Friday, September 25, 2009

ဂ်ဴး ႏွင့္ ကိုင္ေပါက္ျခင္း



ၾကားျဖတ္ post တစ္ခုပါပဲ
တင္ဖို႔ အစီအစဉ္ မရွိပါဘဲ စိတ္ကူးေပါက္လို႔ တင္မိတာ

*
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဒီ တပတ္အတြင္းမွာ "http://www.scribd.com" က တိုက္႐ိုက္ ဖတ္လို႔ ရတဲ့ စာအုပ္စာရင္း႐ွည္ႀကီး တစ္ခု ပို႔ေပးတယ္ .. ဘယ္ေလာက္ သေဘာေတြ႕သြားလဲ ဆိုတာ ေျပာျပစရာေတာင္ လိုမယ္ မထင္.. (ႏိုင္၀င္းေရ ေက်းဇူး စၾက၀ဠာ.. Sweep 1st prize ေပါက္သလိုပါပဲကြာ)

*
အဲဒီထဲက ဂ်ဴးရဲ႕ "ျမရဲ႕ လ" ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတို တစ္ပုဒ္ကို ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္
အဲဒီ ၀တၳဳကို ပထမဆံုး ဖတ္ဖူးတာ ၁၀ တန္းေျဖကာနီးမွာ.. Guide မမ က သူ ပန္းဆိုးတန္းက ၀ယ္လာတာ ဆိုၿပီး ထုတ္ျပလို႕ ေကာက္ဖတ္ပစ္လိုက္တာ တစ္ထိုင္တည္း...

ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၳဳတိုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႀကီးမွ ျပန္နားလည္လာတာ မ်ားေပမယ့္ "ျမရဲ႕ လ" ကိုေတာ့ ဖတ္ဖတ္ခ်င္းပဲ နားလည္ၿပီး ခံစားလို႕ရသြားတယ္..

ဒါကလဲ ကိုယ္က အညာသူကိုး.. အဲဒါကလဲ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ေပါ့
ထားပါေလ...ေျပာခ်င္တာက ဇာတ္လမ္း မဟုတ္ဘူး... ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ပါတဲ့ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ Characteristic ကို..

*
ျမ ရဲ႕ လ (ဂ်ဴး)

["...သူခိုး ဓားျပ မရွိဘူးလို႕ ႂကြားခ်င္တာလား ျမရဲ႕ .. ျမတို႕ ၿမိဳ႕မွာ မရွိေပမယ့္ ျမတို႕ဆီက လူဆိုးလူေကာက္ေတြကို တျခားၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ေထာင္ကို ပို႕ေပးေနတာကိုး..."

"မဟုတ္ဘူးေလ အဲဒီလို ဆိုလိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး... ျမတို႕ၿမိဳ႕မွာ ေထာင္ဟာ အေရးမႀကီးဘူး.. အဲဒါကို ေျပာမလို႕"


လူဦးေရ ေလး ငါးေထာင္ေလာက္သာ ရွိသည့္ ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေထာင္ဟာ အေရးႀကီးေနလွ်င္ေတာ့ ထိုၿမိဳ႕သည္ အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲကလို ဒုစရိုက္ၿမိဳ႕ကေလးသာ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပါ။ ျမ ဘာေျပာခ်င္သလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိဖို႕ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။

*
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ျမ ကေတာက္ကဆ စကားမ်ားၿပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ျဗဳန္းကနဲ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ထထြက္သြားရသည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္ပါသည္..........ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လံုၿခံဳစြာ ဆင္ေျခေပးမိ၏။
ညဥ့္နက္မွ အိမ္သို႕ ျပန္၀င္ေလ့ရွိၿပီး အိမ္သို႕ ေရာက္သည့္ အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ ေဒါသေတြက ေျပၿပီးၿပီ။ ျမကို ပံုမွန္အတိုင္း ႏူးညံ့သာယာစြာ စကားေျပာဖို႕ အဆင္သင့္ စိတ္ထားမ်ိဳးျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္လာေလ့ရွိပါသည္။
သည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သေဘာထားႀကီးျမတ္ေသာ ေယာက္်ားအျဖစ္ ေက်နပ္
ဂုဏ္ယူေလ့လည္း ရွိပါသည္။
သို႕ေသာ္ ယခု အခ်ိန္က်မွ ကၽြန္ေတာ္ မွန္းဆပံုေဖာ္ ေတြးမိျပန္သည္မွာ... ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မွ ထြက္ခြာသြားေသာ အခ်ိန္တိုင္း ျမသည္ သူမ၏ ေဒါသမ်ား ၊ နာၾကည္းမႈမ်ား ၊ ၀မ္းနည္းမႈမ်ား ကို ဘယ္လို ေျဖေဖ်ာက္ လမ္းလႊဲယူသလဲ။

.... မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရန္ေတြ႕ေျဖရွင္းခ်င္ေသးေသာ သူမရင္ထဲမွ စကားမ်ားကို ဘယ္မွာ သြန္ခ်၍ ၿပီးဆံုးေစခဲ့သလဲ။

ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။

...ကၽြန္ေတာ္ မရွိသည့္ အခ်ိန္ကာလ အတြင္း ျမ၏ ေဒါသတို႕ကို ဘယ္အရာျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းလႊဲပစ္ခဲ့ရသလဲ ဟု ျမကို ကၽြန္ေတာ္မေမးမိ။


ပထမပိုင္း ကာလမ်ားဆီကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေဒါသကို လမ္းေၾကာင္းလႊဲေပးစရာ ပစၥည္း ကိရိယာ အစံုအလင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ရွိသည္ ဟု စိတ္ခ်ထားခဲ့၏။ ျမသည္ ၾကက္ဥမ်ားကို ေပါက္ခြဲပစ္ႏိုင္သည္။ ဖန္ခြက္မ်ား၊ ေႂကြပန္းကန္မ်ားကို ေပါက္ခြဲပစ္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထိုသို႕မဟုတ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိလာခဲ့သည္။

ျမသည္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚသက္ေရာက္ေနေသာ သူမ၏ ေဒါသအတြက္ ဘယ္အရာျဖင့္ အစားထိုး ေပးခဲ့သလဲ ။ ဘယ္အရာအေပၚ လမ္းလႊဲေပးခဲ့သလဲ ကၽြန္ေတာ္ မသိႏိုင္ေတာ့သည့္ အရာသာ ျဖစ္ပါသည္။

...
ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမ၏ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားကို တြက္ခ်က္စဥ္းစား အဓိပၸါယ္ေကာက္ရန္ ဘယ္ေတာ့မွ ေခါင္းေအးေအး ေသြးေအးေအး တည္ၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
...
ကၽြန္ေတာ္ ျမကို နားလည္ခဲ့သည္ ဟုမ်ား တစ္ခါတုန္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္ခဲ့မိပါသလား။ ဒါဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္မွားယြင္းေသာ လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ]

ျမ ရဲ႕ လ (ဂ်ဴး)


*
အေၾကာင္းအရာတခုကို အသဲအသန္ ပံုစံနဲ႔ စလာၿပီး..တဖက္က အေလးအနက္ တံု႔ျပန္ေတာ့မွ...သေဘာထားပဲ ႀကီးသလိုလို...နားၿငီးပဲ မခံႏိုင္ေတာ့သလိုလို...အဖက္ပဲ မလုပ္ခ်င္သလိုလိုနဲ႕..ၿပီးၿပီးေရာ စကား ျဖတ္ပစ္တတ္တာလဲ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ stupid work ပဲ

*
အဲဒါ သေဘာထားႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး။ အႏိုင္နဲ႔ ပိုင္းတာလို႔ ေခၚတယ္။

*
ကိုယ့္ဘာသာ တဖက္သတ္ႀကီး ေျပာခ်င္ရာေျပာ.. အေျပာခံရတဲ့ တဖက္လူက ဘာမွန္းမွ မသိရ.. ေသခ်ာရွင္းပါဆိုေတာ့လည္း ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဟိုစကားလႊဲ ဒီစကားလႊဲ ...
ေသခ်ာလဲ သိခြင့္မရ.. ႐ွင္းဖို႔လဲ အခြင့္အေရးမေပး...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ စတဲ့သူက ၿပီးလြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ၊ စိတ္သေဘာထား ႀကီးျမတ္သူလိုလို ဘာလိုလို...
အလကား ေနရင္းထိုင္ရင္း ျပႆနာ အရွာခံရလို႔ အေၾကာင္းရင္းကို သိေအာင္ ဇြတ္ေမးေတာ့ ေမးတဲ့သူကပဲ ရစ္တာ..ၾကပ္တာ.. လွ်ာရွည္တာ.. မိန္းမပီသတာ.. စကားမ်ားတာ ျဖစ္ရျပန္ေရာ..

