Monday, January 11, 2010

အမွ်င္

ခုတေလာ အၾကည္ဓါတ္ေတြ ေလ်ာ့ပါးစရာက ေတာက္ေလ်ာက္ဆုိသလို ေတြ႕ရပါတယ္။
ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ကိုက စကတည္းက အၾကည္ဓါတ္ နည္းပါးတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကိုယ္နဲ႔ ဘာမွ မပတ္သတ္တဲ့၊ တနည္း ကိုယ္ေစတနာ မထားဖူးတဲ့ သာမန္လူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ေတာ့ ဘာမွ စိတ္ထဲ သိပ္မ႐ွိေပမဲ့ (႐ွိတယ္ဆုိလည္း အဲဒါဟာ ေအးေအးလူလူ စာဖတ္မလို႔လုပ္တုန္း စက္ဘီးနဲ႔ လာေရာင္းတဲ့ ထီသည္က သီခ်င္းအက်ယ္ႀကီးဖြင့္တာ ႀကံဳရသေလာက္ပါပဲ)...

ကိုယ္က ေစတနာထားခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ စိတ္ထဲ သိပ္ေရာက္မလာေအာင္ ဖယ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါတယ္။

***
အမွ်င္ ဇာတ္ကားကိုေတာ့ ၾကည့္ၿပီး ကတည္းက ေရးခ်င္ခဲ့မိပါတယ္။
November လထဲမွာ ၾကည့့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ သိပ္ ႐ုပ္႐ွင္ ၾကည့္ခဲပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဗမာကား။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၄/ ၅ လေလာက္က ေနမ်ိဳးေဆး နဲ႔ မင္းထင္ကိုကိုႀကီး တို႔ရဲ႕ ကဗ်ာ တင္ေတာ့ ျဖဴတုတ္ေလး က မင္းထင္ကိုကိုႀကီး ကားေတြ ၾကည့္ဖို႔ ၫႊန္းသြားပါတယ္။ အဲဒီထိ မၾကည့္ျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေနာက္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ သူ႕ blog မွာ စာသြားဖတ္ရင္း side bar မွာ တင္ထားတဲ့ ကားေတြထဲက အမွ်င္ကို ၾကည့္မိတယ္။

***
"စင္ေအာက္ကလူ" ကဗ်ာနဲ႔ သတိျပဳမိခဲ့တဲ့ မင္းထင္ကိုကိုႀကီး ကို အမွ်င္ ဇာတ္ကားနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳကို ျပဳခဲ့ရပါတယ္။

ဇာတ္ေက်ာ႐ိုးက ဘာမွ မ႐ွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဇာတ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္းသြားတာ presentation ပါပဲ။ အဲဒါ အဲဒီ ဇာတ္ကားရဲ႕ အသက္လုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလို ဇာတ္ေက်ာ႐ိုးက ဘာမွ မထူးဆန္းေပမယ့္ presentation ေၾကာင့္ ျပည့္စံုတဲ့ ဇာတ္ကားဆုိ ေလာေလာဆယ္ ေခါင္းထဲ ေပၚလာသေလာက္က
"သႀကၤန္မိုး"၊ "ဒ႑ာရီ"၊ "ဘယ္သူၿပိဳင္လို႔ လွပါေတာ့ႏိုင္"

သႀကၤန္မိုး အေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္ ဂီတသမား စႏၵရားဆရာေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ သူေဌးသမီးတစ္ေယာက္တုိ႔ရဲ႕ ဂုဏ္ရည္မတူတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါပဲ။ ဒီထက္ ပိုေျပာစရာ မ႐ွိ။
ဒါေပမဲ့ သူ႕ presentation ကိုေတာ့ သိပ္သေဘာက်မိပါတယ္။ မႏၱေလးသူ ေမသန္းႏုက "ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္" ေျပာထားတဲ့ေနရာမွာ ဆင္ဆာေၾကာင့္ အသံျပန္သြင္းထားတဲ့ "ႏြယ္ ႏြယ္" ဆုိတာႀကီးက ကန္႔လန္႔ခံေနတာက လြဲလို႔ေပါ့။

TV မွာ ျပတိုင္းေတာ့ မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။

"သႀကၤန္မိုး" ကို ႐ုိက္ေတာ့ producer က မႏၱေလးသႀကၤန္ကို အမွတ္တရ မွတ္တမ္းျဖစ္ေစဖို႔ အဓိက ထားခဲ့တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က သိန္း ၂ဝ ေလာက္ကုန္ၿပီး၊ ႐ုပ္႐ွင္နဲ႔ သီခ်င္းေတြကပဲ ျပန္ရတဲ့ အျမတ္ခ်ည္း အဲဒီပမာဏ အတုိင္း ျပန္ျမတ္ခဲ့တယ္ ဆုိတယ္။ (ပါးစပ္သတင္း ျဖစ္ပါသည္။ အျမတ္ခြန္ကိစၥ ပါလာပါက ကိုယ္မသိပါ)။ သႀကၤန္မိုး ရဲ႕ producer မႏၱေလး ရီျမင့္ ႐ုပ္႐ွင္က ဦးေဇာ္ျမင့္ ဟာ RIT ဆင္း တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္တယ္ ဆိုပါတယ္။ (ဤကား စကားခ်ပ္)

