ေ႐ႊအဆင္း ေနပြင့္တဲ့ အရပ္ေဒသ (၁)

ျပန္ဖို႔ျပင္တုန္းက...
luggage တခုလံုး သူမ်ားအတြက္ခ်ည္းပဲ။ ကိုယ့္အဝတ္အစားက ၿပီးခါနီးမွ အေပၚက နည္းနည္း ထည့္သြားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိတ္တလံုးလည္းပါေသးတယ္။ ႏွစ္ခုေပါင္း 28 ကီလို။ hand carry ဘာမွမပါ (laptop ကလြဲလို႔)။



မျပန္ခင္ညက အင္းေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔။ shirt နဲ႔က ဉာဏ္ထြန္း ေပါ့။
သူ႕မ်က္ႏွာ လူျမင္မွာ အင္မတန္ေၾကာက္တာ။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းျဖတ္ၿပီး တင္ေပးလုိက္တယ္။ ေအးေရာ...။
အဲဒီေန႔က ပသွ်ဴးထမင္းေၾကာ္စားၿပီး ဗိုက္ေအာင့္ေနေသးတယ္။ (ဒါနဲ႔မ်ား ျမန္မာျပည္ျပန္ရင္ လမ္းေဘးစာ စားဖို႔ႀကံေသးတာ။)

အဲဒီမတိုင္ခင္ တပတ္ကလည္း အရင္အိမ္က ညီမေလးေတြနဲ႔ စားၾကေတာ့ ပသွ်ဴးထမင္းေၾကာ္ပဲ စားတယ္။ ဗိုက္ေအာင့္တာပဲ။ စပ္လုိ႔။

အဲဒါကို အမွတ္မ႐ွိ မျပန္ခင္တရက္မွာ ထပ္စားတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္။ ညပဲ ျဖစ္လုိ႔။ မနက္က် ေပ်ာက္သြားေရာ။

စားရင္းတန္းလန္း ပသွ်ဴးေၾကာင္း ျငင္းၾကေသးတယ္။ ရည္းစားနဲ႔ စကားေျပာမတည့္ ျဖစ္တာကို ေျပာျပေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာေနၾကတယ္။ ဟိုက ဘယ္လိုမ်ိဳးေျပာလဲဆုိတာ သိေတာ့ ပိုဝမ္းသာၾကေသးတယ္။ ဝဋ္လည္တာ ဆိုၿပီး...။

အခြင့္ႀကံဳတာနဲ႔ ကိုယ့္ရည္းစားက ကိုယ့္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ျပန္သံုးၿပီး ႏွက္ခ်င္ေနၾကေသးတယ္။ သူတို႔ေျပာတာ ရီရတာနဲ႔ စိတ္ဆိုးေနတာေတာင္ နည္းနည္းေပ်ာက္သြားတယ္။ (အေၾကာင္း႐ွာ)



Changi မွာ။ (31st Jan 2010)



လိုက္ပို႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက စားခ်င္တာနဲ႔ ဝင္စားၾကတာ။ Indian Snack ေတြ။ ကိုယ္ကေတာ့ ခ်ိဳတာေတြ မႀကိဳက္ပါဘူး။ Juice ခ်ဉ္ခ်ဉ္တခြက္ပဲ ေသာက္တယ္။



သူ႕ဘာသာ စားတာ။ ကိုယ္မပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ လက္တဆုတ္စာပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုျပေတာ့ "ဂ်ေလဘီက ဂ်ေလဘီစားတယ္" ဆုိၿပီး ဟားေနၾကေသးတယ္။

အဲဒီဆိုင္မွာ ေလကန္ေနမိလို႔ အခ်ိန္ကပ္ေနမွ အထဲကို အေျပးအလႊားဝင္ရတယ္။
hand carry ေတြ scan ျဖတ္တဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေနာက္ဆံုးမွတ္တာ... ကိုယ့္ေနာက္မွ တစ္ေယာက္ဝင္လာေသးတယ္။ (ေတးေသာ္...)

