ေမး။ ဆရာႀကီး ဘဝမွာ လက္ကိုင္ထားတဲ့ ဘဝေနနည္းအယူအဆကို ေျပာေပးပါ။
ေျဖ။ အတိုက္အခံ႐ွိရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ တန္ခိုးအ႐ွိန္အဝါ ၾသဇာအာဏာ႐ွိသူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေျဖ႐ွင္းရတာ ပိုႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က စတင္ၿပီး အတိုက္အခံ ဆန္႔က်င္မႈ မျပဳပါ။ ႐ႈံးနိမ့္ရင္လည္း နစ္နာတယ္၊ ဝမ္းနည္းစရာလို႔ မထင္ပါ။ ေက်ာ္ေအာင္ က "ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသမယ့္ လူ" လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားကို မတိုက္ခိုက္ပါ။ မတူတဲ့ အယူအဆေၾကာင့္ အျပစ္ေပး အေရးယူတာမ်ိဳး မ႐ွိပါ။ ကိစၥရပ္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ စဉ္းစားဆံုးျဖတ္တယ္။ ၾသဇာအာဏာ အ႐ွိန္အဝါ သက္ေရာက္မႈကို မခံယူပါ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က အကူအညီေတာင္းခံလာတဲ့အထိ ေစာင့္ဆိုင္းမေနဘဲ မိမိကူညီဖို႔ လုိအပ္တယ္ဆုိတာ သိ႐ံုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးတတ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ ေနအိမ္မွာပါ ကိုယ္နဲ႔ အတူေနသူမ်ား ကိုယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲမႈ မျဖစ္ရေအာင္ သတိျပဳေနထိုင္ပါတယ္။
ေမး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြအတြက္ ဆရာႀကီး လုပ္ေစခ်င္တဲ့အလုပ္၊ အေျပာခ်င္ဆံုးစကား႐ွိရင္ ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ျမန္မာဓမၼသတ္မွာ အမ်ိဳးသား ၁၆ ႏွစ္၊ အမ်ိဳးသမီး ၁၅ ႏွစ္ျပည့္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ႐ွိေနၿပီး၊ အိမ္ေထာင္ျပဳႏိုင္တဲ့အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီလို႔ ဆုိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကို လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး ဘာကို လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ဘာကို မလုပ္ေစခ်င္ဘူး ေျပာဖို႔လိုမယ္ မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ လူငယ္ဘဝမွာ H G Wells ေရးတဲ့ Work, Wealth and Happiness of Mankind, Science of Life နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း၊ ေခတ္သမိုင္း၊ ေခတ္စီးပြားေရးသမိုင္း၊ ဆို႐ွယ္လစ္အေတြးအေခၚစတဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ဘဝလမ္းၫႊန္အျဖစ္ ခံယူခဲ့ပါတယ္။
လူငယ္ဟာ ပညာ႐ွာအရြယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ ပညာစခန္းမဟုတ္ပါဘူး။ အျခားပညာစခန္းေတြ ႐ွိပါတယ္။ လူငယ္ေတြအတြက္ တကၠသိုလ္အလြတ္ ေလ့လာသင္ၾကားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ စစ္အတြင္း တကၠသိုလ္ပိတ္ထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို အေဖက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပို႔ၿပီး သဒၵါ၊ သၿဂႋဳဟ္၊ ေဗဒင္ တခုခု သင္ခိုင္းလို႔ ေဗဒင္သင္ခဲ့ဖူးတယ္။ သင္ခဲ့ေတာ့ လိုအပ္ရင္ သက္ေမြးပညာအျဖစ္ အသံုးခ်ႏိုင္တာေပါ့။
ႏိုင္ငံျခားမွာ အထက္တန္းေအာင္တဲ့လူတိုင္း တကၠသိုလ္ကို သြားၾကတာ မဟုတ္ပါ။ အင္မတန္ စာေတာ္သူေတြသာ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ၾကတယ္။ လူနည္းစုပါ။ တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္ တကယ္လုပ္ခ်င္သူေတြသာ တက္ၾကတာပါ။ အမ်ားစုက လုပ္ငန္းခြင္ဝင္၊ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းတက္၊ ကၽြမ္းက်င္မႈအလိုက္ ရာထူးတက္၊ အဆင့္ျမင့္ အရာ႐ွိႀကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကတာပါပဲ။
ကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္တာကုိ တကယ္သိၿပီး၊ ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ လုပ္သြားရန္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
***
(သမိုင္းႏွင့္ စကားေျပာျခင္း စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ပါသည္)
ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အရမ္းကို ႀကိဳက္လာလို႔ ဖတ္လို႔ မၿပီးခင္ ႐ိုက္တင္လိုက္သည္။
ေျဖ။ အတိုက္အခံ႐ွိရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ တန္ခိုးအ႐ွိန္အဝါ ၾသဇာအာဏာ႐ွိသူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေျဖ႐ွင္းရတာ ပိုႀကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က စတင္ၿပီး အတိုက္အခံ ဆန္႔က်င္မႈ မျပဳပါ။ ႐ႈံးနိမ့္ရင္လည္း နစ္နာတယ္၊ ဝမ္းနည္းစရာလို႔ မထင္ပါ။ ေက်ာ္ေအာင္ က "ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသမယ့္ လူ" လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားကို မတိုက္ခိုက္ပါ။ မတူတဲ့ အယူအဆေၾကာင့္ အျပစ္ေပး အေရးယူတာမ်ိဳး မ႐ွိပါ။ ကိစၥရပ္တိုင္းကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ စဉ္းစားဆံုးျဖတ္တယ္။ ၾသဇာအာဏာ အ႐ွိန္အဝါ သက္ေရာက္မႈကို မခံယူပါ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္က အကူအညီေတာင္းခံလာတဲ့အထိ ေစာင့္ဆိုင္းမေနဘဲ မိမိကူညီဖို႔ လုိအပ္တယ္ဆုိတာ သိ႐ံုနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးတတ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ ေနအိမ္မွာပါ ကိုယ္နဲ႔ အတူေနသူမ်ား ကိုယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲမႈ မျဖစ္ရေအာင္ သတိျပဳေနထိုင္ပါတယ္။
ေမး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြအတြက္ ဆရာႀကီး လုပ္ေစခ်င္တဲ့အလုပ္၊ အေျပာခ်င္ဆံုးစကား႐ွိရင္ ေျပာျပေစခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ျမန္မာဓမၼသတ္မွာ အမ်ိဳးသား ၁၆ ႏွစ္၊ အမ်ိဳးသမီး ၁၅ ႏွစ္ျပည့္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ ႐ွိေနၿပီး၊ အိမ္ေထာင္ျပဳႏိုင္တဲ့အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီလို႔ ဆုိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြကို လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး ဘာကို လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ဘာကို မလုပ္ေစခ်င္ဘူး ေျပာဖို႔လိုမယ္ မထင္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္ လူငယ္ဘဝမွာ H G Wells ေရးတဲ့ Work, Wealth and Happiness of Mankind, Science of Life နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္း၊ ေခတ္သမိုင္း၊ ေခတ္စီးပြားေရးသမိုင္း၊ ဆို႐ွယ္လစ္အေတြးအေခၚစတဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၿပီး ဘဝလမ္းၫႊန္အျဖစ္ ခံယူခဲ့ပါတယ္။
လူငယ္ဟာ ပညာ႐ွာအရြယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းသာလွ်င္ ပညာစခန္းမဟုတ္ပါဘူး။ အျခားပညာစခန္းေတြ ႐ွိပါတယ္။ လူငယ္ေတြအတြက္ တကၠသိုလ္အလြတ္ ေလ့လာသင္ၾကားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိပါတယ္။ စစ္အတြင္း တကၠသိုလ္ပိတ္ထားေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ကို အေဖက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပို႔ၿပီး သဒၵါ၊ သၿဂႋဳဟ္၊ ေဗဒင္ တခုခု သင္ခိုင္းလို႔ ေဗဒင္သင္ခဲ့ဖူးတယ္။ သင္ခဲ့ေတာ့ လိုအပ္ရင္ သက္ေမြးပညာအျဖစ္ အသံုးခ်ႏိုင္တာေပါ့။
ႏိုင္ငံျခားမွာ အထက္တန္းေအာင္တဲ့လူတိုင္း တကၠသိုလ္ကို သြားၾကတာ မဟုတ္ပါ။ အင္မတန္ စာေတာ္သူေတြသာ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ၾကတယ္။ လူနည္းစုပါ။ တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္ တကယ္လုပ္ခ်င္သူေတြသာ တက္ၾကတာပါ။ အမ်ားစုက လုပ္ငန္းခြင္ဝင္၊ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းတက္၊ ကၽြမ္းက်င္မႈအလိုက္ ရာထူးတက္၊ အဆင့္ျမင့္ အရာ႐ွိႀကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကတာပါပဲ။
ကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္တာကုိ တကယ္သိၿပီး၊ ျဖစ္ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ လုပ္သြားရန္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
***
(သမိုင္းႏွင့္ စကားေျပာျခင္း စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ပါသည္)
ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အရမ္းကို ႀကိဳက္လာလို႔ ဖတ္လို႔ မၿပီးခင္ ႐ိုက္တင္လိုက္သည္။
6 comments:
လူငယ္ေတြကို လူတတ္ႀကီးလုပ္ၿပီး ဘာကို လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ဘာကို မလုပ္ေစခ်င္ဘူး ေျပာဖို႔မလိုပါ။
က်ေနာ္လည္း ႀကဳိက္တယ္ဗ်။
ႀကဳံလုိ႔ေျပာရရင္ လူထုေဒၚအမာရဲ႕ အေမ့ေရွးစကား တခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ မႀကဳိက္ဘူးခင္ဗ်။
ဒီေန႔မွ လာဖတ္ရတယ္။ ေက်းဇူးပဲ ရီတာ။
ေျဖ။ အတိုက္အခံ႐ွိရင္ ေပ်ာ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ တန္ခိုးအ႐ွိန္အဝါ ၾသဇာအာဏာ႐ွိသူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေျဖ႐ွင္းရတာ ပိုႀကိဳက္တယ္။
So nice.
BINO
ႏိုင္ငံျခားမွာ အထက္တန္းေအာင္တဲ့လူတိုင္း တကၠသိုလ္ကို သြားၾကတာ မဟုတ္ပါ။ အင္မတန္ စာေတာ္သူေတြသာ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ၾကတယ္။ လူနည္းစုပါ။ တကယ္ေတာ္ တကယ္တတ္ တကယ္လုပ္ခ်င္သူေတြသာ တက္ၾကတာပါ။ အမ်ားစုက လုပ္ငန္းခြင္ဝင္၊ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ငန္းခြင္ သင္တန္းတက္၊ ကၽြမ္းက်င္မႈအလိုက္ ရာထူးတက္၊ အဆင့္ျမင့္ အရာ႐ွိႀကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကတာပါပဲ။
That's true.
BINO
မေရ...နွစ္သက္လို ့ေကာ္ပီကူးသြားတယ္ေနာ္..ေက်းဇူးပါ..
Post a Comment