Sunday, October 26, 2008

My Beloved Friend, Su

စု

ငါ ဒီပံုကို ျပန္ၾကည့္မိတိုင္း Singapore လာခါနီး feeling ကို ျပန္ခံစားရတယ္
တသက္လံုး မက္လာတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို သြန္ခ်ပစ္ခဲ့ရေတာ့မယ့္ feeling ေလ
ဒီကို ေရာက္ခါစက အဲဒီ ပံုေလးေတြကို ျပန္မၾကည့္ရဲဘူး

ငါတို႕ အလုပ္၀င္ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း တကူးတက ခ်ိန္းမွပဲ ေတြ႕ျဖစ္ၾကတာ (အိမ္ခ်င္းကပ္ေနၿပီးေတာ့)
ဒါေပမယ့္ ငါသြားခါနီးေတာ့ မၾကာခဏ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသားေနာ္
နင္ ငါနဲ႕တူတူ ေစ်း၀ယ္ လိုက္ေပးတာ .. Embassy မွာ ေစာင့္ေပးတာ .. ေနာက္ဆံုး ငါ႔ luggage ကို ျပင္ေပးတာ အဆံုးေပါ႔... သိပ္ေက်းဇူးတင္တာပဲ လို႕ မေျပာခ်င္ပါဘူး.. အဲဒါ တစိမ္းေတြမွ ေျပာရတာ

နင္ လာတဲ့ အလွည့္က် ငါဘာမွ လုပ္မေပးရဘူး
ေလယာဥ္ကြင္းေတာင္ လာမၾကိဳခဲ့ဘူး

ဒါေပမယ့္ နင္ ဒီကို ေရာက္တဲ့ 5th Oct ဟာ S'pore မွာ ေနခဲ့ရတဲ့ (၈) လ အတြင္း အေပ်ာ္ဆံုးေန႕ ဆိုတာ ငါမေျပာလဲ နင္သိမွာပါ..
နင္ ေရာက္လာတဲ့ အတြက္ ငါေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္သလို စိတ္လည္း မေကာင္းဘူး
ေပ်ာ္တယ္ဆိုတာက ... ငါ႔ ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ငါ႔နားကိုေရာက္လာခဲ့လို႕
စိတ္မေကာင္းဘူးဆိုတာက... S'pore မွာ အလုပ္မရမခ်င္း ငါ ခံစားရသလို နင္ခံစားရမွာကို ေတြးမိလို႕.. ေနာက္ၿပီး ငါ႔လိုပဲ နင္လည္း အိပ္မက္ေတြကို သြန္ခ်ပစ္ခဲ့ရတာကို သိေနလို႕...

ဒါေပမယ့္ ... ငါတို႕မွာ ေရြးစရာလမ္း ဘာမ်ားရွိလို႕လဲ...
(အဲဒီအတြက္ တို႕ကိုယ္တိုင္ကလည္း ညံ့လို႕ပါ လို႕ စြပ္စြဲလာမယ္ ဆိုရင္လဲ ျငင္းစရာ မရွိပါဘူးေလ)

ခုကိုပဲ stress ေတြက စ ေနၿပီ
ငါကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ထိုင္ၾကည့္ေနရံုပဲ...(ငါ အဲဒီ အေနအထားကို မုန္းတယ္)
ငါ႔ မ်က္စိေရွ႕မွာ ငါခ်စ္ခင္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ပူပင္ေသာက ေရာက္ေနတာကို ဘာမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ မကူညီႏိုင္တဲ့ အေနအထားကို မုန္းတယ္

ဒါေပမယ့္ ငါကိုယ္တိုင္က ခုခ်ိန္ထိ ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ေသးဘူးေလ
တေန႕ေန႕မွာေတာ့ ငါတို႕ ဒီအေနအထားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရမယ္ လို႕ ငါဆံုးျဖတ္တယ္

ငါ ဘာေကာင္မွ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး
ငါ ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြ... ငါ႔ မိသားစုနဲ႕ ..ေနာက္ ငါ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ သူပဲ ျဖစ္ခ်င္တာပါ...

" ငါမွ မတတ္ႏိုင္တာေလ .. သတၱ၀ါတစ္ခု ကံ တစ္ခုေပါ႔ " ဆိုတဲ့ ဥေပကၡာေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ လ်စ္လ်ဴရႈမႈမ်ိဳးနဲ႕ ေနစိမ့္တဲ့သူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး...

နင့္ေသာကေတြကို မေလ်ာ့ပါးေစႏိုင္တဲ့ အခါ ငါ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ရင္နာရတယ္
တစ္ထပ္က ေသာကေရာက္ေနတဲ့ နင့္အတြက္...
တစ္ထပ္က ဘာမွ မတတ္ႏိုင္တဲ့ ငါ႔ အတြက္...

ဒီလို ေျပာလို႕ နင္ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါနဲ႕...

ဦးသုခ ေရးတဲ့ ' ေမတၱသုတ္ ' မွာ ပါသားပဲ...ကိုယ့္မွာ ေပါေပါမ်ားမ်ားရွိမွ သူမ်ားကို ပြားမ်ားေ၀မွ်ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ...

ငါတို႕ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစားရဦးမယ္...
ခရီးတာက အရွည္ၾကီးပဲ... အခ်ိန္ေတြက အမ်ားၾကီးကုန္ခဲ့ၿပီ...

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငါ အမ်ားၾကီး မတတ္ႏိုင္ေသးဘူး...
ငါနဲ႕ အနီးဆံုးမွာ ရွိတဲ့ နင့္ကိုပဲ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကူညီရမယ္...

နင္၀မ္းနည္းရင္ ငါ၀မ္းနည္းတယ္
နင္ညစ္ရင္ ငါညစ္တယ္

နင္သြားရင္ ငါသြားမယ္
နင္ရွိရင္ ငါရွိမယ္

နင္ေပ်ာ္ရင္ ငါေပ်ာ္္တယ္
နင္၀မ္းသာရင္ ငါ၀မ္းသာတယ္...

(ဟိဟိ)
ေနာက္ခ်င္လာၿပီ...

နင္ ျပတင္းေပါက္က ခုန္ခ်ရင္...

ငါ ပိုၿပီး ၀မ္းသာမယ္... :P

ဒါပဲဟာ ... နင္ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း ျမန္ျမန္ရၿပီး ၿမဲပါေစ...



1 comment:

Anonymous said...

Hey, Why do you copy my words?
Give me my copy right fee.