ခုေလာေလာဆယ္
ေတြးမိတဲ့အေတြးကို ေျပာရရင္ အထဲက လုပ္ေနတဲ့လူေတြနဲ႔ အျပင္က
ေျပာေနတဲ့လူေတြကို တေနရာတည္း စုထည့္လုိက္ၿပီး ထိပ္တုိက္ ၫႇိႏႈိင္း
ျငင္းခုန္ ေဆြးေႏြး ေဝဖန္ ဆဲဆို ဖြင့္ထုတ္ပစ္လုိက္ၾကရင္ ကိစၥေတြ
ျပတ္သင့္သေလာက္ေတာ့ ျပတ္သြားမယ္ထင္တယ္။ မျပတ္တဲ့ကိစၥေတြရွိရင္ေတာင္
ဒါေတြမျပတ္ဘူးလို႔ ျပတ္ျပတ္သားသား သိသြားတာေပါ့။
လုပ္တာက တလုိင္း
ေျပာတာက တလိုင္း (စိုက္တာက တဖြဲ႕၊ ခုတ္တာက တဖြဲ႕)ထက္စာရင္ အဲဒီႏွစ္ခု ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေစခ်င္တယ္။
အဲလိုလုပ္တဲ့ပြဲကို က်န္တဲ့လူေတြအတြက္ ခ်န္နယ္တခုခုကေန လိုက္ဖ္လႊင့္လိုက္။
ပံု/ ပြဲေျပာင္း ပြဲလြဲ ၾကည့္လိုသူ။
4 comments:
ပိုက္ဆံမ်ားရွိလို႔ကေတာ့ကြာ...
အျမင့္ၾကီးေတြ မဖတ္ခ်င္ဘူး.။
နဲနဲေလွ်ာ့..။
hmmm ... might be easier said than done! worth a try though ...
ရက္စ္
လုပ္ဖို႔ခက္တယ္။ ခက္တယ္ဆုိတာထက္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆုိတာ ေသတဲ့လူ ျပန္ရွင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳး၊ မေသေဆးေဖာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳး၊ လူကေန ေမ်ာက္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။
ႏွစ္ဘက္စလံုးက ဗမာေတြျဖစ္ေနလို႔မို႔ 'ဆင္ေျပာင္ႀကီး အၿမီးက်မွ တစ္' တဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳးႀကီး။ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ တခဲနက္ ေအာ္႐ံုေအာ္ၿပီး တကယ္လက္ေတြ႕ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆိုေတာ့မွ အဖ်ား႐ႉးခ်မယ့္ မျဖစ္ႏိုင္တာမ်ိဳးႀကီး။ တခါတခါက် ႏွစ္ဘက္စလံုး ညႇိၿပီး ပြဲျဖစ္႐ံု၊ လူစိတ္ဝင္စား႐ံု ဇာတ္တုိက္ထားသလားလို႔ေတာင္ သံသယျဖစ္လာတယ္။ ကိုးရီးယားကား အထာေပါ့ေလ။ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ရင္ ဇာတ္က ေရွ႕ဆက္လုိ႔မရဘဲ ၿပီးသြားမွာကိုး။
ကိုယ့္အျမင္ေျပာတာပါ။ မွားခ်င္လည္းမွားမယ္။ =)
တကယ္ေျပာတာ။ ပိုက္ဆံရွိမ်ားလို႔ကေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလံုးကို ႐ံုသြင္းၿပီးျပပစ္မယ္။ (ႏွစ္ဘက္စလံုး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားၾကမွာ သိေပမယ့္ အခ်ီႀကီးရမယ့္ပြဲမ်ိဳး စိတ္ကူးယဉ္ၾကည့္တာေပါ့ေလ) =D
Post a Comment