ဒါ႐ိုက္တာ ေမာင္တင္ဦး ဟာ presentation ေကာင္းတဲ့ ဒါ႐ိုက္တာလို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ဒ႑ာရီ မွာလည္း ဒီလိုပဲ။ ဇာတ္ေက်ာ႐ိုးထက္
လိုက္ဖက္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈရယ္၊ presentation ရယ္နဲ႔ ပဲ အသက္သြင္းသြားတယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။

အထူးျခားဆံုး ခံစားရတာေတာ့ ဦးသုခ ရဲ႕
"ဘယ္သူၿပိဳင္လို႔ လွပါေတာ့ႏိုင္" ပါပဲ။
အဲဒီကားကို အညာမွာ ႐ိုက္တယ္လုိ႔ တေလွ်ာက္လံုး ထင္ခဲ့ေပမယ့္ ေတာင္ငူဘက္မွာ ႐ိုက္ခဲ့တာလို႔ အခိုင္အမာ ေျပာတဲ့သူက ေျပာပါတယ္။ ေသခ်ာေတာ့ မသိပါ။ ဒါေပမဲ့ အညာသူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ အညာမွာ ႐ိုက္တယ္လို႔ ထင္ေစခဲ့တယ္ ဆုိေတာ့ အမွတ္ျပည့္ကို ေပးရမွာပါပဲ။ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၾကည့္ၾကည့္ မ႐ိုးတဲ့ကား ျဖစ္ၿပီး၊ ဇာတ္ေကာင္ေတြ အားလံုးကို သေဘာက်မိတယ္။ အထူးကေတာ့ လမ္းသရဲဘဝကေန စုေတစိတ္က်သြားတဲ့ ေဇာ္ဝမ္း ကုိေပါ့။

***
ဒါနဲ႔ပဲ အမွ်င္ အေၾကာင္းက မေရာက္ေတာ့ဘူး။ (ဘေလာ့ေရးရင္းလည္း သိလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသက္ႀကီးလာမွန္း။ လိုရင္းကို မေရာက္ႏိုင္လို႔)

အမွ်င္ ကားမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ နယ္ၿမိဳ႕ကေလးက စာအုပ္ဆုိင္ဖြင့္ၿပီး ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ေက်ာင္းရတဲ့
အညတရ ေကာင္ေလးနဲ႔ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုး ရဲ႕ သမီး ေဆးေက်ာင္းသူ မိန္းကေလးတို႔ သံေယာဇဉ္တြယ္သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းပါပဲ။ မိဘေတြ သေဘာမတူလုိ႔ ခြဲတာခံရရင္း မိန္းကေလးက accident နဲ႔ ဆံုးသြားတယ္။ ေနာက္တဘဝမွာ ျပန္ေတြ႕ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ကြဲျပန္တယ္။ လူမင္း၊ မိုးေဟကို နဲ႔ တင့္တင့္ထြန္းပါ။

ဒါကိုပဲ ဆြတ္ဆြတ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ျဖစ္ေအာင္ ႐ိုက္ျပသြားႏုိင္တာကေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ ပညာပါပဲ။
ဟာကြက္ေလးေတြ တခ်ိဳ႕႐ွိတာကို သတိျပဳမိရင္းကေတာင္ ၿပီးျပည့္စံုတယ္လို႔ ခံစားရတဲ့ ကားျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာကားေတြမွာ ေတြ႕ရတဲ့ စိတ္ပ်က္စရာ ေနာက္ခံေတး ဆူဆူေတြ မၾကားရတာကိုက ဇာတ္ကားကို ပို အသက္​ဝင္ေစတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ ဆံုဆည္းတာ၊ သူတို႔ တြယ္တာသြားၾကတာ၊
သူတို႔ ဆံုေနက် ရထားလမ္းေဘးက လယ္ကြင္းျပင္နဲ႔ တူတူလက္တြဲ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတဲ့ ရထားလမ္းတေလွ်ာက္ကို တကယ္ပဲ ဆြတ္ပ်ံ႕လာေအာင္ ျပသြားႏိုင္ပါတယ္။
(စင္ကာပူကို ေရာက္မွ ေတာက္ေလွ်ာက္ မရပ္မနား ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ဇာတ္ကားပါပဲ။)