Silk Air ေလယာဉ္ delay ျဖစ္တယ္။ 1:50 PM ထြက္ရမယ့္ဟာ 3:30 PM မွ ထြက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူမ်ားေတြလည္း ဖုန္းဆက္ေနၾကတာနဲ႔ ကိုယ္လည္း အိမ္ကိုဆက္တယ္။ လိုက္ပို႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မစု ကို လွမ္းဆက္တယ္။

"ဟဲ့ ငါ ခုထိ မထြက္ရေသးဘူး" ဆုိေတာ့ သူက ေလယာဉ္ေပၚကို မတက္ရေသးဘူးထင္ၿပီး၊ "နင္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့တာ ျဖစ္ေနဦးမယ္" တဲ့။ (လူမ်ား ခုမွ ေလယာဉ္ပ်ံစီးဖူးတာက်ေနတာပဲ။)

သူက ေလယာဉ္ဘာျဖစ္တယ္ေျပာလဲ ေမးေတာ့... "ေလယာဉ္ေမာင္းမယ့္လူ ခုမွ လိုက္႐ွာတုန္း ႐ွိေသးတယ္တဲ့" လို႔ျပန္ေျပာၿပီး ဟားေနမိေသးတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း လွမ္းဆက္ေသးတယ္။ ႐ွည္ေနၿပီမို႔ မေရးေတာ့ဘူး။

***
အစက ခ်က္ခ်င္းေရးဖို႔ အစီအစဉ္မ႐ွိဘူး။ TZA ဖတ္လိုက္မိတာ ေရးခ်င္သြားတာနဲ႔။
ေခါင္းစဉ္ကလည္း အညာထိ ျပန္ျဖစ္တာ ဆုိေတာ့ အညာကို ရည္ၫႊန္းၿပီး ေပးျဖစ္သြားတာ။ စင္ကာပူက စထြက္တဲ့အေၾကာင္းကို စေရးမိေတာ့ ဘာမွ မဆိုင္ဘူးလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့လည္း ျပန္မျပင္ေတာ့ဘူး။

"ေနပြင့္တဲ့ အရပ္ေဒသ" ကို သြားတယ္ ဆုိေတာ့ ကိုယ္ခုေနေနတဲ့ ေနရာကပဲ "ေနမျမင္ ေရျပင္ခဲ" တဲ့ ေနရာလုိလို ဘာလိုလို...

ေခါင္းစဉ္က "မင္းခ်စ္သူ" ရဲ႕ သီခ်င္းစာသားပါ။ ျမန္မာတျပည္လံုးကို ရည္ၫႊန္းထားတဲ့ စကားလံုးပါပဲ။

***

သစၥာတိုင္ပတ္ပ်ိဳး

သစၥာတိုင္ပတ္ပ်ိဳး

ခ်စ္သမွ်ကို ျမင္းမိုရ္ေ႐ႊေတာင္လံုးသာပေလ
ေလးဆူဒီပါ သီတာေရေျမ ဆံုးေစေတာ့ေလး

အို ဘယ္မမုန္းပါေတာ့ႏိုင္ ကပ္လံုးဆံုးတိုင္တိုင္
႐ံုးညႇာပိုင္ အုန္းလႈိင္သဉၨာေႂကြ႕မွာလွေလ
ႀကိဳးမည့္ေနာင္ခါ ကမၻာေျမငယ္ ေျမ့ေစေတာ့ေလ

မွန္သေ႐ြ႕ကိုလ ဖန္ေစ့ငယ္ေရေရ
ကိုးဂုဏ္႐ွင့္ ဂူေတာ္ေမြ တူမေသြပါေစ မယ္ႏွင့္သား
လွစ္က်ဴးႁမြက္ၾကား ဝွက္မထား ျမတ္႐ွင္ပင္ တန္ခိုးအား
မျခားသိေစေၾကာင္း ပန္ထြာတည့္ ခဝပ္ေညာင္း။

