Friday, February 25, 2011
Phyu Phyu Kyaw Thein
ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း
သူ႕ကို စသိေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္း သူ႕ ပထမဆံုး စီးရီးေၾကာ္ညာကေနပါပဲ။ သီခ်င္းေတြကို အာ႐ံုနည္းေနတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အမွတ္တမဲ့နဲ႔။ အသံက ေတာ္ေတာ္ထူးျခားေတာ့ ေက်ာင္းမွာေတာ့ ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္။ အနီးကပ္ဆြဲျပတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာက ငယ္႐ုပ္မေပ်ာက္ေသးတဲ့ပံုမို႔ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးကာစ ၁၇ ႏွစ္/ ၁၈ ႏွစ္ေလာက္လို႔ ထင္ခဲ့ၾကေသးတယ္။
အေခြေတာ့ ေသခ်ာ နားမေထာင္ျဖစ္ပါဘူး။ သီခ်င္းေတြကေတာ့ မူရင္းေတြ က်က္မိေနတာေၾကာင့္ နားစြဲလြယ္ခဲ့တယ္။
***
ဇာတ္ဆရာအလုိက်
ေက်ာင္းၿပီးလို႔ လိုင္းတစ္ခုကို ေသခ်ာေ႐ြးမယ္ စဉ္းစားၿပီး ၃/ ၄ မ်ိဳး တစ္ခုခ်င္းကို စံုစမ္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္... သင္တန္းေက်ာင္းတစ္ခုကို သြားဗ်ဴးေတာ့ တာဝန္ခံက အဲဒီလုိင္းက ႏိုင္ငံတကာမွာ မိန္းကေလးေတြအတြက္ အခြင့္အေရးနည္းလြန္းတာေၾကာင့္ ေသခ်ာျပန္စဉ္းစားပါဦး ေျပာလိုက္တယ္။
သူငယ္ခ်င္း ၃ ေယာက္သြားတယ္။ အျပန္မွာ mac burger ဝင္ထိုင္ေတာ့ ဖြင့္ထားတဲ့ နံရံေပၚက tv ေတြမွာ ျပေနတာ "ဇာတ္ဆရာအလိုက်"။ မွန္တာေျပာရရင္ အဲဒီသီခ်င္းကို သူဆုိေနတာ သီခ်င္းဆိုေနတာနဲ႔ မတူဘူး။ မေကာင္းဆုိးဝါးေတြ ႏွင္ထုတ္ဖို႔ ဂါထာမႏၱာန္ေတြ ႐ြတ္ဖတ္သရစၩာယ္ေနတာနဲ႔ ပိုတူတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ သူ မဆုိခင္ (၁၀) ႏွစ္ေလာက္ ေအးခ်မ္းေမ စ ဆုိကတည္းက ေတာ္ေတာ္ကို ေႂကြခဲ့တဲ့သီခ်င္း။ ေအးခ်မ္းေမ နားေထာင္တုန္းက ရခဲ့တဲ့ feeling က သူ ျပန္ဆိုတာ ၾကားလုိက္ရေတာ့ အစကို ႐ွာလို႔မရေတာ့ဘူး။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္အာ႐ံုက သီခ်င္းေပၚမွာလည္း အျပည့္မ႐ွိ၊ သူ႕ အသံနဲ႔ ေဘးက ပါေဖာင္းမင့္ေတြေပၚမွာလည္း အျပည့္အဝမ႐ွိဘူး။
ၾကည့္စမ္း၊ သူ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနတာ။ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ေနရ႐ံုတင္ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူကမွ မကန္႔ကြက္ဘူး။ ျပန္စဉ္းစားလုိက္ပါဦးလားလို႔ မေျပာဘူး။ မိန္းကေလးေတြအတြက္ အခြင့္အေရးနည္းတယ္ေနာ္လုိ႔ သတိေပးမယ့္သူ မ႐ွိဘူး။ အဲဒါအျပင္ အားေပးမယ့္လူေတြပါ အလံုးအရင္းနဲ႔ ႐ွိေနတယ္ လို႔ ေတြးလည္း ေတြးမိ၊ ေျပာလည္း ေျပာမိခဲ့တယ္။ (ေျပာၿပီးေတာ့ ဟားတာေပါ့။ ေက်ာင္းတက္တုန္းနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးကာစ ဘာမဆို အလြယ္တကူ ဟားႏိုင္တယ္)
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ေတြမွာ ဘယ္သူ႕ဘဝကုိေတာ့ျဖင့္ အားက်လိုက္တာ ဆုိတဲ့စိတ္ မ႐ွိဘူး။ အထူးသျဖင့္ အႏုပညာသည္ဘဝကိုေတာ့ အားမက်ဘူး။ အဲဒီ အခိုက္အတန္႔မွာလည္း အားမက်ဘူး။ ကိုယ္ေတြအျဖစ္ကလည္း ဂြေတာ့က်ေပမယ့္၊ ဆုိးလုိက္တာလုိ႔ ဆိုရမယ့္ အေနအထား မဟုတ္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ။ သီခ်င္းဆိုစားဖုိ႔ စဉ္းစားခဲ့ရမွာလုိ႔ ေျပာခဲ့မိတယ္ဆုိရင္ေတာင္ အဲဒါ ရီစရာအေနနဲ႔ ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံ အေတာ္အကုန္ခံ ကိုယ္က ေပးၿပီး တက္ရမယ့္ သင္တန္းက ျပန္ၿပီး စဉ္းစားပါဦးလားဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားလာရတဲ့ ခဏမွာ အထက္ကလိုေတာ့ ေတြးခဲ့မိတယ္။
ခုခ်ိန္ထိ အဲဒီသီခ်င္းကိုၾကားတုိင္း အဲဒီအျဖစ္ကို ျပန္သတိရမိတယ္။
***
မညိဳညိဳသိန္း
အဲဒီနာမည္ သူ႕အင္တာဗ်ဴးတခ်ိဳ႕မွာ ေတြ႕ဖူးေပမယ့္ အမွတ္တမဲ့ပဲ။
တကယ္ေတာ့ အဲဒါ ကိုယ့္စိတ္ထဲ အၿမဲ မွတ္မိေနတဲ့ ၃ ေယာက္ပဲ ႐ွိတဲ့ ၁၀ တန္း ဂုဏ္ထူး႐ွင္အင္တာဗ်ဴးေတြထဲက တဦးတည္းေသာ မိန္းကေလးရဲ႕ နာမည္။ '91 မွာ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး အမွတ္အမ်ားဆံုး ဘာသာစံုဂုဏ္ထူး႐ွင္။
အဲဒါကို ေမာင္ ကိုကို နဲ႔ မရီတာ ေရးျဖစ္ေတာ့မွ ဇာတ္လမ္းထဲ ကိုယ့္ ငယ္ငယ္က ႐ိုးလ္ေမာ္ဒယ္ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြ အမွတ္တရ ထည့္မိေတာ့ တစ္ေယာက္က လာေျပာတယ္။ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းရဲ႕အစ္မဆိုတာ။ ပထမေတာ့ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ဇေဝဇဝါနဲ႔။ ေနာက္ေတာ့ သိတဲ့လူေတြ လာ confirm လုပ္ၾကတယ္။
ကမၻာႀကီးက အလံုးႀကီးဆုိေတာ့ ပတ္ခ်ာလည္ေနတာ။
***
Fashion
ဒီေရာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းလည္း သီခ်င္းေပၚမွာ ဒီေလာက္ အာ႐ံုမ႐ွိခဲ့ဘူး။
2009 သႀကၤန္တုန္းကလည္း ပြဲအစီအမံက ညံ့လြန္းလို႔ မၿပီးခင္ ထျပန္လာခဲ့ေတာ့ သူ႕အလွည့္ကို မၾကည့္ခဲ့ရဘူး။
အဝတ္အစား အဆင္အျပင္ေတြ ခၽြန္ထြက္ေနတာနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔လည္း သူမ်ားအခြင့္အေရး ကဲ့ရဲ႕တားျမစ္ခ်င္ရေလာက္ေအာင္ထိ ဝါသနာမပါေတာ့ ဘယ္လိုမွ မေနပါဘူး။ ႀကံဳရင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးတစ္ရပ္အေနနဲ႔ပဲ ၾကည့္မိတယ္။ (ကိုယ့္အျမင္မွာ ဝတ္ခ်င္ရာ ဝတ္ထြက္တဲ့လူထက္ ဘာအခြင့္အာဏာမွ လက္ဆုတ္လက္ကိုင္မ႐ွိဘဲ တားခ်င္တယ္၊ ဆီးခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ဟာေတြက ပိုေၾကာင္တယ္။ ဤကား (လူရာဝင္ဖို႔လို႔ ေနရာတကာပါ) စကားခ်ပ္) (ေနာက္တာေနာ္။ ေနာက္တာ) =D
အဲဒီလို ဝတ္ခ်င္တာ ဝတ္ထြက္တဲ့ သူ႕ဒီဇိုင္းေတြရဲ႕ ေနာက္က သူ႕ရဲ႕ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း႐ွိတဲ့ စိတ္ကိုေတာ့ နဲနဲ သတိျပဳခဲ့မိတယ္။
***
ေၾကာ္ညာ
ျမန္မာျပည္မွာ ႐ွိေနတုန္းကေတာ့ ေၾကာ္ညာေတြ မေတြ႕မိေသးဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူ ေၾကာ္ညာ႐ိုက္တယ္ဆုိတာ ၾကားတယ္။ အရက္ ေဆးလိပ္ေၾကာ္ညာေတြ မ႐ိုက္ဘူး သူ ေျပာေတာ့၊ အဲဒီလုိပဲ ျဖစ္ေနရမယ္ လုိ႔ စိတ္ထဲ အားရေနမိတယ္။ အားရတယ္ဆုိတာ ေသာက္တဲ့လူေတြအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕အတြက္ အားရတာ။ လူဟာ အထူးသျဖင့္ သူ႕လို ဆရာဝန္လည္း ျဖစ္ေသးတဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီလိုေတာ့ ကိုယ့္အင္းေမ့ဂ်္ကို ထူေထာင္ရမွာပဲ။ (သူ မ႐ိုက္လည္း ႐ိုက္ခ်င္တဲ့လူက ႐ိုက္ၿပီး၊ ေသာက္ခ်င္တဲ့လူက ေသာက္မွာပဲ။ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္ၾကည့္တတ္ဖို႔က အဓိက)
အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ သူ ထည့္ ထည့္ေျပာတဲ့ ဉာဏ္ရည္ဆိုတာ အဲဒါ။ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ေတာ့ ညီတယ္။
***
သီခ်င္းမ်ား
သူ႕ကို ဘာႀကိဳက္တာလဲ ေမးရင္ ဘာကို ႀကိဳက္တာပါလို႔ သီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး နားေထာင္ၿပီးတဲ့ထိ ေျပာစရာ မယ္မယ္ရရ မ႐ွိပါဘူး။
ဂီတ နဲ႔ အဆုိပညာကို နားမလည္ေပမယ့္ ခံစားမႈနဲ႔ေတာ့ ဆံုးျဖတ္မိတယ္။
အသံအားေကာင္းတဲ့ အဆုိေတာ္ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ မုဒ္ မေကာင္းဘူး။ ခံစားခ်က္ကို သူ ထည့္ဆုိေနတယ္ဆုိတာ သိေနမိေပမယ့္ သီခ်င္းစာသားနဲ႔ သံစဉ္ကေပးမယ့္ ခံစားမႈနဲ႔ သူထည့္ဆုိပစ္လုိက္တဲ့ ခံစားမႈက ဘယ္လုိမွ အံမဝင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူမ်ားသီခ်င္းေတြ ျပန္ဆုိရင္ ပိုသိသာတယ္။
ဥပမာ - ဇာတ္ဆရာအလုိက်၊ အခ်စ္တဲ့လား၊ အတြင္းေၾက။
တကယ့္ကို ကိုယ့္နားထဲကို သီခ်င္းအေနနဲ႔ မေရာက္ဘဲ ဂါထာမႏၳာန္ေတြ အေနနဲ႔ပဲ ဝင္လာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ကို ႀကိဳက္တယ္။
မေသႏိုင္ေသာ၊ အဆံုးမဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ ႐ူးလည္း ႐ူးပေစ ဆိုတာေတြေတာ့ အထူးသျဖင့္ ႀကိဳက္ပါတယ္။
***
Solo Concert
ခု ၃ ရက္ေလာက္ အတြင္းမွာေတာ့ သီခ်င္းအပုဒ္ ၃၀ ေလာက္ပါတဲ့ သူ႕ solo concert ကိုၾကည့္ရင္း သူ႕ စကားလံုးေတြကို အထူးသျဖင့္ ႀကိဳက္ေနမိေတာ့တယ္။
"မေတာ္လုိက္ရတဲ့ ေယာကၡမႀကီး"
"ျဖဴျဖဴ႕မွာ ရည္းစားဘယ္ႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္ ထင္သလဲ"
"နင့္အသံ ပိုက်ယ္လာတယ္လို႔ ေျပာတယ္"
"အဲဒီသီခ်င္းကို ဆုိမိတုိင္း ျဖဴျဖဴ႕မွာ ရည္းစားတစ္ေယာက္ ရလုိက္သလို..."
"စတန္႔ထြင္တယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔ ျဖဴျဖဴ႕ဆရာကလည္း ေျမႇာက္ေပးလို႔ပါ"
ေနာက္... အတြင္းေၾက မဆုိခင္မွာ ေျပာသြားတဲ့ အလြန္တရာ႐ွည္လ်ားေသာ ေက်းဇူးတင္စကား။
ဒါတင္မကေသးဘူး။ ဘယ္သီခ်င္း ဆုိဖုိ႔ အလုပ္မွာလဲ မသိ။ စကားေျပာရင္း ေျပာရင္း ေနာက္ေ႐ႊ႕သြားတာ ေက်ာခိုင္းထားတဲ့ conductor ကို ဝင္တုိက္မိတာေရာပဲ။
***
ဂ်ဴးရဲ႕ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ဘရစ္တနီနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေရးထားတာ ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီအသက္ငယ္ငယ္ကေလးမေလးဟာ သီခ်င္းဆိုရင္း တြန္႔လိမ္ေကြးေကာက္ၿပီး ကေန႐ံုသာပါပဲ ဆိုတာထက္ ပိုတာတစ္ခု ႐ွိတယ္။ အဲဒါ စင္ေပၚမွာ ဘာလုပ္ျပေနေန သူ႕မ်က္လံုးေတြက ႐ိုးသားေနတာပါ တဲ့။ (အတိအက်မဟုတ္ပါ)
ဒီေန႔ပဲ cbox မွာ တေယာက္ကေျပာတယ္။ သူ ၾကည့္ဖူးတဲ့ စတိတ္႐ိႈးမွာ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္း ခလုတ္တုိက္လဲေတာ့ ထိုင္ရက္ ဆက္ဆုိျပခဲ့တယ္ ဆိုတာ...
သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ရင္း၊ သူ႕ပါေဖာင္းမင့္ေတြၾကည့္ရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကိုယ္ျမင္လာရတာတခ်ိဳ႕ ႐ွိတယ္။ သူမ်ားအတြက္ေတာ့ မွန္ခ်င္မွ မွန္မယ္။ အဲဒါ သူ အတြင္းစိတ္က အေတာ္ကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း႐ွိၿပီး၊ လိပ္ျပာသန္႔ေနပံုရတာ။ အဲဒါကို သီခ်င္းဆုိေနတုန္းတင္ မဟုတ္ဘဲ အင္တာဗ်ဴးအေျဖေတြမွာ၊ စကားေျပာတာေတြမွာပါ ျမင္ေနရတယ္။ (ခုိင္သင္းၾကည္ မွာလဲ အဲဒီ လိပ္ျပာမ်ိဳး႐ွိတယ္)
***
ဂီတကို နားလည္ (တယ္လို႔ ထင္ရ) တဲ့ တေယာက္ကေတာ့ ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းမွာ အသံကလြဲရင္ ဂီတ မ႐ွိဘူး ဆုိတယ္။ အဲဒါ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ သူ သီခ်င္းဆုိျပေနတယ္လုိ႔ ကိုယ္ခံစားရတဲ့ အပုဒ္ေရဟာ ဘယ္ေလာက္မွ မ႐ွိဘူး။
ကုိယ္ကေတာ့ အဲဒါေတြေက်ာ္ၿပီး ျမင္ရခဲ့တဲ့ သူ႕ လိပ္ျပာကို ႏွစ္လုိေနမိေတာ့တယ္။
***
(စာႂကြင္း။ သူ ေရးတဲ့ ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္လည္း ဖတ္ဖူးတယ္)
Monday, February 21, 2011
ပတၱျမားခင္ (သို႔) ကိုယ္နဲ႔ သင့္တဲ့စာ
အေမရိကားမွာ အေျခခ်ကာစ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါးကာလက ကၽြန္မ ကားေမာင္းလိုင္စင္သြားယူရင္း ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း organ ေတြကိုပါ တခါတည္း လႉဒါန္းဖို႔ စာရင္းသြင္းထားခဲ့ပါတယ္။ ကားေမာင္းလိုင္စင္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ လိုင္စင္ကဒ္ျပားေပၚမွာ organ donor ဆိုတဲ့စာတန္း တပါတည္း ႏွိပ္ၿပီးသားေလ။ အဲဒီ စာတန္းကို ျမင္ရတုိင္း ကၽြန္မရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ အသက္ဆက္ႏိုင္ၾကမယ့္သူေတြအတြက္ ၾကည္ႏူးပီတိ ခံစားရတာေၾကာင့္ ဘဝရဲ႕ နိဂံုးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္တဲ့ စာတမ္းေလးတစ္ခု ေရးထားခဲ့ပါတယ္။
"တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္တစ္ဦးဦးက ကၽြန္မရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ရပ္စဲသြားၿပီလို႔ ေၾကညာရင္း ဘဝအဆံုးသတ္မႈကို အတည္ျပဳပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ စက္ပစၥည္းသံုးၿပီး အသက္႐ွင္မႈ အတုအေယာင္တစ္ခုေတာ့ မဖန္ဆင္းလိုက္ပါနဲ႔။
အသံုးဝင္ေနေသးတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကို တျခားလုိအပ္သူေတြ အသက္ဆက္ဖို႔အတြက္ လႉဒါန္းၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မအိပ္စက္ လဲေလွာင္းခဲ့တဲ့ ခုတင္ဟာ အဆံုးသတ္မႈတစ္ခု ျပဳခဲ့တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘဲ ႐ွင္သန္မႈေတြ ေတြ႕တဲ့ေနရာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ...
ေနေရာင္ျခည္ကို တခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့၊
အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို မေတြ႕ဖူးတဲ့၊
လူသားတစ္ဦးရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲက အခ်စ္ကို မခံစားဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ထံမွာ ႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးကို အစားထိုးရင္း ေန႔စဉ္ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မႈက လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ေဝဒနာ႐ွင္တစ္ေယာက္႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ေက်ာက္ကပ္ေၾကာင့္ စက္ကို အားကိုးစရာမလုိေတာ့ဘဲ အသက္႐ွင္ႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ အေသြးအေၾကာေတြကို ေလ့လာအသံုးျပဳၿပီး မသန္စြမ္းတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ကၽြန္မရဲ႕ အသံုးမဝင္ေတာ့တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ျပာခ်ၿပီး လွပတဲ့ ေရာင္စံုပန္းေတြ ဖူးပြင့္ပါေစလား။
တစ္ခုခု ျမႇဳပ္ႏွံရမွ ေက်နပ္မယ္ဆုိရင္လည္း ေျမျမႇဳပ္သၿဂႋဳလ္သင့္တာဟာ ကၽြန္မရဲ႕ မိုက္မဲမႈ အျပစ္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ မာန္မာနတရားေတြသာ ျဖစ္ပါေစေတာ့။
ကၽြန္မရဲ႕ မေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကို ငရဲမင္းက မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ျဖစ္သလို၊ ကၽြန္မ ျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကိုလည္း ႐ွင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရားက သိၾကားေတာ္မူၿပီး ျဖစ္မွာပါပဲ။
တကယ္လုိ႔မ်ား ကၽြန္မကို အမွတ္ရၾကတဲ့အခါမ်ိဳး႐ွိရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနီးအနားက အကူအညီလုိအပ္ေနသူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ခုခု ေဆာင္႐ြက္ကူညီေပးလိုက္ပါလားေနာ္။
ကၽြန္မမွာခဲ့တဲ့ ဆႏၵကိုသာ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မကို ခ်စ္ခင္ၾကသူမ်ားအတြက္ ထာဝစဉ္႐ွင္သန္ေနဦးမွာပါ။"
ပတၱျမားခင္
(ေ႐ႊအျမဳေတ ၁၈၇၊ June '05)
***
ပတၱျမားခင္ကို စၾကားဖူးတာေတာ့ မေဟသီ မွာ "ကင္မရာကိုင္ခဲ့ရေသာ ကၽြန္မဘဝ" အခန္းဆက္ေတြကတည္းကပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းပါးပါးကလြဲလို႔ ေသခ်ာ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အလယ္တန္း အထက္တန္း မဂၢဇင္းေတြ ဖတ္ျဖစ္ေနတုန္းကတည္းက ကလ်ာ ကိုက် လံုးဝနီးပါး မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ အဲဒီမွာပါတဲ့ "သႏၱာစမ္းမွ အလြမ္းစာ" (လုိ႔ ထင္တယ္) ေဆာင္းပါးစုေတြလည္း၊ ေန႔လည္စာ တူတူစားေနက် ဆရာမေတြဆီက ၾကား႐ံုၾကားဖူးၿပီး မဖတ္ဖူးခဲ့ဘူး။
ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွ ေ႐ႊအျမဳေတနဲ႔ တျခား မမွတ္မိေတာ့တဲ့ မဂၢဇင္းတခ်ိဳ႕မွာပါတဲ့ သူ႕ေဆာင္းပါးေတြ ေသခ်ာဖတ္မိတယ္။ ႏူးေျမ့ေပ်ာ္ဝင္သြားေအာင္ ေရးႏိုင္တဲ့ စာေရးသူတစ္ေယာက္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။
***
ဟိုတေလာက အြန္လိုင္းမွာပဲ ျမသန္းတင့္ေရးတဲ့ ပတၱျမားခင္ အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီထဲမွာ ဆရာျမဆီပို႔တဲ့ ပတၱျမားခင္ရဲ႕ ေပးစာတစ္ေစာင္ပါ ပါတယ္။ ခါတုိင္းလိုပါပဲ။ သူေရးတဲ့ စာေတြဖတ္ရတာ စိတ္ႏွလံုး ၫႊတ္ႏူးၿပီး ေႂကြက်ေတာ့မတတ္လိုပဲ။
အဲဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရင္း ကူးေရးထားဖူးတဲ့ အထက္က စာပိုဒ္ကို သတိရမိတယ္။
***
အလယ္တန္းမွာ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး ရဲ႕ ရင္နင့္ေအာင္ေမႊး ကို ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ကေန ငွားဖတ္ျဖစ္တယ္။ (တကယ္ေတာ့ အဲဒါ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမ (ဆရာမ) က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္မွာ တာဝန္ခံလုပ္တဲ့ႏွစ္မို႔ ငွားလို႔ရတာပါ။)
အဲဒါဖတ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္။ ဂ်ဴး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ထဲမွာ သူ ေမာ့္လို (မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဖံုတမႈန္စာမွ် မ႐ွိ) ေနဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တာ တပတ္ေလာက္ပဲ ခံတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေရးထားတယ္တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အဲလို အတုယူဖို႔ စိတ္ေတာ့ကူးမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕မလုပ္ျဖစ္လိုက္ဘူး ဆုိတယ္။ ကိုယ္အတြက္ေတာ့ အဲဒါ မႀကံေကာင္း၊ မစည္ရာထဲပါလို႔ စိတ္ကို မကူးလုိက္မိဘူး။
အဲဒီလို အျဖစ္ေတြ႐ွိခဲ့ေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္က လူတစ္ေယာက္ကို အစိမ္းလိုက္ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို အဲဒီကတည္းက မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့စိတ္ ဝင္ခဲ့ပံုရတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပ႒ာန္းဆက္ဆိုရမလား၊ ေရစက္ဆုိရမလား ဘာရယ္လို႔ အတိအက်မေျပာႏိုင္တဲ့ စာေရးသူနဲ႔ ဖတ္သူၾကားက တစ္စံုတစ္ရာ။ တရားစာအုပ္ေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ဆရာ (တရားျပသူ)၊ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့တရား ဆုိတာမ်ိဳးလို။ ပတၱျမားခင္ရဲ႕ အခုစာပိုဒ္ကို ဖတ္မိေတာ့ အဲဒီအခ်က္ကို ေတြးမိေစခဲ့တယ္။
လူကိုယ္တိုင္မွာ တိမ္းၫႊတ္မႈတစ္စံုတစ္ရာ ႐ွိေနတုန္း၊ သင့္ေတာ္တဲ့ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရင္ေတာ့ အဲဒီေနာက္ကို (ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး သံုးပါးစလံုးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒီထဲက တခုခုပဲျဖစ္ျဖစ္) လိုက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔လည္း ဆက္ေတြးမိတယ္။
***
ေနာက္ သူ႕ကျပားေျမးမကေလးရဲ႕ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ကို သူ ဘာသာျပန္တာ ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီေနာက္ မတူတဲ့ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ၊ မတူတဲ့ဘာသာတရားေတြ ေပါင္းစည္းမႈၾကားက ျဖစ္လာမယ့္ ကေလးေတြရဲ႕ အေနအထားဆုိတာကို အၾကာႀကီး စဉ္းစားခဲ့ဖူးတယ္။
***
(စာႂကြင္း။ ပတၱျမားခင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ ရည္းစားစာေတြလည္း ဖတ္ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာလို႔ ျဖစ္ဖူးတယ္)
***
"တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္တစ္ဦးဦးက ကၽြန္မရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ရပ္စဲသြားၿပီလို႔ ေၾကညာရင္း ဘဝအဆံုးသတ္မႈကို အတည္ျပဳပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ စက္ပစၥည္းသံုးၿပီး အသက္႐ွင္မႈ အတုအေယာင္တစ္ခုေတာ့ မဖန္ဆင္းလိုက္ပါနဲ႔။
အသံုးဝင္ေနေသးတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကို တျခားလုိအပ္သူေတြ အသက္ဆက္ဖို႔အတြက္ လႉဒါန္းၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မအိပ္စက္ လဲေလွာင္းခဲ့တဲ့ ခုတင္ဟာ အဆံုးသတ္မႈတစ္ခု ျပဳခဲ့တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘဲ ႐ွင္သန္မႈေတြ ေတြ႕တဲ့ေနရာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္လံုးေတြဟာ...
ေနေရာင္ျခည္ကို တခါမွ မျမင္ဖူးတဲ့၊
အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို မေတြ႕ဖူးတဲ့၊
လူသားတစ္ဦးရဲ႕ မ်က္ဝန္းထဲက အခ်စ္ကို မခံစားဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ထံမွာ ႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ႏွလံုးကို အစားထိုးရင္း ေန႔စဉ္ခံစားေနရတဲ့ နာက်င္မႈက လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ ေဝဒနာ႐ွင္တစ္ေယာက္႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ေက်ာက္ကပ္ေၾကာင့္ စက္ကို အားကိုးစရာမလုိေတာ့ဘဲ အသက္႐ွင္ႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ႐ွိၿပီးတဲ့ေနာက္...