သူတို႔ ေျပာၾကတဲ့ စကား၊ သူတို႔ ခ်စ္ၾကတဲ့ အခ်စ္ နဲ႔ သူတို႔ ႐ြတ္ၾကတဲ့ ကဗ်ာ... အရာရာကို တင္ျပပံုက ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီေနရာထိ ဘာမွ ထူးျခားဆန္းျပားတဲ့ လွည့္ကြက္မပါဘဲ ဆြဲယူသြားႏိုင္တယ္။

ေနာက္ လူမင္း၊
လူမင္းကို မႀကိဳက္ပါဘူး။ သ႐ုပ္ေဆာင္တာေရာ၊ ဖတ္မိတဲ့ အင္တာဗ်ဴးတခ်ိဳ႕မွာေရာ impressive ျဖစ္မိတယ္ ဆုိတာ မ႐ွိသေလာက္ပါပဲ။ "က်န္စစ္မင္း" ကေတာ့ ညီလင္းဆက္ ေရးတာ ဖတ္မိတာနဲ႔တင္ လံုးဝကို ၾကည့္ခ်င္စိတ္ မ႐ွိေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ၾကည့္မိလည္း အဲလိုပဲ ျဖစ္မွာပဲ။

ဒီကားမွာေတာ့ သူ သ႐ုပ္ေဆာင္တာကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာေတြ႕မိပါတယ္။
နယ္ၿမိဳ႕ကေလးက ကိုယ္ထူးကိုယ္ခၽြန္ ႐ိုးသားတဲ့၊ စာအုပ္ေတြကို ခ်စ္တဲ့ သာမန္ ေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္မွ်သာ ဆုိတာကို အပိုအလုိမ႐ွိဘဲ သ႐ုပ္ေဖာ္ႏိုင္ပါတယ္။

Update: သာမန္မွ်သာ ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေကာင္စ႐ိုက္ကို ဗမာသ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ လုပ္ေလ့႐ွိသလို သာမန္ကေလး ေပါ့ေပါ့ဆဆ လုပ္သြားတာ မဟုတ္ဘဲ၊ ထူးထူးျခားျခား လုပ္ျပသြားႏိုင္တာကို သူတို႔ ခ်စ္သူ ႏွစ္ေယာက္ ဆံုတဲ့ အခန္းေတြမွာ attention ေပးၾကည့္မိရင္ ခံစားလို႔ ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါဟာ လူမင္းရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားလာတဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္သက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ဒါ႐ိုက္တာက ၫႊန္ၾကားႏိုင္တာလည္း ပါမွာပါပဲ။

အဲဒီဇာတ္ေကာင္ စ႐ိုက္ကို သူ႕ခ်စ္သူ မိန္းကေလးရဲ႕ (စကားေျပာေနတာ၊ ကဗ်ာ႐ြတ္ေနတာစတဲ့) အမူအရာေလးေတြကို ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြမွာ အေပၚလြင္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ထည့္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒီကားမွာ လူမင္း သ႐ုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။


မိုးေဟကို ကေတာ့ သာမန္မွ်သာလုိ႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ ဇာတ္ကိုေတာ့ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ ေျပာရမွာပါပဲ။ တည္ထားတဲ့ ဇာတ္႐ုပ္ကိုက သူက သာမန္နဲ႔ နည္းနည္းေလး ကြဲေတာ့ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ နည္းနည္းေတာ့ သဘာဝနဲ႔ လြတ္ေနသလုိလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မဆိုးပါဘူး။

တင့္တင့္ထြန္း အတြက္ကေတာ့ ဘာအကြက္မွ သိပ္မ႐ွိပါဘူး။ တကယ္ဆုိ မပါေတာင္ ရတဲ့ အေနအထားပါပဲ။

ကိုယ္ ႏွစ္ၿခိဳက္မိတဲ့ ဇာတ္ကြက္ကေတာ့ မိုး ဆံုးၿပီ ဆုိၿပီး၊ ေဆး႐ံုမွာ လူမင္း လာၾကည့္တဲ့ အခန္း။
ေနာက္ခံအသံေတြ
လံုးဝ ...
တိတ္ ဆိတ္ လို႔...

အသက္မ႐ွိေတာ့တဲ့ ခ်စ္သူေ႐ွ႕မွာ၊ ယူက်ံဳးမရ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္...
မခ်ိတင္ကဲ အငိုကို လူမင္း သ႐ုပ္ေဆာင္သြားတာ တကယ္ touch ျဖစ္တဲ့ အကြက္ပါပဲ။
မယံုႏိုင္တာ၊ လက္မလြတ္ခ်င္တာ၊ ေၾကကြဲခံစားရတာ အားလံုးပဲ ပါသြားပါတယ္။

