လြတ္လပ္ေရးမရခင္က လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ ဗုဒၶဘာသာကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္ ျပ႒ာန္းၾကဖို႔အေၾကာင္းကိုေျပာေတာ့ သူက ေျပာသည္ တဲ့။
"တိုက္တုန္းက အတူတူတိုက္လာခဲ့ၾကၿပီး လြတ္လပ္ေရးရမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလို လုပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခြးျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဒီကိစၥ ဆရာတို႔ဘာသာ (သခင္ျမတို႔ကို ေျပာတာလုိ႔ ထင္သည္) လုပ္ရင္လုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္မပါဘူး"
***
မွတ္ခ်က္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီအခ်က္ကို နံျပားထက္ စြဲပါသည္။
ဘာလို႔ဆို အထက္က စကားက သူ ဘယ္လုိလူ ဆိုတဲ့ အရာမ်ားစြာကို အဲဒီတစ္ခြန္းနဲ႔ ျပလိုက္ႏိုင္သည္ ဟု ယူဆမိ၍ ျဖစ္သည္။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား သူမ်ားတကာ နံျပား၊ နံျပား ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္က အဲဒီနံျပားကို စြဲလို႔ မရတာလဲလို႔ေတာ့ စဉ္းစားမိဖူးသည္။ အလကားေနရင္း ကန္႔လန္႔ေတြးခ်င္ေနမ်ားလား ဘာလားႏွင့္။
တကယ္ေတာ့ မဟုတ္။
ကိုယ့္ဇနီးကို ဘာေလးေတာ့ျဖင့္ စားခ်င္သည္ လုိ႔ ပူဆာပံုမ်ိဳးကေတာ့ လူတိုင္းလိုလို ႐ိုးသားႏိုင္သည္ ဟု ခံစားမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဟိုလူႀကီးလည္း ပူဆာႏိုင္သည္။ ဒီလူႀကီးလည္း ပူဆာႏိုင္သည္။ ထို႔ထက္ပို၍ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဆန္လြန္းသည္။
***
တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုမို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာကို ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ ျပ႒ာန္းရပါသည္ ဟု ဆုိလိုက္လွ်င္လည္း က်န္သည့္ ဘာသာဝင္အနည္းစုတို႔က ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ကန္႔ကြက္စရာ အေၾကာင္း႐ွိလာလိမ့္မည္ မထင္ပါ။ သို႔ေသာ္ မလုပ္ဘူး ဟု ျပတ္ျပတ္သားသား ဆိုခဲ့သည္။
ထိုစကားတြင္ အရာအားလံုး ပါသည္။
အဲဒါကို ကိုယ္ သိပ္ႀကိဳက္သည္။ အလြန္ႀကိဳက္သည္။ ေသလုေမ်ာပါး ႀကိဳက္သည္။
(ထပ္ဆင့္မွတ္ခ်က္။ မႀကိဳက္တာေတြလည္း ႐ွိခ်င္႐ွိဦးမည္)
နံျပားကိစၥေတာ့ ေခါင္းထဲ သိပ္မ႐ွိ။
***
တကၠသိုလ္ေနဝင္း - ေအာင္ဆန္းဦးတို႔ အေဖ စာအုပ္မွ အခ်က္တစ္ခုကို ျပန္ေရးသည္။
***
ျဖည့္စြက္။ (12:58 PM)
ဒီစာဖတ္ၿပီး စကတည္းက နံျပားႀကိဳက္သူမ်ား မႀကိဳက္ဘဲ ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ဟု မေမွ်ာ္လင့္ပါ။
:D
***
ျပင္ဆင္ခ်က္
ဗုဒၶဘာသာကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘာသာအျဖစ္ အဆုိတင္သြင္းခဲ့တာ ဆရာၾကီး သခင္ျမ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိပါ။
သခင္ျမလုိ ၀ါရင့္ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က အဲလုိ စကားမ်ဳိး လုံး၀ မေျပာပါဘူး၊ သခင္ျမဟာ အသက္ရွင္ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ သူ႕သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အမွားအကင္းဆုံး ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။
ေျပာလက္စနဲ႕ ဆက္ေျပာပါရေစ၊ ဆရာၾကီးဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ ဘာေၾကာင့္ ဒီအဆုိကို တင္သြင္းခဲ့သလဲ ဆုိတာနဲ႕ ပက္သက္ျပီး ဆရာၾကီးေၾကးမုံဦးေသာင္းရဲ႕ မွတ္တမ္းေတြထဲမွာ ရွာမေတြ႕ပါဘူး။ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိရဲ႕ ဒီအဆုိနဲ႕ ပက္သက္ျပီး လက္လွမ္းမွီရာ အဲဒီေခတ္က အေနအထားေတြကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ... ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဗုံးဒဏ္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္နဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျမန္မာနဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြ ေက်းရြာေတြမွာ ေရြ႕ေျပာင္း ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္မျပီးခင္ ဗုံးၾကဲမွဳ ရပ္တန္႕ခဲ့ပါတယ္၊ အဲလုိလည္း ရပ္တန္႕သြားေရာ ပုိင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ အခန္းေတြ လူေနအိမ္ေတြကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မဟုတ္တဲ့ တရုတ္ ကုလားေတြ တက္ေနၾကပါတယ္၊ ျပႆနာဟာ ေျဖရွင္းဖုိ႕ ခက္ေတာ့ စစ္အျပီးျပန္၀င္လာတဲ့ အဂ္လိပ္အစိုးရ ကုိယ္လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ေနရာ ကိုယ္ပုိင္တယ္လုိ႕ အမိန္႕ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ေနရာစရာမဲ့ျပီး လမ္းေဘးေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါလုိ အျဖစ္ ေတြကုိ သနားတတ္တဲ့ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိက ကရုဏာေဒါေဒါ အဆုိ တင္သြင္းခဲ့တာပါ၊ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္တဲ့ တျခား ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ မုန္းလုိ႕ လုံး၀ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ သက္ရွိထင္ရွား ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေတြမွာ သူဟာ လူခ်စ္လူခင္ အေပါမ်ားဆုံး ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးပါ။
(ကိုေအာင္ ပ်ဴႏိုင္ငံ)
skip to main |
skip to sidebar
21 comments:
အဲဒါကို ကိဳက္သည္။
နံျပားကိစၥ သိပ္ မႀကိဳက္္။
မရီတာ
နံျပား ကိစၥ က ရုိးရွင္း တဲ႔ စိတ္သေဘာကို ျပတယ္ထင္တယ္
ေယာက္က်ားတေယာက္ (ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္) တေယာက္ က မိန္းမ ဒါမွ မဟုတ္ တပည္႕ေတြကို အာဏာ နဲ႔ ဘာမဆို ခိုင္းႏိုင္တယ္ (ခိုင္းစရာ မလိုေအာင္ ျပည္႕စံုႏိုင္တယ္) ဒါေပမဲ႔ သူပူဆာ တာက သိပ္ကို ရုိးရွင္းလြန္းပါတယ္ ဒီစကား ေလးနဲ႔ ဒါ ဘယ္လို လူစားမ်ဳိးလည္း ဆိုတာ သိႏိုင္တယ္
