့အခါတုိင္း ေရာဘတ္ဒီနဲ႐ုိး ရဲ႕ အၿပဳံးမ်က္ႏွာႀကီးကုိ ေက်ာခ်မ္းလြန္လြန္းလုိ႔ဗ်။

ရီတာ သုံးသပ္ထားတာေလးကုိ သေဘာတူႏွစ္ၿခဳိက္မိသလုိ ေအာက္မွာ ကြန္မင့္ေပးထားတဲ့ ကုိကုိစန္းရဲ႕ အေမြစားအေမြခံေလးလည္း ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေပၚမိပါတယ္။ က်ေနာ့္နံမည္နဲ႔သာ ကုိကုိစန္း အာမခံထားရင္ေတာ့ သူ႕ကုိ ဘတ္ဂ်က္အဲယားလုိင္း လက္မွတ္ဝယ္ေပးၿပီး အပန္းေျဖ ခရီးေတြ မၾကာမၾကာ လႊတ္ျဖစ္မလားမသိဘူး။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ငယ္ငယ္တုန္းက လမ္းထဲကအစ္မတစ္ေယာက္ (သူဆယ္တန္းေျဖထားတုန္း) ငမုိးရိပ္တံတားေပၚကေနခုန္ခ်သြားတာ ၾကားရေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသမိတယ္။ ဘာအေၾကာင္းကသူ႔ကုိ အဲလုိျဖစ္ေအာင္တြန္းပုိ႔တာလဲလုိ႔ ကေလးအေတြးနဲ႔ ေတြးမိေသးတယ္။ ကုိယ္ေတာ့ အဖန္ငါးရာငါးကမာၻကုိ ေၾကာက္တာနဲ႔ပဲ လုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ (တကယ္ေတာ့ ဘုရားေဟာက်မ္းဂန္မွာ မပါဘူးလုိ႔ သိရပါတယ္)
ေသခ်ာတာက အဲလုိေသသြားသူမ်ားက အကုသိုလ္စိတ္နဲ႔ဆုံးပါတာျဖစ္လုိ႔ ဘ၀ကူးမေကာင္းႏုိင္ဘူးေပါ့။ ေနာက္အမွတ္ရေနတဲ့ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္က ဂ်ဴးရဲ႕ “ကံၾကမၼာကုိ မယုံၾကည္ၾကသူမ်ား” ထဲမွာ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕အေမ ဆြဲႀကိဳးခ်သြားတာ။
အဲလုိမ်ိဳးသတင္းၾကားၾကားခ်င္းဆုိ အံ့ၾသတုန္လႈပ္မိတယ္။ ၿပီးရင္ ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္ဆုိတာ ဆက္ေတြးမိတယ္။
ဗုဒၶဘာသာအရဆုိရင္ အတိတ္ဘ၀မွာ ပါဏာတိပါတာကံ က်ဴးလြန္ဖူးသူေတြဟာ ယခု(အက်ိဳးေပးမယ့္) ဘ၀မွာ သူတစ္ပါးကျဖစ္ေစ၊ မိမိကုိယ္တုိင္ျဖစ္ေစ သတ္ၿပီး ေသရတဲ့ ကံပါလာသူမ်ားလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ေဆးပညာ႐ႈေထာင့္နဲ႔ေတာ့ အျမင္နဲနဲမ်ား ကြာေနမလား မသိဘူး။ ေဆးပညာအေနနဲ႔က်ေတာ့ စိတ္ေၾကာင့္လုိ႔ပဲ ယူဆၾကမွာေပါ့ေနာ္။

ကိုလတ္ said...

အင္း ဘယ္လို ေျပာရမလဲေနာ္။ ျမန္မာလို တစ္မ်ိဳးတည္း သီးသန္႕ တတ္တာဆိုေတာ့ ျမန္မာလိုပဲ ေျပာေတာ့မယ္
suicide လုပ္လုပ္ မလုပ္လုပ္ လူက ေသမ်ိဳးခ်ည္းပဲေလ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ေန႕တိုင္းေသေနတာပျေလ။ အဲဒီေတာ့ မေသခင္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးျဖတ္သန္းသင့္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ သတ္ေသႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေၾကာင္ခိုင္လံုရင္ ေသပါေစဗ်ာ။ အားေလ်ာ့တယ္ေျပာေျပာ ည့ံဖ်င္းတယ္ ေျပာေျပာ ေလာကေကာင္းက်ိဳး မလုပ္ႏိုင္ပဲ အမ်ားကို ထိခိုက္တဲ့ အမွားေတြ ခ်ည္းပဲ လုပ္ေနရင္ေတာ့ ေသလိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါမွ အမ်ားျပည္သူ ကုိယ့္ေၾကာင့္ ဒုကၡမေရာက္ရမွာေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆို ရင္ေတာ့ ကိုယ့္တစ္ေယာက္ထည္းအတြက္ ထိခိုက္မွာ ဆိုရင္ ျပန္ႀကိဳးစားမယ္ သတ္မေသးပါဘူးဗ်ာ။ အဲ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ လား ဟင္း ဟင္း

အားလံုးကို ေလးစားခင္မင္လ်က္

ျမတ္ႏိုး said...

