ဓါတ္ပံုေတြ တင္ၿပီးမွ ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ feeling ကို စာေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႕...
Junction 8 နဲ႕႔ေတာ့ ေရစက္ပါပဲ
8th May 2005 မွာေတာင္ ေရစက္ေတာ့မလို႕ နဲနဲပဲ ကပ္လြဲသြားတာကို အမွတ္ရမိတယ္
စင္ကာပူ ညခင္းကို ႐ိုက္ေတာ့ သူမ်ားေတြလို စင္ကာပူမွာေနရတာ လွ်ပ္စစ္မီးဒုကၡ မရွိဘူး လို႕ ၀မ္းသာခ်င္မိတယ္
ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာ သူ႕ကံနဲ႕ သူရွင္... ျမန္မာျပည္မွာ ၂၈ ႏွစ္လံုးလံုး ေနလာခဲ့လည္း 88 ကာလေလး တစ္၀ိုက္ပဲ မီးမမွန္တာ ႀကံဳဖူးတယ္...
ဆိုေတာ့ စင္ကာပူမွာ မီးေတြမွန္မွန္လာလည္း ကၽြန္မ အတြက္ေတာ့ မထူးဆန္းေတာ့ပါ ျဖစ္ေနတာေပါ႔
သူမ်ားတကာ အတြက္ ထူးျခား၀မ္းသာစရာ ျဖစ္တဲ့ကိစၥ ကိုယ့္အတြက္ ၀မ္းသာစရာ မျဖစ္တာလဲ ကိုယ့္ ကံနဲ႔ကိုယ္ပါပဲ။
IC Show ကေတာ့ ၾကည့္မယ္ မၾကည့္ဘူးျငင္းၾကရင္းနဲ႕ ၾကည့္ျဖစ္သြားတဲ့ ပြဲပါ။
Show ၾကည့္ရင္းက ထူးဆန္းတာတစ္ခုက ေတာ္ေတာ္ စိတ္အားထက္သန္စြာ ၾကည့္ခ်င္ခဲ့ရတာ ျဖစ္ေပမယ့္
ပြဲခ်ိန္မွာ လူက ပြဲထဲမွာ ရွိေပမယ့္ စိတ္က ပြဲရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေရာက္သြားတယ္...သိပ္လည္း မေပ်ာ္လွဘူး...
မဆီမဆိုင္ အဂၢသာ၀က အေလာင္းအလ်ာ ႏွစ္ပါး ဒီလို Show ပြဲ ၾကည့္ရင္း သံေ၀ဂရ သြားၾကတာေပါ႔ ...လို႕ေတြးလိုက္မိေသး
ကၽြန္မကေတာ့ ပါရမီဓါတ္ခံ အဲေလာက္ မရင့္သန္ေလေတာ့ သံေ၀ဂရတာ ဟုတ္ပံုမရပါဘူး။
အသက္က စကားေျပာလာတာပဲ ျဖစ္မွာပါ
(အိမ္လြမ္းသူ သီခ်င္းကို ဆိုေပးအၿပီးမွာ
"ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ခင္ဗ်ားတို႕လိုပါပဲဗ်ာ။ အိမ္ကို ျပန္မေရာက္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္သြားေနရတာ" ဆိုတဲ့ စကားေလး ေျပာေပးခဲ့တဲ့ "၀ိုင္၀ိုင္း" နဲ႕
"ကိုယ့္ အနားရွိေစခ်င္" ကို ဆိုေပးခဲ့တဲ့ "R ဇာနည္" ကို ဒီေနရာကေန မွတ္တမ္းတင္ လိုက္ပါတယ္)
အဲဒီပြဲမွာ ေလးျဖဴ မပါဘူး။
***
အင္း ဒီေလာက္ပါပဲ
Saturday, December 13, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment