Friday, January 8, 2010

ဗလာ


Pic from Google

အေထာက္အထားေတြ ေဖ်ာက္ဖ်က္
ပညတ္မပါတဲ့ တမန္ေတာ္

အသိအမွတ္ျပဳစရာက က်န္ရစ္

ခ်န္ပစ္တယ္ဆိုရင္လဲ


မေသခ်ာျခင္းနဲ႔ ဖုံးကြယ္
ၾကည္လင္ျပတ္သားျခင္းလဲမရွိ

ဝိုးတဝါး အသိနဲ႕
ပေဟဠိပဲ ၫိႇရမလိုလို


ေသခ်ာပိုင္ခြင့္ေတြ အဓမၼ ကြပ္မ်က္
သက္ေသကို ထိတ္တံုးခတ္ခဲ့

ကဲ
အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ


ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အက်ဉ္းခ်

ေနာင္တခ်ိန္ ျငင္းျပမလို႔ေပါ့။


(1997)

***
Sign ထိုးဖို႔ ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို ဖတ္ၿပီး ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ။
ေရးခဲ့သမွ်ထဲမွာေတာ့ အဲဒါ အရသာ အ႐ွိဆံုးပဲ။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ ရန္ေတြ႕တာကလဲ ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္... ဆရာ။

ဘာမွန္း မသိတဲ့ စကားလံုးေတြေပမယ့္ အေတြးေနာက္ကို အေရးက ထပ္ခ်ပ္မကြာ လုိက္ႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္။ ခုေတာ့လည္း မရေတာ့ပါဘူး။ ကဗ်ာ တခါတခါ ေရးဖို႔ သိပ္ခက္သြားၿပီ။

Feb '09 မွာ တခါ တင္ဖူးတယ္။

***

9 comments:

တီခ်မ္း said...

မဆိုးရွာပါဘူးေလ
တို႔ေလာက္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ အဟဲဟဲ

ကုိေအာင္ said...

ကဗ်ာေလးကုိ လာဖတ္သြားတယ္၊ ေကာင္းပါတယ္။

Bino said...

Once upon a time of-----?

BINO

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

Good တယ္, ရီတာ...ညီမေရ...:D

သက္ေဝ said...

ရန္ေတြ႕တာကလဲ ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ၾကိဳက္သြားၿပီ...
ဒါထက္... လက္က ဘယ္သူ႕လက္လဲဟင္... း))

Rita said...

google က လက္ပါ မမရယ္။ credit ထည့္ဖို႔ ေမ့သြားလို႔။

Sonata Cantata said...

ရန္ေတြ႔တာလည္း ကဗ်ာျဖစ္တယ္
မိုက္တယ္ကြာ
တို႔မ်ားရန္ျဖစ္တုန္းက ခ်ေရးမထားလိုက္မိဘူး
း)

Anonymous said...

လက္ဗလာက တစ္ခုခုထည္႔မယ္ဆုိ မ်ားမ်ားဆန္႔တယ္။
(အူေၾကာင္ေၾကာင္ ၀င္မန္႔သြားတယ္)
mm

ဇြန္မိုးစက္ said...

ေနာက္ဆုံးႏွစ္ေၾကာင္း သိပ္မုိက္တယ္။ ကဗ်ာမစပ္ႏုိင္ေတာ့တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ း(