ကဗ်ာ ေရးရတာ ေတာ္ေတာ္ ခက္သြားပါၿပီ။
စကားလံုးေတြဟာ လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံကို ေရာက္ကို မလာပါဘူး။
အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုကို ႏွစ္နဲ႕ခ်ီၿပီး ၀င္စားေနခဲ့တာေတာင္ အၿပီးသတ္ မေရးႏိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့ကာ...
ျမန္မာျပည္ ျပန္တုန္းက သယ္လာတဲ့ Note Book အေဟာင္းေတြထဲက စိတ္၀င္စားစရာ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခု ျပန္တင္ေပးခ်င္ပါတယ္။
1999 September လထုတ္ စတိုင္သစ္ မဂၢဇင္းမွာ ပါတဲ့ "ဆရာ ကိုတာ" ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴး တပိုင္းတစေလးပါ။
ကိုတာ့ စကားလံုးေတြ ႀကိဳက္လြန္းလို႕ ကူးေရးထားခဲ့တာ။
ဖတ္ၿပီးတဲ့ သူေတြလည္း ရွိႏိုင္ေကာင္းပါတယ္။
____________________________________________________________
"Educated Person is the one who has learnt how to learn."
ပညာတတ္ ဆိုသည္မွာ ဘယ္လို (ဘယ္ကဲ့သို႕) သင္ယူရမယ္ ဆိုတာကို သင္ယူ တတ္ေျမာက္ၿပီးသူ ျဖစ္တယ္။
အခ်က္အလက္ေတြ၊ ဗဟုသုတေတြဟာ အၿမဲ တိုးပြားေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဘာသာရပ္ေတြမွာ ပညာဟာ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ဆ တိုးလာတယ္။ မေန႕က အခ်က္အလက္ေတြက ဒီေန႕ မွားခ်င္မွားေနမယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူဟာ အၿမဲ သင္ယူ ေနရမယ္။ (Learn)
မွားေနလွ်င္ (သို႕မဟုတ္) "စိုးစဥ္း ခၽြတ္ယြင္း ေခတ္ႏွင့္ မလ်ဥ္းလွ်င္" အဲဒီ အခ်က္အလက္ အယူအဆ အမွားကိုလည္း အန္ထုတ္ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္ရမယ္။ (Unlearn)
ထို႕ေနာက္ ဆက္လက္ၿပီး သင္ယူရမယ္။ (Relearn)
...
ပညာမတတ္သူေတြ အေတာ္ မ်ားရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႕၊ သာယာ၀ေျပာ စည္ပင္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ထင္တာပါပဲ။ တည္ၿငိမ္မႈ ဆိုတာက နလပိန္းတံုးေတြ ေနေသာ အရပ္မွာ ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္မလား မသိပါ။ တည္ၿငိမ္တဲ့ နလပိန္းတံုးေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါ။
_______________________________________________________________
အင္တာဗ်ဴး အစ အဆံုး မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ ႀကိဳက္တဲ့ ေနရာေလးပဲ ကူးထားတာပါ။
ေနာက္ဆံုး အပိုဒ္က အႀကိဳက္ဆံုးပဲ။
ဘာမွ မဆိုင္ဘူးလို႕ေတာ့ ထင္ရေပမယ့္ ဘေလာ့ဂ္ေတာမွာ ေနရင္း မၾကာမၾကာ သတိရမိတတ္ပါတယ္။
ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္း သေဘာနဲ႕ ေျပာရရင္ အသည္းႏွလံုး ဆိုတဲ့ ကလီစာ သက္သက္ ခံစားမႈႀကီးနဲ႕ မဟုတ္ဘဲ ဦးေႏွာက္ အေတြးအေခၚနဲ႕ ခ်က္က်လက္က် fight တတ္တဲ့ fighter ေတြ လိုတယ္လို႕ ျမင္ပါတယ္။
တည္ၿငိမ္မႈ ဆိုတာ အထက္မွာ ကိုတာ ေျပာသလို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ေနလို႕ ရလာတာမ်ိဳး ဆိုရင္ မေကာင္းဘူးလို႕ ေတြးမိလို႕ပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းတာကေတာ့ အျမင္မတူလည္း ေလးစားမႈနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းလို႕ ရပါတယ္။
