ခ်စ္တာ ပဓာန (ေတးေရး - ၿမိဳ႕မၿငိမ္း)
တူႏွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာ ေနရ
ေ႐ႊပံုေပၚမွာ စံရ
ခ်စ္တာ ခ်စ္တာ ပဓာနလို႔ ဆိုခ်င္တယ္ ေမာင္ရယ္
ခုလည္း ခ်စ္ၾကမယ္ ေနာင္လည္း ခ်စ္ၾကပါစုိ႔ ေမာင္ရယ္
ဘယ္သူ ဖ်က္ေပမယ့္ မပ်က္တယ္ သက္လယ္ စိတ္မွာ မက္မပ်ယ္
ေနာင္ ႐ိုးလွေသာ္လည္း ေမာင္ တိုးလို႔ ၾကင္မယ္
တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ျမင္ရင္ မတင္းတိမ္ေသးတယ္ ထမင္းၿမိန္ေဆးသဖြယ္
တေယာက္မ်က္ႏွာ တေယာက္ျမင္ရင္ ခ်စ္သမွ်သေဘာ လွစ္ဟမေျပာ သိႏိုင္တယ္
ညခ်မ္း ခ်ိန္ခါဝယ္ တူႏႊဲ ႏွစ္ျဖာေမာင္မယ္
က်ီစယ္လို႔လား ဖိုးေ႐ႊလက မိုးတိမ္ဝမွ သေရာ္သည့္ႏွယ္
ထက္မႉး ေငြယုန္ရယ္ ႐ွက္ဘူး ေလကုန္မယ္
႐ွစ္ကမၻာ့ ေလွာင္ႏိုင္တယ္
ခ်စ္သမွ် အေၾကာင္းၿပိဳင္မယ္
ဘယ္ သူ ရယ္ ဖြယ္ ေျပာလည္း ဂ႐ုမထားေပါင္
ေမာင္နဲ႔ ခ်စ္တာ ပဓာနပင္ ထင္မိတယ္
အခ်စ္ကို ယံုစား ပံုၾကတယ္
ျမင္းမိုရ္ေ႐ႊေတာင္လံုး တံုးမွတ္ထင္တယ္
မိုးစြန္ထက္ဖ်ား သိၾကားထံ
ၾကယ္ပ်ံကို လိုေသး ေမာင္ ယူေပးမယ္
ခ်စ္တာ သူက ပဓာနပဲ တဲ့
ရာ သက္ တုိင္ ႐ြယ္ မခြာရက္ ႏိုင္တယ္
အိုဘယ့္ မမုန္းႏိုင္ မမုန္းႏိုင္
ကပ္လံုး ဆံုး တိုင္ တိုင္
အုန္းလႈိင္ေက်ာ သဉၨာလယ္
ခ်စ္ ပင္ လယ္ ေက်ာ တူ တကယ္ေမ်ာမူ
ဆယ္ ေသာ သူ ေမာ လိမ့္ မယ္
***
ေအာင္လင္း ရဲ႕ ဝတၳဳကို ျပန္႐ိုက္ထားတဲ့ အ႐ိုင္းစံပယ္ ကားထဲမွာ စၿပီး သတိထားမိတယ္။
အဲဒီ ဝတၳဳလည္း မဖတ္ဖူး၊ အဲဒီကားကို ၾကည့္ဖူးေပမယ့္လည္း ေမ့သြားၿပီ။
၅ တန္း၊ ၆ တန္းေလာက္က ဆိုေတာ့...
တစ္ခုပဲ မွတ္မိေတာ့တယ္။ ေက်ာ္သူေျပာတဲ့ စကား...
" 'မ' ေတာ့ မြဲၿပီ" ဆိုတာ...
ဒါေပမဲ့ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းက႑မွာေတာ့ ဒီသီခ်င္းကို ခဏခဏ နားေထာင္ခဲ့ဖူးတယ္။
အဲဒီတုန္းက ေနာက္ခံဆုိေပးတာ ႏွင္းႏွင္းထူး။
ဒီသီခ်င္းလည္း ခ်စ္သမွ်ကို ပါပဲ။
download လုပ္ရန္။
ေတးဆို - ေဟမာေနဝင္း
***
skip to main |
skip to sidebar
မွန္ေနတဲ့ အမွား
Recent Comments!