တူၿပိဳင္ ဂူလႈိဏ္ စကားသစၥာတိုင္
သံသာေလ ကမ္းတိုင္ တူၿပိဳင္ေလ ကူးမယ္
ဆုထူးငယ္ ပန္႐ြယ္သြန္း
ခ်စ္လို႔ငယ္မကုန္ ဝသုန္ဤေျမ သိၾကားေစသက္ေသၫႊန္း

ပ်ံ႕မႊန္းေမႊးလႈိင္ က်ဴေလတည့္မွ
သံုးလူထြတ္မွန္ကူ မတူေလ ၿပိဳင္ႏႈန္းကင္း
ေျခာက္ျဖာစံု ေရာင္မ်ိဳးငယ္လင္း။

သျဖန္။
ခ်စ္ျခင္းငယ္ၿပိဳင္ ျမစ္မင္းပိုင္ အဏၰဝါက ျပန္မသာကဲ
ယြန္းေစဝသုန္ ေငြဝန္းေသာ္တာယုန္သို႔
ကမၻာကုန္က်ယ္သေ႐ြ႕ငယ္ကို ဘယ္ေမ့လိမ့္မလဲ။

(မျမကေလး)
(ဦးၿပံဳးခ်ိဳ - မဟာဂီတ ေပါင္းခ်ဳပ္ႀကီး၊ သတၱမအႀကိမ္)

***
အညာကို ျပန္တုန္းက ကူးေရးလာခဲ့တာ။ ေဖေဖ့စာအုပ္ေတြထဲက။

***

သတင္းေျပာသူမ်ား နဲ႔ တန္ဖိုးထားမႈ ျပႆနာ

ခုတေလာ သတင္းေျပာသူ အသစ္ေတြ အေၾကာင္း စဉ္းစားမိတယ္။

"သတင္းေျပာတဲ့ အလုပ္ကလြဲၿပီး သူတို႔ တျခားေ႐ြးစရာ မ႐ွိေတာ့တာလား"

အရင္ေခတ္ကတည္းက လုပ္လာတဲ့ လူေတြကိုေတာ့ မေျပာလိုပါဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔ဆုိေတာ့ အရင္ေခတ္က အခုေခတ္ မဟုတ္လုိ႔ေပါ့။
ၿပီးေတာ့ သူသူကိုယ္ကိုယ္ အေဟာင္းကို စြန္႔ဖို႔ခက္မွာပဲလို႔ ေတြးမိလို႔။

အခုမွ ဒီအလုပ္ဝင္လုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္တဲ့လူေတြဟာ...
သူတို႔ တန္ဖိုးထားရာေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္တဲ့အလုပ္ ျဖစ္လို႔ ဝင္တာလား ??? ဆိုတာ ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ဘဲ ေတြးမိျပန္တယ္။

***
ကိုယ္ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ PSC စာေမးပြဲဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္သလုိပဲ။
ဟင္ ဆုိရင္ လွည့္မၾကည့္တဲ့ လူမ်ိဳးကိုး။

ကိုယ္က အေဒၚနဲ႔အတူ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမွာ ေနတဲ့သူျဖစ္ေတာ့ ေက်ာင္းအၿပီး အလုပ္မရခင္တေန႔ သူတို႔ GM လား (ဘာလားေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး) အိမ္မွာေတြ႕တုန္း ကိုယ္ အလုပ္မရေသးတာ သိေတာ့...