ကိုယ္ၾကားသိခဲ့ဘူးတဲ့ ေသေၾကာင္းၾကံသူေတြကေတာ့
တဖက္သားကို ေနာင္တရေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူး။
တခ်ိဳ႔က ရြာမွာ ေစာ္ကားခံရလို႔ ဗိုက္နဲ့က်န္ခဲ့တာ မိဘေဆြမ်ိဳးပတ္၀န္းက်င္ကို အရွက္ရေစလို႔ လုပ္ၾကတာ
တခ်ိဳ႕ကလဲ သူတို႔ရဲ့ အက်င့္စာရိတၱကို ေစာ္ကားခံရလို႔ စိတ္ဆင္းရဲလို႔ လုပ္ၾကတာ
တခ်ိဳ႔ကလဲ အေၾကြးမဆပ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ လုပ္ၾကတာ
အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့..

ရီတာေျပာသလိုလဲ တခ်ိဳႈသူေတြက က်န္ရစ္သူေတြ ေနာင္တရေစခ်င္လို႔ လုပ္တာဆိုတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပမဲ့ ဒါကေတာ့ အနဲစုလုပ္ရပ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ငယ္ငယ္က အဲလို ေသေၾကာင္းၾကံတဲ့ ေဆးစာအုပ္ေတြကို စိတ္၀င္တစားဖတ္ျဖစ္တယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စိတ္က်ေရာဂါရေနသူေတြမွာ အျဖစ္မ်ားတယ္ တခ်ိဳ႕ဆို ငယ္ငယ္ထဲကကို ခဏခဏေသေၾကာင္းၾကံဖူးၾကတာလဲ ၾကားဖူးတယ္။ ကိုယ့္လက္ကိုယ္ေသြးေၾကာကို ဓားနဲ့လီွးပီးေတာ့ေပါ့။ မေအာင္ျမင္တဲ့သူရိွသလို ေအာင္ျမင္သူေတြရိွတယ္။ မေအာင္ျမင္သူေတြဟာ အထူးသတိထားေစာင့္ၾကပ္ပီး ေဖ်ာင့္ဖ်ဖိဳ႔လိုအပ္တာေတြလဲ ဖတ္ဖူးခဲ့တယ္။

ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈတိုင္းမွာ က်န္ရစ္သူေတြအတြက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားပီး ေသေၾကာင္းၾကံသူရိွသလို ဘာကိုမွမစဥ္းစားပဲ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ အေၾကာင္းမဲ့ (ခိုင္လံုမႈမရိွဘူးလို႔ အမ်ားကျမင္ေပမဲ့ သူ႔မွာက်ေတာ့ ခိုင္လံုေနတာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့) ေသေၾကာင္းၾကံသူေတြရိွတာပါပဲ။

နဂို စိတ္အခံအားနဲသူ စိတ္က်လြယ္သူေတြဟာ ဘ၀ကိုလြယ္လြယ္နဲ႔ အရံွဳးေပးတတ္ၾကတာ။ ဒါေတြကိုမိဘေဆြမ်ိဳး သူငယ္ခ်င္းေတြက သိထားရင္ သူ႔စိတ္ဓာတ္ေတြ အဆံုးထိမေရာက္ေအာင္ေဖ်ာင္းဖ် ေနြးေထြးၾကင္နာမႈေတြေပးဖို႔လိုေၾကာင္း စာအုပ္အခ်ိဳ႕မွာဖတ္ဖူးတယ္။

SHWE ZIN U said...

ညီမ ျမတ္ႏိုး ေျပာတာေတြကို ႀကိဳက္တယ္

Rita said...

မျမတ္ႏိုး ေျပာတာေတြ လက္ခံပါတယ္။

သိစိတ္၊ မသိစိတ္ စတာေတြကလည္း ဆန္းၾကယ္႐ႈပ္ေထြးလြန္းလို႔ ကာယကံ႐ွင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဘာမွန္း ညာမွန္း ေဝခြဲႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ တခုေတာ့ ႐ွိတယ္။ ေသေၾကာင္းႀကံစည္မႈေတြမွာ က်န္ရစ္သူအတြက္ ထည့္စဉ္းစားတယ္ဆိုတာကေတာ့ နည္းနည္း စဉ္းစားစရာေကာင္းတယ္ ထင္မိတယ္။

ဥပမာ - လက္သည္မေဖာ္ႏိုင္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳး။ ဒီကိစၥမ်ိဳး ျဖစ္လာတဲ့အခါ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ က်ဴးလြန္ၾကပါတယ္ ဆုိရင္ေတာင္မွ မိန္းကေလးကို အျပစ္တင္ဖို႔ ခက္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့ ဒါက တက႑။