အခုေခတ္ ဘုရင္ႀကီးေတြ နန္းေတာ္ ေတြနဲ႕ ေနၿပီး တေန႕ ဟင္းခြက္ ၁၀၀ နဲ႔စားေနၾကတယ္ မႏၱေလး ေရာက္ေနတာ ရန္ကုန္က မုန္႕ဟင္းခါး စားခ်င္တယ္ ျပည္သူပိုင္ ေလယာဥ္ နဲ႔ သြားဝယ္ေပးရတယ္ အို နံသာဆီ နဲ႔ အီး ပါ
ဒို႕ေတာ႔ စြဲတယ္ မထူးဆန္းေပမဲ႔စြဲတယ္
ေနာက္ၿပီး အခု မရီတာ ေျပာတဲ႔ အေၾကာင္းေလးဟာ လည္း တရားမွ်တ တဲ႔ စိတ္ကို ေဖာ္ေဆာင္လို႕ စြဲတယ္
ကမၻာတည္ သ၍ ေခတ္ အဆက္ဆက္ က အာဇာနည္ မ်ားကိုမေမ႕ၾကနဲ႔
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
yes, Rita,
I agree ma Shwe Zin's comment. မႏၱေလး ေရာက္ေနတာ ရန္ကုန္က မုန္႕ဟင္းခါး စားခ်င္တယ္ ျပည္သူပိုင္ ေလယာဥ္ နဲ႔ သြားဝယ္ေပးရတယ္ အို နံသာဆီ နဲ႔ အီး ပါ
ရီတာေရ
ဒီပို႕စ္ဖတ္ၿပီး ကုိယ္႕ရင္ထဲအၿမဲစြဲေနခဲ႕တဲ႕
အေတြးနက္ခဲ႕ဖူးတဲ႕အေၾကာင္းရာတခုကို သြားသတိရတယ္။
ဒီပို႕စ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ရဲ႕သေဘာထားကိုသိလိုက္ရလို႕ ၀မ္းသာမိတယ္။
အထူးသၿဖင္႕ ဒို႕ႏိုင္ငံမွာ တရုတ္လူမ်ိဳး ကုလားလူမ်ိဳးစတာေတြဟာ ဘိုးေဘာင္စဥ္ဆက္တည္းက ေနထိုင္ခဲ႕ၾကတာမ်ိဳးေတြရိွတယ္။ ဆိုရရင္ သူ႕အေဘးၿပည္မၾကီးကလာလာ အင္ဒိုကလာလာ သူကေတာ႕ဒီႏိုင္ငံမွာေမြးၿပီး ဒီႏိုင္ငံမွာၾကီး ဒီဘာသာစကားကိုေၿပာ..အဲလို လူမ်ိဳးၿခားေတြအမ်ားၾကီးရိွဆဲပါ။ တကယ္ေတာ႕ သူဟာ လူမ်ိဳးၿခားရင္ၿခားမယ္ ဘာသာၿခားရင္ၿခားမယ္ ဒို႕ႏိုင္ငံသား ေသြးေတာ႕မၿခားပါဘူး။ ခြဲၿခားတာေတြလည္းမထားသင္႕ဘူး။ ကိုယ္က အဲလိုခံစားတယ္။
ျမန္မာပီပီ အားမနာဘဲ ျပတ္သားတတ္သူဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ပဲ ရွိခဲ့လား၊ ဒါမွမဟုတ္ က်န္တဲ့လူေတြက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေလာက္ မျပတ္သားၾကတာလား... အဲဒါ ကုိယ့္အေတြးပါ ရီတာ။
သခင္ျမ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိပါ၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ ကြယ္လြန္ေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သူ႕သမီး လြႊတ္ေတာ္ အမတ္ျဖစ္လာျပီး (ၾကည္ျမင္တုိင္အမတ္) အဆုိ ထပ္တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္၊ အဆုိ တင္သြင္းခဲ့တဲ့
ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိဟာ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီ
အဆုိ တင္သြင္းရသလဲဆုိတာ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ
ခုိင္ခုိင္လုံလုံ ရွိပါတယ္ဗ်ာ၊ ေလ့လာၾကပါ။
သခင္ျမဟာ လူၾကီးလူေကာင္း တစ္ဦးပါ၊ သူဟာ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပုံ ပါတီ (ေနာင္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီ) စတင္ခဲ့တဲ့ သူ ျဖစ္ေပမယ့္
လက္၀ဲဖက္က ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာင္
(သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္း) သူ႕ကုိ ရုိေသ
ေလးစားၾကပါတယ္၊ သူ႕သမုိင္းဟာ အရမ္းကုိ
ေလးစားဖုိ႕ေကာင္းျပီး ထင္ရွားတာေတြ အမ်ား ရွိပါတယ္၊ ေလ့လာၾကပါ၊
(သခင္ျမတို႔ကို ေျပာတာလုိ႔ ထင္သည္) ...