"... ဌာနႀကီး (ကိုယ့္အေဒၚလုပ္တဲ့ ဝန္ႀကီးဌာန) တစ္ခုလံုး ႐ွိတာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္က ဘာလို႔ အလုပ္မရရမွာလဲ" ဆုိတယ္။

အႏွီပုဂၢိဳလ္ႀကီး စိတ္ေလသြားရေအာင္ ဘယ္လိုစကားလံုးမ်ိဳး သံုးၿပီး ေျပာလိုက္ႏိုင္ခဲ့မလဲ ဆုိတာ မွန္းၾကည့္လို႔ ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဟက္ဟက္ !
ျပန္မေျပာေတာ့ပါဘူး။

အရသာ႐ွိလိုက္တာ ဆုိတာ...
ေလာကမွာ ကိုယ္က စၿပီး သူ႕ေပၚ မမွားရပါဘဲ ကိုယ့္ကိုမွ လာထိပါးတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘက္က တင္တင္စီးစီး ျပန္တံု႔ျပန္ရတာေလာက္ အရသာ႐ွိတာ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။

***
ေခ်ာ္ကုန္လို႔ အစက ျပန္ေတြးလိုက္ဦးမယ္။

"သတင္းေျပာတဲ့ အလုပ္ကလြဲၿပီး သူတို႔ တျခားေ႐ြးစရာ မ႐ွိေတာ့တာလား"

"ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲ ဆုိတာ ျပန္စဉ္းစားတဲ့အခါတိုင္း သူတို႔ ဒီလို ေျပာေနရတာကို ေက်နပ္ေနလို႔လား" ဆိုတာ ခုရက္ပိုင္း အခါခါ ေတြးေနမိတယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့ မသိဘူး။ ကိုယ္နဲ႔လည္း ဘာမွ မဆုိင္ပါဘဲနဲ႔။

အျပစ္တင္ခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။
သိခ်င္႐ံုသက္သက္ပါ။

***
စိုင္းစိုင္းခမ္းလိုင္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ၿဖိဳးေမာ္ blog မွာ တင္တုန္းကလည္း အဲဒီထဲက ဘီကီနီလို ဒီဇိုင္းမ်ိဳးဝတ္ၿပီး ကတဲ့ ကေလးမေတြၾကည့္ၿပီး အေတြးေပၚဖူးတယ္။ သူတို႔ အေဖေတြကို ေမးၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ... သမီးကေလးေတြ အဲလိုဝတ္ၿပီး လူၾကားထဲကေနတာ ၾကည့္ရတဲ့အခါ ဘယ္လုိ ခံစားရပါသလဲ လို႔။ အဲဒါ ကဲ့ရဲ႕ခ်င္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေဝဖန္ခ်င္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ သိခ်င္လို႔ ေမး႐ံုပါပဲ လုိ႔။

***
စာႂကြင္း။

စေရးေတာ့ ေခါင္းစဉ္ကို "သတင္းေျပာသူမ်ား" လုိ႔ပဲ တပ္မလုိ႔။
မဆိုင္တာေတြပါ အစြန္းထြက္ပါသြားလို႔ ေနာက္က ext ထပ္ထည့္လိုက္ရပါတယ္။

***
ေနာက္ထပ္စာႂကြင္း။

"ျမန္မာ့ယဉ္ေက်းမႈ" အေၾကာင္း ေျပာလိုရင္းလည္း မဟုတ္ပါ။
ကိုယ္က ေပါကၠံရာမယဉ္ေက်းမႈကိုမွ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူ ျဖစ္ပါသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အညာသူစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။

သို႔ေသာ္ ႀကိဳက္တုိင္းလည္း မဝတ္သူ ျဖစ္ရကား၊ ကိုယ့္ကို လာၾကည့္ရင္ေတာ့ အာဆီယံဝတ္စားဆင္ယင္မႈဟု အမည္တပ္လွ်င္ ရေကာင္းရႏိုင္ေသာ ဒီဇိုင္းႏွင့္သာ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။

***

ျမတ္ နဲ႔ Hip Hop !