ခ်စ္သူလက္မွာ ဆုတ္ထားတဲ့ ဆြဲႀကိဳးေလးကို ေျဖယူတာကို ျပတာလည္း လွပါတယ္။

***
(ေမာင္မ်ိဳးမင္း ေခတ္ဦးက "တိမ္ၿပိဳမိုး" ကို သတိရမိေစပါတယ္။ ေမာင္မ်ိဳးမင္းဆုိရင္ "ႏွင္းဆီဝိုင္" ကိုပဲ လူပိုသိၾကေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ တိမ္ၿပိဳမိုး ကို ပို ႀကိဳက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက အလယ္တန္းေလာက္ေပါ့။

သုဘရာဇာရဲ႕ သားျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တိုင္း အသိမခံခဲ့လို႔ ကြဲသြားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူ တိုးတက္ထြန္းကားလာေအာင္ ေနာက္ကြယ္ကေန ပံ့ပိုးခဲ့တာ သူတခ်ိန္လံုး နာက်ည္းခဲ့မိတဲ့ သူ႕ခ်စ္သူ မမပဲလို႔ ဆံုးပါးၿပီး ေနာက္မွ သိလုိက္ရတဲ့ အခါ... ခ်စ္သူ အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ လို႔ စဉ္းစားတဲ့ အခန္း၊ သူ႕လက္ထဲမွာ ေငြေၾကးအျပည့္အစံုလည္း ႐ွိေနၿပီ။

ေနာက္ခံအသံေတြ တိတ္လို႔ ယူက်ံဴးမရ ျဖစ္ေနတဲ့ အခန္းလယ္က လူတစ္ေယာက္ကို ထက္ေအာက္ ဘယ္ညာ ႐ႈေထာင့္ေတြကေန ႐ုိက္ျပထားတာဟာ အင္မတန္ မေမ့ႏိုင္စရာ ျပကြက္ပါပဲ။

ေနာက္တကဒ္ကို ခ်ိန္းေတာ့... ေ႐ြေဘာ္ထိုးသံ သဲ့သဲ့နဲ႔ အတူ သူ႕ခ်စ္သူရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ခရီးအတြက္ "ေခါင္းတလား" တစ္ခု ကိုယ္တိုင္ လုပ္ေနတဲ့ လြင္မိုးကို သူ ေ႐ြေဘာ္ထိုးေနတဲ့ ပ်ဉ္ခ်ပ္ေပၚ တစ္စက္ခ်င္း က်လာတဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔ ေရာၿပီး
ျပတဲ့ အခန္းကို အမွ်င္ ဇာတ္ကား ၾကည့္ရင္း သတိရေနမိပါတယ္။)

***
အဲဒီထဲက "အမွ်င္" ဆုိတဲ့ ကဗ်ာ႐ြတ္သံကို ခံစားၿပီး...
"ဆက္ထံုး" ကဗ်ာကို ခ်က္ခ်င္းဆုိသလို ေရးျဖစ္တယ္။

***
"ၫႇိဳ႕မယ့္ ၫိႇဳ႕ေတာ့လည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္မသိေတာ့တဲ့ အထိ
ကိုယ္ကလြဲရင္ ကိုယ္ပါပဲ ထင္ၿပီး
...

...

အခ်ိန္မ႐ွိေတာ့ဘူး၊

ေနရာမ႐ွိေတာ့ဘူး၊
ဒီေနရာမွာ
အသက္ကို အပ္ခဲ့မယ္"

(အမွ်င္)

***
ၾကည့္ေစခ်င္လို႔ တင္ၿပီးမွ အဲဒီ link ကို ျပန္သြားၾကည့္တာ movie file မ႐ွိေတာ့ဘူးလို႔ ျပေနတယ္။

***
Update :
(ႀကံဳလုိ႔ ေျပာရရင္ သတၱမတန္း စတက္ေတာ့ ေရာဂါထလာတဲ့ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ ႏွစ္ဝက္ေလာက္အေရာက္မွာ ေပ်ာက္သြားၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္ဝက္မွာေတာ့ ႐ုပ္႐ွင္တခ်ိဳ႕ ၾကည့္မိၿပီး ႐ုပ္႐ွင္ ဒါ႐ိုက္တာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ႐ုပ္႐ွင္နဲ႔ ေဝးသြားၿပီး၊ စာအုပ္ကသာ အခရာ ျပန္ျဖစ္သြားတာပါပဲ။)

34 comments:

JulyDream said...

ေၾသာ္... ဒီမွာ ဆက္ၿပီး အမွ်င္တန္းေနတာကိုး...