မလုပ္ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာ
ၾကပါ၊ သမုိင္းဆုိင္ရာ ထင္ျမင္ခ်က္ေပးတဲ့
ေနရာမွာ သတိထားပါ၊ မရမ္းၾကပါနဲ႕ဗ်ာ။
ထပ္ေျပာပါရေစ၊ အဲဒီသမုိင္းကုိ ကြယ္လြန္သူ
ဆရာၾကီး ေၾကးမုံဦးေသာင္း ေရးထားတဲ့
မွတ္တမ္းေတြ ရွိပါတယ္၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္
ဖတ္ၾကည့္ပါ။
ကိုေအာင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သိရင္ ေရးသြားပါ။ စိတ္မဆိုးပါ။
ဖတ္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ မလြယ္ပါ။
ebook ႐ွိရင္ေသာ္မွ သိပ္ အဆင္မေျပပါ။
မွားေနရင္ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ကုိယ္လည္း မေသခ်ာလို႔ ေသခ်ာသလို ထည့္မေရးခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ ထပ္ေျပာရရင္ ဒါ သမိုင္းဆုိင္ရာ ထင္ျမင္ခ်က္မဟုတ္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္႐ႈေထာင့္က ႀကိဳက္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္းကို ေျပာထားတာပါပဲ။
ေနာက္တခု ထပ္ေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ ျပ႒ာန္းတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာတဲ့ အျမင္ကိုပဲ ႏွစ္ၿခိဳက္လက္ခံမိတယ္။ ဒါကိုယ့္ အပိုင္းပါ။
ခိုင္လံုျခင္း မခိုင္လံုျခင္းဆုိတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ ျပ႒ာန္းတဲ့ကိစၥမေျပာနဲ႔၊ ဘင္လာဒင္မွာေတာင္ သူ႕ဘာသာသူေတာ့ သူ႕အလုပ္အတြက္ သူ ခိုင္လံုေနမွာပဲ။ တျခားလူအတြက္က တပိုင္းျဖစ္မွာေပါ့။
ေနာက္တစ္ခုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာတဲ့စကားမို႔လို႔ ႀကိဳက္တယ္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ စကားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာထားတာျဖစ္လုိ႔ တင္ထားတာ။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ သူ႕စကားလံုးနည္းနည္းနဲ႔တင္ ခိုင္လံုလြန္းေနၿပီမို႔ တျခားဘက္က ခိုင္လံုမႈဆိုတာ အက်ံဳးဝင္ခ်င္မွ ဝင္ေတာ့မယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္။
ခုကိစၥ ကိုယ္ သခင္ျမနဲ႔ ဦးဘခ်ိဳ မွားေရးတာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါကို မွားတယ္ လို႔ လာေျပာရင္ရတယ္။ ဒီ့ထက္မက ဦးဘခ်ိဳရဲ႕ အေၾကာင္းအခ်က္ကို သိရင္ ဒီမွာ လာေရးသြားလို႔ရတယ္။ ခါတုိင္းလည္း ကိုယ္မွားတာေတြကို စာဖတ္သူေတြက ေတြ႕ရင္ comment မွာ ျပင္ေပးသြားၾကတာခ်ည္းပဲ။ လိုအပ္ရင္ ကိုယ္က သူတို႔ ျပင္ေပးသမွ်ကို post ေပၚအထိ ျဖည့္စြက္ၿပီး ျပန္တင္ေပးထားတာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္။ သိခ်င္ရင္ ဆြဲထုတ္ျပမယ္။ စာအုပ္စာတမ္း မလြယ္ကူတဲ့ ေနရာမွာ ႐ွိသမွ် မွတ္ဉာဏ္နဲ႔ ထည့္ေရးတဲ့ အခါ ဘယ္သူမဆို မွားႏိုင္တာခ်ည္းပဲ။ အထူးသျဖင့္ သမိုင္းနဲ႔ ဆိုင္ရင္ ကိုယ္က ပိုမွားေသးတယ္။ အဲဒီအခါတိုင္း ျပင္ေပးတဲ့လူေတြကို ကိုယ္ အေထာက္အထားခိုင္လံုရင္ အသာတၾကည္ လက္ခံခဲ့တာ ခ်ည္းပဲ။ လက္မခံႏိုင္စရာ အေၾကာင္းလည္း ဘာမွ မ႐ွိဘူး။ ကိုယ္မွားေနတဲ့ အခ်က္အလက္ကို ျပင္ေပးတာ ေက်းဇူးေတာင္တင္ေသးတယ္။
အင္း ဒါေပမဲ့ မွတ္ဉာဏ္အရမွားတာနဲ႔ ရမ္းတာနဲ႔က တျခားစီ။ ႐ွင္းတယ္ေနာ္။
သိသမွ် အခ်က္အလက္ကို မဆီေလ်ာ္ဘူးထင္ရင္ ဒီမွာ လာေရးလို႔ ရတယ္။ ဒီထက္မက က်ယ္ျပန္႔တယ္ ဆုိရင္ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့မွာ ကိုယ္ေရးတဲ့ post နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး တင္ပါတယ္လို႔ ေရးၿပီး တင္လည္း ရတယ္။ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ ဒါက ဒီလုိ႐ွိတယ္လို႔ စာဖတ္သူေတြကို သိေစခ်င္တယ္ဆုိတာ ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ)ရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ပဲ။
မွားတာ မျပင္ဘဲ တန္ဖိုး႐ွိတဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းမွတ္ရာႀကီး တစ္ခုလံုးကိုပဲ ကိုယ္က ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္သလိုလို၊ ကိုယ္လုပ္ပစ္လုိက္လို႔ပဲ သံုးစားမရေတာ့သလိုလို ႏိုင္ငံေရးသမားပီပီ ဇာတ္ဟန္ေတြနဲ႔ေတာ့ လာညည္းမေနပါနဲ႔။ ဒီေလာက္လဲ ျဖစ္ျပစရာမလုိပါဘူး။ အလိုလိုေနရင္းမွ စိတ္ကုန္ရတဲ့ ၾကားထဲ။ လုပ္စရာ႐ွိတာလုပ္လိုက္၊ မွားတာသိရင္ ျပင္လိုက္ေပါ့။ ဘာခက္လို႔လဲ။ ဒါ နအဖနဲ႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပိဳင္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ လြမ္းခ်င္း ဆိုမေနနဲ႔။
ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။
အမွားျပင္ေပးမယ့္ လူအားလံုးကို ႀကိဳဆိုပါတယ္။ တခုေတာ့႐ွိတယ္။ ငိုေတာ့မလို ၿပိဳေတာ့မလုိေတာ့ လာမလုပ္နဲ႔။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာက ဘယ္လိုရွိတယ္ ႐ွင္း႐ွင္းပဲေျပာ။ ဒါ ကိုယ့္ဘေလာ့။ ႏိုင္ငံေရးျပဇာတ္ခံုမဟုတ္ဘူး။
ဗုဒၶဘာသာကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘာသာအျဖစ္ အဆုိတင္သြင္းခဲ့တာ ဆရာၾကီး သခင္ျမ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိပါ။
သခင္ျမလုိ ၀ါရင့္ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္
တစ္ေယာက္က အဲလုိ စကားမ်ဳိး လုံး၀
မေျပာပါဘူး၊ သခင္ျမဟာ အသက္ရွင္
ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ သူ႕သက္တမ္းတေလွ်ာက္