ကၽြန္မရဲ႕ အေသြးအေၾကာေတြကို ေလ့လာအသံုးျပဳၿပီး မသန္စြမ္းတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ကၽြန္မရဲ႕ အသံုးမဝင္ေတာ့တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို ျပာခ်ၿပီး လွပတဲ့ ေရာင္စံုပန္းေတြ ဖူးပြင့္ပါေစလား။
တစ္ခုခု ျမႇဳပ္ႏွံရမွ ေက်နပ္မယ္ဆုိရင္လည္း ေျမျမႇဳပ္သၿဂႋဳလ္သင့္တာဟာ ကၽြန္မရဲ႕ မိုက္မဲမႈ အျပစ္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ မာန္မာနတရားေတြသာ ျဖစ္ပါေစေတာ့။
ကၽြန္မရဲ႕ မေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကို ငရဲမင္းက မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ျဖစ္သလို၊ ကၽြန္မ ျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကိုလည္း ႐ွင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရားက သိၾကားေတာ္မူၿပီး ျဖစ္မွာပါပဲ။
တကယ္လုိ႔မ်ား ကၽြန္မကို အမွတ္ရၾကတဲ့အခါမ်ိဳး႐ွိရင္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနီးအနားက အကူအညီလုိအပ္ေနသူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္ခုခု ေဆာင္႐ြက္ကူညီေပးလိုက္ပါလားေနာ္။
ကၽြန္မမွာခဲ့တဲ့ ဆႏၵကိုသာ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မကို ခ်စ္ခင္ၾကသူမ်ားအတြက္ ထာဝစဉ္႐ွင္သန္ေနဦးမွာပါ။"
ပတၱျမားခင္
(ေ႐ႊအျမဳေတ ၁၈၇၊ June '05)
***
ပတၱျမားခင္ကို စၾကားဖူးတာေတာ့ မေဟသီ မွာ "ကင္မရာကိုင္ခဲ့ရေသာ ကၽြန္မဘဝ" အခန္းဆက္ေတြကတည္းကပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းပါးပါးကလြဲလို႔ ေသခ်ာ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အလယ္တန္း အထက္တန္း မဂၢဇင္းေတြ ဖတ္ျဖစ္ေနတုန္းကတည္းက ကလ်ာ ကိုက် လံုးဝနီးပါး မဖတ္ျဖစ္ေတာ့ အဲဒီမွာပါတဲ့ "သႏၱာစမ္းမွ အလြမ္းစာ" (လုိ႔ ထင္တယ္) ေဆာင္းပါးစုေတြလည္း၊ ေန႔လည္စာ တူတူစားေနက် ဆရာမေတြဆီက ၾကား႐ံုၾကားဖူးၿပီး မဖတ္ဖူးခဲ့ဘူး။
ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မွ ေ႐ႊအျမဳေတနဲ႔ တျခား မမွတ္မိေတာ့တဲ့ မဂၢဇင္းတခ်ိဳ႕မွာပါတဲ့ သူ႕ေဆာင္းပါးေတြ ေသခ်ာဖတ္မိတယ္။ ႏူးေျမ့ေပ်ာ္ဝင္သြားေအာင္ ေရးႏိုင္တဲ့ စာေရးသူတစ္ေယာက္လို႔ ခံစားမိခဲ့တယ္။
***
ဟိုတေလာက အြန္လိုင္းမွာပဲ ျမသန္းတင့္ေရးတဲ့ ပတၱျမားခင္ အေၾကာင္း ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီထဲမွာ ဆရာျမဆီပို႔တဲ့ ပတၱျမားခင္ရဲ႕ ေပးစာတစ္ေစာင္ပါ ပါတယ္။ ခါတုိင္းလိုပါပဲ။ သူေရးတဲ့ စာေတြဖတ္ရတာ စိတ္ႏွလံုး ၫႊတ္ႏူးၿပီး ေႂကြက်ေတာ့မတတ္လိုပဲ။
အဲဒီေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရင္း ကူးေရးထားဖူးတဲ့ အထက္က စာပိုဒ္ကို သတိရမိတယ္။
***
အလယ္တန္းမွာ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး ရဲ႕ ရင္နင့္ေအာင္ေမႊး ကို ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ကေန ငွားဖတ္ျဖစ္တယ္။ (တကယ္ေတာ့ အဲဒါ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမ (ဆရာမ) က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္မွာ တာဝန္ခံလုပ္တဲ့ႏွစ္မို႔ ငွားလို႔ရတာပါ။)
အဲဒါဖတ္ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္။ ဂ်ဴး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ထဲမွာ သူ ေမာ့္လို (မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ဖံုတမႈန္စာမွ် မ႐ွိ) ေနဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တာ တပတ္ေလာက္ပဲ ခံတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေရးထားတယ္တဲ့။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အဲလို အတုယူဖို႔ စိတ္ေတာ့ကူးမိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕မလုပ္ျဖစ္လိုက္ဘူး ဆုိတယ္။ ကိုယ္အတြက္ေတာ့ အဲဒါ မႀကံေကာင္း၊ မစည္ရာထဲပါလို႔ စိတ္ကို မကူးလုိက္မိဘူး။
အဲဒီလို အျဖစ္ေတြ႐ွိခဲ့ေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္က လူတစ္ေယာက္ကို အစိမ္းလိုက္ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို အဲဒီကတည္းက မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့စိတ္ ဝင္ခဲ့ပံုရတယ္။
ဒါေပမဲ့ ပ႒ာန္းဆက္ဆိုရမလား၊ ေရစက္ဆုိရမလား ဘာရယ္လို႔ အတိအက်မေျပာႏိုင္တဲ့ စာေရးသူနဲ႔ ဖတ္သူၾကားက တစ္စံုတစ္ရာ။ တရားစာအုပ္ေတြမွာ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ဆရာ (တရားျပသူ)၊ ကိုယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့တရား ဆုိတာမ်ိဳးလို။ ပတၱျမားခင္ရဲ႕ အခုစာပိုဒ္ကို ဖတ္မိေတာ့ အဲဒီအခ်က္ကို ေတြးမိေစခဲ့တယ္။
လူကိုယ္တိုင္မွာ တိမ္းၫႊတ္မႈတစ္စံုတစ္ရာ ႐ွိေနတုန္း၊ သင့္ေတာ္တဲ့ဆြဲေဆာင္မႈတစ္ခုနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရင္ေတာ့ အဲဒီေနာက္ကို (ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး သံုးပါးစလံုးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အဲဒီထဲက တခုခုပဲျဖစ္ျဖစ္) လိုက္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔လည္း ဆက္ေတြးမိတယ္။
***
ေနာက္ သူ႕ကျပားေျမးမကေလးရဲ႕ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ကို သူ ဘာသာျပန္တာ ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီေနာက္ မတူတဲ့ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ၊ မတူတဲ့ဘာသာတရားေတြ ေပါင္းစည္းမႈၾကားက ျဖစ္လာမယ့္ ကေလးေတြရဲ႕ အေနအထားဆုိတာကို အၾကာႀကီး စဉ္းစားခဲ့ဖူးတယ္။
***
(စာႂကြင္း။ ပတၱျမားခင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေရးခဲ့တဲ့ ရည္းစားစာေတြလည္း ဖတ္ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာလို႔ ျဖစ္ဖူးတယ္)
***
Friday, February 18, 2011
အမွတ္တရေလးမ်ား
အမွတ္တရေလးမ်ား (ေတးေရး - ေဒါမနစ္ ၊ ေတးဆုိ - မီးမီးခဲ)
မင္းေပးတဲ့ စံပယ္ျဖဴပြင့္ေတြလည္း ႏြမ္းေျခာက္သြားခဲ့ေပမယ့္ ရင္မွာေမႊးေနဆဲ
မင္းစိုက္ခဲ့ စံပယ္႐ံုသစ္ပင္လည္း ႀကီးရင့္သြားခဲ့ေပမယ့္ ျဖဴစင္ေမႊးေနဆဲ
မင္းေျပာတဲ့ ပံုျပင္ေလးေတြလည္း ရင္မွာ ၾကားေယာင္ဆဲ
မင္းေရးတဲ့ ကာရန္ေလးေတြလည္း တခ်ိဳ႕တဝက္ မ႐ွိေတာ့ေပမယ့္ ငါ ဆိုညည္းေနဆဲ
မင္းနမ္းတဲ့ ေနရာပါးျပင္လည္း ေျခာက္ေသြ႕သြားခဲ့ေပမယ့္ ဒဏ္ရာျဖစ္ေနဆဲ
မင္းခ်စ္တဲ့ ထိုင္ခံုေလးမွာလည္း ငါ ထုိင္ေငးေနဆဲ
မင့္အိပ္မက္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြလည္း မၿပီးဆံုးသြားခဲ့ေပမယ့္ ငါ တည္ေဆာက္ေနဆဲ
မင္းနင္းတဲ့ ေျခရာေလးေတြလည္း ေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ့ေပမယ့္ ေဖြ႐ွာ ေငးေနဆဲ
မင္းကမ္းတဲ့ အၾကင္နာလက္ေတြလည္း လွမ္းဆုတ္မရေတာ့ေပမယ့္ ရင္မွာ တမ္းတဆဲ
မင္းသြားတဲ့ ေနရာေလးေတြလည္း ငါ ေရာက္သြားတတ္ဆဲ
မင္းအိပ္ခဲ့ ကမၺလာစက္ရာလည္း ေအးစက္သြားခဲ့ေပမယ့္ ရင္မွာ ေႏြးေနဆဲ
***
'95 ေလာက္တုန္းက ေဒါမနစ္ စီးရီးစ္တေခြထြက္ေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းနဲ႔ ေၾကာ္ညာခဲ့တာကို မွတ္မိေနတယ္။ ဒီသီခ်င္းကို ႀကိဳက္ေပမယ့္ အဲဒီအေခြကိုေတာ့ မဝယ္ျဖစ္လုိက္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ေမ့သြားေရာ။
city FM ကို ႐ံုးမွာ နားေထာင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ မီးမီးခဲ ျပန္ဆုိတာၾကားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ မွတ္မိသြားတယ္။ ေပ်ာက္သြားတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခု ျပန္ေတြ႕ရသလိုပဲ။ နားေထာင္ရခဲတဲ့ သီခ်င္းေတြ ျပန္႐ွာေတြ႕ရတာ သိပ္ဝမ္းသာစရာေကာင္းတယ္။
ညက facebook မွာ တင္ေတာ့ ႐ြယ္တူခ်င္းေတြက သိၾကတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ အဲဒီသီခ်င္းကို ဘုိဘို လည္း ျပန္ဆုိထားေသးတယ္ ေျပာတယ္။
***
ခုတေလာ အမွတ္တရ (ဂ်ဴး) ကို စိတ္ကူးနဲ႔ ျပန္႐ိုက္ေနရင္း၊ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္း ႐ွာေနမိတယ္။
(မွတ္ခ်က္။ မင္းသား မင္းသမီး ႐ွာမရေသး။ ဒါ႐ိုက္တာေတာ့ ရၿပီ)
ေတြ႕ရသေလာက္ကို စာရင္းလုပ္ထားတဲ့ထဲ ဒီသီခ်င္းပါတယ္။
ေနာက္ ဟိုးးး အရင္က သႏၱာဦး ဆိုတဲ့ အမွတ္တရ သီခ်င္းရယ္။ အဲဒီသီခ်င္း မီမီဝင္းေဖ ျပန္ဆုိထားတာေတြ႕တယ္။
ဇာတ္ကားတစ္ကားမွာ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္း၊ ေနာက္ခံေတးဂီတေတြလည္း အင္မတန္ ပို႔ေပးႏိုင္တယ္လုိ႔ ထင္မိတယ္။ စကားမစပ္ ဇာတ္လမ္းအသြားနဲ႔ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္း ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔ ထင္မိတာကေတာ့ စင္ေရာ္ေမာင္ေမာင္႐ိုက္တဲ့ ေမာင္။ ဒါေပမဲ့လည္း အဲဒီကားေပါက္ေတာ့ သီခ်င္းပါ ျပန္ေပါက္သြားျပန္ေရာ။
တီဗြီၾကည့္ၿပီး ၿပိဳင္ကားလည္းေမာင္းခ်င္၊ ေရခဲျပင္လည္း စကိတ္စီးခ်င္၊ ႏွင္းေလွ်ာလည္း စီးခ်င္ျဖစ္တတ္တဲ့ အ႐ြယ္တုန္းကေတာ့ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ၿပီး ႀကိဳက္တာေတြ႕ရင္ ဒါ႐ိုက္တာလည္း လုပ္ခ်င္ခဲ့ေသးတယ္။
ခုေတာ့လည္း ႀကိဳက္တဲ့ဝတၳဳေတြကို ပ႐ိုဂ်ဴဆာလုပ္ ႐ိုက္ခိုင္းၿပီးေတာ့ပဲ သိမ္းထားခ်င္ေတာ့တယ္။
***
Monday, February 14, 2011
ႏွစ္ပိႆာခြဲ
ႏွစ္ပိႆာခြဲ
(ေတးေရး - ၿမိဳ႕မၿငိမ္း၊ ေတးဆို - ေလဘာတီ မျမရင္။
ဝင္းဦး၊ တင္တင္ျမ၊ ခ်ိဳၿပံဳး)
စိန္ျခဴးၾကာေညာင္ လေရာင္ေတြလင္းပါလို႔
မွန္ေ႐ႊျပတင္းဆီက မယ္ခုေမွ်ာ္
သံုးခ်က္စည္ေတာ္ ႐ိုက္ေဆာ္ကာ ညႇင္းတယ္ေလး
လင္းျပန္လုေနာ္
ေ႐ွးက လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္ သခင္မေမာ္
သူ႕ေမာင္ေတာ္ျပန္လာခဲ စက္လည္းမေပ်ာ္
လာႏိုးငယ္ေမွ်ာ္ ထူးတဲ့တစ္ကိုယ္ေတာ္
သံုးခ်က္စည္ေဆာ္
သံခ်ိဳခ်ိဳ ေ႐ႊဗဟိုရ္ညႇင္းတယ္
ေတာင္ ေတာင္ပံ ႏွက္သံျပင္းတယ္ကြယ္
လင္းၾကက္တြန္သံေၾကာ္
ခုေနခါ ႐ိွမ်ား႐ိွရင္ လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္
သခင္မႀကီးထံေတာ္ အေရာက္သြားလို႔
ဘုရားကၽြန္မရဲ႕ အျဖစ္ေတြကို
႐ိွၾကတဲ့လူေတြႏွင့္ သူလည္းသိေလေအာင္
စိန္ျခဴးရယ္တဲ့ ၾကာေညာင္ ၾကာေညာင္
ေဘာလယ္ကဲ့သို႔ တစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးဖို႔
အႀကံေလးမ်ား ေပးသနားပါလို႔
တင္ရေသာ္ ေတာ္မလားေနာ္
လာႏိုးေမွ်ာ္ မွန္ျပတင္းက လည္ပင္းကိုးေတာင္ေက်ာ္
႐ွင္ က်ိန္တာေတြ အဟုတ္စူးမေနာ္
တမင္လိမ္တာေတြ မျမဳပ္ဘူး ဗူးေပၚသလိုေပၚ
ဟို ေနာက္မ်ားေနာ္ ေသြေဖါက္ျပားကာ မ်က္ႏွာမ်ားခဲ့ေသာ္
က်ိန္တာမ်ားလည္း ေကာင္းတယ္မထင္နဲ႔
မိုးႀကိဳးက်ိန္ရင္ မိုးႀကိဳး ေျခက်င္းၿငိမွာ စိုးရသေတာ္
ေ႐ႊလေရာင္ထိုး လာႏိုးေမွ်ာ္
မွန္ျပတင္းက လည္ပင္းကိုးေတာင္ေက်ာ္
အ႐ုဏ္က်င္းပါေပါ့
လင္းၾကက္ကယ္ ေ႐ႊေတာင္ပံ
ႏွက္သံျပင္း ယြင္းတဲ့ခ်ိန္ေနာ္
တြန္သံေပး ေဝးနီးေခၚ တေၾကာ္ေၾကာ္
အခန္႔သင့္ သူျပန္လာေသာ္
ဒါက ဘာၾကက္တုန္းလို႔
ခပ္ေငါ့ေငါ့ႏွင့္ ေမးလိုက္ရင္ေနာ္
စစ္တေကာင္းၾကက္ႀကီးပါကြာ
အခ်ိန္မနည္းေပါင္
ႏွစ္ပိႆာခြဲေလာက္ေတာ့ ႐ိွမေပါ့ ေျဖပံုေပၚ။
you tube link
(ဝင္းဦး၊ တင္တင္ျမ၊ ခ်ိဳၿပံဳး ဗား႐ွင္း)
စာသားေတြကို ဒီက ယူပါတယ္။
***
အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္ခ်င္လာၿပီ တခါေျပာမိေတာ့ "ေပါင္ဒါမႈန္႔လို လုပ္ၿပီးေတာ့ေတာင္ လိမ္းထားခ်င္ေသးလို႔ မို႔လား" လို႔ ျပန္ေမးတုန္းက အဲဒီ "စစ္တေကာင္းၾကက္ႀကီးပါကြာ အခ်ိန္မနည္းေပါင္ ႏွစ္ပိႆာခြဲေလာက္ေတာ့ ႐ိွမေပါ့" ဆိုတဲ့ စာသားကုိ မဆုိင္လွေပမယ့္ ဖ်တ္ခနဲ သတိရမိေသးတယ္။
သူတို႔ေတြ တဖက္ကမ္းခတ္တဲ့အရာတစ္ခု ႐ွိတယ္။
အလုပ္မဟုတ္တာတစ္ခုခု လုပ္ထားၿပီးရင္ ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၿပီး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ။
***
(Valentine Day အမွတ္မရ တရ)
Friday, February 11, 2011
အံု႔ပုန္းေျခာက္ရတဲ့အခါ...
suzuki: ဘိန္း အေၾကာင္းလား။ ဒါတ္ပံု အေၾကာင္းလား။ ၇ုပ္ရွင္ အေၾကာင္းလား။
Me: ေဆးပညာ႐ႈေထာင့္ကေန အေျခာက္ေတြအေၾကာင္း သိခ်င္တယ္။ အေျခာက္ေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝအေၾကာင္း။ အတိအက်ေျပာရရင္ အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္မရတဲ့ အေျခာက္ေတြ အေၾကာင္း။
ဟယ္ရီေပၚတာ: တူစိတ္ဝင္စားတာအဆန္း
suzuki: http://www.professorrjross.com/bio.php ဒီ ဘိုးေတာ္ၾကီးနဲ႕ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္။ သူ႕ အိမ္လဲ ေရာက္ဖူးတယ္။ ေတာ္တယ္။ အေျခာက္ စစ္စစ္ၾကီး။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဆန္းဒရားလွထြတ္သိရင္အေျခာက္မ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္းမ်ားပင္သီခ်င္းေရးမိမယ္ထင္
Me: အေနာက္တုိင္းမွာေတာ့ အံု႔ပံုးေျခာက္ မ႐ွိေလာက္ပါဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျခာက္တာေတြ မသိခ်င္ဘူး။ မသိခ်င္ဆို သူတို႔နဲ႔က အျပင္မွာလည္း သိေနတာကိုး။
suzuki: သိခ်င္ရင္ ေျပာျပမယ္
Me: ေျပာ အံု႔ပုန္းေျခာက္ရတဲ့လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝ
suzuki: ရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိတယ္၊ လက္မခံတဲ့ ေနရာလဲ ရွိတယ္။ အေနာက္တိုင္းလို႕ ျခံဳေျပာလို႕ မရဘူး။
Me: ေယဘုယ်ကေတာ့ အေနာက္တိုင္းမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္ရေနတာပဲေလ
suzuki: မဟုတ္ဖူး
Me: ဒီဘက္မွာကေတာ့ မလြယ္ဘူးေပါ့ ျမန္မာျပည္လိုေနရာမွာ။ အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ဆုိတာမ်ိဳး အုံ႔ပုန္းေျခာက္ရတာေတြ ႐ွိမွာပဲ။
suzuki: အေမရိကားမွာဆို ဆန္ဖရန္စစ္စကို၊ ဘာကေလနားတ၀ိုက္ပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ ၾကတာ
Me: ဟုတ္လား
suzuki: ခရစ္ယာန္ အစြန္းေရာက္ေတြ၊ ေတာင္ပိုင္း အေမရိကားျပည္နယ္ေတြမွာ အေျခာက္ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ေတာင္ ရွိတယ္။ သူတို႕ကို ဘုရားသခင္က ဒါဏ္ခတ္သလိုလို၊ ဘုရား မၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ လုပ္တဲ့လူေတြလိုလို သေဘာထားတာ။
Vista: ေအာ သနားပါတယ္
Me: ဗမာျပည္လည္း ဒီတိုင္းပါပဲေလ။ ဗုဒၶဘာသာအရကုိက။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ကိုယ္ပိုင္အျမင္အရေတာ့ဒါကိုအျပစ္တစ္ခုလုပ္တဲ့သူေတြလုိ႕မျမင္ဘူး
suzuki: အဲဒီ ကီးဘုတ္သမား ဘိုးေတာ္ၾကီး နာမည္က ေရာဘတ္တဲ့။ ဒီးထရိုက္မွာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက နာမည္ ၾကီးတာ၊ ဒါေပမဲ့ အေျခာက္ျဖစ္လို႕ မေနရဲတာနဲ့ ဘာကေလကို ေျပာင္းလာတာ။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဖံုးကြယ္ျပီးညာေနတဲ့သူေတြကိုပဲလက္သင့္မခံခ်င္တာ။
suzuki: သူက သီခ်င္း အေရး အဆိုလဲ ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေျခာက္ျဖစ္တာကို အျပစ္လို႕သေဘာထားတဲ့ ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကီးျပင္းလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတဲ့ထိ သိမ္ငယ္စိတ္ ျဖစ္ေနရွာတာ။ သူ႕ စိတ္မွာ အနာတရလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ မေအာင္ျမင္လာဘူး၊ တကယ္ဆို ပီတာေဂဘရီယယ္တို႕ေလာက္ အရည္အခ်င္း ရွိတဲ့သူ။
Me: အတိတ္က သူတို႔ဘာလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ကိုယ္ ျမင္တာ မျမင္တာေတြက ကိုယ့္အတြက္ အေရးမပါဘူး။ ေသခ်ာလည္းေတြးမေနဘူး။ အျပစ္လုပ္လုပ္ မလုပ္လုပ္ ကိုယ့္အလုပ္မွ မဟုတ္တာ။ အဓိကက သူတို႔ကို ဒဏ္ခတ္ဖို႔ က်န္တဲ့လူေတြမွာ အခြင့္အာဏာမ႐ွိဘူးလို႔ပဲထင္တယ္။
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: ဖံုးကြယ္ျပီးညာေနတဲ့သူေတြကိုပဲလက္သင့္မခံခ်င္တာ )) ဒါကလည္း ပတ္ဝန္းက်င္ေပၚမူတည္ေသးတာကိုး။ ကိုယ္ဆုိလည္း ပတ္ဝန္းက်င္က လက္မခံရင္ အသိုင္းအဝိုင္း ထိခိုက္မွာ စိုးေနရရင္ ဘယ္ေျခာက္ရဲမလဲ။
အမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ကို ျမင္ရင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔လည္း အမ်ားစိတ္မညိဳညင္ေအာင္ စည္းနဲ႔ ေနဖို႔လိုတယ္။ ဒါဆုိရၿပီ။ မျမင္ခ်င္ မ်က္ႏွာလႊဲေန႐ံုပဲ။ (သူမ်ားေတြေစာင့္ရတဲ့ တန္းတူတဲ့ စည္း - ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ား မထိပါးေစရတဲ့ စည္း။)
suzuki: အေျခာက္ေတြ စိတ္ေအးလက္ေအး ေနရဲတာ ဆန္ဖရန္၊ ဘာကေလ နဲ့ လန္ဒန္ ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္။ အန္စတာဒမ္မွာ နဲနဲပါးပါး။
Me: ခင္စန္းဝင္း တခါေျပာဖူးတာ။ မိန္းမ႐ွာျဖစ္ေနေတာ့ လူအထင္ေသးလြယ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူအလုပ္လုပ္ရင္ ကတိတည္ေအာင္ အလုပ္နဲ႔တူေအာင္လုပ္တယ္ဆုိတာမ်ိဳး။ (အဲလိုေနရင္ ၿပီးၿပီေပါ့။ ဒါကလည္း သူတို႔မို႔ လိုတာမဟုတ္။ လူတိုင္းမွာ လုိတဲ့အရာ)
ဟယ္ရီေပၚတာ: ညာတယ္ဆုိတာကအဲ့ဒီစိတ္အခံကိုလည္းမလြန္ဆန္ႏိုင္အိမ္ေထာင္ေတြျပဳျပီး သူတပါးကိုဒုက္ခထပ္ေပးတဲ့သူေတြကိုပါ
suzuki: ဆန္ဖရန္ ေလျမန္ကြင္းမွာဆို ေယာက်ာ္းျခင္း ဖက္နမ္း ႏွုတ္ဆက္ေနတာေတြ အျမဲတမ္းလိုလို ေတြ႕ရတာဘဲ၊ ျမင္ရတဲ့သူ စိတ္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သလိုလိုေတာ့ ရွိသား။
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: ညာတယ္ဆုိတာကအဲ့ဒီစိတ္အခံကိုလည္းမလြန္ဆန္ႏိုင္အိမ္ေထာင္ေတြျပဳျပီး သူတပါးကိုဒုက္ခထပ္ေပးတဲ့သူေတြကိုပါ)) အဲဒါကိုက ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ျဖစ္တာ။ သူတို႔သေဘာအတိုင္းဆုိ ယူမယ္မထင္ဘူး။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ကားက်ပ္က်ပ္မွာလက္လိုက္သရမ္းတဲ့သူေတြလည္းမၾကိဳက္
Me: ေအးေပါ့ အဲဒါေျပာတာေလ။ သူတို႔အေနနဲ႔လည္း စည္း႐ွိဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါက အေျခာက္တမ်ိဳးတည္းတင္ ျဖစ္တာလည္းမဟုတ္ဘူး။
ဟယ္ရီေပၚတာ: သူတို႕ကိုယ္တိုင္ကဖံုးကြယ္ျပီးအိမ္ေထာင္ျပဳတာပါ
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: သူတို႕ကိုယ္တိုင္ကဖံုးကြယ္ျပီးအိမ္ေထာင္ျပဳတာပါ )) ဆက္ေျပာရင္ေတာ့ အ႐ွည္ႀကီးျဖစ္သြားမယ္။ ေျခာက္လို႔ သိကၡာကို ထိပါးမခံရဘူးဆိုရင္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကိုက မိန္းမယူမယ္ မထင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာ။
ေျပာခ်င္တာ အဲဒါေတြ မဟုတ္
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဘာေတြပါလိမ့္
Me: အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ အံု႔ပုန္းေျခာက္ရတဲ့လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝ
ဟယ္ရီေပၚတာ: ၾကီးလန္႕စာစားျဖစ္မယ္
suzuki: ဗမာျပည္မွာေနတံုးက ေျခာက္ေနေၾကာင္း မေျပာရဲလို႕ စိတ္ဆင္းရဲေနျပီး၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေရာက္မွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္ရလို႕ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတဲ့သူလဲ ေတြ႕ဘူးပါရဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ေပ်ာ္သြားတယ္လို႕ ဆိုတာဘဲ
Me: အဲဒါျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘာလို႔ဆို အေနာက္ေရာက္ေတာ့ သူဘယ္သူလဲ ဘယ္သူမွ မသိေတာ့ဘူး။ ဒါဆို ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဗမာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဘယ္သူလို႔ သိေနႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးဆိုရင္ေရာ
Vista: ငါးရံ့ေျခာက္ဟင္းေတာင္စားခ်င္လာပီ ေျခာက္ေတြထပ္ေနလို ့
Me: ငါးရံ႕ေျခာက္နဲ႔ ခမ္းခ်ဉ္တီးေလးနဲ႔ ႐ွလြတ္ (ဗမာျပည္မွာေတာ့ ဟင္းမထင္ဘူး)
Vista: မထင္အံုး ခုေတာ့ ငတ္ေနမွလား
Me: ခုေတာ့ အဲဒါနဲ႔ ဘယာေၾကာ္နဲ႔ င႐ုတ္သီးဆားေထာင္းနဲ႔ဆို နတ္စည္းစိမ္ဆယ္သက္ တကယ္မမက္ပါတယ္ ျဖစ္သြားမယ္
Me: Me: ဒါဆို ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဗမာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဘယ္သူလို႔ သိေနႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးဆိုရင္ေရာ။ ဘယ္လို ေျခာက္မယ္ ထင္လဲ။
suzuki: ဘယ္သိမလဲ
Me: အစကေတာ့ သိသလုိလုိနဲ႔။
---
Rita has left a new comment on your post "အု႔ံပုန္းေျခာက္ရတဲ့အခါ...":
လံုးဝ transform ေျပာင္းတယ္ဆုိလို႔ ကိုယ္တို႔ ေက်ာင္းတုန္းက နာမည္ႀကီးေ႐ႊဆိုင္တစ္ခုက တစ္ေယာက္လည္း မိန္းမကေန ေယာက္်ားေျပာင္းထားတာဆုိတဲ့သတင္း ၾကားၾကေသးတယ္။
ဒီလို ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ ေယာက္်ားေတြက ပိုၿပီး ႐ႈပ္ေထြးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ မိန္းမေတြက သိသာတယ္။ မိန္းမစစ္စစ္ရယ္၊ ေယာက္်ား႐ွာရယ္၊ ေနာက္ ေယာက္်ား႐ွာေတြနဲ႔ တြဲတဲ့ မိန္းမရယ္ (ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြက တကယ္ေတာ့ မိန္းမစစ္စစ္ပဲ၊ မိန္းမခ်င္းတြဲေနေပမယ့္ သူတို႔ ေယာက္်ား႐ွာလို ေယာက္်ားမႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ မိန္းမ႐ွာနဲ႔ တြဲတဲ့ ေယာက္်ားေတြလည္း ဒီသေဘာေနမယ္)
ကိုယ္ထင္တာေတာ့ ေျခာက္တာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူ နဲ႔ ခြင္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့လူ ကြာသလားမသိ။ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူက သူ႕ဘာသာ ရေအာင္ ေျခာက္ဖို႔နည္းလမ္း႐ွာသြားမွာပဲ။ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့လူက် ...
အဲဒါကို သိခ်င္ေနတာ
=D
Me: ေဆးပညာ႐ႈေထာင့္ကေန အေျခာက္ေတြအေၾကာင္း သိခ်င္တယ္။ အေျခာက္ေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝအေၾကာင္း။ အတိအက်ေျပာရရင္ အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္မရတဲ့ အေျခာက္ေတြ အေၾကာင္း။
ဟယ္ရီေပၚတာ: တူစိတ္ဝင္စားတာအဆန္း
suzuki: http://www.professorrjross.