Me : သီခ်င္းေတြထဲမွာ မိုး တို႔၊ ႏြယ္ တုိ႔၊ ထား တို႔က် ရွိတယ္ေနာ္။
ေမ တို႔ ခင္ တို႔ဆို ပိုေတာင္ေပါေသးတယ္။

He : အဲဒီေတာ့

Me : "ျမတ္" က်ေတာ့ သူတို႔ သီခ်င္းလုပ္မဆုိၾကဘူး။

He : အဲဒီေတာ့

Me : အဲဒီေတာ့ မင္း ကိုယ့္ကို လြမ္းစရာသီခ်င္း မရွိေတာ့ဘူးေပါ့။

He : စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ မိုး တို႔၊ ႏြယ္ တုိ႔၊ ထား တို႔ ဆုိတာေတြကသံရွည္ေလးေတြနဲ႔ သီခ်င္းလုပ္ဆိုလို႔ ေကာင္းတာကို... ျမတ္ က်ေတာ့ အႏုပညာမွ မဆန္ဘဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ သံစဥ္ထဲထည့္မလဲ။ ျပတ္ေတာင္းေတာင္းနဲ႔။

Me : Okay ဒါျဖင့္ ကိုယ္ Hip Hop သမားေတြကို သီခ်င္းလုပ္ဆုိခိုင္းမယ္။

***

Chicken Politic

BARACK OBAMA : The chicken crossed the road because it was time for a CHANGE! The chicken wanted CHANGE!

JOHN MCCAIN : My friends, that chicken crossed the road because he recognized the need to engage in cooperation and dialogue with all the chickens on the other side of the road.

HILARY CLINTON : When I was First Lady, I personally helped that little chicken to cross the road. This experience makes me uniquely qualified to ensure -- right from Day One! -- that every chicken in this country gets the chance it deserves to cross the road. But then, this really isn't about me.......

GEORGE W. BUSH : We don't really care why the chicken crossed the road. We just want to know if the chicken is on our side of the road, or not. The chicken is either against us, or for us. There is no middle ground here.

JOHN LENNON : Imagine all the chickens in the world crossing roads together, in peace and harmony ……

BILL GATES : I have just released eChicken2007, which will not only cross roads, but will lay eggs, file your important documents, and balance your check book. Internet Explorer is an integral part of the Chicken. This new platform is much more stable and will never …………….. crash …….... OK, let's reboot.

BILL CLINTON : I did not cross the road with THAT chicken. By the way, what is your definition of chicken ?

AL GORE : I invented the chicken !

LEE HSIEN LOONG : Gantry points have been set up. All chickens wanting to cross the road are advised to top up their cash cards first.

ABDULLAH BADAWI : We have to be fair to all chickens. Some want to cross over the road, some do not. ........ zzzzzz .......zzzzzz ..... Now what were we talking about ? Ah yes, chickens. We will form a Royal Commission to decide whether it is right for them to cross the road.

MAHATHIR : Apakah benda ini ? The non-Bumi chickens want to cross the road ? How can they disrespect and disregard the Bumi chickens !!! We must be allowed to cross over first. It is our right !

ANWAR : We have enough chickens waiting to cross over on September 16 !!!

WONG KAN SENG : I am sorry that the chicken was allowed to cross the road. It was an honest mistake. Let's move on.

Singapore Table Tennis Association (STTA) President-cum-PAP MP Lee Bee Wah : Huh ? No coach accompanying the chicken ? I want to sack the team manager !!!

***

သူငယ္ခ်င္း forward ထားတဲ့ email ပါ။
လီရွင္လြန္း ေနရာလဲ ေရာက္ေရာ မၿပံဳးဘဲကို ရယ္မိေတာ့တာပါပဲ။
ဒီ Sunday မွာ ေျခဆန္႔ထားမိေတာ့ နက္ဖန္ကိုပဲ ez link card ကို top up လုပ္ရဦးမယ္။
ကိုယ္ေတြ႕ ကိုယ္ေတြ႕...

***