လူကၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ေနေပမယ့္ ကိုယ့္စိတ္ေတြလြင့္ေနတယ္။
လြမ္းတယ္ဆိုတာလႈိင္းေတြလိုပဲ…တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ လူကို တိုက္စားသြားတာ…
*
တစ္ပတ္ၾကာမယ္ လို႕ မင္းေျပာခဲ့သလားဟင္…
*
ေတြ႕ေနက်ေနရာမွာ အၾကာႀကီးထိုင္ေစာင့္ေနမိတယ္…
လာမယ္ထင္လို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…
ကိုယ္ လြမ္းေနလို႕ပါ…
*
ဒီလိုနဲ႕ပဲ အလြမ္းေတြက အဖ်ားတတ္သလို တေငြ႕ေငြ႕ တက္လာတယ္…မေတြ႕ဘူးဆိုတာ သိရက္နဲ႕လဲ ဆက္ေစာင့္ေနမိတယ္…
*
ကိုယ့္စိတ္ေတြ တုန္ခါၿပီး ၿပိဳက်ေတာ့မတတ္ပဲ…ကိုယ္ဘာလုပ္ရမလဲဟင္…
*
အတူေျဖခဲ့ဖူးတဲ့ English Placement Test တစ္ခုကို ျပန္ေျဖရမလား…
မင္းတက္ခိုင္းတဲ့ သင္တန္းေတြ အေၾကာင္း ဖတ္ေနရမလား…
မင္းျပန္လာရင္ ဖတ္ဖို႕ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ပဲေရးေနရမလား…
ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ဒီအလြမ္းေတြက သက္သာရာရလိမ့္မလဲ…
ေတြ႕ေနက်ေနရာမွာ အတူလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အလုပ္ေတြ ျပန္လုပ္ၾကည္႕ရင္ အလြမ္းေျပလိမ့္မယ္လို႕ ကိုယ္မယံုၾကည္ပါဘူး…
အလြမ္းေျပ ဆိုတာမွန္သမွ်ဟာ ပိုၿပီး လြမ္းဖို႕ေတြခ်ည္းပါပဲ…
*
ကိုယ္ေရးတဲ့ စာေတြကို၊ ကိုယ့္ ကဗ်ာေတြကို… နားမလည္ဘူးပဲ မင္းအၿမဲေျပာတတ္ေတာ့…ခု ကိုယ္က လြမ္းတယ္ေျပာလဲ မင္းနားလည္ပါ့မလား ထင္မိတယ္…
လြမ္းတယ္ ဆိုတာ…
ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူကို ကိုယ့္အနီးနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တဲ့…
မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ အၿမဲ ျမင္ေတြ႕ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵကိုေခၚတာပဲ…
ဒီလိုေျပာလိုက္ရင္… ကိုယ့္အလြမ္းေတြ သိပ္ ေပါ့ ပ်က္ သြားမယ္ ဆိုတာ သိပါတယ္…
ႏွလံုးသားခ်င္း မနီးရင္ေတာ့ အတူတူရွိေနလဲ လြမ္းရတာပါပဲ…
တခါတခါဆို ကိုယ့္မ်က္ေစ့ ေအာက္မွာ မင္းရွိေနရက္နဲ႕လဲ ကိုယ္ လြမ္းေနခဲ့ရဖူးတယ္…
*
တကယ္ေတာ့ လြမ္းတယ္ဆိုတာ…
ကိုယ္ ခ်စ္ခင္ တြယ္တာတဲ့သူနဲ႕ စိတ္ဝိဉာဉ္ခ်င္း နီးစပ္ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ပါပဲ…
*
ခုခ်ိန္မွာ မင္းဘာေတြ လုပ္ေနမွာလဲ…
ဘယ္သူ႕ အေၾကာင္းကိုေတြးၿပီး … ဘယ္သူနဲ႕ အတူ ရွိေနမွာလဲ…
အေတြးေတြ အမ်ားႀကီး မေတြးပါနဲ႕ လို႕ မင္းေျပာဖူးတာ ျပန္သတိရမိတယ္…
ကိုယ့္မွာ ေတြးေနဖို႕ အခ်ိန္ေတြ မရွိတာေတာင္္ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ…
ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ဘူး…
မင္း အေၾကာင္းေတြက အလိုလို ေရာက္လာတယ္…
အသည္းႏွလံုး နဲ႕ ဦးေႏွာက္က နီးနီးေလးပါပဲ…
ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အရာေတြက အေတြးထဲကို လြယ္လြယ္နဲ႕ ေရာက္သြားတတ္တာပဲ…
*
လြမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ… ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူ ဘာမ်ားလုပ္ေနမွာပါလိမ့္ လို႔ ေတြးရတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္… မင္းျပန္လာတဲ့အခါ… မေျပာဘဲ ကိုယ္ျပန္မေမးပါဘူး…
သံသယေတြနဲ႔ ေမးတယ္လို႔ သံသယဝင္ေနဦးမယ္ ဆိုရင္… ကိုယ့္အလြမ္းေတြ ညစ္ေထးကုန္ပါ့မယ္။
*
အလြမ္းေတြက လြတ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္…
ဒီေန႕ကိုယ္ Baldwin Library ကို သြားတယ္…
MicroStation သင္တန္းကို သြားတယ္…
ေန႔လည္စာစားတယ္…
ေတြ႕ေနက်ေနရာကို ေရာက္ေတာ့ မင္းရွိမေနဘူး…
*
မင္း ရွိမေနတဲ့ အခါ အရာရာဟာ လြမ္းစရာပဲ…
မင္း ဘယ္တုန္းကမွ ရွိမေနခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေတြကေတာင္ ကိုယ့္အတြက္ လြမ္းစရာပဲ…
မင္းနဲ႕ ဘယ္တုန္းကမွ စကား မစပ္မိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခု ကေတာင္.. လြမ္းစရာပဲ…
ဘာတစ္ခုမွ မတိုက္ဆိုင္ပါဘဲနဲ႕လဲ လြမ္းစရာပဲ…
*
ဒီတစ္ခါ မင္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေျပာျပရဦးမယ္…
*
မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ခ်ည္တိုင္ တစ္ခုရွိေနတယ္...
အဲဒီ ခ်ည္တိုင္မွာ ႀကိဳးတစ္စ ရွိတယ္…
အဲဒီ ႀကိဳးရဲ႕ အဆံုးမွာေတာ့… ကိုယ့္ အသည္းႏွလံုး ရွိပါတယ္…
*
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ မသိတတ္ခဲ့တာပါ…
ကိုယ့္ ရင္ထဲမွာက ႀကိဳးတစ္စ ယွက္သမ္းၿပီး…
သံေယာဇဉ္ ေတြ အမွ်င္တန္းေနခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေပါ့...
(စုဗူးမွာ တင္ၿပီးသား post အေဟာင္းပါ.. 2008 Jan တုန္းက တင္ခဲ့တာ.. )
1 comment:
ခ်ည္တိုင္က ႀကိဳးတစ္စရဲ႕ အဆံုးမွာ အသည္းႏွလံုး ရွိေနတာတဲ့လား .... ?? ေတာ္ေတာ္ေလး အဓိပၸါယ္ ျပည့္တဲ့ စကားလံုးေလးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ လြမ္းတယ္ ဆိုတာ…ကိုယ္လြမ္းေနတဲ့သူကို ကိုယ့္အနီးနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တဲ့…မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ အၿမဲ ၿမင္ေတြ႕ေနခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ဆိုတာေတြအျပင္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခုလည္း ထပ္ျဖည့္ခ်င္ေသးတယ္ .. သူ႕ကို အရာ အားလံုးကေန ကာကြယ္ေပးခ်င္ေသးတယ္ ဆိုတာေရာေပါ့ ....
Post a Comment