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဆန္းဒရားလွထြတ္သိရင္အေျခာက္မ်ား
Me: အေနာက္တုိင္းမွာေတာ့ အံု႔ပံုးေျခာက္ မ႐ွိေလာက္ပါဘူး။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျခာက္တာေတြ မသိခ်င္ဘူး။ မသိခ်င္ဆို သူတို႔နဲ႔က အျပင္မွာလည္း သိေနတာကိုး။
suzuki: သိခ်င္ရင္ ေျပာျပမယ္
Me: ေျပာ အံု႔ပုန္းေျခာက္ရတဲ့လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝ
suzuki: ရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိတယ္၊ လက္မခံတဲ့ ေနရာလဲ ရွိတယ္။ အေနာက္တိုင္းလို႕ ျခံဳေျပာလို႕ မရဘူး။
Me: ေယဘုယ်ကေတာ့ အေနာက္တိုင္းမွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္ရေနတာပဲေလ
suzuki: မဟုတ္ဖူး
Me: ဒီဘက္မွာကေတာ့ မလြယ္ဘူးေပါ့ ျမန္မာျပည္လိုေနရာမွာ။ အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ဆုိတာမ်ိဳ
suzuki: အေမရိကားမွာဆို ဆန္ဖရန္စစ္စကို၊ ဘာကေလနားတ၀ိုက္ပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ ၾကတာ
Me: ဟုတ္လား
suzuki: ခရစ္ယာန္ အစြန္းေရာက္ေတြ၊ ေတာင္ပိုင္း အေမရိကားျပည္နယ္ေတြမွာ အေျခာက္ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ေတာင္ ရွိတယ္။ သူတို႕ကို ဘုရားသခင္က ဒါဏ္ခတ္သလိုလို၊ ဘုရား မၾကိဳက္တဲ့ အလုပ္ လုပ္တဲ့လူေတြလိုလို သေဘာထားတာ။
Vista: ေအာ သနားပါတယ္
Me: ဗမာျပည္လည္း ဒီတိုင္းပါပဲေလ။ ဗုဒၶဘာသာအရကုိက။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ကိုယ္ပိုင္အျမင္အရေတာ့ဒါကိုအျ
suzuki: အဲဒီ ကီးဘုတ္သမား ဘိုးေတာ္ၾကီး နာမည္က ေရာဘတ္တဲ့။ ဒီးထရိုက္မွာ ငယ္ငယ္ေလးထဲက နာမည္ ၾကီးတာ၊ ဒါေပမဲ့ အေျခာက္ျဖစ္လို႕ မေနရဲတာနဲ့ ဘာကေလကို ေျပာင္းလာတာ။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဖံုးကြယ္ျပီးညာေနတဲ့သူေတြကိုပဲ
suzuki: သူက သီခ်င္း အေရး အဆိုလဲ ေကာင္းတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေျခာက္ျဖစ္တာကို အျပစ္လို႕သေဘာထားတဲ့ ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ၾကီးျပင္းလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၾကီးတဲ့ထိ သိမ္ငယ္စိတ္ ျဖစ္ေနရွာတာ။ သူ႕ စိတ္မွာ အနာတရလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ မေအာင္ျမင္လာဘူး၊ တကယ္ဆို ပီတာေဂဘရီယယ္တို႕ေလာက္ အရည္အခ်င္း ရွိတဲ့သူ။
Me: အတိတ္က သူတို႔ဘာလုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ကိုယ္ ျမင္တာ မျမင္တာေတြက ကိုယ့္အတြက္ အေရးမပါဘူး။ ေသခ်ာလည္းေတြးမေနဘူး။ အျပစ္လုပ္လုပ္ မလုပ္လုပ္ ကိုယ့္အလုပ္မွ မဟုတ္တာ။ အဓိကက သူတို႔ကို ဒဏ္ခတ္ဖို႔ က်န္တဲ့လူေတြမွာ အခြင့္အာဏာမ႐ွိဘူးလို႔ပဲထင္တယ္။
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: ဖံုးကြယ္ျပီးညာေနတဲ့သူေတြကိုပဲ
အမ်ားအားျဖင့္ သူတို႔ကို ျမင္ရင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔လည္း အမ်ားစိတ္မညိဳညင္ေအာင္ စည္းနဲ႔ ေနဖို႔လိုတယ္။ ဒါဆုိရၿပီ။ မျမင္ခ်င္ မ်က္ႏွာလႊဲေန႐ံုပဲ။ (သူမ်ားေတြေစာင့္ရတဲ့ တန္းတူတဲ့ စည္း - ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူမ်ား မထိပါးေစရတဲ့ စည္း။)
suzuki: အေျခာက္ေတြ စိတ္ေအးလက္ေအး ေနရဲတာ ဆန္ဖရန္၊ ဘာကေလ နဲ့ လန္ဒန္ ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္။ အန္စတာဒမ္မွာ နဲနဲပါးပါး။
Me: ခင္စန္းဝင္း တခါေျပာဖူးတာ။ မိန္းမ႐ွာျဖစ္ေနေတာ့ လူအထင္ေသးလြယ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူအလုပ္လုပ္ရင္ ကတိတည္ေအာင္ အလုပ္နဲ႔တူေအာင္လုပ္တယ္ဆုိတာမ်ိ
ဟယ္ရီေပၚတာ: ညာတယ္ဆုိတာကအဲ့ဒီစိတ္အခံကိုလည္း
suzuki: ဆန္ဖရန္ ေလျမန္ကြင္းမွာဆို ေယာက်ာ္းျခင္း ဖက္နမ္း ႏွုတ္ဆက္ေနတာေတြ အျမဲတမ္းလိုလို ေတြ႕ရတာဘဲ၊ ျမင္ရတဲ့သူ စိတ္ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သလိုလိုေတာ့ ရွိသား။
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: ညာတယ္ဆုိတာကအဲ့ဒီစိတ္အခံကိုလည္း
ဟယ္ရီေပၚတာ: ကားက်ပ္က်ပ္မွာလက္လိုက္သရမ္းတဲ့
Me: ေအးေပါ့ အဲဒါေျပာတာေလ။ သူတို႔အေနနဲ႔လည္း စည္း႐ွိဖို႔လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒါက အေျခာက္တမ်ိဳးတည္းတင္ ျဖစ္တာလည္းမဟုတ္ဘူး။
ဟယ္ရီေပၚတာ: သူတို႕ကိုယ္တိုင္ကဖံုးကြယ္ျပီး
Me: ဟယ္ရီေပၚတာ: သူတို႕ကိုယ္တိုင္ကဖံုးကြယ္ျပီး
ေျပာခ်င္တာ အဲဒါေတြ မဟုတ္
ဟယ္ရီေပၚတာ: ဘာေတြပါလိမ့္
Me: အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ အံု႔ပုန္းေျခာက္ရတဲ့လူေတြရဲ႕ စိတ္ေနသဘာဝ
ဟယ္ရီေပၚတာ: ၾကီးလန္႕စာစားျဖစ္မယ္
suzuki: ဗမာျပည္မွာေနတံုးက ေျခာက္ေနေၾကာင္း မေျပာရဲလို႕ စိတ္ဆင္းရဲေနျပီး၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေရာက္မွ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ခြင့္ရလို႕ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတဲ့သူလဲ ေတြ႕ဘူးပါရဲ့။ အဲဒီေတာ့မွ ေပ်ာ္သြားတယ္လို႕ ဆိုတာဘဲ
Me: အဲဒါျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘာလို႔ဆို အေနာက္ေရာက္ေတာ့ သူဘယ္သူလဲ ဘယ္သူမွ မသိေတာ့ဘူး။ ဒါဆို ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဗမာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဘယ္သူလို႔ သိေနႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးဆိုရင္ေရာ
Vista: ငါးရံ့ေျခာက္ဟင္းေတာင္စားခ်င္လာ
Me: ငါးရံ႕ေျခာက္နဲ႔ ခမ္းခ်ဉ္တီးေလးနဲ႔ ႐ွလြတ္ (ဗမာျပည္မွာေတာ့ ဟင္းမထင္ဘူး)
Vista: မထင္အံုး ခုေတာ့ ငတ္ေနမွလား
Me: ခုေတာ့ အဲဒါနဲ႔ ဘယာေၾကာ္နဲ႔ င႐ုတ္သီးဆားေထာင္းနဲ႔ဆို နတ္စည္းစိမ္ဆယ္သက္ တကယ္မမက္ပါတယ္ ျဖစ္သြားမယ္
Me: Me: ဒါဆို ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဗမာအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဘယ္သူလို႔ သိေနႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးဆိုရင္ေရာ။ ဘယ္လို ေျခာက္မယ္ ထင္လဲ။
suzuki: ဘယ္သိမလဲ
Me: အစကေတာ့ သိသလုိလုိနဲ႔။
---
35 comments:
- မိုးယံ said...
-
အေနာ္တို႕ ေက်ာင္းေနဘက္တစ္ေယာက္က ႏြဲ႕ႏြ႕ဲေလး အခုမ်ား မိန္းမယူထားတယ္ ကေလးေတာင္ ရေနၿပီတဲ့။အဆင္ေျပေနတယ္ထင္တာပဲ။ ယူထားတဲ့ မိန္းမက ဟဲဗီးႀကီး (သန္မာတာ) အေနာ္တို႕နဲ႕ေတာင္ ရန္ျဖစ္တာ။
- January 17, 2011 7:29 PM
- ေမဓာ၀ီ said...
-
ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ဗမာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ဘယ္သူလို႔ သိေနႏိုင္တဲ့ သူမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ...
သမာဓိေျခာက္ ေျခာက္မယ္ ထင္တာပဲ။
အဲဒီလို ေျခာက္တဲ့လူမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒါလဲ ဆိုက္ကိုတမ်ဳိးပဲ ထင္ပါရဲ႕။ အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ က်ားက်ားလ်ားလ်ား ေယာက္်ားႀကီးပါ ... ဒါေပမဲ့ ေျခာက္ေနရွာတာ။ သူတို႔က တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ သူမ်ားမသိေအာင္ ဖံုးထားတာေပါ့။ ဘယ္လိုဖံုးဖံုး ၾကာလာေတာ့လဲ သိကုန္ၾကတာပါပဲ။
စိတ္ဓာတ္အေျခအေနအရေတာ့ အဲဒီလိုလူမ်ဳိးေတြက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျခာက္ရတဲ့ သူမ်ဳိးထက္ ပိုၿပီး agressive ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို သိပ္ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ကိုယ့္ကို အေျခာက္ မထင္ေအာင္ လူတကာ အထင္ႀကီးေအာင္ အတင္းႀကီး ဇြတ္ႀကိဳးစားတတ္ၾကတယ္။
ကိုယ္ေတြ႔ဖူးသေလာက္ အေတြ႔အၾကံဳကို ေျပာျပတာပါ .. အားလံုးေတာ့ ဟုတ္မဟုတ္ မသိဘူးေနာ္။ - January 17, 2011 8:43 PM
- Soe said...
-
Homosexualtiy is natural in animal
world and we are just talking apes.
One research was done about macho
homosexuals. Researchers put two
rams and two ewes (female sheep)
constrained by their necks making
their backs exposed to be mounted.
The female ewes are ovulating and
that means if a ram (straight ram
will mount on an ewe) to fertilize
eggs. But homosexual rams, once
released are found to mount on
another ram, copulating with anal
passage perfering over the ewe's vaginal passage even when she
is ovulating. This is because
DNA defects.
For submissive homosexuality,
when pregnant mice are exposed
to sustained stress, her sons
may become passive homosexuals,
showing femine behaviour, they
let other male mounted on them.
So homosexuality can be due to
nature. What we have to prevent
is by nuture. I mean I have no
issues if another male put any
thing into his orifices, that
is fine. I do not and I will
not judge him and I dont believe
that any f..ker in heaven exists
at all and if suckers who believe
in that heavenly sucker almighty
urge to harm them, I will protect
that faggot even if I dont like
him as I think it is his rights
to put anything into his arse.
But I will not, and I dont like
old fags to exploit young kids,
so if a guy try to rape my son,
or my daughter against his or
her will. I will not tolerate.
I think homosexuality is not we can prevent. Those fag hating
fags radicals cannot and should
not do anything too. It is just
a matter of personal choice.
So it is better for them to be openly gay than in closets as
it could lead contagin of STD diseases. So we Burmese should
not worry for homosexuality. - January 17, 2011 9:19 PM
- ဇြန္မိုးစက္ said...
-
ရီတာ Brokeback Mountain ၾကည့္ၾကည့္ပါလား။ ဇြန္ မၾကည့္ဖူးေပမယ့္ ေယာက်္ားခ်င္းခ်စ္သူျဖစ္တာကုိ ႐ုိက္ျပထားတာေကာင္းတယ္လုိ႔ နာမည္ႀကီးတယ္။ ေမာင္ေလးကုိ download လုပ္ထားခုိင္းတာရယင္ ဇြန္လည္း ၾကည့္မလုိ႔။ ေယာက်္ာခ်င္း စိတ္၀င္စားတာ၊ ခ်စ္ခင္ၾကတာ ဘယ္လုိေနမလဲဆုိတာ စိတ္၀င္စားလုိ႔။
- January 17, 2011 9:39 PM
- Thu said...
-
A scholar studied in Europe annually came back to Myanmar to take part in Taung Pyone Pwe. He was expired soon after 'A' affected.
A first victim of 'A' I've seen was a lady tutor around 90s, no one thought she had such flirted nature as judged by her decent appearance.
A fortunate thing to her was she passed away under nice treatment of last husband.
To be more understand of them, Pls see following desperate story : အေဆာင္မွာေျခာက္တဲ့သူရဲ…….
http://geologist-myanmar.com/geos-stories65.htm - January 17, 2011 10:03 PM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
.jpg "ဉာဏ်လင်းထူး")
-
အေျခာက္၃မ်ိဳးရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။
top/bottom/england တဲ့။လိင္မဆက္ဆံတဲ့
အေျခာက္၊လိင္ဆက္ဆံခံတဲ့အေျခာက္၊လိင္ဆက္ဆံလည္းခံ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လိင္ဆက္ဆံတဲ့အေျခာက္(၂ဖက္ခၽြန္)။
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေမြးရာပါဗီဇေတြ၊ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ပံုစံသြင္းခံရတဲ့သူေတြ။ - January 18, 2011 9:13 AM
- Rita said...
-
အေၾကာင္းျပစရာ မယ္မယ္ရရမ႐ွိေပမယ့္ ပံုစံသြင္းခံရလို႔ ေျခာက္တယ္ ဆုိတာကို လက္ခံလို႔မရဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးပဲ ထင္ေနတယ္။
- January 18, 2011 9:20 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
ဟိုတေလာက စာတပုဒ္ဖတ္မိတယ္။မိန္းမရွာတေယာက္အေၾကာင္းပဲ။ဘယ္ကလဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သူကအေျခာက္ေတာ့အေျခာက္ပဲ။သူ႕ကိုသူလည္း အေျခာက္လို႔လက္ခံထားတယ္။ဒါမယ့္ ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ မလုပ္ဘူး။သူ႕အလုပ္သူတည္တည္ၾကည္ၾကည္လုပ္တယ္။ဘဝေပးကံအရ မိန္းမျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္သာ အဲ့လိုျဖစ္ေနရတာ။ဝတ္ေတာ့လည္း ေယာက်ာ္းလို။လူမေစာ္ကားရဲဘူး။(မစေနာက္ရဲဘူး)ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ ဘူးဗ်ာ။ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။
- January 18, 2011 9:28 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
ရွိတယ္ေဒၚရီတာ။က်ေနာ့္အသိထဲမွာ အဲ့လိုေတြရွိတယ္။ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။နည္းနည္းေတာ့ ရိုင္းမယ္ေနာ္။အလိုမတူပဲ လိင္ဆက္ဆံခံလိုက္ရျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေျခာက္သြားတာ။တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ အေျခာက္ေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးေနရင္းကေန စိတ္ပါသြားတာ။စိတ္ပညာယူတဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ေျပာဖူးတာကေတာ့ အဲ့လိုလူေတြရဲ႕မသိစိတ္မွာ ငယ္ဘဝက မစင္စြန္႔တဲ့ဟာကို သာယာခဲ့ဖူးတယ္တဲ့။အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အဲ့လိုကိစၥမ်ိဳးၾကံဳလာတဲ့အခါ အဲ့ဖက္ကိုေရာက္သြားတာတဲ့။ေသခ်ာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။
- January 18, 2011 9:34 AM
- Rita said...
-
ကိုယ္ထင္တာလည္း အဲလိုဆင္ဆင္ပဲ။
သူတို႔ စိတ္အခံမွာကိုက ႐ွိေနၿပီးသားမို႔လို႔ ထင္တာ။ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္လူကို ဇာတ္သြင္းလို႔ ရမယ္ေတာ့ မထင္ဘူး။ - January 18, 2011 9:36 AM
- Rita said...