About Me
Blog Archive
-
▼
2010
(118)
-
▼
June
(12)
- လူ နဲ႔ ဒိုင္ယာရီ
- သလႅာဝတီရဲ႕ ၿမိဳ႕၊ သလႅာဝတီနဲ႔ ၿမိဳ႕
- ခ်စ္တာ ပဓာန
- မရယ္ေၾကး မလြမ္းေၾကး
- i-Air
- လူ နားမလည္ေအာင္ ေရးတဲ့ စာ
- အားေပးႏွစ္သိမ့္တဲ့ အင္ဥ
- ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား - ေဒါက္တာ တင္ေမာင္သန္း/ တဆင့္ခ်င္...
- One Minute Interview
- ေသာက္သုံးေရအခက္အခဲ ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚေနေၾကာင္း
- ကၽြန္မတို႔ လက္ထပ္ျဖစ္ၾကရင္... - ဂ်ဴး
- အသံမ်ား
-
▼
June
(12)
21 comments:
အပ်ဳိၾကီးထင္ပါ့ ၊
အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ ၊ အခ်စ္သီခ်င္းေတြ တယ္ေရးသကုိ
ေၾကာက္ေၾကာက္ ႏွင့္ မေနနိုင္ ၊ မထုိင္နုိင္ မန္.လိုက္မိပါသည္ ------
ေက်ာ္သူ၊မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္၊ေမဆိြ???၊သန္းသန္းစိုး
မွတ္ေတာ့္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။စာအုပ္ပဲ မွတ္မိတယ္။
http://www.myanmarebooks.net/wp-content/uploads/2010/02/aung_linayine_sabe.pdf
မွာေဒါင္းလို႔ရတယ္။
@kokosan မွာ ႏိုင္ငံတကာ အျမင္မ႐ွိတာ ဒီတေခါက္ အေသခ်ာဆံုးပဲ။ :)))
@ေပါက္စီ, ေအာင္လင္းေတာ့ သြားမဖတ္နဲ႔။ ကိုယ္ မဖတ္ဖူးေပမယ့္ အာ႐ံုရတယ္။ ဝါဒျဖန္႔တာေတြ ပါလိမ့္မယ္။
ၿပီးေတာ့ သန္းသန္းစိုး မပါဘူးလားလို႔ပဲ။ တင့္တင့္ထြန္းနဲ႔ ေနာက္တေယာက္။ နာမည္မသိ။
အရုိင္းစပယ္ကုိ နဝေဒးရုံမွာ သြားၾကည့္ဖူးတာ သတိရတယ္။
တင့္တင့္ထြန္းပါတာ ေသခ်ာတယ္။ သူက ပုိက္ဆံကုိ ျမန္မာလုိ၊ ဘုိလုိ၊ အိႏၵိယလုိေျပာၿပီး ေတာင္းတဲ့အခန္း မွတ္မိတယ္။ အလယ္တစ္ေယာက္ ကုိယ္လည္း ဇေဝဇဝါပဲ။
ေမဆြိနဲ႔ သန္းသန္းစုိးပါတာ 'ခပ္စိမ္းစိမ္းေနပါ့မယ္' မွာ။
(လက္ေတြ႔မွာ တဲအုိပ်က္မွာ ေနလုိ႔မျဖစ္ေသာ္လည္းဘဲ) သီခ်င္းကုိ ႀကိဳက္ပါတယ္။
@ေပါက္စီ, ေအာင္လင္း မဖတ္နဲ႔ လုိ႔ေျပာတာ ကိုယ္က အရင္ ဝါဒျဖန္႔လိုက္သလိုေတာ့ ျဖစ္ေနတယ္။ လင့္ခ္လာေပးေတာ့ ဖတ္ၿပီးသြားၿပီထင္လုိ႔ တမင္ ေျပာလိုက္တာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီဘက္ေခတ္ (ဇီးကြက္စီးပြားေရးစနစ္ေခတ္) မွာ လူျဖစ္လာတဲ့ ကေလးေတြကေတာ့ အဲဒီေခတ္က ဘယ္ေလာက္ ဝါဒျဖန္႔တဲ့ စာေတြ ျပန္ဖတ္ဖတ္ အဲဒီ ဝါဒေတြ မိႈင္းမိခံရဖို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ယူဆမိတယ္။
