Saturday, September 13, 2008

ေမာင္



ဒိုင္ယာရီေတြ ၾကားမွာသာ
မၾကာခဏ

ျပန္႔က်ဲလို႔ က်ခဲ့


အိပ္မက္ေတြမ်ားမွာသာ
ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ

ေယာင္ယမ္းလို႔ တခဲ့

*

နားဆင္ပါ...ခ်စ္သူရယ္

မိုးစက္ကေလးေတြ

မင္းဆီကို ေျပးကပ္လာတဲ့အခါ


မင္းျဖတ္သြားတဲ့အခိုက္

ေလျပည္ကေလးက ႐ႈိက္သံေပးတဲ့အခါ

ဟိုးအေ၀းက အသံတြဲတစ္စကို သယ္လာရင္း
ပင္လယ္ေရလႈိင္းတို႔

မင္းေျခရင္းကို တို႔ထိတဲ့ အခါ

မင္းေစာေစာႏိုးတဲ့
မနက္ခင္းတခ်ိဳ႕မွာ

ငွက္ကေလးတို႕ ေတးဆိုသံကို ၾကားတဲ့အခါ

*
ရွာၾကည့္ပါ... ခ်စ္သူရယ္

ဇြန္ပန္း႐ံု သစ္ရြက္ကေလးရဲ႕ ေနာက္က

ပုန္းကြယ္ေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးရဲ႕ ေမႊးရနံ႔ထဲမွာ

ေကာင္းကင္မွာ လူးလြန္႔တဲ့
စိမ္းျပာေရာင္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြရဲ႕

မဆတ္တငံ့ ျမည္ေႂကြးသံမွာ

ေအးစက္စက္ မ်က္၀န္းေနာက္က
ထြင္းေဖာက္ၾကည့္မွ မင္းျမင္ရမယ့္

ခ်စ္ျခင္းဆိုတဲ့

အလင္းတန္းရဲ႕ေနာက္မွာ

*
နားလည္ပါ… ခ်စ္သူရယ္

တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ

ဖြင့္ဟခြင့္ မရခဲ့ေတာ့လည္း

တိုးတိတ္က်ယ္ေလာင္စြာ
ၿမိဳသိပ္ေပါက္ကြဲ

ရင္ထဲမွာ...

*
(
မင္းၾကားေအာင္ မေခၚႏိုင္ခဲ့တာက လြဲရင္...ေနရာအႏွံ႔မွာ အဲဒီေခၚသံေတြ ကိုယ္ ၀ွက္ထားခဲ့ပါတယ္)

1 comment:

GreenGirl said...

ဘာလို႔ ၾကားေအာင္ မေခၚႏိုင္တာလဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္...ေခၚခြင့္ရွိတုန္းမွာ ေခၚလိုက္ပါ။ ေခၚခြင့္မရွိေတာ့တဲ့အခါ ေခၚခ်င္ရင္ေတာင္ ျမိဳသိပ္ထားရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ ၾကံဳရရင္ ရင္နာရတယ္...