တဘက္သတ္ ေစာ္ကားတာ ခံရတယ္ ထားပါဦး။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ မိဘေမာင္ဖြား အ႐ွက္ရမွာစိုးလို႔ သတ္ေသလုိက္ပါၿပီတဲ့။ သူတို႔အေနနဲ႔ ဒါက အသိုင္းအဝိုင္းကို ထည့္စဉ္းစားတယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အရာေရာက္တယ္ေတာ့ ေျပာမရျပန္ဘူး။ ေသသူကို ေဝဖန္ရတာ နဲနဲေတာ့ ကသိကေအာက္ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ကၽြန္မ အျမင္ကို ေျပာခ်င္လို႔ပါ။

ကၽြန္မခံစားမႈကို ေျပာရရင္ ကိုယ့္အသိုင္းအဝုိင္းထဲမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုပ္ႀကံၿပီး ေသသြားတဲ့သူ တစ္ေယာက္႐ွိတာနဲ႔၊ လက္သည္မေဖာ္ႏိုင္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရသူ တစ္ေယာက္႐ွိတာဟာ အ႐ွက္ရေစပံုျခင္း၊ နာက်င္ခံစားရေစပံုျခင္း သိပ္မကြာဘူး။ ဒီႏွစ္ခုသာ တၿပိဳင္တည္း တထပ္တည္း ျဖစ္လိုက္လို႔ကေတာ့ ၿပီးေရာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဖစ္မယ့္ ခံစားမႈကို စိတ္ကို ကူးၾကည့္လို႔မရတာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ သတ္ေသၾကတဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳးအတြက္ solution တစ္ခုခု ထုတ္ေပးပါဆိုရင္ေတာ့လည္း မထုတ္ေပးႏိုင္ျပန္ဘူး။

ေသခ်ာတာကေတာ့ လက္သည္မေဖာ္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ (ျမန္မာ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ထံုးစံေတြအရ) က်န္တဲ့မိဘအသိုင္းအဝိုင္းကို ဂုဏ္သိကၡာက်ေစမႈ၊ အ႐ွက္ရေစမႈက သတ္ေသလိုက္တာနဲ႔ေတာ့ ေပ်ာက္မသြားဘူး ဆုိတာပဲ။ ပိုဆုိးဖို႔ပဲ ႐ွိတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလို case မ်ိဳးမွာ သတ္ေသသူက က်န္ရစ္သူ အတြက္ စဉ္းစားၿပီး လုပ္တယ္ ဆိုတာ စဉ္းစားစရာေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။

ဖုိးတုတ္ said...

မေရႊစင္ဦး နဲ. ကုိေပါ ကြန္.မန္. ကုိဖတ္ျပီး ရယ္မိပါတယ္

ကုိေပါရဲ့ မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာနည္းနည္း ခ်မ္းသြားပါေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္

Euthanasia နဲ. ပတ္သက္လုိ. လူတစ္ေယာက္က ဆရာေတာ္တစ္ပါး (ဘဲြ. မမွတ္ေတာ့ပါ) ကုိ ေလ်ာက္ထားတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ သတိရသေလာက္ ေရးခ်င္ပါတယ္

လူတစ္ေယာက္ဟာ လံုး၀ ကုလုိ.မရနိုင္တဲ့ အေျခအေန - ဥပမာ brain death ျဖစ္ေန လုိ. သူ.ကုိ ေဆြမ်ဳိးမ်ား က မၾကည့္ရက္လုိ. ေဆးထုိးသတ္တာ အျပစ္ရွိ/မရွိ ေလ်ာက္ထားတာ ဆရာေတာ္ က လုပ္ခုိင္းသူသာမက ဆရာ၀န္ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားပါတယ္ အထူးသျဖင့္ မိဘ တစ္ေယာက္ေယာက္ က အဲဒီလုိ ျဖစ္ေနရင္ သား ၊ သမီး ျဖစ္သူက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပးရင္ မိဘကုိ သတ္တဲ့ ကံၾကီး ထုိက္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္ က ဆက္လက္ေျပာျပပါတယ္ ၊ မိဘကုိ သနားျပီး ေ၀ဒနာ မခံစားေစခ်င္လုိေသာ္လည္း မိဘကုိ ေသလုိေသာ ဆႏၵ (ေနာက္ဆံုးေဆးထုိးတဲ့အခ်ိန္မွာျဖစ္တဲ့ ဆႏၵ/ကံ) က အျပစ္ၾကီးေစပါတယ္

ဆရာ၀န္ ကလည္း သားသမီးေတြရဲ့ အဆံုးအျဖတ္ ေၾကာင့္ လုပ္ရတာျဖစ္ေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး lethal injection ထုိးသြင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသေစလိုေသာ ဆႏၵရွိလုိ. အျပစ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္

လူဆိုတာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ျပီး suicide လုပ္သြားတယ္ ဆုိတာကုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾညမိပါတယ္ ၊ တစ္ခ်ိဳ.က လက္ရွိခံေနရတဲ့ ေရာဂါ ၊ စီးပြားေရး ျပႆနာေတြ ျပီးသြားမယ္ ဆုိျပီး suicide လုပ္ၾကတာပါ ၊ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာအရ နိဗၺိန္ မရမခ်င္း ဘ၀အသစ္ျဖစ္ျပီး က်င္လည္ရမယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ရင္ အဲဒီလုိ သတ္ေသတာမ်ိဳးကုိ ေရွာင္ရွားၾကမယ္လုိ. ထင္ရပါတယ္ ၊


က်န္းမာ ရႊင္လန္းၾကပါေစ

Rita said...

ေနာက္ ဘယ္သူမွ လာမေျပာေပမယ့္ ဒီ post ေရးျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ မင္းသား Park Yong Ha အေၾကာင္းလည္း ေတြးရင္းေတြးရင္း ေရးခ်င္လာမိတယ္။ တကယ္ေတာ့ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ေသဆံုးသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္၊ အထူးသျဖင့္ ဒီလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္းႀကံၿပီး ေသသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ေနာက္ကေန ေဝဖန္ရတာ စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးေတာ့ ျဖစ္မိတယ္။ မတရားသလိုလုိ ဘာလုိလုိေပါ့။ ထားပါေတာ့။

သူ႕အေနနဲ႔ ဒီကိစၥျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔တဲ့အထဲမွာ ကိုယ္ေတာ့ အဓိကက်တဲ့ ၂ ခ်က္ပဲ ေတြ႕တယ္။ (သတင္းအခ်က္အလက္ကေတာ့ မေဗဒါဆီမွာ ဖတ္ခဲ့ရတာပါ။) တစ္ခုက သူ႕ဖခင္ ကင္ဆာ ေနာက္ဆံုးအဆင့္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္ေနတာ၊ ေနာက္တစ္ခုက သူလုပ္တဲ့ စီးပြားေရး ပ်က္ၿပီး ေႂကြးတင္ေနတာ။

စဉ္းစားၾကည့္ေလ အဓိပၸါယ္မ႐ွိေလပဲ။ ဘာလို႔ဆုိ သူက နာမည္တက္ေနဆဲ အခ်ိန္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူပါ နာမည္က်ေနတယ္၊ ကားေတြ သိပ္မ႐ိုက္ရေတာ့ဘူး ဆုိရင္ေတာင္မွ နားလည္ေပးလို႔ ရဦးမယ္။

ခုေတာ့ နာမည္က ႐ွိေနတုန္း၊ ႐ိုက္ဖို႔ကားေတြလည္း တန္းစီေနတုန္း၊ သူမ်ားလို သ႐ုပ္ေဆာင္ အလုပ္တခုတည္းေတာင္မွ မဟုတ္ဘဲ သီခ်င္းဆိုတာပါ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆုိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သူ႕ကိုယ္သူ ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိေအာင္ေတာင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္လုိ႔ ေနရဦးမယ္။ မိသားစုမွာ႐ွိတဲ့အေႂကြးက သူဒါေတြလုပ္မွ ျပန္ဆပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလား။

အေဖကိစၥကေတာ့ ပံုမွန္အရဆို ဘယ္သူမဆုိ ႀကံဳၾကရမယ့္ ကိစၥပဲ။ ဒီလုိေျပာရင္ ကိုယ္ခ်င္းမစာရာက်သလုိေတာ့ ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ပံုမွန္သဘာဝအတိုင္းတြက္ရင္ သားသမီးတိုင္းလိုလို ႀကံဳၾကရမွာေတြ။ သူ ဒီလိုလုပ္ၿပီး သူ႕အစာအိမ္ကို ေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့ အေဖဆီ ေပးၿပီး အေဖလုပ္သူ ျပန္က်န္းမာလာရင္ေတာ့လည္း တမ်ိဳးေပါ့။ ခုေတာ့ မေသခင္မွာ ေသလုေမ်ာပါးေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ အေဖက သားအတြက္နဲ႔ ေသာကေတြထပ္လာရတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆိုတာ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ ခံစားရခက္မလဲ။ ၿပီးေတာ့ အားကိုးေနရတဲ့ သား မဟုတ္ဘူးလား။

ေနာက္ အေႂကြးကိစၥ။ ဖတ္ရသမွ်ေတာ့ သူ႕အိမ္မွာ သူပဲ ဆယ္လစ္ဘရစ္တီ။ သူလုပ္မွ ျဖစ္မယ့္ကိစၥ။ ဒါ့အျပင္ နာမည္နဲ႔ အ႐ြယ္႐ွိတုန္းမွာ သူလည္း လုပ္ႏုိင္တဲ့ကိစၥ။ နာမည္က်ေနခ်ိန္ ျဖစ္ရင္ေတာ့ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။

သူလုပ္မွရမယ့္၊ သူလည္း လုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥမွာ သူက ေသသြားေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြက အေႂကြးနဲ႔ က်န္ခဲ့ေရာ။ ဘယ္လိုဆပ္မလဲ။ ေသလို႔ စိတ္ထိခိုက္ရတာက တမ်ိဳး၊ အေႂကြးကိစၥက တမ်ိဳး။ ေနာက္ သူ႕ပ႐ိုဂ်ဴဆာေတြ။ သူ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၿပီး ႐ိုက္ရမယ့္ဆဲဆဲ ကားတစ္ကား ႐ွိတယ္လို႔ သိရတယ္။

ဒုကၡ။
ဆက္ကို မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး။
သြားေလသူကို ေဝဖန္ရတာလဲ တယ္ မမိုက္ဘူး။

Rita said...

@kokosan ေျပာတာေတြက (ဗုဒၶ) ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္ကဆုိရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။

တျခားဘက္က (တျခားဘာသာ ျဖစ္ေစ၊ လူမႈေရး ႐ႈေထာင့္က ျဖစ္ေစ) ၾကည့္ေတာ့ အျငင္းပြားဖြယ္ေတာ့ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ kokosan ေျပာတာမ်ိဳးမ်ား ႀကံဳလာခဲ့ရရင္ ဘယ္လိုမွ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြကိုလည္း ဗုဒၶဘာသာေတြ ျဖစ္ပေစဦးေတာ့ အျပစ္မတင္လိုပါဘူး။ လူမႈကိစၥေတြကလည္း ဒီေခတ္မွာ ႐ႈပ္ေထြးလြန္းတယ္။ ေနာက္ လူနာကို ညႇင္းဆဲထားတာနဲ႔ တူတယ္ဆုိတဲ့ တဘက္႐ႈေထာင့္ကလည္း ႐ွိေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီ post ေရးေတာ့ ဘာသာေရး အခ်က္အလက္ေတြကို ထည့္မေရးဘဲ ထားခဲ့တာ။ ကၽြန္မအပါအဝင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဆုိသူမ်ားကလည္း စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းေလာက္သာ သိၾကတာကိုး။ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ဆိုတာကိုက အျငင္းပြားၾကတုန္း ႐ွိေသးတယ္။ ဗုဒၶဘုရားေဟာနဲ႔ ဘုရားေဟာတယ္လုိ႔ ထင္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ကိုးကားၿပီး ထည့္ေရးရင္ ဒီကိစၥမ်ိဳးကို ဘာသာေရးနဲ႔ ေဘာင္ခတ္လုိက္သလုိလည္း ျဖစ္မွာစိုးလို႔ပါ။

Rita said...

kokosan ေျပာတဲ့ထဲမွာ ပါဏာတိပါတာနဲ႔ ၿငိတယ္ ဆုိတာ ေျပာထားေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေတြးမိတာ တစ္ခု႐ွိတယ္။ mercy killing မွာ ပါဏာတိပါတာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာေၾကာင္းအရ ထင္႐ွားတဲ့ အခ်က္လုိ ျဖစ္ေနတာေပါ့ေလ။

ဒါေပမဲ့ ငယ္ငယ္က ေဖေဖေျပာဖူးတာ။ ဗုဒၶဘာသာအရ လူမွာ အသက္႐ွင္ခြင့္ရသေ႐ြ႕ တရားထူးရႏိုင္တယ္ ဆုိတယ္။ တရက္ တမနက္ တမိနစ္ ျဖစ္ပေစဦးေတာ့ ဒီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ဒီလူ ဘာျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိႏိုင္ဘူး။ ေနရသမွ်က ျမတ္တယ္ ဆုိတယ္။

ဒီေတာ့ အသက္ ၉၀၊ ၁၀၀ ေနၿပီး ေသသြားတဲ့လူေတြၾကည့္ၿပီး ေအာ္ ဒီအ႐ြယ္ကေတာ့ ေသေပ်ာ္ပါၿပီ ဆိုတာမ်ိဳး၊ အသက္႐ွည္႐ံုမက ဘဝအက်ိဳးေပးလည္း ေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ေသသြားၿပီးေနာက္မွာ သူကေတာ့ ဘဝမွာ ေနရတာ တန္သြားပါၿပီေလ။ ေသေပ်ာ္ပါတယ္ ဆုိတာမ်ိဳးက မေျပာသင့္ဘူး လုိ႔ ဆိုတယ္။ အေၾကာင္းက သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ ထပ္ေနရရင္ သူတို႔ဘဝမွာ ဘယ္ေလာက္ အက်ိဳးထပ္႐ွိမယ္ ဆိုတာကို ကိုယ္က မသိႏိုင္လို႔တဲ့။ ေသရင္ေတာ့ ပုထုဇဉ္ေတြမွာ အစက ျပန္စရတာကိုး။ ဘယ္ဘဝေရာက္လို႔ ေရာက္မွန္းလည္း မသိ။

သူ႕ဘာသာ မီးစာကုန္ ဆီခန္းလို႔ ဆံုးပါးသြားတာကိုေတာင္မွ ကိုယ္က ေသေပ်ာ္ပါတယ္ ေသထုိက္ပါတယ္ေတြ ဝင္မေျပာသင့္ဘူးဆုိတဲ့ ဒီအေျခခံေတြနဲ႔ေရာ၊ ပါဏာတိပါတာလို ထင္႐ွားတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ေရာေၾကာင့္ အဲဒီလို အေရးကိစၥမ်ိဳးမွာ ေဆးေပးရတဲ့သူေတာင္ မျဖစ္ခ်င္မိပါဘူး။ ႀကံဳလည္း မႀကံဳခ်င္မိဘူး။

ဖုိးတုတ္ said...

မရီတာ ေျပာတာလက္ခံပါတယ္ ၊ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္မိဘမ်ားကုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ခုကတည္းက ေျပာထားတယ္ ၊ အဲဒီလုိ အေျခအေနျဖစ္လာရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေနနဲ. lethal injection နဲ.ထိုးဖုိ. ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးျဖတ္ဖူးလုိ. ေျပာထားခဲ့ပါတယ္ အဲဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးလည္း ျဖစ္မလာပါေစနဲ.လုိ. ဆုေတာင္းေနပါတယ္

ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာသာေရး နဲ. အတတ္နုိင္ဆံုး မေဆြးေႏြးဖုိ. ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္ ၊ ဘေလာ့တစ္ခုမွာ ဘာသာေရးအေၾကာင္း ၀င္ေရးရင္းနဲ. ကြ်န္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ကုန္ျပီး သင္ခန္းစာ ႏွင့္ ေနာင္တလည္း ရေနပါျပီ

ငယ္ငယ္ကေျပာသလုိ " သားမွားပါျပီ ေမေမရယ္ ဆုိသလုိေပါ့ "

မရီတာ ႏွင့္ စာဖတ္သူအေပါင္း က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ

Rita said...

ဘာသာေရးကို မေဆြးေႏြးေစခ်င္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါကို ထိလိုက္လို႔ ျငင္းရခုန္ရမွာကိုလည္း မၿဖံဳလွပါဘူး။ အဓိပၸါယ္တလြဲေကာက္ၿပီး လာေျပာေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဖက္လုပ္ ျပန္ေျပာေနရတာ ပင္ပန္းတာ အမွန္ပဲ။ ေျပာလည္းမေျပာခ်င္ဘူး။ မမီတဲ့လူက မီကို မမီတာ။ ထားပါေတာ့။

ဒါေပမဲ့ ခု post က က်ေတာ့ လူ႕အသိုင္းအဝိုင္းအားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥ၊ ဘာသာဝင္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ေလ့႐ွိတဲ့ လူမႈကိစၥသက္သက္ျဖစ္ေနလို႔ ဗုဒၶသာသာဆိုတာနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ၿပီး မေျပာခ်င္ခဲ့တာပါ။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို ကိုယ့္ဘာသာ ႐ႈေထာင့္ကခ်ည္း တြက္ၿပီး ေရးေနရင္လည္း ေဘာင္ သိပ္က်ဉ္းသြားမွာပါပဲ။

ေနာက္ kokosan ေျပာတဲ့ mercy killing ဆုိလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာေရးကို မ႑ိဳင္ထားၿပီး ေျပာရင္ တျခား ဘာသာေတြအေနနဲ႔က်ေတာ့ အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္ႏိုင္တာကို ဆုိလုိတာပါ။ အျငင္းပြားစရာဆုိတာက ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အျငင္းပြားစရာကို ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ mercy killing နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ပတ္သတ္တဲ့ လူမႈကိစၥကို အျငင္းပြားရႏိုင္တာကို ေျပာတာပါ။ စံေတြက မတူၾကဘူးေလ။

Rita said...