တကယ္ေတာ့ မဖတ္သင့္တဲ့ စာ ဆုိတာ မ႐ွိပါဘူး။ အဲဒီေခတ္က စာ ဘယ္လုိေရးတယ္၊ သူတို႔ ဘယ္လိုေတြးတယ္၊ စာဖတ္သူကို ဘယ္လို ဝါဒျဖန္႔တယ္၊ သူတို႔ အေတြးအေခၚက စာဖတ္သူအေပၚ ဘယ္ေလာက္ လႊမ္းမိုးႏိုင္တယ္ ဆိုတာ သိဖို႔ ႀကံဳရင္၊ စိတ္ပါရင္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္သင့္တာခ်ည္းပါပဲ။
@ဇြန္, ၿမိဳ႕မၿငိမ္း သီခ်င္းေတြဆို အကုန္ ၫႊတ္ႏူးစရာပဲလို႔ ထင္မိတယ္။ :)
"ခ်စ္ေရစင္" မွာလည္း အဲဒီ စာသားေလး ပါျပန္တယ္။
"ခ်စ္လွ်င္ အက်ိဴး ျမတ္ႏိုး သဒၶါ
ေ႐ႊေမတၱာ တူတူဆိုရင္
တဲအိုပ်က္ထဲမွာပင္ ပန္းေမြ႕ရာ က်ဲတယ္ထင္
ခ်စ္သူနဲ႔ လြဲခဲ့ရင္ ေ႐ႊပံုလည္း ဖြဲအိတ္ထင္
ခ်စ္ေငြ႕ၾကဴၾကဴ ခ်စ္သူသာပင္
ဘဝတိုင္း ျဖစ္ေလရာ ဆံုပါေတာ့ ႏွစ္ကိုယ္ယွဉ္"
ဆိုတာ :)))
ေအာင္လင္း ကသိတ္ေတာ္တဲ႔သူ
အဲဒီေခတ္က တိုးတက္တဲ႔ အျမင္ရွိတဲ႔ လူငယ္တိုင္း အဲဒီ အယူ၀ါဒ ကိုလက္ကိုင္ထားၾကတယ္ထင္တာဘဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိသေလာက္ေပါ႔
ေနာက္ေတာ႔ အမွန္အမွား သိသြားၾကပါတယ္
ေရႊစင္ဦး
ဟုတ္ပါတယ္ အစ္မ။
တကယ္ေတာ့ မဖတ္ရေသးဘဲ ေျပာတာ တရားလက္လြတ္ေတာ့ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မန္ဒါလီ ကို ဖတ္ခဲ့ဖူးတာ ခုမွ ျပန္မွတ္မိတယ္။ အ႐ိုင္းစံပယ္ ကိုသာ မဖတ္ဖူးတာ။ မန္ဒါလီ က ႐ုပ္ရည္မလွ႐ွာတဲ့ မိန္းကေလး အဆုိေတာ္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း။ အေရးအသားသက္သက္ကေတာ့ ေတာ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ (ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာကေတာ့ တက႑ေပါ့)
ေခတ္အခါ အေျခအေနလိုက္လို႔ အဲဒီေခတ္က ေခတ္စားတဲ့ အယူဝါဒေတြက အဲဒီေခတ္ရဲ႕ လူငယ္ေတြကို လႊမ္းမိုးတာကေတာ့ မထူးဆန္းပါဘူး။ ဒါ ဘယ္ေန႔ေခတ္ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ။
အဲဒီေခတ္က လူတစ္ေယာက္ေရးတဲ့ စာက အဲဒီေခတ္ လူငယ္ေတြအတြက္ သူရဲေကာင္းဆန္ေနေပမယ့္... ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြ ဖတ္ရင္ ပိုက္ဆံ႐ွိတဲ့လူေတြကို ဖဲ့ၿပီး ေရးထားသလို ခံစားရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ (ကၽြန္မအျမင္သက္သက္မို႔ မခုိင္လံုပါ)
မင္းလူ ေရးဖူးတဲ့ ဝတၳဳတပုဒ္ သတိရတယ္။ အေဖက ကြန္ျမဴနစ္ဆန္တဲ့ ဘာသာျပန္စာေရးဆရာေဟာင္းႀကီး။ သားက အေဖကို ေျပာတဲ့စကား။