ဘယ္သူၿပိဳင္လုိ႕ လွပါေတာ့ႏိုင္မွာ အံ့ေက်ာ္ႀကီးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။ အဲဒီကားကို ၾကည္႕မိလို႕ ေက်းလက္ ေတာရြာဓေလ့ကို ျမင္ေတြ႕ရတာ အေတာ္ကို ေက်နပ္မိတယ္။

ဒ႑ာရီကို စြဲစြဲလန္းလန္း ႀကိဳက္ခဲ့တယ္။ ဘ၀မွာ အေရးပါတဲ့ က႑တစ္ခုအေနနဲ႕ အဲဒီကားထဲက ဇာတ္၀င္သီခ်င္းထဲက စာသားေလး ပန္းခ်စ္သူဆိုတာ ရိွခဲ့တယ္။ သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားနဲ႕ ေမသန္းႏု အပင္ ေရဖ်န္းေနတဲ့ အခန္းက အခုထိ မ်က္စိထဲက မထြက္ေသးဘူး။ ပုဂံသြားတဲ့ ခရီးစဥ္ကို ျမင္မိၿပီး ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ အဲဒီလိုမ်ိဳး ခရီးသြားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။

သႀကၤန္မိုးကို စ ၾကည္႕တုန္းက ကေလးဘ၀။ အိမ္မွာ တီဗီြေတာင္ မရိွေသးဘူး။ သူမ်ားအိမ္မွာ သြားၾကည္႕ခဲ့တာ။ ေနာက္ပိုင္း ခဏ ခဏ ၾကည္႕ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ ဇာတ္ကားရဲ႕ အႏွစ္ကို ခံစား နားလည္မိတယ္။ အဲဒီကားထဲက သီခ်င္းေတြက အခုခ်ိန္ အခုေခတ္အထိ ေက်ာ္ၾကား ထင္ရွားေနတုန္းပဲ။ သႀကၤန္မိုးသီခ်င္းေတြက သႀကၤန္ရဲ႕ ျပယုဂ္တစ္ခုအေနနဲ႕ ခိုင္ၿမဲတည္ရိွဆဲပါ။

တိမ္ၿပိဳမိုးေတာ့ မၾကည္႕ဖူးဘူး။ ႏွင္းဆီ၀ိုင္ကိုေတာ့ အေတာ္ႀကိဳက္ခဲ့တယ္။

အင္း ေရးလုိက္တာ အေတာ္ကို အမွ်င္တန္းသြားၿပီ။ ရပ္အံုးမွပဲ။ =)

သက္ပိုင္သူ said...

အမ်ွင္ဆိုလို႔ ကိုယ္လည္း လိုက္လာဖတ္လိုက္တယ္.. သေဘာက်တဲ့ ကားေလးပါပဲ။ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းေလး ဟာတာကလဲြလို႕ေပါ့။ အရီးတားေျပာသလိုပဲ.. ေနာက္ခံတီးလံုးေတြကို အရမ္းသေဘာက်တယ္။ မိုးေဟကိုသာ သရုပ္ေဆာင္အေတာ္ေကာင္းရင္ ဒီဇာတ္ကားနံပါတ္၁ ျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။

အရီးတား ၾကိဳက္တဲ့ လူမင္းငိုတဲ့အခန္းကို ေဟာင္ေကာင္က Lan Yu ဇာတ္လမ္းမွာ ၾကည့္ဖူးေတာ့ အဲဒီေလာက္ၾကီး မခံစားရဘူး။ ဒါေပမယ့္ မင္းထင္ကိုကိုၾကီး ေတာ္ပါတယ္။

Ko Boyz said...

လုပ္ၿပီ။
ဗမာကားေတြ ၾကည့္ေလ့ မရွိဘူးဆုိ..
ခုေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး သူတုိ႔အမူအရာေတြ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ႏိုင္တာဒုန္း...။
(ရွားရွားပါးပါး ႐ုပ္ရွင္ရီဗ်ဴးဆိုေတာ့ လာဖ်က္တယ္ကြာ.. ဘာျဖစ္လဲကြာ...:mt: smile )

Bino said...

"ဘယ္သူၿပိဳင္လို႔ လွပါေတာ့ႏိုင္"
that is Okay.
It is a beautiful picture.

I like Ant Kyaw's action in that movie.

BINO

Vista said...

ကိုယ္မၾကည့္ရေသးဘူး
ရီတာ ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ နည္းနည္းစိတ္ဝင္စားလာျပီ
ၾကည့္အံုးမွ ....ၾကည့္ဖို ့တိုက္ဆိုင္လာရင္ေပါ့

Sonata Cantata said...

အမလည္း မင္းထင္ကိုကိုႀကီးကားေတြ အကုန္ၾကည့္မယ္လို႔ စိတ္ကူးေနတာ
(ေနာက္ဆံုးကဗ်ာနဲ႔ အိပ္မက္အလြန္ ၾကည့္ၿပီး)

ပုလု said...

ပုလုေကြးလည္း အမွ်င္ ကိုၾကိဳက္တယ္ တင္ျပပုံ သမရိုးက် မဟုတ္ လိဳ႕

တန္ခူး said...