ဒါက ဒီလို ရွိပါတယ္လို႕ ေျပာတာကို လက္မခံခ်င္ရင္ ေနလို႕ ရပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ပါတယ္။
ဒါက ဒီလို မဟုတ္ပါဘူးလို႕ ျငင္းခ်င္လည္း ျငင္းႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို မဟုတ္ဘူးလို႕ အက်ိဳးနဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ မျငင္းဘဲ ဒီလို ေျပာခြင့္ မရွိဘူးလုိ႕ အေၾကာင္းမဲ့ ေျပာတာဟာ ေလးစားမႈ ပါတယ္လို႕ ကၽြန္မေတာ့ မထင္ပါဘူး။
အဲဒီအခါမ်ိဳးမွာ ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူမယ့္ fighter ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ လိုလာတာေပါ့။
(ကၽြန္မေျပာတဲ့ fighter ဆိုတာ အထိမခံ ေရႊပန္းကန္၊ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ မရွိဘဲ ကတ္ကတ္လန္ေအာင္ စြာတတ္တာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။)
ဘာမွေတာ့ မဆိုင္ပါဘူးေလ။ ကၽြန္မကိုက ဘာမွ မဆိုင္တာေတြကို လိုက္ဆက္စပ္ ေနတတ္လို႕ပါ။
ကိုတာရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးက "ပညာတတ္" ေတြ အေၾကာင္းပါ။
အဲဒီေတာ့ ပညာတတ္ေတြ အေၾကာင္းလို႕သာ မွတ္လိုက္ၾကပါေတာ့။
အဲဒီစာကို ကူးေရးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေတာ့ အေပၚက စာေၾကာင္းေတြကို ပိုႀကိဳက္ရင္ ႀကိဳက္ခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေအာက္ဆံုးက bold & italic လုပ္ထားတာကပဲ အာ႐ံုထဲ ေရာက္ေနပါတယ္။
______________________________________________________________
အင္း... Addy သိရင္ေတာ့ ေျပာဦးမယ္။ "ေဒၚရီတာ ဒီ မာတုဂါမကို စမ္းေခ်ာင္းနားမွာ မထားခဲ့ႏိုင္ဘူးလား" လို႕။ (comment မွာ အဲဒီအတိုင္း လာေရးေနမွာ စိုးလို႕ ႀကိဳကန္ထားတာ။)
ကိုတာရဲ႕ စာနဲ႕ ဆက္စပ္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တာက side bar မွာ တင္ထားတဲ့ Win / Win ဆိုတဲ့ စာပိုဒ္ေလးပါ။
အို ႐ႈပ္ပါတယ္။ copy & paste လုပ္ေပးလိုက္ပါမယ္။
Win/ Win Thinking !
Maturity (Win/ Win) စဥ္းစားေသာ သူတို႕သည္ ရင့္က်က္ၾကရ၏။ ရင့္က်က္ျခင္း ဆုိသည္မွာ...မိမိ သေဘာထားကို ေဖာ္ျပရဲသလို ထိုသေဘာထားအတြက္ ခံရဲေသာ သတၱိလည္း ရွိ၍ တၿပိဳင္နက္ တဖက္သား၏ ခံစားမႈ၊ ေတြးျမင္ပံုတို႕ကိုလည္း ေလးေလးစားစား နားေထာင္ခ်င့္ခ်ိန္ ႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။တနည္းဆိုေသာ္ သတၱိႏွင့္ တဖက္သားအေပၚ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းတို႕ ဟန္ခ်က္ညီေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
(သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္း အေဟာင္းပါ... ေတာင္အာဖရိကမွ မင္ဒဲလား ေခတ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အေၾကာင္း မ်က္ႏွာဖံုးေဆာင္းပါးမွ)
7 comments:
Yes, you're right..
in Business mgt, we prefer win-win situation.... but somtimes mst need to take risks too
ရီတာေရ..
