မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ပါ
ေလးလံ ထိုင္းမိႈင္းမႈေတြကို
ေခ်ဖ်က္ေပးသေယာင္နဲ႕
Caffeine ဓါတ္ မ်ားမ်ား
ရင္ခုန္မႈေတြသာေပးထားခဲ့တာ...
*
မင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ခ်ိဳပါ
ေပ်ာ္ရႊင္ ယစ္မူးေစခဲ့သေလာက္
မနက္ခင္းကိုလဲ ေရာက္ေရာ
ကိုယ္ေၾကာက္တဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႕ပဲခ်န္ထားရစ္ခဲ့တာ...
*
မင္းက ကိုယ့္ နံနက္ခင္းရဲ႕ အလင္းေရာင္ပါ
မပိုင္ဆိုင္ရရင္ေတာင္...
အေငြ႕ အသက္နဲ႕တင္ရွင္သန္ခြင့္ရခ်င္ရဲ႕ ...
*
ကိုယ္က အနႏ ၱ စၾက၀ဠာပါ
ရင္ခြင္ထဲမွာရွိတဲ့ အလင္းပြင့္ေတြက
မင္းအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေတြကို
ကိုယ္စားျပဳရင္း ဖန္ဆင္းခဲ့တာေပါ့...
*
ကိုယ္က မဟာ သမုဒၵရာပါ
မင္းအတြက္ အခ်စ္ေတြက
ရင္ထဲမွာ အရွိန္ ျပင္းျပင္းနဲ႕
သိမ္ေမြ႕ လွပစြာ စီးဆင္းခဲ့တာေပါ့...
*
ၿပီးေတာ့...
ကိုယ္ဟာ မင္းပါ...
(about Feb 1999)
3 comments:
ကဗ်ာေလးေတြေကာင္းတယ္ေနာ္..
ဆက္ေရးပါအမ.. အားေပးေနပါတယ္
ကဗ်ာေလး အေတြးေကာင္းတယ္ အေရး လဲ ေကာင္းတယ္ မ်ားမ်ားေရးေနာ္ ညီမေလး
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ Caffeine ဓါတ္ မ်ားမ်ားနဲ႕ အိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေသာက္သံုးၿပီး နံနက္ခင္း လင္းေရာင္ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ စၾကာ၀ဠာကို တစ္ပတ္ပတ္ .. မဟာ သမုဒၵရာဆိုတဲ့အထဲ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး စီးဆင္းလိုက္ခ်င္မိပါရဲ႕ ....
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လံုးမွာ အဆံုးသတ္ ပိတ္သိမ္းသြားတဲ့ " ၿပီးေတာ့.....ကိုယ္ဟာ မင္းပါ... " ဆိုတဲ့ စကားကိုေတာ့ အႏွစ္သက္မိဆံုးပါပဲ ...
Post a Comment