အမွားအကင္းဆုံး ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္
တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။
ေျပာလက္စနဲ႕ ဆက္ေျပာပါရေစ၊ ဆရာၾကီး
ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိ ဘာေၾကာင့္ ဒီအဆုိကို တင္သြင္း
ခဲ့သလဲ ဆုိတာနဲ႕ ပက္သက္ျပီး ဆရာၾကီး
ေၾကးမုံဦးေသာင္းရဲ႕ မွတ္တမ္းေတြထဲမွာ
ရွာမေတြ႕ပါဘူး။ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ
ရဲ႕ ဒီအဆုိနဲ႕ ပက္သက္ျပီး လက္လွမ္းမွီရာ
အဲဒီေခတ္က အေနအထားေတြကို ဖတ္ၾကည့္
ေတာ့ ... ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဗုံးဒဏ္
ေၾကာင့္ ရန္ကုန္နဲ႕ ျမိဳ႕ၾကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
က ျမန္မာနဲ႕ တုိင္းရင္းသားေတြ ေက်းရြာေတြ
မွာ ေရြ႕ေျပာင္း ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္မျပီးခင္
ဗုံးၾကဲမွဳ ရပ္တန္႕ခဲ့ပါတယ္၊ အဲလုိလည္း ရပ္တန္႕သြားေရာ ပုိင္ရွင္မဲ့ေနတဲ့ အခန္းေတြ
လူေနအိမ္ေတြကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မဟုတ္တဲ့
တရုတ္ ကုလားေတြ တက္ေနၾကပါတယ္၊ ျပႆနာဟာ ေျဖရွင္းဖုိ႕ ခက္ေတာ့ စစ္အျပီး
ျပန္၀င္လာတဲ့ အဂ္လိပ္အစိုးရ ကုိယ္လက္ရွိ
ေရာက္ေနတဲ့ေနရာ ကိုယ္ပုိင္တယ္လုိ႕ အမိန္႕
ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ေနရာစရာမဲ့ျပီး
လမ္းေဘးေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါလုိ အျဖစ္
ေတြကုိ သနားတတ္တဲ့ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိက ကရုဏာေဒါေဒါ အဆုိ
တင္သြင္းခဲ့တာပါ၊ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္တဲ့
တျခား ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ မုန္းလုိ႕
လုံး၀ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ
သက္ရွိထင္ရွား ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေတြမွာ
သူဟာ လူခ်စ္လူခင္ အေပါမ်ားဆုံး ပုဂၢိဳလ္
တစ္ဦးပါ။
က်ေနာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္သေဘာထားကုိ နံျပားထက္ စြဲမက္သြားပါၿပီ။
ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) ေျပာတဲ့အထဲမွာ.... “ဆရာၾကီး ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိ
သက္ရွိထင္ရွား ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ ေခတ္ေတြမွာ
သူဟာ လူခ်စ္လူခင္ အေပါမ်ားဆုံး ပုဂၢိဳလ္
တစ္ဦးပါ။”.... ဆုိတာပါတယ္။
အဲဒီအဆုိ မွန္ေကာင္းမွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဘခ်ဳိနဲ႔ မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္သူ တဦးေတာ့ ရွိေသးသဗ်ဳိး။ အဲဒါကေတာ့ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္းပါ။ ေရႊဥေဒါင္းကလည္း ဦးဘခ်ဳိနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ လူမုန္းမ်ားသူ တေယာက္ေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ တသက္တာမွတ္တမ္းကုိ ဖတ္ရအၿပီးမွာ ဦးဘခ်ဳိအေပၚ အရင္ကေလာက္ေတာ့ သိပ္အထင္မႀကီးေတာ့ဘူးဗ်။ ဒါေတာင္ ေရႊဥေဒါင္းက အေသးစိတ္ ေရးမျပေပလုိ႔သာပဲ။ ဘက္လုိက္တယ္ေျပာလည္း ခံ႐ုံပဲ ရွိေတာ့တယ္ဗ်ဳိး။
ဒီဘေလာ့ဂါ စေပၚတည္းက သတိထားမိတာပါ။
ခုပို႔စ္၃ ၄ ခုဖတ္ၿပီး ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္တာနဲ႔ ၀င္ေရးလိုက္တယ္။
ငယ္ေတာ့ မရင့္က်က္ေသးတာလဲ ပါပါလိမ့္မယ္၊ ေဘးက ေျမွာက္ေပးတဲ့သူကလဲ ေျမွာက္ေပးေတာ့ ေျမွာက္ေပးရင္ ဘာတက္ေအာင္ ကမယ္ဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ၊ ကလိုက္တာမွ ေကြးလို႔၊
ညီမေလး သတိထားပါဦး၊ ညီမေလးမွာ တက္စရာ ဘာမွ မရွိေသးဘူးေလ။
@emo, ဖတ္ၿပီး ရီေနမိတယ္။
ေဘးက ေျမႇာက္ေပးၾကတယ္လို႔ ထင္ေနတာကို ၿပိဳင္မျငင္းခ်င္ပါဘူး။ ပ်င္းေနလို႔။
ဒါေပမဲ့ ဒီလုိ ေရးလိုက္တာနဲ႔ ေျမႇာက္ေပးမယ့္သူနဲ႔ ႐ိုက္ခ်မယ့္သူ ဘယ္ဟာက ပိုမ်ားမလဲဆိုတာ ကေလးေတာင္ ေတြးမိမယ္ ထင္တာပဲ။
(ေျမႇာက္ေပးတာနဲ႔ ႐ိုက္ခ်တာကို တလြဲစီ အဓိပၸါယ္ ေပါက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေပါ့)
=)
မေတြးမိတဲ့ ကေလးေတြကေတာ့ ဆက္ေရးဦးမွာေပါ့၊
ႀကိဳက္သလိုသာေရးပါေလ၊ ကိုယ့္ဘေလာ့ပဲ၊
ရီတာ့မျဖစ္သြားရင္ၿပီးတာပါပဲ။
သမိုင္းကိုေၿပာရာတြင္ ဓါးထမ္းၿပီးေၿပာရသည္ ဟုၾကားဘူးသည္။ မွတ္ဥာဏ္ေၾကာင္႔ေသာ ဘာေၾကာင္႔ေသာ……
အႏၵရယ္မ်ား၏
တစိတ္ကို တအိတ္ မလုပ္တတ္ေသာ၊
ျပတ္ျပတ္ေျပာရမယ့္ ေနရာမွာ မျပတ္တျပတ္ မေျပာတတ္ေသာ၊
ခ်က္ခ်င္း ေကာက္ျပင္လိုက္ရမယ့္ ေနရာမွာ ဝင္မငိုတတ္ေသာ၊
အလုပ္လုပ္ရမယ့္ ေနရာမွာ အလုပ္မလုပ္ဘဲ စကားသာေျပာမေနတတ္ေသာ၊
အေရးမဟုတ္တာကို ဇာခ်ဲ႕၍ အေရးႀကီးမေနတတ္ေသာ၊
ထိုထိုေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ႐ွိသည့္ အရပ္တြင္သာ ေမြ႕ေလ်ာ္လိုသည္ ငါ့႐ွင္!
စိတ္ပုတီးနဲ႔ ရိပ္ၾကီးသာခိုပါေတာ႔ ငါ႔ရွင္ :D
ဒီလိုဟာေတြနဲ႔ေတာ့ ဘာအလုပ္မွ ျဖစ္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာေတြထဲမွာ ငုိေတာ့မလို ၿပိဳေတာ့မလိုက လြဲလို႔ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး။ အေရးမႀကီးတာေတြ တစိတ္ တအိတ္လုပ္ၿပီး Online ေပၚမွာ ဇာခ်ဲ႕ေနရတာကို ဟုတ္လွၿပီ ထင္ေနတဲ့ လူေတြပဲ ႐ွိတယ္ ဆုိတာကို အဲလို ဝန္ခံလိုက္ေစခ်င္တာ။
ႀကိဳသတိေပးမယ္။