-
ဟယ္ရီေပၚတာ: နာမည္တိုက္ရိုက္ေရးျပီး မတိုက္ခုိက္ေတာ့ဘူးလား
RITA: ကိုယ္ေရးသမွ်ထဲမွာ တုိက္ခိုက္တာ မပါဘူးေနာ္။ မွတ္တမ္းသက္သက္ေတြပဲ ႐ွိေသးတယ္။ ကိုယ္ ဒီလုိ တင္တာနဲ႔ အဲဒီကို ေျပးျမင္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ပေရာ္ဘတ္ဘလတီ နည္းနည္းမ်ားေနၿပီ။ ကိုယ့္ဘာသာ ေဆြးေႏြးတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။
ဟယ္ရီေပၚတာ: မႏွစ္ကအံသြားတေခ်ာင္းႏွုတ္လုိက္ရတယ္
RITA: ကိုယ္ကလည္း မဟုတ္ဘူး ျငင္းတာ မဟုတ္။ ဟုတ္တယ္ ေျပာတာလည္း မဟုတ္။ ဟိုလိုလည္း ျမင္လို႔ရရဲ႕သားနဲ႔ ဒီလို တန္းၿပီးျမင္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ပေရာ္ဘတ္ဘလတီမ်ားသြားၿပီ ေျပာတာ။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ေဆြးေႏြးခ်က္ဆိုမိမိယူဆခ်က္ကိုခ်ည္းဘုိးလ္မလုပ္သင့္ဘူးေလ
RITA: အဲဒါ ယူဆခ်က္မဟုတ္။ ေမးခြန္းပဲ ႐ွိေသးတယ္။ အဲဒီထဲ ပုဂၢိဳလ္စြဲယူဆခ်က္ တခုမွ မပါ။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ပိတ္သတ္ကိုေမးတာလား
RITA: မဟုတ္ဘူး ေမးတာက ခ်ာဝန္လုိ႔ထင္ရတဲ့ လူေတြကို ေမးခ်င္တာ။ ခ်ာဝန္ေတာင္မွ မက္ဒီဇင္ပိုင္း ဆာဂ်င္ပိုင္းေတြ ေမးခ်င္တာမဟုတ္။ ဆိုက္ခီပိုင္းေတြ ပိုေမးခ်င္တာ။
Vista: ခ်ာဝန္ကိုယ္တိုင္ေျခာက္ေနမွ :fo:
RITA: ခ်ာဝန္ကိုယ္တိုင္ေျခာက္ေနတဲ့ကိစၥဆို ပိုေတာင္ နီးစပ္သိရဦးမယ္ :fo:
Vista: :fo: ေျပာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးအဲလိုဆို
RITA: မဟုတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေျပာခ်င္ေျပာမွာေပါ့
Vista: မိန္းကေလးခ်င္းယူထားတဲ ့သူငယ္ခ်င္းမေတာ့ရွိတယ္။ ကေလးပါ ယူထားတာ သိပ္ရယ္ရတယ္။ အေမရိကန္မွာ ယူလို ့ရတဲ ့ျပည္နယ္မွ ရတာ။ သူတုိ ့အဲယူလို ့ရတဲ့ျပည္နယ္ကိုေျပာင္းရတယ္ .. ကေလးပါယူမို႔။ ခုေတာ့ ကေလးရပီ သူတို ့၂ ေယာက္လံုးမ်ိဳးေစ့နဲ ့ စပန္းဒိုနာနဲ ့ စပ္တဲ့ကေလး :fo: ေပါက္ေပါက္ဝဝ သိပ္လုပ္တယ္။
RITA: မိန္းကေလးေတြက အဲ့ဒါမ်ိဳးကိစၥမွာ သိပ္ သိကၡာမက်ၾကဘူးထင္မိတယ္။ မိဘအသိုင္းအဝိုင္းကေတာ့ မႀကိဳက္ၾကဘူးေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က မိန္းကေလးေတြက် ေယာက္်ားေလးေတြေျခာက္တာထက္ ခြင့္လႊတ္တယ္။
suzuki: မက္ဒီဇင္နဲ႕ေရာ ဆိုက္ခိရာထရီနဲ႕ေရာ သိတ္ ရွင္းျပလို႕ မရဘူးထင္တယ္၊ သိသေလာက္ေတာ့။ မက္ဒီဇင္လဲ ကို္ယ္သိတာက လက္ေတာက္ေလာက္ရွိတာ၊ ဆိုက္ခ္ကေတာ့ ၾကားဘူးနား၀ေလာက္ရွိတာ။
RITA: ဟုတ္မွာပါ။ ဒါလည္း အင္ဒီဗီက်ဴရယ္နဲ႔ပဲ ဆိုင္သလားမသိ။
RITA: မိန္းမလို မိန္းမရ ဆက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြ ႐ွိတယ္၊ ကိုယ္နဲ႔ေတာင္ မဆုိင္ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္ေနတာ။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက သာမန္တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ေယာက္်ားေလး အထက္တန္းအ႐ြယ္ဆုိရင္ေတာင္ လုပ္မွာ မဟုတ္တဲ့အလုပ္ေတြ။ တကယ္ေျခာက္ေနလားဆုိတာ အဲဒီမွာ ေတြးမိတယ္။
ဟယ္ရီေပၚတာ: ပြိဳင့္ကိုေရာက္ပီ
suzuki: ဟို အရင္ကတေတာ့ အေျခာက္ေတြကို ရူးတယ္ သတ္မွတ္တာ၊ ခုက် ကုစရာ ေဆးလဲမရွိေတာ့ ပံုမွန္လို႕ဆိုျပန္ေရာ၊ ေနာင္ ဆယ္ႏွစ္ဆို တစ္မ်ိဳး ေျပာခ်င္ေျပာၾကအုန္းမွာ
RITA: ကိုယ္ေတာ့ အဲဒါေတြ အေရးမႀကီး။ ကိုယ့္မထိပါးရင္ အေျခာက္လည္း ထုိက္သင့္သလို ေလးေလးစားစားဆက္ဆံမယ္။ - January 18, 2011 9:58 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
ေျပာရဦးမယ္ဗ်။ခုတေလာေခတ္စားေနတဲ့ အီမိုဆိုတာေလ။တကယ္ေတာ့အဲ့တာေတြက တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ ေယဘူယ်အားျဖင့္ လိင္တူဆက္ဆံတဲ့သူေတြမ်ားတယ္။ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္လာတာ စတိုင္ကအရင္၊ေနာက္ေတာ့ က်န္တဲ့ဟာေတြပါ ကူးစက္လာျပီလားေတာ့မသိဘူး။၂၀၀၉တုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ခဏေနလိုက္တုန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္သတိထားမိခဲ့တယ္။ကိုရီးယား၊ထိုင္း၊ဂ်ပန္ လႊမ္းမိုးမႈေတြ။အၾကည္ေတာ္ရဲ႕ ေရႊရင္ရႈပ္ဆိုတာေလးကိုလဲ ဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။အဲ့လိုဟာေတြလည္း ရွိတယ္။တကယ္ေတာ့ဗ်ာ ဘယ္သူမျပဳမိမိမႈပါ။
- January 18, 2011 10:02 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
ေျခာက္တာမေျခာက္တာထက္ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ရွိတယ္ဆို လူေလးစားတာေပါ့။လူမႈေရးအရႈပ္အေထြးေတြမျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြကပဲ ထိန္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။တခုရွိေသးတယ္ဗ်။မိန္းကေလးေတြ သတိထားရမယ့္အခ်က္။သူကေျခာက္ေနတာပဲဆိုျပီး မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေျခာက္ေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးရွိတတ္ၾကတယ္။ခင္မင္ရင္းႏွီးလြန္းၾကတယ ္။ယံုၾကည္မိတတ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္ အေျခာက္ဆိုတာ ေယာက်ာ္းပဲဆိုတာေတာ့ သတိရွိေနေစခ်င္တယ္။အေျခာက္ေၾကာင့္မဟုတ္ရင္ေတာင္မွ အေျခာက္နဲ႔ပတ္သက္ရာပတ္သက္ေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဘဝပ်က္ရတတ္တယ္။အယံုမလြယ္မိေစဖို႔ပါ။ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာေလးေတြပဲ ဆိုပါေတာ့။
- January 18, 2011 10:12 AM
- Rita said...
-
အဲဒီ ကိစၥကေတာ့ ကူးစက္လို႔မရပါဘူး ထင္ေနတုန္းပဲ။ နဂိုအခံမ႐ွိဘဲ ဘယ္လုိလုပ္ ကူးမွာလဲ။
လမ္းသရဲလိုကိစၥ ကူးတယ္ဆိုတာမွ ဟုတ္တုတ္တုတ္။ ေဆးသံုးတာ၊ ရန္ျဖစ္တာ စသျဖင့္ အဲဒါေတြက အေပါင္းအသင္းေၾကာင့္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္ဆုိတာ လက္ခံတယ္။ ေျခာက္တာ၊ လွ်ာတာကေတာ့ ကိုယ့္မွာ အခံမ႐ွိဘဲ အားက်သြားမွာကို မဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမျပဳဆုိတာ မွန္တယ္။
ေနာက္ အေပၚမွာ soe ေရးထားသလို ကာကြယ္လို႔မရ ဆုိတာမ်ိဳး ေတြးမိတယ္။
ဘာသာေရးအရဆိုလည္း သံသရာက အ႐ွည္ႀကီး၊ ေနာက္ထပ္ ဆက္ရဦးမယ္ဆို ဘယ္အဆစ္အပိုင္းမွာ ကိုယ္တိုင္ ဒီလုိျဖစ္ဖို႔ အကုသိုလ္ေတြ က်န္ေနဦးမလဲ မသိႏိုင္ေလ။
ဒါေပမဲ့ အဲလိုေရးရင္ ေရးတဲ့လူက အဲလိုလူေတြကို အားေပးအားေျမာက္လုပ္ခ်င္လို႔ဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္ကပဲ ေတြးမိၾကတာမ်ားတယ္။ တကယ္က အားေပးစရာလည္း မလို၊ အားေျမာက္စရာလည္း မလုိဘူး။ အဲဒါေတြ လုပ္စရာအလုပ္ကို မဟုတ္တာ။
ကိုယ့္စည္းဝိုင္းထဲကလူမွာ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ သိမ္ငယ္မိ အ႐ွက္ရမိ ျပဳျပင္ဖို႔ႀကိဳးစားမိမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႕ကိုမဆို မတူမတန္သေဘာထားမိမွာ မဟုတ္ဘူး။
***
ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္းက အဲဒါေတြ မဟုတ္ဘူး။ bold လုပ္ထားတဲ့ အရာ။ - January 18, 2011 10:16 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
လွေလးစိန္ကို သတိရမိတယ္။:)
အသိုင္းအဝိုင္းေၾကာင့္ပြင ့္ပြင့္လင္းလင္းေျခာက္ခြင့္မရတဲ့သူေတြက အဲ့အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ေဝးရာေျပးတတ္ၾကတယ္။မေျပး ႏိုင္တဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း အစားထိုးသာယာမႈေတြရွာတယ္။ဒီေနရာမွာ လိင္ကိစၥကိုမဆိုလိုပါ။က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့ စာတပုဒ္ဆိုတာေလ။က်ေနာ္ျပန္ရွာၾကည့္ေပးပါမယ္။တခ်ိဳ႕ေတြ က ပန္းအလွျပင္၊တခ်ိဳ႕က အိမ္တြင္းမႈ၊အစားစားေပါ့။သူတို႔သန္ရာသန္ရာ စိတ္ထြက္ေပါက္ေပးတတ္ၾကတယ္။သူတို႔ရဲ႕သဘာဝကိုက မိန္းမေတြလို အလွအပ၊ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ၊အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမ္းမႈ စတာေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္ၾကတယ္။အတြင္းက်က်သိခ်င္ရင္ေတာ့ အဲ့လိုလူေတြကိုရွာျပီး အင္တာဗ်ဴးမွရမယ္။ဒါမွသူတို႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ကို သိႏိုင္မွာ။သူ႕ေနရာကေနဝင္ၾကည့္ဖို႔ရာ သူ႕ဖိနပ္ကိုအရင္စီးၾကည့္ရတယ္တဲ့။:) - January 18, 2011 10:43 AM
- Rita said...
-
ၿပီးရင္ေတာ့ "ၿပံဳး၍လည္း ကန္ေတာ့ခံေတာ္မူပါ၊ ရယ္၍လည္း ကန္ေတာ့ခံေတာ္မူပါ" တအုပ္ေလာက္ ထြက္လာမယ္ထင္တယ္။
***
အဲဒီမွာ ဒီလိုျဖစ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူနဲ႔ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့လူ ကြာခ်င္ကြာဦးမွာ။
ကိုယ့္ဘာသာခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူက ေပါက္စီေျပာသလို သူတို႔လိုခ်င္တာရေအာင္ လုပ္သြားလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ - January 18, 2011 10:50 AM
- ဉာဏ်လင်းထူး said...
-
ျမန္မာျပည္က နာမည္ၾကီးအယ္ဒီတာၾကီးတေယာက္လည္း အဲ့လိုပဲ။ဒါမယ့္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ မသိၾကဘူး။သိတဲ့သူေတြသိေပမယ့္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔လည္း မေျပာသင့္ဘူး။ဆိုလိုခ်င္တာက အဲ့လိုလူတေယာက္ကေနျပီးေတာ့ သူမေသခင္သူ႕အေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္း ဖြင့္ခ်ခဲ့ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔သိခြင့္ရတာေပါ့ေလ။ေသာ္တာေဆြတို႔ေရႊဥေဒါ င္းတို႔လိုေပါ့။
- January 18, 2011 10:52 AM
- နန္းညီ said...
-
ေယာက္်ားတိုင္းရဲ႕ မသိစိတ္မွာ အဲ့အေျခာက္စိတ္ရွိတယ္လို႔လည္း ဖတ္ဖူးတယ္.. အေျခအေန အခြင့္အလမ္းေတြ ႀကံဳလာရင္ သူဟာ ေျခာက္သြားႏိုင္ဖို႔ ၉၀% ရွိသတဲ့.. သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ က်ားက်ားလ်ားလ်ားႀကီးကေန စရင္း ေနာက္ရင္း တကယ္ႏြဲ႔သြားတာေတြ ႀကံဳဖူးသဗ်ာ..
ၿပီးေတာ့ မမရီတာ ေျပာသြားတဲ့ ခင္စန္း၀င္းလိုေပါ့.. သူတို႔မွာ အဲ့ဒါကို တပန္းရံႈးေနတယ္ထင္ေနေတာ့ တျခားဟာေတြ ပိုေတာ္ေအာင္လုပ္ၾကလို႔လားမသိ.. သူတို႔ေတြထဲမွာ ထူးခၽြန္တဲ့လူေတြ မ်ားတယ္ေနာ္..
ေဘးပတ္၀န္းက်င္က လူေတြကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မေပးဘဲ ေနလို႔ျဖစ္ရင္ေတာ့ သူတုိ႔လြတ္လပ္ခြင့္ကို ဘာမွ ကန္႔ကြက္ဖို႔ မရွိဘူးထင္မိ.. သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အလိုလိုေနရင္း မိန္းမလ်ာဆိုရင္ အျမင္ကပ္ေနၾကတာပဲ..