(မျမတ္ႏိုး ဆီမွ)

http://kamarnilar.blogspot.com/2008/11/blog-post_1699.html
သတ္ေသသူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ့္ကို သူမ်ား စြပ္စြဲတာေတြ
ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္အေၾကြးမေပးႏိုင္ေတာ့လို႔ ..အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းေတြကပိုမ်ားပါတယ္။
ညီမ အေပၚက လင့္မွာဖတ္ၾကည့္ပါ။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသသူေတြဟာ အင္မတန္မ်ားပါတယ္။ တကဘာလံုးမွာ သူအမ်ားဆံုးပဲ။
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၂လေလာက္တုန္းက ခရီးသြားရင္း ဂ်ပန္ပေရာ္ဖက္ဆာနဲ႔စကားေျပာျဖစ္တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသသူမ်ားအေၾကာင္းပါပဲ။ သူတို႔ေတြက ပိုက္ဆံမရွိရင္ေတာ့ သိတ္ေသမိမွာပဲတဲ့။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လဲေျပာလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံမရွိတိုင္းသတ္ေသမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံအေလာင္းေတြ ပံုေနမွာပဲလို႔။

ကိုယ္ထင္တာေတာ့ လူေတြရဲ့စိတ္ထား ခံယူမႈေတြအျပင္ ဘာသာေရးအဆံုးအမေတြနဲ႔ပက္သက္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။ ေဆးပညာရွဴေထာင့္အရဆိုရင္ေတာ့ စိတ္က်ေရာဂါ ရွင္ေတြမွာပဲ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့ေရာဂါတမ်ိဳးေပါ့။ ပီးေတာ့ စိတ္သိပ္ခက္ထန္တဲ့သူေတြ ကိုယ့္စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္သူေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့သေဘာလို႔ အမေတာ့ ထင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ေသေၾကာင္းၾကံသူေတြက်ေတာ့ အေျခအျမစ္ခိုင္မာမႈမရွိျပန္ဘူး။ အဲဒါေတြဟာ ေျပာရေဆြးေႏြးရသိပ္ခက္တယ္။

Rita said...

(မျမတ္ႏိုး ဆီမွ)

ညီမေျပာသလို သူမ်ားေစာ္ကားခံရလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသတာ.. သူ႔အေနနဲ႔ .. သူ႔မိဘအတြက္စဥ္းစားလို႔ေသာ္၄င္း သူကိုယ္တိုင္လဲ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအား တနည္းအားျဖင့္ ကဲ့ရဲ့မႈေတြေအာက္ အထင္ေသးတဲ့မ်က္ဝန္းေတြေအာက္မွာမေနရဲလို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြက ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ေတြေပါ့။ ေသပီးသူေတြရဲ့ အေတြးကို ေကာက္ခ်က္ခ်ဖို႔ဆိုတာ ကာယကံရွင္မွမရွိေတာ့တာ ခက္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ပဲ သတ္ေသေသ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသတာ မေကာင္းပါဘူး။ သတ္ေသလိုက္လို႔ျပသနာေျပလည္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ ကိုယ္တို႔ေတြလုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကတခုပဲရွိတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ စိတ္က်ေနသူေတြ ေတြ႔ရင္ သူတို႔ကို ေဖးမနားလည္ စာနာေပးပီးပံ့ပိုးေပးဖို႔လိုတာေတာ့အမွန္ပဲ။

Vista said...

ဘာမွဝင္မေဆြးေႏြးေတာ့ဘူး .. ဖတ္ပဲသြားတယ္

ဖုိးတုတ္ said...

ဒီေန. မွ သတင္းထဲမွ ဓါတ္ပံု ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ ကုိယ္သိတဲ့ မင္းသား ျဖစ္ေနတယ္

အဲဒီ့ မင္းသား ကုိ On Air အေခြ ႏွင့္ ဟုိတေလာက KBS မွာ ျပသြားတဲ့ The Slingshot မွာ ၾကည့္ဖူးတယ္

ပုိလုိ.ေတာင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္

dathana said...

အရမ္း စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတဲ့ post ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း စဉ္းစားျကည့္ေတာ့ type သံုးမ်ိဳးေလာက္ ေတြ႕လာတယ္။
Type one
"သူတို႔က က်န္ရစ္သူေတြကို သူတို႔အျဖစ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေနာင္တရေစခ်င္တာ" ဆိုတဲ့ type။ ဥပမာ... မိသားစုဒုကၡ ခံစားျကရတဲ့ သူေတြမ်ိဳး။ တစ္ခ်ိန္လံုး ရန္ျဖစ္ေနတဲ့

မိဘေတြ ရဲ႕ သားသမီးေတြမ်ိဳး။ ဒီtype ထဲမွာ ေသတာေတာင္ ဆိုးဆိုးရြားရြား ေသျပတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေနတဲ့ အေဆာင္မွာဆို မိန္းကေလး

တစ္ေယာက္ သတ္ေသတာ လည္ပင္းကို ဓါးနဲ့ ထိုးျပီးေသတာတဲ့။ "... အျဖစ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေနာင္တရေစခ်င္တာ" လို႕ေျပာရေပမယ့္ သူတို႕ ဘဝေတြဟာ