ညီမေရ… အမကလဲ မင္းထင္ကိုကိုၾကီး ပရိသတ္ပါ… ထြက္သမွ်သူ ့ကားတိုင္းလုိလုိ ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္… အမွန္ပါပဲ… တင္ျပပံုထူးျခားေကာင္းမြန္တာေၾကာင့္ သူ ့ဇာတ္ေတြ ပိုအသက္၀င္ပါတယ္… မင္းထင္ကိုကုိၾကီးဇာတ္ေတြရဲ့ ထူးျခားမွ ုက ၾကည့္ေနရင္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ေပ်ာက္သြားျပီး ဇာတ္လမ္းထဲက သူေတြေဘး ကိုယ္တကယ္ေရာက္သြားသလိုပါပဲ… မိုးေဟကို၊ ရဲတိုက္၊ ေအးျမတ္သူ စတဲ့ သရုပ္ေဆာင္အသစ္ေလးေတြက သူ ့ဇာတ္ထဲေရာက္ရင္ သိပ္ကို သဘာ၀က်သြားတတ္တာ အံ့ၾသစရာပါ… လေရာင္ဆိုနားတား ၾကည့္ျပီးျပီလား… ညြွန္းပါရေစ…

Anonymous said...

Rita,

I also like this movie especially diretor and ye taike .
Why you didn't make any comments on 'ye taike'.? I think he has a great talent . anyway, i love your way of writing. ..

Bino said...

Why Myanmar movies still less quality.

the following factors shall be among those taken into account...

The restriction of society,
The restriction of Government
The limitation of Films ( reduce supply)
Inadequate Equipments
So regarding to customer
Less responsibility
Lack Systematic observation and survey after production

It is not be limited to..

BINO

jr.လြင္ဦး said...

(ဘေလာ့ေရးရင္းလည္း သိလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသက္ႀကီးလာမွန္း။ လိုရင္းကို မေရာက္ႏိုင္လို႔)..
အဲဒါေလးကိုဖတ္ျပီး သေဘာက်မိတယ္။
း)

ဇြန္မိုးစက္ said...

တုိ႔လည္း ဗမာကားသိပ္မၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ ေရာက္ၿပီးမွ တစ္ကားလားပဲ ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ရီတာေရးတာဖတ္ၿပီး အမွ်င္ကားကုိေတာင္ စိတ္၀င္စားသြားၿပီ။
”ဆက္ထုံး” ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးလွတယ္။ အေပၚ ၃ ေၾကာင္းလည္း ႀကိဳက္တယ္။ အဲဒါ ကဗ်ာအစအဆုံးပဲလား။

jr.lwinoo said...

http://shweo.com/node/1337/clip/1

Phyo Maw said...

လူမင္းဇာတ္ကားက ကိုရီးယား တစ္ကားကို ေက်ာရိုးမွီသေယာင္ပဲ
ေကာင္မေလးေသသြားတယ္ တပည့္အျဖစ္ျပန္ဝင္စားတယ္
ေကာင္ေလး ေက်ာင္းဆရာျဖစ္သြားတယ္
ေကာင္ေလးက သူခ်စ္သူဆိုၿပီးကပ္ေတာ့ အေျခာက္လို႕အထင္ခံရတယ္

က်န္စစ္မင္း...
အင္း သိပ္ပီျပင္တယ္ေလ မသိတဲ့လူက ၾကည့္ရင္
ျမန္မာမင္းေတြဆိုတာ ႀကံဳရာေနရာ မိန္းမယူဖို႕လိုလို
ထင္ေစေလာက္ေအာင္ေကာင္းတာ။

က်န္တဲ့ ရုပ္ရွင္ေတြေတာ့ မသိဘူး။
ျမန္မာရုပ္ရွင္ မၾကည့္လို႕။

Rita said...

testing comment

Rita said...

comment ကို ေမာ္ဒရိတ္ ျပန္ထည့္ၿပီး ေအာက္မွာ အီးေမးလ္ address ကို မထည့္လိုက္မိပါသျဖင့္၊ ခုတေလာ ေရးလာေသာ comment မ်ား ေပ်ာက္ကုန္ပါသည္။

အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါသည္။
(ခုမွ ကိုဘိြဳင္းဇ္နဲ႔ စကားစပ္မိလုိ႔ သိတာ။)

Vista said...

ႊအမွ်င္ ကိုေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္
လို ့ေျပာတာၾကားဖူးတယ္
အခုရီတာကပါ ညႊန္းတယ္ဆုိေတာ့ ၾကည့္အံုးမယ္။
တိမ္ျပိဳမိုးလည္း ၾကည့္ပါအံုးမယ္။ (မၾကည့္ရေသးေတာ့မေျပာတတ္ဘူး ၊ျမန္မာကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မၾကည့္တာ စိတ္ကုန္လို ့..တစ္ခ်ိဳ ့ေတာ့ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္ )
ဒါနဲ ့ဆက္ထံုး ကို သတ္သတ္တင္ပါလား
ဒီပိုစ္နဲ ့ေရာေနျပီးေတာ့ မေပၚလြင္ေတာ့ဘူး ။
ကဗ်ာေလးေကာင္းကေကာင္းနဲ ့။

Rita said...