(ေခါင္းစဥ္ကိုဖတ္ၿပီး ေျပးသတိရတာေတာ့ ဆရာတင္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသားပဲ.. "အံု႔ပုန္းေျခာက္ ေျခာက္ရတာရယ္~~ အပြင့္ေျခာက္ တသက္က မမွီပါတယ္ ~~ တူႏွယ္တဲ့ႏွယ္") :P - January 18, 2011 11:17 AM
- Rita said...
-
ဟားဟား
တူတယ္။
မေန႔တည္းက အဲဒီသီခ်င္း သတိရေနတာ။ - January 18, 2011 11:19 AM
- Nyo said...
-
I just read a story referred by Thu
and would like to note from
http://geologist-myanmar.com/geos-stories65.htm
ဆိုင္တာမွသိပ္ဆိုင္…အေျခာက္ဆိုတာဘုရားရွင္လက္ထက္မွာကတည္းကရိွ တာ…
စာသင္တိုက္မွာရိွတဲ့စာသင္သားကိုယ္ေတာ္ေတြအေျခာက္ဘုန္းၾကီးတစ္ပါ းေၾကာင့္ဒုကၡအၾကီးအက်ယ္ေရာက္ခဲ့ ရတာဘုရားရွင္သိသြားျပီး….
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္အေျခာက္ေတြကိုလံုး၀ရဟန္း၀တ္ခြင့္မျပဳ ရလို႔ပညတ္ထားခဲ့တယ္…။ဒါနဲ႔ေနၾ ကပါအုန္း..
မင္းတို႔ေျပာေျပာေနတဲ့အေျခာက္ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကိုေရာသိၾကလို႔လား… .။
အေျခာက္ဆိုတာမစိုလို႔ေပါ့ကြ။ ဂန္ဒူးေပါ့…။ မိန္းမစိတ္ေပါက္ေနတဲ့ေယာက္်ားေပါ့ကြာ…။
မွတ္ထားၾက….ပရိသဒူသက….ေလာကဒူသက…..
ေလာကအလွကိုဖ်က္စီးသူမ်ား…လူစဥ္မမွီသူမ်ား….ကုသိုလ္ကံခန္းေျခာ က္ေနသူမ်ားကိုအေျခာက္ဟုေခၚ၏တဲ့… ။
အေျခာက္သံုးမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..အေျခာက္ငါးမ်ိဳးရိွတယ္…။
ဟ..ဒီဘုန္းၾကီးအေျခာက္အေၾကာင္းတယ္သိပါလား..ဧကႏၱေတာ့…ဧကႏၱဘဲ…..
အေျခာက္ကိုပါ႒ိလိုပ႑ဳက္(ပန္သုတ္) လို႔ေခၚတယ္….
အာသိတၱက ( အာတိတ္တက )
ဥႆူယ ( အုတ္သူယ )
ၾသပကၠမိက ( ၾသပက္ကမိက )
ပကၡ
နပံုး ….အဲဒါဘုရားေဟာထားတဲ့အေျခာက္ငါးမ်ိဳးဘဲ…။
-----------------------------------------------
ဘုရားရွင္ကအေျခာက္ေတြကိုေယာက္်ားစိတ္ျပန္ျဖစ္လာေအာင္၀ိုင္းကူညီ ေပးၾကဖို႔ေဟာထားတယ္။
မင္းတို႔အားလံုးလည္းလက္ခုတ္လက္၀ါးတီးျပီးအေျခာက္ႏြံထဲနစ္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြကို၀ိုင္းမေလွာင္ၾကပါနဲ ႔၊
ဘုရားဆုပန္ခြင့္ရိွတဲ့ေယာက္်ားဘ၀ျပန္ေရာက္ေအာင္ကူညီေပးလိုက္ၾ ကပါ…… - January 18, 2011 11:58 AM
- စာဖတ္သူ said...
-
blog ပုိင္ရွင္ စာေရးသူ မရီတာသည္..
၁။ စာဖတ္မ်ားေသာသူၿဖစ္ပါသည္ ..သုိ ့ေသာ္ အက်ိဳးရွိေသာစာမ်ားကုိ မေရးသားတတ္ပါ ။
၂ ။ စာဖတ္နာသူၿဖစ္သည္ ့အေၾကာင္းဖတ္ဖူးပါသည္..သုိ ့ေသာ္ စာအုပ္မ်ားမွ အႏွစ္တရားမ်ား ရင္ထဲေရာက္ဟန္မတူေၾကာင္း ေရးေသာစာမ်ားက သက္ေသၿပလွ်က္ ရွိပါသည္။
၃။ ေဝမွ်ေပးေသာ ဝင္းဝင္းလတ္စာအုပ္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါသည္ ။
၄။ ဝင္းဝင္းလတ္၏အေရးအသားအရဆုိလွ်င္ မရီတာသည္ အလြန္မိန္းမ ပီသသူ ၿဖစ္ပါသည္။
အခ်ိန္ေပးကာဖတ္သင့္ေသာ Blog တစ္ခုမဟုတ္ပါ။ - January 18, 2011 12:50 PM
- Rita said...
-
စာေရးတာမွာ ဖတ္ဖူးတာ 3/4 အုပ္ ထုတ္ေရးလုိက္ရင္ အမ်ားႀကီးဖတ္တယ္လို႔ ထင္ရတတ္တယ္။ အဲဒါက သဘာဝပဲ။ တကယ္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ဖတ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းပဲ ဖတ္ခဲ့တာ။ ၾကား႐ံုၾကားဖူးၿပီး ဖတ္ဖို႔ကို မႀကံဳခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။
ငယ္ငယ္က ပံုမွန္ ေတာက္ေလွ်ာက္ အသည္းအသန္ဖတ္တာဆုိလို႔၊ လြန္းထားထား ႐ွင္မိုး တြတ္ပီ ေလးမြန္ေထြးမြန္တို႔ပဲ ႐ွိတယ္။ ခုထိလည္း အဲဒါေတြပဲဖတ္တယ္။ ထပ္တိုးလာတာဆုိလို႔ အၾကည္ေတာ္၊ ဝိဇၨာပဲ ႐ွိတယ္။
(စာအုပ္မ်ားမွ အႏွစ္တရားမ်ား ရင္ထဲေရာက္ဟန္မတူေၾကာင္း ေရးေသာစာမ်ားက သက္ေသၿပလွ်က္ ရွိပါသည္။)
ၾကည့္ရတာ စာဖတ္သူက ဒီပို႔စ္ရဲ႕ ဆုိလိုရင္းကို ကြက္ကနဲျမင္ပံုပဲ။ =)
ရင္ထဲေရာက္တာ (သိတာ) က တျခား၊ လုိက္လုပ္ႏိုင္တာတျခား။ ၿပီးေတာ့ အက်ိဳး႐ွိတာေတြခ်ည္း ေရးဖို႔လို႔ မရည္႐ြယ္၊ ဒါ့အျပင္ အက်ိဳး႐ွိတာေတြခ်ည္း ဖတ္ဖို႔လို႔လည္း မရည္႐ြယ္။ အက်ိဳးမ႐ွိမွန္းသိလည္း အပ်င္းေျပေပါ့ဆုိတဲ့ ကိုယ္လိုလူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိဦးမွာ။
မပူနဲ႔။ ပရိသတ္အားေပးတဲ့ ေရာင္းအေကာင္းဆံုးေတြထဲမွာ သမၼာက်မ္းစာတို႔၊ ပိဋကတ္ ၃ ပံုတို႔ခ်ည္းမဟုတ္ဘူး။ အေပ်ာ္ဖတ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါတယ္။
စိတ္နဲ႔မသင့္လို႔ လာမဖတ္လည္း ႏွေျမာစရာလို႔မထင္။ ကိုယ္လည္း သူမ်ားေရးတာေတြ အဲလိုလုပ္ေနက်ပဲ။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာ လူအမ်ားသေဘာညီမွ်ေအာင္လုိ႔ဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေရးျဖစ္မယ္မထင္။
ဒီဘေလာ့မွာ
ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတဲ့အေၾကာင္း၊
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအေၾကာင္း၊
အိမ္မွာ အပ္ေပ်ာက္တဲ့အေၾကာင္း၊
ၾကယ္သီး႐ွာမေတြ႕တဲ့အေၾကာင္း၊ ဘယ္တုန္းက ဘာအေၾကာင္းကို ဘယ္လုိလုပ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း စတဲ့ကိုယ္ေရးခ်င္ရာေရးတဲ့ အေၾကာင္းေတြကလြဲလို႔ ဘာမွေမွ်ာ္လင့္လုိ႔မရပါ။ ကံမေကာင္းလို႔ အခန္႔မသင့္ရင္ ပုဂၢိဳလ္ေရး အညိဳးအေတးအေၾကာင္းေတြေတာင္ ဖတ္ရႏိုင္တယ္။
စာဖတ္သူအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္တိုင္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း အက်ိဳး႐ွိရာ႐ွိေၾကာင္း တမင္တကာ မရည္႐ြယ္ (ဆုိလုိသည္မွာ - အက်ိဳး႐ွိခ်င္႐ွိမည္၊ မ႐ွိခ်င္မ႐ွိျဖစ္မည္။ တခ်ိဳ႕အတြက္ ႐ွိေကာင္း႐ွိသြားႏိုင္၍၊ တခ်ိဳ႕အတြက္ မ႐ွိျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္) ဒါေတြနဲ႔ ဓါတ္မတည့္ရင္ ေဝးေဝးကသာ အသာေ႐ွာင္ပါေလ။
ဒါနဲ႔ ေဒါက္တာမယတ ေလသံနဲ႔ေတာင္ နည္းနည္းတူတယ္ေနာ္ =) - January 18, 2011 2:11 PM
- Ko Boyz said...
-
ဒါက ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ....။
ဘယ္ဆရာဝန္က အေျခာက္ ျဖစ္ေနတာလဲ...။
ဒီလိုမ်ိဳး ပို႔စ္ေတြ မဖတ္ခ်င္ဘူး။ (မဖတ္ခ်င္လဲ ေနေပါ့။) - January 18, 2011 7:35 PM
- Yan said...
-
ဒီပုိ႔စ္ေလး နာမည္ၾကီးေနလုိ႔ ဘူ႔အေၾကာင္းလဲ. ဘူေရးထားတာလဲ၊ ဘူေတြဘာေသးလဲ ဆုိျပီး လာရႈိးသြားတယ္. မရီတာေရ... :D
ေတာ္ေသးတယ္. ဆန္ဖရန္စစ္စကုိနဲ႔ ဘာကေလနား မေနဖူးေသးလုိ႔. ဟတ္ဟတ္.
Y. - January 18, 2011 9:01 PM
- Rita said...
-
@ ကိုဘတုိ႔မ်ား စာကို ေသခ်ာမဖတ္ဘူး။ ဝတ္ေက်တမ္းေက်နဲ႔။
@ ကိုရန္ေအာင္
အေမရိကားဆုိေတာ့ ဘာပဲေျပာေျပာ နီးစပ္တာပဲ =D
@ ေမာင္ေလး
ကိုေမာင္ေလးကြန္မန္႔ ႏွစ္ခုလံုး မတင္ခိုင္းတာလား၊ ေအာက္ကတခုပဲ မတင္ခိုင္းတာလား မေသခ်ာလို႔ ႏွစ္ခုလံုးမတင္ပဲ ထားလုိက္တယ္။ ပထမတစ္ခု တင္ၿပီးမွ ျပန္ဖ်က္လိုက္ရတယ္။ - January 18, 2011 10:46 PM
- Rita said...
-
အေျခာက္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ကိုယ့္သေဘာထားကို အဓိက ေရးခ်င္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီထဲမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ပါသြားပါၿပီ။ ေနာက္မွပဲ သူတုိ႔နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ သေဘာထားသက္သက္ကို စိတ္ပါရင္ေတာ့ ထပ္ေရးဦးမယ္။
- January 18, 2011 11:37 PM
- ဇြန္မိုးစက္ said...
-
ဟုိတခါက ေရးခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာကုိ မေရးမိဘဲ ဘာလုိ႔ ရုပ္ရွင္အေၾကာင္းေရာက္သြားလဲ မသိဘူး။
တုိ႔ေမာင္ေလး သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ငယ္ငယ္ေလးတုန္းက ပုံမွန္ပဲ။ အလယ္တန္းေရာက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သိသိသာသာႏြဲ႔လာတာ။ သူတုိ႔ေက်ာင္းက ေယာက်ာ္းေလးေက်ာင္းဆုိေတာ့ အဲဒီ့ကေလးလုိမ်ိဳးကို ပုိ၀ုိင္းစၾကတာေပါ့။ သူ႔အေမနဲ႔ဇြန္႔အေမနဲ႔လည္းခင္တယ္။ သားကတစ္ေယာက္တည္းဆုိေတာ့ အေမက ကေလးကုိ အဲလုိမျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကေလးက ႀကီးလာေလ ပုိႏြဲ႔ေလျဖစ္လာတာ။ ကုိယ္တုိ႔အားလုံးကုိ သူ႔ကုိသိပ္ႏွေျမာတာ။ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီဆုိေတာ့ အခုဘယ္လုိေနမလဲ မေျပာတတ္ဘူး။ ေမာင္ေလးတုိ႔ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ႏြဲ႔တဲ့ ေနာက္ထပ္ကေလးတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္။ - January 22, 2011 12:22 AM
- ဇြန္မိုးစက္ said...