အရမ္းသနားဖို႕ေကာင္းတာပဲ။
Type two
ကိုယ့္ကို ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့လူေတြ ေတာ့ရွိပါရဲ႕။ ကံျကမၼာက အရမ္းဆိုးလြန္းတယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ မေအာင္ျမင္ဘူး။ လဲက်လိုက္၊ က်ိဳးစားျပီး ျပန္ထလိုက္။ ျပန္လဲက်... ဆိုရင္

ျကာေတာ့ ဘဝျကီးက ေသတဲ့အထိ ဒီလိုပဲ ခံစားသြားရမွာလား ဆိုျပီး ကံျကမၼာကို အရွုံးေပးသြားတာမ်ိဳး။ ခ်စ္တဲ့ခင္တဲ့လူေတြ ေတာ့ရွိေနေသးေတာ့ ကိုယ္ေသရင္ သူတို႕

အရမ္း ဝမ္းနဲျကမွာပဲလို႕ ေတြးရင္ ေသျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္သလို။ ကိုယ္က သူတို႕အေပၚ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ေနတယ္လို႕ျမင္ရင္ ေသလိုက္ျကတယ္ထင္တယ္။
Type three
အနိုင္နဲ့ ပိုင္းသြားတဲ့ Type ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရွားမယ္ထင္တယ္။ Kurt Cobain ကို တစ္ခ်ိဳ႕က အဲ့လို ေျပာျကတယ္။

tune said...

http://suicideandmentalhealthassociationinternational.org/about.html

တန္ခူး said...

ညီမေရ... ဟိုတေန ့ကပဲ မနွစ္က မဂၤလာဦးညမွာ ထူးဆန္းစြာ ေသသြားတဲ့ သတို ့သားရဲ့ သတို ့သမီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသသြားတဲ့ သတင္းဖတ္ျပီး အေတြးေတြဆက္ေနမိတာ... ဒီကရဲေတြ ေတာ္ခ်က္ကေတာ့ မနွစ္ကသတုိ ့သားဘာေၾကာင့္ေသသြားလဲဆိုတာ ခုထိစံုစမ္းတုန္း... သတို ့သမီး ကိုယ့္ကုိယ္ကို သတ္ေသသြားတာ ရင္ကြဲနာက်လုိ ့လား... ဒါမွမဟုတ္သတို ့သားေသျခင္းမွာ တာ၀န္မကင္းလုိ ့လား... တေယာက္ထဲ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေတြ ေတြးေနမိေသးတယ္... မနက္လင္းအားၾကီး ေကာင္မေလးရွိ ုက္ငိုသံ(အေပၚက ခုန္မခ်ခင္) ကို ၾကားပါလ်က္ ထြက္မၾကည့္ၾကတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြကိုလဲ အံ့ၾသမိေသးတယ္... ဒီလုိအျဖစ္က ပံုမွန္မဟုတ္ဖူးမိုလား... ကိုယ္သာဆို အိမ္ကလူကို အတင္းနွိဳးျပီး အေသအခ်ာကို ထြက္ၾကည့္မိမွာ...

သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတေယာက္က စိတ္က်ေရာဂါကို ကုစားေပးနုိင္တဲ့ ေဆးတခြက္ဆိုတာ ေထာက္ခံပါတယ္ ညီမေရ... အဲဒီထက္ ထိေရာက္တဲ့ နည္းကေတာ့ တရားထိုင္တဲ့နည္းပဲေပါ့... တခ်ိဳ ့စိတ္က်ေရာဂါေတြက ဘယ္သူနဲ ့မွကို စကားေျပာခ်င္စိတ္မရွိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တတ္တာကို...

Bino said...

If a man or a girl who got a depression for so long, he or she commits suicide intentionally.

BINO

Bino said...

Sorry word for "If".
I forget to delete it.
Actually I typed " If I've a pistol and some bullets, I'll shoot my head.
That is my express desire when I got serious pain on my knee.
Not at all time.

BINO

yaminn said...

ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္လဲ ဘယ္လိုမွ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ့စြမ္းအား တနည္းအားျဖင့္ ကဲ့ရဲ့မႈေတြေအာက္ အထင္ေသးတဲ့မ်က္ဝန္းေတြေအာက္မွာမေနရဲလို႔ ဆိုတာမွန္တယ္ အားလံုးကို ရင္ဖြင့္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးသူငယ္ခ်င္းမရွိဘူး ေရြးစရာလမ္းေပ်ာက္ေနတယ္ မိသားစု / အခ်စ္ /ပတ္ဝန္းက်င္ အားလံုးကို ေၾကာက္တယ္ ထြက္ေၿပးခ်င္တယ္

Rita said...

အဲဒီအခ်ိန္က အဲလိုေတြ အေတြးေပါက္ခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့လည္း လူဟာ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ႀကိဳက္သလိုဖန္တီးခြင့္ရွိတာပဲ လို႔ေတြးေနမိတယ္။