ဒီလုိပဲ လူတုိင္းရဲ႕ ဘဝမွာ...
အျဖစ္အပ်က္ေတြက က်န္ခဲ့တာေတြ ႐ွိမယ္၊ ခ်န္ခဲ့တာေတြ ႐ွိမယ္။
သံေယာဇဉ္ေတြကေတာ့ ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္လာတတ္တယ္။
ဖံုးကြယ္ထားစရာလည္း မလုိပါဘူး။ ဒါဟာ လတ္တေလာထားတဲ့ ေစာင့္သိ၊ ေစာင့္စည္းျခင္းနဲ႔ မဆိုင္လို႔ပါ။
အတိတ္ရဲ႕ အမွတ္တရဆိုတာေတြကျဖစ္တဲ့ သံေယာဇဉ္နဲ႔ လက္႐ွိေစာင့္စည္းရမယ့္ စည္းဆိုတာ လက္ဖမိုးနဲ႔ လက္ဖဝါးလို၊ ေခါင္းနဲ႔ ပန္းလို ေက်ာခ်င္းကပ္ေနတာေတြ မဟုတ္ဘူးကြယ့္။ တစ္ခုကို ေဖာ္ျပႏုိင္ဖို႔ တစ္ခုကို ေမွာက္ထားစရာမလုိဘူး။ တစ္ခုကို ဖံုးကြယ္ထားမွ တစ္ခုကို လွစ္ဟျပဖို႔ အဆင္ေျပတာ မဟုတ္ဘူး။
ေမ့စရာမဟုတ္တဲ့အရာေတြကို ေမ့မယ့္သူမဟုတ္ရင္၊ ေစာင့္စရာ စည္းမွန္သမွ်ကို ေစာင့္စည္းဖို႔လည္း ဝန္ေလးမွာမဟုတ္ဘူး။ ေမ့လြယ္ေပ်ာက္လြယ္တဲ့သူမွသာ ေစာင့္စည္းႏိုင္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္ေတာ့ မွားလိမ့္မယ္။
ကိုယ္ကေတာ့ သိမ္းဆည္းစရာမွန္သမွ်ကို သူ႕အကန္႔နဲ႔သူ သူ႕အကြက္နဲ႔သူ မေရာေႏွာဘဲ ထားဖို႔ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ဘဝက ပ်ားအံုတစ္ခုလို၊ ေရခဲခြက္တစ္ခုလိုပါပဲ။
=)
(5th Feb 2011)