-
ဒီပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္ထားေတာ့ ကုိယ္တုိ႔႐ုံးမွာလည္း အဲလုိလူရွိတာ သြားသတိရတယ္။ သူက အသက္ေတာ္ေတာ္ႀကီးၿပီ။ ၀တ္တာစားတာ ေယာက်ာ္းလုိပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာတာဆုိတာ၊ လမ္းေလွ်ာက္တာ သိသိသာသာႏြဲ႔တာ။ အိမ္ေထာင္ရွိလားေတာ့ အေသအခ်ာမသိဘူး။
ေနာက္ၿပီးကပ္ရပ္ရုံးက တစ္ေယာက္က လုံး၀ကုိ transform လုပ္ထားတာ။ အိမ္သာေတာင္ ဇြန္တုိ႔အမ်ိဳးသမီးအိမ္သာမွာ သုံးတာ။ သူရွိေနရင္ ဇြန္စိတ္မေျဖာင့္ဘူး။ transform မလုပ္ထားဘူးဆုိရင္ သူဟာ တနည္းတဖုံ ေယာက်ာ္း ျဖစ္ေနေသးတာပဲေလ။ အဲဒါကုိ ဇြန္ကေၾကာက္တာ။ သူ႔ကုိ မသိတဲ့သူဆုိရင္ ရုတ္တရက္ၾကည့္လုိက္ရင္ ေယာက်္ားလုိ႔ မထင္ရဘူး။ ဒါေပမဲ့ အသံၾကားရင္ေတာ့ သိသာတယ္။
မေန႔ညေနကက်ျပန္ေတာ့ စုံတြဲတစ္တြဲ ေတြ႔တယ္။ ေယာက်္ားေလးက ႏြဲ႔ေနသလုိပဲ။ ၾကည့္ရတာ စိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ကုိျမင္ေတာ့ ဒီပုိ႔စ္ထဲက ေကာ္မန္႔တစ္ခုကုိ သြားသတိရတယ္။ မိန္းမလ်ာဆုိၿပီး သိပ္နီးနီးကပ္ကပ္ေနရင္ မေကာင္းဘူးဆုိတာ။
စလုံးမွာ ေပမီွေထာက္မွီ ေထာင္ေကာင္းေကာင္း၊ ဗလေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေယာက်္ားအမ်ားစုကုိ ေဂးျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္ေနာ္။ ဘာလုိ႔လဲ မသိဘူး။
ရီတာ့ပုိ႔္စ္ဖတ္ၿပီး ျမန္မာလုိအေခၚေ၀ၚနဲ႔ အဂၤလိပ္အေခၚအေ၀ၚေဂးက ဘယ္လုိကြာျခားလဲဆုိတာ သိခ်င္သြားတယ္။ - January 22, 2011 12:34 AM
Rita has left a new comment on your post "အု႔ံပုန္းေျခာက္ရတဲ့အခါ...":
လံုးဝ transform ေျပာင္းတယ္ဆုိလို႔ ကိုယ္တို႔ ေက်ာင္းတုန္းက နာမည္ႀကီးေ႐ႊဆိုင္တစ္ခုက တစ္ေယာက္လည္း မိန္းမကေန ေယာက္်ားေျပာင္းထားတာဆုိတဲ့သတင္
ဒီလို ကိစၥမ်ိဳးေတြမွာ ေယာက္်ားေတြက ပိုၿပီး ႐ႈပ္ေထြးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ မိန္းမေတြက သိသာတယ္။ မိန္းမစစ္စစ္ရယ္၊ ေယာက္်ား႐ွာရယ္၊ ေနာက္ ေယာက္်ား႐ွာေတြနဲ႔ တြဲတဲ့ မိန္းမရယ္ (ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြက တကယ္ေတာ့ မိန္းမစစ္စစ္ပဲ၊ မိန္းမခ်င္းတြဲေနေပမယ့္ သူတို႔ ေယာက္်ား႐ွာလို ေယာက္်ားမႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ မိန္းမ႐ွာနဲ႔ တြဲတဲ့ ေယာက္်ားေတြလည္း ဒီသေဘာေနမယ္)
ကိုယ္ထင္တာေတာ့ ေျခာက္တာမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူ နဲ႔ ခြင္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့လူ ကြာသလားမသိ။ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့လူက သူ႕ဘာသာ ရေအာင္ ေျခာက္ဖို႔နည္းလမ္း႐ွာသြားမွာပဲ
အဲဒါကို သိခ်င္ေနတာ
=D
| show details Jan 22  |
Ma Rita,
I would like to comment in your post but it is too long and don't know whether you want to post that long comment in your post.
So I just email to you and let you to decide.
I recommend you to watch "Bangkok Love Story" (Gay Romantic Movie) so you can understand more.
Regards,
Your reader
PS: You can add other nice movies.
မရီတာ …
စိတ္၀င္စားသူမွန္သမွ် သိရွိေအာင္၊ စာနာ နားမလည္ေပးႏိုင္သူေတြ စာနာ နားလည္ေပးႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ျပီး ဒီစာကို ေရးလိုက္ပါတယ္။
စာဖတ္သူေတြကို နားလည္ေပးေစခ်င္တာက ဘယ္သူကမွ သူမ်ား အႏွိမ္ခံဘ၀နဲ႔ မရပ္တည္၊ မရွင္သန္ရွင္ၾကပါဘူး။ လူတိုင္း သိကၡာရွိရွိ၊ ေခါင္းေမာ့ျပီး ရွင္သန္ခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါ။
အေျခာက္ဆိုတဲ့ သံုးႏႈန္းမႈဟာ သာမန္ Straight ေတြအေနနဲ႔ ဘာမွ ခံစားခ်က္မရွိေပမယ့္ Gay or Homosexual or လိင္တူ ႏွစ္သက္သူေတြမွာေတာ့ အင္မတန္ အႏွိမ္ခံရတဲ့ Negative ဆန္တဲ့ အေခၚအေ၀ၚတခုပါ။
Gay (မိန္းမလ်ာ၊ ေယာက်ာၤးလ်ာ) ျဖစ္ရျခင္းဟာ ေဆးပညာအရ မေမြးခင္ကတည္းက သေႏၶတည္ျပီးသားလို႔ သိရွိရပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ Straight ေတြ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို စိတ္၀င္စားတာကို လိင္တူကိုပဲ စိတ္၀င္စားပါလို႔ ဇြတ္အတင္း စိတ္၀င္စားခိုင္းလို႔ မရသလိုပါပဲ။
Gay ေတြမွာလည္း ဆန္႔က်င္ဘက္ကို စိတ္ခံစားလို႔မွ မရတာ။ ဘယ္လို ေျပာင္းစိတ္၀င္စားရမလဲ။ ဒါဟာ လုပ္သင့္တာကို မလုပ္ပဲ မလုပ္သင့္တာကို စိတ္အလိုလိုက္ျပီး လုပ္တဲ့ သာမန္ စိတ္အလိုလိုက္တဲ့ ကိစၥနဲ႔ လံုး၀ မတူညီပါ။ (ဒါကို ေနာက္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားလည္လက္ခံလာၾကတာမို႔ အက်ယ္ မရွင္းေတာ့ပါဘူး။ မိန္းမလ်ာနဲ႔ ေယာက်ာၤးလ်ာရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈ၊ ဆက္ဆံေနႏိုင္ပံုေတြဟာ အတူတူပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေယာက်ာၤးေတြရဲ႕ လိင္တူခ်င္း စိတ္ခံစားမႈကိုပဲ ေရးသြားပါ့မယ္။)
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ေထာင္ထဲမွာ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံတာေတြ၊ တခ်ိဳ႕သေဘာၤသားေတြ လိင္တူခ်င္း ဆက္ဆံၾကတာေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္နဲ႔ မနီးစပ္တာ ၾကာလာတဲ့အခါ စိတ္ခံစားမႈ သက္သာေအာင္ အစားထိုး ေျဖေဖ်ာက္ျခင္းပါ။ အဲဒီလူေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္နဲ႔ ေတြ႕ရင္ ပံုမွန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားသူေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ Bisexual နည္းနည္း ဆန္သူေတြေပါ့။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးက လံုး၀ Bisexual ေတြပါ။ မိန္းမေရာ၊ ေယာက်ာၤးပါ ႏွစ္သက္သူေတြပါ။
အဲ့ဒီ Bi မွာမွ တစ္ခ်ိဳ႕က မိန္းမနဲ႕ ျဖစ္ေစ၊ ေယာက်ာၤးနဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ ေယာက်ာၤးေနရာကပဲေနျပီး၊
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ မိန္းမနဲ႔သာ ေယာက်ာၤးေနရာေနျပီး၊ ေယာက်ာၤးနဲ႔က် မိန္းမေနရာက ေနတဲ့သူဆိုျပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕သူေတြ ေျပာသလို နီးစပ္လို႔၊ က်ံဴးသြင္းခံရလို႔ဆိုတာေတြဟာ လံုး၀ မမွန္ပါဘူး။
နီးစပ္လို႔ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ Straight အေရအတြက္ ဒီေလာက္မ်ားျပားတာ ဘာလို႔ Straight ဘက္ မကူးပဲ နည္းပါးလွတဲ့ Gay ဘက္ကို ကူးရတာလဲ။
က်ံဴးသြင္းခံရတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာ၊ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေတြမွာ၊ အထူးသျဖင့္ ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ၾကီးသမားေတြရဲ႕ အဓမၼျပဳခံရတာေတြ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ အဲဒီလူေတြ အျပင္ေရာက္လာေတာ့ သာမန္ Straight အေနနဲ႔ပဲ ေနထိုင္သြားၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ က်ံဴးသြင္းခံရလို႔ဆိုတာလည္း မမွန္ပါဘူး။
သာမန္ သေႏၶမပါလာပဲနဲ႔ Gay မျဖစ္ပါဘူး။
Gay မွာ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။
- Pure Top - လံုး၀ ေယာက်ာၤးေနရာကပဲ ဆက္ဆံတဲ့သူ
- V Top - တခါတရံ မိန္းမေနရာက ေနတဲ့သူ
- Versatile - ကိုယ့္အေဖာ္ အေပၚ မႈတည္ျပီး ေယာက်ာၤး၊ မိန္းမေနရာ ေနႏိုင္သူ
- V Bottom - တခါတရံ ေယာက်ာၤးေနရာက ေနတဲ့သူ
- Pure Bottom - မိန္းမေနရာကပဲ အျမဲေနသူ
- No Anal - အမ်ားအားျဖင့္ ဘာသာေရးေၾကာင့္ ေရွာင္က်ဥ္သူ (အလြန္ နည္းပါး)
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ငယ္ငယ္က Gay ဆိုရင္ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕၊ မိန္းမ အရမ္းဆန္တဲ့ ေယာက်ာၤးလို႔ပဲ ထင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွ Gay ဆိုတာ သာမန္ Straight ထက္ေတာင္ ေယာက်ာၤးဆန္တဲ့သူ၊ သာမန္ ေယာက်ာၤးဆန္္သူနဲ႔ မိန္းမဆန္သူေတြအားလံုး ပါ၀င္တယ္ဆိုတာ သိရတယ္။
ေယာက်ာၤးဆန္ျခင္း၊ မိန္းမဆန္ျခင္းဟာ အေပၚမွာ ေျပာျပခဲ့တဲ့ အမိ်ဳးအစား (၆)မ်ိဳးနဲ႔ ရာႏႈန္းျပည့္ မသက္ဆိုင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕နဲ႔ Pure Top, V Top ေတြ ရွိသလို၊ ေယာက်ာၤးအရမ္းဆန္ျပီး Pure Bottom, V Bottom ေတြျဖစ္ေနတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မိန္းမဆန္ေတြသူဟာ Bottom အမ်ိဳးအစားမွာ ပါတာ မ်ားပါတယ္။ သာမန္ ေယာက်ာၤးနဲ႔ ခြဲရခက္သူေတြကေတာ့ အထက္ပါ (၆)မ်ိဳးထဲက တမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
Gay မွန္သမွ်ဟာ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ သာယာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ မိသားစု ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ မိမိကိုယ္ကို မိမိ Gay မွန္း သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ (မိမိ အဆင့္အတန္း၊ ပတ္၀န္က်င္၊ အသိုင္းအ၀ိုင္း အစရွိသည္အေပၚ မႈတည္ျပီး) အင္မတန္မွ ေၾကကြဲ ခံစားၾကရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္ေသသည္အထိ က်ိဳးစားသူေတြေတာင္ ရွိၾကပါတယ္။
တခိ်ဳ႕ အရြယ္မတိုင္ခင္ကတည္းက Gay ျဖစ္မွန္း သိသူေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အနည္းအက်င္း သက္သာမယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။
Gay ေတြဟာလည္း Straight ေတြလိုပါပဲ။ လိင္တူခ်င္းေပမယ့္ မိမိ မႏွစ္သက္တဲ့သူနဲ႔ ေနထိုင္ရမွာကို မၾကိဳက္ၾကပါဘူး။
တခ်ိဳ႕ မိမိ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူေတြ႔ျပီး ႏွစ္အနည္းငယ္ကေန ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ တူတူ ေနထိုင္ၾကသူေတြ ရွိသလို အခ်စ္ဆိုတာကို မယံုၾကည္ျခင္း (သို႔) ခဲမွန္ဖူးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ Sex Buddy (သို႔) One Night Stand ပဲ ရွာေဖြေနထိုင္ၾကသူေတြ ရွိၾကပါတယ္။ Gay ေတြမွာ ကေလးမရွိျခင္း၊ ၎တို႔ရဲ႕ Relationship ကို မသိရွိျခင္းေၾကာင့္ ငဲ့ညွာ ထိန္းသိမ္းရန္ ကိစၥမ်ား နည္းပါးျခင္း အစရွိသည္တို႔ေၾကင့္ Gay ေတြရဲ႕ Love Life ဟာ Straight ေတြေလာက္ ရွည္ၾကာျခင္း၊ တည္ျမဲျခင္း မရိွပါ။
တခ်ိဳ႕ အတူတူ ေနထိုင္လာတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာတဲ့အခါ လိင္ပိုင္းမွာ ျငီးေငြ႕လာၾကေပမယ့္ တေယာက္ကိုတေယာက္ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ တြယ္တာမႈေတြေၾကာင့္ ဆက္လက္ အတူတူ မခြဲမခြာ Open Relationship နဲ႔ ေနၾကတယ္။ မိမိၾကိဳက္တဲ့သူနဲ႔ အျပင္မွာ Safe Sex လုပ္ခြင့္ သေဘာတူညီမႈ ရယူထားျပီး ၎တို႔အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံမႈကေတာ့ ရံဖန္ရံခါေလာက္ပဲ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။
ပြင့္လင္းစြာ Gay အျဖစ္ ေနထိုင္ႏိုင္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေနထိုင္သူ Gay ေတြထက္ သာယာေပ်ာ္ရြင္တဲ့ စိတ္ခံစားမႈကို ပိုမို ရရွိၾကပါတယ္။ ၎တို႔ရဲ႕ ခံစားမႈမွန္သမွ်ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္ႏိုင္ျခင္း၊ အမ်ားသူငါ သိမွာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္က်ရန္ မလိုအပ္ေသာ္လည္း Discreet Gay ေတြမွာေတာ့ မိမိ စိတ္ခံစားမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္ တခုခုလုပ္တိုင္း (သို႔) လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေနထိုင္ေသာ္လည္း ကံအေၾကာင္းမလွစြာ တေယာက္ေယာက္မ်ား သိေလမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ေသာက အျမဲ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ကံေကာင္း၍ ခ်စ္္သူရရွိေသာ္လည္း အျခားသူမ်ားကဲ့သို႔ ပြင့္လင္းစြာ ခ်စ္ခင္ယုယႏိုင္မႈ မရရွိျခင္း၊ မိမိ မိသားစု၊ အေပါင္းအသင္း သိရွိသြားမည္ကို စိုးရိမ္ရျခင္း၊ မိမိရဲ႕ အထီးက်န္မႈ၊ စိတ္ခံစားမႈတို႔ကို ပြင့္လင္းစြာ ေျပာဆိုတိုင္ပင္ ရင္ဖြင့္ရမယ့္သူ မရွိျခင္း (သို႔) နည္းပါးျခင္း အစရွိေသာ အေၾကာင္းမ်ိဳးစံုတို႔ေၾကာင့္ Discreet Gay တို႔ရဲ႕ဘ၀ဟာ Miserable Life ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္စာလည္း ေတာ္ေတာ္ရွည္သြားျပီ။ အၾကမ္းအားျဖင့္ ျပည့္စံုသေလာက္ရွိျပီမို႔ ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါ့မယ္။
Gay မ်ားကို စာနာ အားေပး ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္္ပါေစ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