ဘာမွ အေရးမပါဘဲ ဝင္ေရးတဲ့ comment လို႔ ယူဆလို႔ ေနာက္ နာရီဝက္ေနရင္ ျပန္ဖ်က္မယ္။ လိုခ်င္ရင္ ေကာ္ပီကူးထား။
ေအာ္ ညမရယ္၊ မွားေနတဲ႔သူကိုၿပန္ၿပင္ေပးတာနဲ႔ပဲ ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ၿဖစ္ေနၿပီမို႔လား။ ငိုလည္းမငိုပါနဲ႔ေတာ႔၊ ၿပိဳလည္းမၿပိဳပါနဲ႔ေတာ႔။ အမွန္ကိုသိတဲ႔သူရွိေသးတာ၊ ကိုယ္မွားေနတာကို ၿပန္ၿပင္ေပးမယ္႔သူရွိတာ၊ ကိုယ္ဘေလာ႔ကို အေရးတယူလာဖတ္ၾကတာကိုသာ ေက်းဇူးတင္ဂုဏ္ယူလိုက္ပါ။ ေနာက္ဆို မေသခ်ာတာရွိရင္ ဘာေလာ႔ေပၚမတင္ခင္ တတ္သိတဲ႔သူေတြနဲ႔ အရင္ ေမးၿမန္းၾကည္႔ေပါ႔၊ ဟုတ္ပီလား။ ကဲ ထြက္ေနတဲ႔ ရန္စြယ္ၾကီးေတြသိမ္းၿပီး ေနာက္ ပို႔စ္တခုအတြက္ ၾကိဳးစားလိုက္ေနာ္။ ပိုေကာင္းလာမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
မွားတာကို ျပင္ေပးလို႔ ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါ။
ျပင္ေပးစရာ႐ွိတာကို မျပင္ေပးဘဲ ႏိုင္ငံေရးသမားပီပီ ဇာတ္ဟန္ေတြနဲ႔ ငိုမလိုလို ၿပိဳမလိုလို လာညည္းေန၍ ျဖစ္ပါသည္။
ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ေရးဖူးတဲ့ အမွားေတြကို ျပင္ေပးၾကတာ ခုတစ္ခါတည္း မဟုတ္ပါ။ ေ႐ွ႕မွာ အႀကိမ္မ်ားစြာ ႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေနာင္လည္း ႐ွိႏိုင္ပါသည္။ ေ႐ွ႕မွာ ျပင္ေပးသြားၾကသမွ်မွာ ျပင္စရာ႐ွိတာကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ႐ွိတယ္ဆိုတာ လိုရင္းတို႐ွင္း ခ်က္နဲ႔လက္နဲ႔ ေထာက္ျပေျပာဆိုသြားၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သူမွ တစိတ္ကို တအိတ္မလုပ္ပါ (ဘာျဖစ္လို႔ဆုိေတာ့ ေ႐ွ႕ကလူေတြက ႏိုင္ငံသမားအမည္ခံေတြ မဟုတ္ၾကလို႔) ကိုယ့္အေနနဲ႔လည္း ထုိသူမ်ားကို ကိုယ့္အမွားလာေထာက္ရေကာင္းလား မေတြးပါ။ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ သူတို႔ ေျပာသည့္ အခ်က္အလက္ကို ျပင္ေပးခဲ့သည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ စာျပန္ဖတ္လွ်င္ သိႏိုင္ပါသည္။ သိခ်င္လွ်င္ဖတ္ပါ။ မသိခ်င္လွ်င္ မဖတ္ပါႏွင့္။
အမွန္ျပင္ေပးတဲ့လူကို ေက်းဇူးတင္တာအျပင္ ကိုယ္မွားခဲ့တာကို သိေအာင္လို႔ ဖ်က္ေတာင္မပစ္ဘဲ strike thro' လုပ္၍ သူတို႔ ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြကိုေတာင္မွ ျဖည့္စြက္ထည့္ခဲ့ပါသည္။
မေသခ်ာလွ်င္ ေမးတဲ့အခါ ေမးပါသည္။ ေမးဖို႔ အခြင့္မသာလွ်င္ မေမးမိပါ။ ေနာင္လည္း အဲလိုပဲ သြားဦးမည္။
မွားတာေတြ႕လွ်င္ အခ်ိန္မေ႐ြး ျပန္ျပင္ေပး၍ ရပါသည္။
တခုပဲ။
ႏိုင္ငံေရးဇာတ္မင္းသား အထာေတြကိုေတာ့ လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါ။
လံုးးးးးးးးးးးးးးးးးဝ
မၾကည္ညိဳပါ။
Post a Comment