က်န္ေသးတယ္။
နည္းနည္းေလး အေျပာခံရတာကိုေတာင္ ခံႏိုင္ရည္မရွိဘဲ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ေနတာ..တဲ့
(တခါမွ မၾကားဖူးဘူး..အဲဒီလို မွတ္ခ်က္မ်ိဳး.. ထူးေထြသည့္ အံ့ရာ)

*
အဲဒီလို ေယာက္်ားမ်ိဳးေတြမ်ား ကိုယ္
ေတာ့ ဂ်ဴးရဲ႕ အေပၚက စာလံုးေတြ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္သာ ဖတ္ခိုင္းခ်င္ေတာ့တာပဲ...

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပာခ်ၿပီးသာ တုိက္လိုက္ခ်င္တယ္...

***
January တုန္းက တင္ၿပီးသား post အေဟာင္းႀကီးပါ။
ခု ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ တကယ္ပါ။
မဖတ္ရေသးတဲ့သူေတြ ဖတ္ရေအာင္...
ဂ်ဴး ရဲ႕ စကားလံုးေလးေတြကိုေလ။

ဒီလို presentation မ်ိဳး သူ ဘယ္လိုမ်ား စဉ္းစားမိခဲ့ပါလိမ့္ေနာ္...
၀တၳဳတိုေရာ၊ ၀တၳဳ႐ွည္ေရာ ေျပာင္ေျပာင္ေျမာက္ေျမာက္ ေရးႏိုင္တဲ့သူေတြ ကိုယ္ေတာ့ တကယ္ပဲ အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။

***


17 comments:

တီခ်မ္း said...

ဘုရား....ဘုရား
ကိုယ္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ အစြန္းေရာက္ေနျပီ
အလယ္နည္နည္းျပန္တိုး

ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္ ေမာင္နဲ႔ေရာ ကိုကိုနဲ႔ရာ ရဖို႔မလြယ္

Anonymous said...

ကိုယ့္ဘာသာ တဖက္သတ္ႀကီး ေျပာခ်င္ရာေျပာ.. အေျပာခံရတဲ့ တဖက္လူက ဘာမွန္းမွ မသိရ.. ေသခ်ာရွင္းပါဆိုေတာ့လည္း ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဟိုစကားလႊဲ ဒီစကားလႊဲ ...
ေသခ်ာလဲ သိခြင့္မရ.. ႐ွင္းဖို႔လဲ အခြင့္အေရးမေပး...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ စတဲ့သူက ၿပီးလြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ၊ စိတ္သေဘာထား ႀကီးျမတ္သူလိုလို ဘာလိုလို...
အလကား ေနရင္းထိုင္ရင္း ျပႆနာ အရွာခံရလို႔ အေၾကာင္းရင္းကို သိေအာင္ ဇြတ္ေမးေတာ့ ေမးတဲ့သူကပဲ ရစ္တာ..ၾကပ္တာ.. လွ်ာရွည္တာ.. မိန္းမပီသတာ.. စကားမ်ားတာ ျဖစ္ရျပန္ေရာ..

rita,..ဘာလို့အဲ့ေလာက္တူ၇တာလဲ..

အမလဲ အဲလိုပဲ ခံစားခဲ့ရတယ္..။

တကယ္ေတာ့ ေယာက်ၤားဆိုတာ အတၱသိပ္ၾကီးတယ္
ပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ေသးတယ္..မင္းတို႔မိန္းမေတြ ဆိုတဲ့ စကားလံုး ေခတ္အဆက္ဆက္က လက္ေျပာင္းယူခဲ့တဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႔ေနတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ့ ကိုင္ေပါက္ခံရတယ္

နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပလဲမရ..။
ဟူးးးးး


အမ.

yangonthar said...

အစ္မေရ ျမနဲ ့လ ကုိ အၾကိမ္ၾကိမ္ဖတ္ဖူးပါတယ္ ခုလည္းထပ္ ဖတ္သြားတယ္ဗ် ... ၾကဳိက္ပါတယ္ ဆရာမ ရဲ ့ဝတၱဳေတြကုိ။ မန္ ့ေတာ့ မမန္ ့ေတာ့ဘူးေနာ္ .. :) လေရာင္ေၾကာက္သူ ဆုိတဲ့တစ္ပုဒ္ ရွိေသးတယ္ဗ်... အစ္မဖတ္ျပီးသာျဖစ္မွာပါ ....
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အစ္မရီတာေရ ...
ေလးစားလွ်က္
ရန္ကုန္သား :))

Steve Evergreen said...

Sensible Rita လို႕ပဲ ရီတာ့ကိုေခၚေတာ့မယ္

Moe Cho Thinn said...