Fighter ေတြ လုိအပ္တယ္ ဆုိတာေတာ့ လက္ခံပါတယ္..
အဓိပၸါယ္မရွိဘဲ လူၾကီးေတြ ကေလးဆန္ဆန္ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမ်ဳိးမွာေတာ့ ၀င္မပါခ်င္ဘူး...
ဒီေဆာင္းပါးေလးကုိ ႀကဳိက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ကုိတာရဲ႕ အျမင္ကုိ သေဘာက်တယ္။
သိပၸံပညာမွာဆုိရင္ အယူအဆေတြဟာ တခုနဲ႔တခုအၿမဲ ၿပဳိင္ေနၾကတယ္။ သီအုိရီတခုဟာ သူ႕ကုိ ေခ်ဖ်က္ႏုိင္တဲ့ က်ဳိးေၾကာင္းခုိင္လုံတဲ့ ေနာက္ထပ္သီအုိရီအသစ္တခု ေပၚမလာမီအထိသာ တည္႐ွိႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ စတီဖင္ေဟာ့ကင္းေရးတဲ့ အခ်ိန္ရဲ႕ သမုိင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ထဲမွာ ထင္ပါရဲ႕ ဖတ္ခဲ့ရဖူးတယ္။
က်ေနာ္လည္း ကုိတာရဲ႕ အယူအဆနဲ႔ အေတြးအေခၚေတြကုိ ႏွစ္သက္မိတယ္။
“ျပတင္းေပါက္မွ ၾကည့္သူ၏ စိတ္ကူးမ်ား” ဆုိတဲ့ စာအုပ္ က်ေနာ့္ဆီမွာ ရွိတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႏွစ္သက္ပါတယ္။
“ေမာင္တာ၏ ကန္႔လန္႔အေတြးမ်ား” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးမွ စာပုိဒ္အခ်ဳိ႕ကုိ ထုတ္ႏႈတ္ေရးျပလုိက္ပါတယ္။
“အေဟာင္းမွ အသစ္ေျပာင္းေသာအခါ လမ္္း႐ုိးေဟာင္းတြင္ ဆင့္ကာထြင္ျခင္းလည္း ရွိပါသည္။ တေျဖာင္တည္းျဖစ္ေသာ လမ္းမ်ားတြင္ (Linear and continuous) အေဟာင္းေပၚမွ တဆင့္တဆင့္ ထြင္ျခင္းမ်ား လုပ္ရန္ ျဖစ္ေသာ္လည္း တေျဖာင့္တည္းမျဖစ္ဘဲ တဆက္တည္းမဟုတ္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားတြင္ အရာရာတုိင္းကုိ လမ္းအသစ္ျဖင့္ ၾကည့္ဖုိ႔ လုိလွ်င္လုိပါမည္။ ထုိသုိ႔ ေျပာင္းျပန္ေဇာက္ထုိးၾကည့္ျခင္း ( Upside-down thinking) ကုိ တဆက္တည္းၾကည့္သူမ်ားႏွင့္ ေနၿမဲေနလုိသူမ်ားက လက္သင့္ခံရန္ ၀န္ေလးေလ့ရွိၾကပါသည္။ ကုိပါးနီးကပ္စ္ႏွင့္ ဂလီလီယုိမွာ ေျပာင္းျပန္စဥ္းစားသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ မက္စ္ႏွင့္ အုိင္းစတုိင္းတုိ႕သည္လည္း ထုိနည္း၄င္းပါပဲ။”
“အတိတ္က ယဥ္ေက်းမႈ၊ အႏုပညာ၊ ဓေလ့ထုံးစံ၊ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ခင္ဗ်ား ဆက္စပ္ေနပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အနာဂတ္ကေတာ့ ၀င္းလက္ေနရပါမည္။ အနာဂတ္က သင့္အိပ္မက္တြင္ အတိတ္ထက္ ပုိ၍ ေနရာယူရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ အနာဂတ္က ပုိ၍ ႀကီးက်ယ္သင့္ပါသည္။ အတိတ္ႏွင့္ အဆက္ျဖတ္ရမည္ဟု မဆုိလုိပါ၊ အတိတ္ကုိ ေနရာေပးရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိေနရာမွာ သိပ္အေရးမပါေသာ ေနရာသာ ျဖစ္သင့္ပါသည္။ “အနာဂတ္ကုိ မျမင္ရေသာ ေနရာေဒသမွာေတာ့ အတိတ္ကုိပဲ ေျပာတတ္ၾကသတဲ့။ ေရႊထီးေဆာင္းတာကိုပဲ တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ၾကသတဲ့။ အေကာင္းအမြန္မွန္သမွ်က ျဖစ္ၿပီးခဲ့ၿပီ။ ကုန္လြန္ၿပီးၿပီတဲ့။” က်ေနာ္တုိ႔က ဘာလုိ႔ အနာဂတ္အေၾကာင္း မေျပာရမွာလဲ။ အနာဂါတ္....အေရွ႕....ေနာက္ႏွစ္မ်ား...ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု....။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘာလုိ႔ မေျပာသလဲ။တုိးတက္မႈသီ၀ရီတစ္ခုက ေျပာေသာစကားတစ္ခု ရွိပါသည္။ တက္ႂကြႏုိးၾကားမႈႏွင့္ တီထြင္ဖန္တီးမႈမ်ားသည္ တစ္ေယာက္၏အေတြးႏွင့္ အျခားတစ္ေယာက္၏ အေတြးမ်ား၊ တစ္ေယာက္၏အယူအဆႏွင့္ အျခားအယူအဆမ်ား ဒြန္တြဲလြန္ဆြဲၾက၊ အတုန္႔အျပန္ ျပဳၾကေသာအခါၥ ထြက္ေပၚလာၾကသည္ဟု မွတ္သားထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမ်ားႏွင့္ ရွိၿပီးအေတြးမ်ား ကန္႔လန္႔ျဖစ္ေသာအခါ၊ တုိက္မိ ခုိက္မိေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္အား ကုိးလုိ႔ကန္႔လန္႔ ႏုိင္သည္ဟု သတ္မွတ္ၾကပါသည္။ အက်ဳိးအေၾကာင္းေတာ့ ရွိပါသည္ဟု ခင္ဗ်ားတုိ႔ လက္ခံၾကမလား။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေမာင္တုိး ေျပာသကဲ့သုိ႔ ငါ႔ခမ်ာသနားစရာပါပဲကြာ ဟူ၍ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မေျပာပါ။
သဟသ..မွန္ေပ၏
အစကတည္းက သိတယ္ ဆိုရင္ လဲ မေျပာေတာ့ ဘူး
သယ္သာထားေတာ့ေအ
အဲဒီမာတုဂါမ ကို
လက္၀တ္တက္တယ္ အနည္းဆံုးေတာ့ ဟိဟိ
ကၽြန္မမွာ အက်င့္တခုက ဘ၀င္မက်ႏိုင္တာေလး တစ္ခုရွိရင္ ဘာကိုပဲ ေတြးေတြး ဘာကိုပဲ ေျပာေျပာ အဲဒါနဲ႕ ဆက္စပ္ ပတ္သတ္ၿပီး ျမင္ေနမိတတ္တယ္။
ခုလဲ ဘ၀င္မက်ႏိုင္စရာ တစ္ခုက စနစ္တစ္ခုကို မႀကိဳက္ပါဘူးလို႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ျပဳေနတဲ့ သူေတြကိုယ္တိုင္ အဲဒီ စနစ္ထဲက အဲဒီ အဖြဲ႕အစည္းထဲက ပံုစံအတိုင္း ေတြးေခၚ ေျပာဆုိ ျပဳမူ ေနတာကို ေတြ႕ရတာက စ, တာပါပဲ။
ႏိုင္ငံနဲ႕ ပတ္သတ္လို႕ ထားကို မထားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက အဲဒါမ်ိဳးေတြ ျမင္ရ ၾကားရရင္ မရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္။ "က်ား ေက်ာက္လို႕ ရွင္ႀကီးကိုးလဲ ရွင္ႀကီး က်ားထက္ဆိုးဦးမွာပဲ"။ ဘာထူးသလဲ သေဘာတရားေတြက။
တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မတင္တဲ့ ကိုတာ့ အင္တာဗ်ဴး အပိုင္းကေလးက "ပညာ" အေၾကာင္း သက္သက္ပါပဲ။ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုလံုးရဲ႕ Theme ဟာလဲ "ပညာ နဲ႕ ပညာတတ္" အေၾကာင္းပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ ဗီိဇေၾကာင့္ ဆြဲယူ ဆက္စပ္ေတြးမိၿပီး ဒီ post ျဖစ္လာတာပါ။
Sandakuu<<< အျမင္ေလးကို ေဆြးေႏြးေပးတာ ေက်းဇူးပါ။
သဟသ & strike<<< ကိုယ္လဲ လက္ခံပါတယ္။
ကိုေပါ<<< ကိုေပါကိုေတာ့ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ ကိုတာ့ကို ေက်ာင္းမၿပီးခင္ကတည္းက ကၽြန္မ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ေလးစားရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ကိုတာ့စာေတြ တကူးတက ေ၀မွ်ေပးတာအတြက္ ေက်းဇူး တကယ္ တင္တာပါ။
Addy<<< ကိုယ္ကေတာ့ ကိုတာ့ စကားလံုးေလး ယူသံုးလိုက္ဦးမယ္။ "ငါ့ခမ်ာ သနားစရာပါပဲကြာ" လို႕ ကိုယ္ကေတာ့ မထင္္ပါ။
ဒါေပမယ့္ Addy ကေတာ့ မာတုဂါမကို လႊတ္မခ်ႏိုင္ေသးတဲ့ "Rita ခမ်ာ သနားစရာပါ" လို႕မ်ားေတြးေနမလားမသိ။
မသနားပါနဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႕ဆိုေတာ့ လႊတ္မခ်ႏိုင္တာခ်င္း တူေပမယ့္ သေဘာတရားခ်င္းေတာ့ မတူလို႕ပါ။
စာတစ္လံုးခ်င္းစီကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္လိုက္ရတယ္ ... မူရင္းစာေရးသူရဲ႕ေတြးျမင္မႈကို ဒုတိယ စာဖတ္သူရဲ႕ ခံစားမႈ ေပါင္းစပ္ထားတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လို တတိယ ခံစားသူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ဖတ္ဖတ္ခ်င္း ဆိုလိုရင္းကို သေဘာမေပါက္ဘူး ... ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ခံစားမိတာေလး တစ္ခုကေတာ့ " တည္ၿငိမ္တဲ့ နလပိန္းတံုးေတြကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါ။ " ဆိုတဲ့ စကားလံုးထက္ " တည္ၿငိမ္သေယာင္ ျဖစ္ေနတာကို ေအာင္ျမင္ေနပါတယ္လို႕ ထင္မွတ္ေနၾကတဲ့ ေတြးေခၚတတ္ သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမက်တာပါ " ထားပါေတာ့ေလ ... Educated person ဆိုတာ တကယ္ကို လိုပါတယ္။ အရွိကို အရွိအတိုင္း ျမင္တတ္တဲ့ ... သဘာဝက်မယ့္ ကိုယ့္အျမင္ကို တစ္ျခားသူ နားလည္ လက္ခံႏိုင္ေအာင္ တင္ျပတတ္တဲ့၊ တင္ျပရဲတဲ့၊ တင္ျပႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ အျမင္က်ယ္တဲ့ ပညာတတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လိုအပ္ေနပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိေသးတယ္ဗ် .... အဲဒီ့ ပညာတတ္ေတြအတြက္ သင့္ေတာ္မယ့္ ေနရာ ေပးတတ္တဲ့ သူေတြလည္း လိုေသးတာေပါ့ေလ ...
Post a Comment