သင့္ခ္ယူ ဆုိးမတ္ခ်္ ဗစ္။
ဆက္ထံုးက တင္ၿပီးသားပါ။ ဆက္ထံုး လင့္ခ္ ကိုႏွိပ္လုိက္ရရင္ရၿပီ။ ဒီ post မွာ ပါတာက အမွ်င္ ကဗ်ာ။ မွတ္မိသေလာက္တင္ထားတာ။ အစနဲ႔ အဆံုးပိုင္းေလးပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။

Vista said...

ကဗ်ာေရးတတ္တဲ ့လူေတြ ေလးစားပါတယ္ ..

Phyo Maw said...

ေအာ္...
ခုန ေရးခဲ့သမွ် အလကား ျဖစ္သြားတာေပါ့။
အမွ်င္က ကိုရီးယားဇာတ္လမ္း တစ္ခုကို
ေက်ာရိုးယူထားတာလို႕ ထင္ရဲ႕
ေကာင္မေလးေသ
ေကာင္ေလးဆရာျဖစ္
ေကာင္ေလးတပည့္က ေကာင္မေလးဝင္စား
ေကာင္ေလးေျခာက္ထင္ခံရ
အာ..
ျပန္ေရးရတာ လက္ေညာင္းတယ္

Rita said...

ဒီလိုလား PM
ကိုယ့္မွာေတာ့ ဟုတ္လွခ်ည္ရဲ႕ ထင္ေနမိတာ။
ေနာက္ကို ခ်ီးမက်ဴးရဲေအာင္ပါပဲလား။

PM ၾကည့္ထားတဲ့ကား link ႐ွိရင္ ကိုယ့္ကို ေပးပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ကားနာမည္ ျဖစ္ျဖစ္။

jr said...

My comment also lost. :D

Rita said...

ဟုတ္တယ္ ဂ်ဴနီယာ
မပ်င္းရင္ ျပန္ေရးေပးပါ။
:(

jr said...

အသစ္ျပန္ေရးေပးမယ္ေနာ္။
ဒါက ျမန္မာ လင့္ခ္ ..
http://shweo.com/node/1337
ရီတာညႊန္းလို႔ အားလည္း အားတာနဲ႔ မေန႔ကညက ၾကည့္ျဖစ္တယ္။
ျမန္မာကားမၾကည့္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ။
သရုပ္ေဆာင္အေၾကာင္းေျပာရင္ေတာ့ ရီတာေျပာသလိုပဲ လူမင္း ေကာင္းျပီး မိုးေဟကို က အိုဗာေတြျဖစ္ေနတယ္။
ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္။
ေနာက္ဆံုးနားေလးက ..
"ဒီေနရာမွာ အသက္ကို အပ္ခဲ့မယ္ (အသက္ကို ဒီေနရာမွာ မဟုတ္ဘူး)
ကိုယ့္တြန္သံၾကားရင္
လွည့္မၾကည့္နဲ႔ေတာ့"
ဇာတ္လမ္းကိုေတာ့ မၾကိဳက္ဘူး။ တင္ျပပံုေကာင္းတယ္။ ေနာက္ ကင္မရာ အယူအဆေတြ ေကာင္းတယ္။ ျပီးျပီးေရာ မရိုက္ထားဘူး။

Rita said...

ေက်းဇူးတင္တယ္ ဂ်ဴနီယာ။
ကဗ်ာကိုလည္း ျပင္လုိက္ပါၿပီ။

Rita said...

shewo မွာ တင္ထားတာ အေတာ္ အသံတိုးေနတယ္။ resolution လဲ နည္းေနတယ္။ အရင္ link ကလည္း မ႐ွိေတာ့ဘူး။

Rita said...

14 Jan 10, 12:13 PM
JD: အမွ်င္ မွာ အမွ်င္ အရွည္ႀကီး တန္းမိတဲ့ အခါမွပဲ ကြန္႕မန္႕က ပ်က္ရတယ္လို႕ကြယ္။ ျပန္ေရးဖို႕ေတာင္ အားမပါေတာ့ဘူး။ ဘာေတြ ေရးခဲ့မွန္းေတာင္ အကုန္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

14 Jan 10, 12:14 PM
RITA: ျပန္ေရးပါ ေဂ်ဒီ (zm ပင္ဂြင္းငွက္ေလး ငိုတဲ့ပံု)

14 Jan 10, 12:17 PM
JD: မမွတ္မိေတာ့ဘူးကြယ္။ အဲဒီညက မနက္အထိ အလုပ္ လုပ္ရလို႕ အိပ္ခ်င္ေျပ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းေတြ အမွ်င္တန္းေအာင္ ထိုင္ေရးလိုက္တာ။ မနက္ ၃ နာရီခြဲေလာက္ ေရးလိုက္တာ။

14 Jan 10, 12:20 PM
RITA: ngo ခ်င္လာၿပီ။ ဒီေန႔ ေနာက္တေခါက္ေလာက္ မနက္ထိ အလုပ္လုပ္လုိက္ပါလား။

Rita said...