“ကၽြန္ေတာ္ ျမကို နားလည္ခဲ့သည္ ဟုမ်ား တစ္ခါတုန္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္ခဲ့မိပါသလား။ ဒါဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္မွားယြင္းေသာ လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္” တဲ႔..

မွားယြင္းရုံတင္ ဘယ္က လိမ္႔မလဲ။ နားလည္တယ္ ထင္ရင္ ရူးတာပဲ ျဖစ္မွာ။ တို႔က ျမရဲ႔ response ကို သိပ္သေဘာက်တယ္။ ဘာမွ မေျပာဘဲ တသက္လုံး တေျမ႔ေျမ႔ ခံစားေပေတာ႔ပဲေလ။
အိပ္ယာေဘးမွာထားၿပီး အျမဲဖတ္ခဲ႔ရတဲ႔ စာအုပ္ေလးေပါ႔။ ျမရဲ႔ ျမိဳ႔ႀကီးအေပၚမွာ ျမင္တဲ႔ အျမင္ေတြက တထပ္တည္း က်လြန္းလို႔ေလ။

မီယာ said...

အဲ့ဒီ၀တၳဳကုိ တုိ႔လည္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္...
ျမလုိပဲ တခါတခါ ခံစားရတယ္ သူ႔လုိေတာ့ သတၱိမ႐ွိေသးဘူး

သက္ပိုင္သူ said...

ကၽြန္ေတာ္လည္း အရမ္းႏွစ္သက္တဲ့ ၀တၳဳတိုေလးပါ..
မွန္ေျပာင္းဆိုတာလည္း ၾကိဳက္တယ္..
သူမ၏မိုးကေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့...
ကိုယ္ကေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္ေနလို႔လားလို႕မသိဘူး..တခါတေလ ဂ်ဴးရဲ႕ေယာက်္ားေတြအေပၚအျမင္ကို ရိတာလို ထင္းထနဲ မေတြ႕ဘူး

Bagothu said...

ထူးအိမ္သင္အသံေလးနဲ႕
ျမရဲ႕လ ကုိ ခံစားျကည့္လုိက္ပါဦး

Bino said...

Some of educated person (men) make self-defence.
Be sure to avoid.

BINO

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ဒီအပ်ိဳၾကီးစာေရးဆရာမက..
သူ႔ကိုယ္သူေယာက်ာႍးေတြအေၾကာင္းသိလွျပီဆိုျပီး
ေရးထားတာ..
သူမသိတာေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္ေနာ...
ငွင္း...ငွင္း..ငွင္း..ငွင္း..(ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ရီသံျဖင့္)

ShwunMi- said...

မရီတာလည္း ေရးႏိုင္ပါတယ္..
ေမာင္ ကိုကို နဲ႕ မရီတာ ေလ .. =)

GreenGirl said...

Good Good :)

juli said...

အေပၚက ဂ်ဴးရ႔ဲ ျမရဲ႔လကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္..
ေအာက္က ရီတာရဲ့ အႏိုင္နဲ႔ပိုင္းတာ ဆိုတာကိုလည္း ၾကိဳက္တယ္.. :D

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

ေဟး..ငါ့သယ္ခ်င္းကို ဘူအႏိုင္နဲ႔ပိုင္းလဲေျပာ
ငါခံဘူး။ :P

Rita said...

27 Sep 09, 23:46
ksg: ရာရာစစ။ ဂ်ဴးနဲ႔ ကိုင္ေပါက္ခ်င္ေသးတယ္။ ေတာင္ေတာင္အီအီေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔။ သီတင္းကၽြတ္ေတာ့မယ္။

နန္းညီ said...

ေရာ္.. ဂ်ဴးနဲ႔ကိုင္ေပါက္တာမ်ား.. ထူထူထဲထဲရွိတာနဲ႔ ေပါက္ေရာေပါ့.. ျမရဲ႕လ က ပါးေသးတာ.. ပင္လယ္ႏွင့္တူေသာမိန္းမမ်ား နဲ႔ ေပါက္ထည့္လိုက္.. တခါထဲ မူးတြားမယ္..

Rita said...

1 Oct 09, 16:16
ပုလုေကြး: လာလည္ပါတယ္ဗ်ာ မေရာက္တာၾကာေပါ့ဗ် က်ားၾကီးပုံနဲ႔ ပိုစ္ကို မန္႔ခ်င္ေပမဲ့ မမန္႔ေတာ့ဘူးဗ်ာ တစ္ခါတေလ မ်က္နွာလႊဲၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္မယ္...