"ေဖေဖတို႔ေခတ္က စာေရးဆရာေတြ ေျပာလုိက္ရင္၊ ေရးလိုက္ရင္ အရင္း႐ွင္ေတြကို မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ တုိက္ဖ်က္ရမယ္နဲ႔ ေဖေဖတို႔လို လူေတြ ႀကိဳက္လိုက္မွျဖင့္လည္း သူေဌးသမီးေတြခ်ည္းပဲ။ ဘာလို႔ ကိုယ္မုန္းတဲ့ အရင္း႐ွင္ေတြရဲ႕ သမီးေတြကိုခ်ည္း သြားႀကိဳက္ၾကတာလဲ။ ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူ ယံုၾကည္ရာတူတဲ့ ေျမႀကီးနဲ႔နီးတဲ့ မိန္းကေလးေတြပဲ ေ႐ြးႀကိဳက္ပါလား" ဆိုတာ...။ ဝတၳဳနာမည္ ေမ့သြားၿပီ။ သားလုပ္သူနာမည္ကေတာ့ 'ညီကို' တဲ့။
စကားလံုးလည္း အတိအက်မဟုတ္ပါဘူး။ အာေဘာ္ေလးမိေအာင္ ျပန္ေရးထားတာပါ။
:)))
ညီမ ေျပာတာဟုတ္ပါတယ္ အဲဒီေခတ္ ဝတၳဳေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက အဲဒီလို အဆံုးသတ္ၾကတယ္ သူေဌး သမီး ေတြနဲ႔ ႀကိဳက္ၾကတယ္
ဒါေပမဲ႔ ေအာင္လင္း ကေတာ႔ သူ႕ရီးစား က ဘြဲရေအာင္ လုပ္ဘို႕ ေျပာလို႕ကို လံုးဝ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ေတာ႔ ဘူး ဘြဲ႕ မယူေတာ႔ ဘူးတဲ႔ ၾကားဘူးတာပါ
အမတို႕ ကလည္း ပခုကၠဴ ဆက္ေတြ အမ တို႕အဖိုးကလည္း ရဲဘက္ ကဘဲဆိုေတာ႔ ေအာင္လင္း ရဲ႕ အေဖ နဲ႔ အတူတူ ဘဲေလ
ေအာင္လင္း က ေဖေဖ တို႕ထက္ေတာ႔ အမ်ားႀကီး ၾကီးပါတယ္
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ဟုတ္လား အစ္မ
အဲဒီအေၾကာင္းေတြေတာ့ မၾကားဖူးပါဘူး။
လူ႐ြတ္ပဲ ျဖစ္မယ္။
:)
ဒီသီခ်င္းကိုေတာ္ေတာ့္ကုိ မနွစ္သက္တာပဲ ..
စာသားေတြေတာ့ျမိဳ ့မၿငိမ္းပီပီ လွပါေပတယ္
''တကယ္ေတာ့ မဖတ္သင့္တဲ့ စာ ဆုိတာ မ႐ွိပါဘူး။ အဲဒီေခတ္က စာ ဘယ္လုိေရးတယ္၊ သူတို႔ ဘယ္လိုေတြးတယ္၊ စာဖတ္သူကို ဘယ္လို ဝါဒျဖန္႔တယ္၊ သူတို႔ အေတြးအေခၚက စာဖတ္သူအေပၚ ဘယ္ေလာက္ လႊမ္းမိုးႏိုင္တယ္ ဆိုတာ သိဖို႔ ႀကံဳရင္၊ စိတ္ပါရင္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္သင့္တာခ်ည္းပါပဲ။''
ကုိယ္လည္း အဲလုိပဲ ယုူဆတယ္။ စာတစ္ပုဒ္မွာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက အေတြးအေခၚနဲ႔ ေခတ္အေျခအေနေတြ အနည္းနဲ႔အမ်ား ပါဝင္ေနေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ကုိယ္မမွီလုိက္တဲ့ ေခတ္စနစ္နဲ႔ အေတြးအေခၚေတြ မွန္းဆၾကည့္လုိ႔ ရတာေပါ့။ (မစႏၵာတုိ႔၊ မုိးမုိး (အင္းလ်ား) တုိ႔စာေတြမွာ အဲဒီ့တုန္းက ေဖာ့ရွန္ အိရွန္ေခတ္စားခဲ့တာ၊ ဆန္ဆီဆား ဘယ္ေလာက္ႏႈန္း ရွိခဲ့တာ အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ သိရတယ္)
ၿမိဳ႕မၿငိမ္းတုိ႔ ေခတ္ကလည္း တူႏွစ္ကုိယ္၊ တဲအုိပ်က္ အသုံးအႏႈန္းေတြ ေခတ္စားခဲ့တယ္ ထင္တယ္။ း)
(ဇီးကြက္စီးပြားေရးစနစ္ေခတ္) ဆိုတာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ေခတ္ လို.ထင္ပါတယ္ ၊
စာလံုးေပါင္း မွားတာလား ၊ ေငါ့တာလား ၊
တခုမွ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒါ အ႒ာရသ ၁၈ ရပ္ထဲမွာပါတယ္လို႔ ဆိုၾကတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုကို အသံုးခ်လိုက္တယ္လို႔ ေခၚတယ္။
၁၂ ရပ္ေျမာက္ ပညာ ျဖစ္တဲ့ "ဣတိဟာသာ"။
:D
မရီတာ …
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အလြမ္း အေဆြး သီခ်င္း၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္။ (ကိုေပါ စကားယူသံုးရရင္ မ်က္ရည္ေငါက္ေတာက္ပန္းထြက္ေလ ၾကိဳက္ေလပဲ။ )
၁၂ ရပ္ေျမာက္ ပညာ ျဖစ္တဲ့ "ဣတိဟာသာ"။ ပညာဥာဏ္နည္းပါးလို႔ မၾကား၊ မသိိလိုက္ဘူး။
စကားမစပ္ Face Book အပါအ၀င္ ၀က္ဆိုက္ဒ္ေတြမွာ ျမန္မာလိုေရးရင္ စေပ့ဘား ပုတ္တိုင္း၊ enter ေခါက္တိုင္း PC hang တာ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ခုေတာ့ အျပင္မွာ ေရးျပီး copy, paste လုပ္ေနရတာ အလုပ္႐ႈပ္ေနတယ္။ သိသူမ်ားရွိရင္ ေျပာျပၾကပါ။
ကိုယ္ေတာ့ မသိပါ။
ကိုယ္လည္း တခုခုျဖစ္ရင္ ဟိုလူေမး ဒီလူေမး လုိက္ေမးရတယ္။
ဆရာေလး
၁၂ ရပ္ေျမာက္ ပညာ ျဖစ္တဲ့ "ဣတိဟာသာ"
အဓိပၸါယ္ ကုိ ရွင္းပါဦး ၊ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္မသိလုိ.ပါ ၊
က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစ ၊
အ႒ာရသ ကို google ၾကည့္လိုက္ရင္ ေတြ႕လိမ့္မယ္။
ဟဲ့ ဟဲ့ ကေလးမဟုတ္ လူႀကီးမက်ေတြ
ရန္မျဖစ္ၾကနဲ႔ေလ
အဖြားတာ
ျမိဳ႕မျငိမ္း စာအုပ္ ပါလာျပီေနာ္
သီခ်င္းေတာင္းလို႔ရျပီ ငွဲငွဲ
"ဣတိဟာသာ"
ဗဟုသုတရပါသည္ ၊ ေက်းဇူးတင္ပါသည္၊
ပါဠိ-ျမန္မာ အဘိဓာန္မွာ "ဣတိဟာသာ" လို႔ေတာ့ မေတြ႕မိဘူး။ "ဣတိဟာသ"လို႔ေတာ့ ရိွတယ္။ တိုက္႐ိုက္အနက္က “ဤသို႔ကား ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ”လို႔ အနက္ရသတဲ့။ အနက္ပြားကေတာ့ “ေရွးသူေဟာင္းတို႔ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ က်မ္း”လို႔ ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အ႒ာရသ ေတြကို ေသခ်ာ အနက္ မသိပါဘူး။ google ၾကည့္တဲ့အခါမွာ Myanmar Wiki မွာ ေတြ႕ရတဲ့အတိုင္း ထည့္ေရးလိုက္တာပါ။ သူ႕မွာကိုက မူကြဲ ၃/၄ မ်ိဳးနဲ႔ ေရးထားတယ္။ 'ဣတိဟာသာ' ကိုေတာ့ 'ရယ္႐ႊင္မႈ အတတ္' လို႔ အနက္ဖြင့္ထားတယ္။
အ႒ာရသ ၁၈ ရပ္မွာ ဟာသပညာက တစ္ရပ္အေနနဲ႔ ပါတယ္ ၾကားဖူးနားဝ ႐ွိေတာ့ ယူသံုးလုိက္တာ။
ေက်းဇူးပါပဲ။
Post a Comment