13 Jan 10, 03:16 PM
RITA: ကိုဘႏွယ္ သူေဝဖန္လို႔ ကိုယ္က သူ႕ comment ကို publish မလုပ္ဘူးလုိ႔ ထင္မွ ထင္ရက္ပေလ။

13 Jan 10, 03:17 PM
RITA: သူ႕ထက္ မက မကတဲ့ comment ေတြေတာင္ တင္ထားၿပီးကာမွကို။

13 Jan 10, 03:18 PM
RITA: ေျဖၾကည့္သူမ်ားမွာ၊ ေဗဒင္ ယၾတာမွာ သူမ်ားမန္႔တဲ့ comment မ်ိဳး သူမီေအာင္ ေရးႏိုင္လုိ႔လား (:mt: မာနတလူလူ ျဖစ္ေနတဲ့ပံု)

13 Jan 10, 03:32 PM
Boyz: ေတာက္ညင္ကပ္လိုက္တာ မယ္ရီတာကို.. အဲလုိ ေထာင့္မက်ိဳးတာေတြေၾကာင့္ ေလးေထာင့္ကြက္ေတြထဲ ဝင္လုိ႔မရထွာ။ ေအအန္အာ... (တုတ္န႔ဲ ထိပ္ကို ႐ိုက္)

13 Jan 10, 03:34 PM
RITA: ကိုဘေလာက္မ်ား ေၾကာက္တယ္ထင္ေနလား (မာနတလူလူပံု)

13 Jan 10, 03:35 PM
Boyz: ထမင္းသိုး ဟင္းသိုး မယ္ရီတာ

13 Jan 10, 04:58 PM
RITA: ေဝဖန္တာကို မတင္ရဲလို႔ လုိ႔ အေျပာခံရတာေလာက္ ခံရခက္တာ မ႐ွိဘူး။ ကေတာက္

13 Jan 10, 04:58 PM
Boyz: ခ်က္ေကာင္း ထိသြားပံုရတယ္။ မယ္ရီတာ တစ္ေယာက္.. ကေတာက္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လုိ႔....။

(အစပုိင္းေျပာတာေတြ မ႐ွိေတာ့လို႔ ေနာက္ပိုင္းေတြပဲ တင္လုိက္ႏိုင္တယ္)

ေႏြးေနျခည္ said...

ျဖိဳးေမာ္ေျပာတဲ့ကားေတာ့ ၾကည္႕ဖူးတယ္ မမရီတာ...
http://en.wikipedia.org/wiki/Bungee_Jumping_of_Their_Own

အမွ်င္ေတာ့ ပိတ္ရက္မွာ ၾကည္႕လိုက္ဦးမယ္ း)

Sonata Cantata said...

အမ ေကာ္မန္႔လည္း ပ်က္တဲ့ထဲပါသြားတယ္။
ပို႔စ္ထဲမွာ ပါတဲ့ အမွ်င္အေၾကာင္းကို ေက်ာ္ဖတ္သြားၿပီး
ဇတ္ကားကို ရွာၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ သေဘာက်ပါတယ္။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ေၾသာ္.. တုိ႔ comment လဲ ပ်က္တဲ့အထဲ ပါသြားတာကုိး။ ျမန္မာကားမၾကည့္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ ရီတာေရးတာဖတ္ၿပီး စိတ္၀င္စားေၾကာင္း ေျပာခဲ့တာ။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အခ်ိန္မရလုိ႔ မၾကည့္ျဖစ္ေသးဘူး။ ေနာက္အဆင္ေျပရင္ ၾကည့္လုိက္အုံးမယ္။

Rita said...

moderation page ကို ဖြင့္မိလို႔ comment ေတြ အားလံုး ျပန္ေတြ႕ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ (မိေကာင္းဖခင္သားသမီး ပီပီသသ ေရးထားတဲ့) comment အားလံုး ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

khin oo may said...

တခုခုေၿပာခ်င္တယ္။
မေၿပာၿဖစ္ဘူး။

ကိုကို ... said...

အမေရ အမွ်င္ ကေတာ္ောတ္ေကာင္းပါတယ္
ဒါေပမဲ့ အိမ္မက္အလြန္ကပိုေကာင္းတယ္
ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၾကည့္ခ်င္လို႔ ရွာတာ ဘယ္လိုမွမေတြ႔ေတာ့ ဘူး
ျဖစ္နိုင္ရင္ရွာျပီးၾကည့္ေစခ်င္တယ္ .. အဲရွာေတြ႔ခဲ့ ရင္လည္းလင့္ေလးရွယ္ေပးပါအံဳးေနာ္