အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႕မဟုတ္ အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (အဆံုး)

minceymarble.net

ယခင္ post မွ အဆက္..

"အခ်စ္ သည္ စိတ္ခံစားမႈ သက္သက္ မဟုတ္ဘဲ အတတ္ပညာတစ္ခု ျဖစ္သည္" ဟူေသာ ဂ်ဴး၏ အဆိုကို တဆိတ္ ကိုးကားလိုပါသည္။

"ခ်စ္ျခင္း၏ အႏုပညာ" ၀တၳဳတို၌ အခ်စ္၏ အတတ္ပညာကို သစ္ပင္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းႏွင့္ နိမိတ္ပံုျပဳကာ အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ presentation ကို ျပသခဲ့သည္။ "ခ်စ္ျခင္း" ကို သေကၤတျပဳဖို႔ရာ သစ္ပင္ထက္ ဆီေလ်ာ္သင့္ျမတ္ေသာ နိမိတ္ပံု မရွိနိုင္ ဟုထင္ပါသည္။

သစ္ပင္တစ္ပင္ကို စိုက္ပ်ိဳးရတာႏွင့္ တူသည္။ အခ်စ္၌ အတတ္ပညာ ရွိရသည္။
အႏုပညာကို ဖန္တီးရတာႏွင့္ တူသည္။ အခ်စ္၌ အတတ္ပညာ ရွိရသည္။
*
သက္ရွိပင္ ျဖစ္ေစ ၊ သက္မဲ့ပင္ ျဖစ္ေစ...မိမိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးေသာ အရာကေလးတစ္ခုကို တိုးတက္ျမင့္မားလာေအာင္ .. သူ႕ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ မွန္သမွ်ကို လိုေလေသးမရွိ ျဖည့္စြမ္းေပးရန္ တတ္သိနားလည္ၿပီး ေျမေတာင္ေျမာက္ေပးႏိုင္ျခင္းမွာ အခ်စ္၏ အတတ္ပညာပင္ ျဖစ္သည္။ ၄င္းအခ်က္သည္ပင္ "ခ်စ္ျခင္း၏ အႏုပညာ" ၏ Theme ျဖစ္၏။

စိတ္ခံစားမႈ သက္သက္သာ ရွိမည္ ဆိုလွ်င္ ထို ခ်စ္ျခင္း၌ တာ၀န္ယူလိုစိတ္ ကင္းလိမ့္မည္။
အခ်စ္သည္ တာ၀န္ (အခ်စ္=တာ၀န္) ျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုရင္းမဟုတ္ပါ။ အခ်စ္စိတ္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဆိုရေသာ္.. (မည္သူႏွင့္ မည္သူ႕ၾကားတြင္မဆို ရွိေသာ) အခ်စ္သည္ တာ၀န္ယူ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ျဖည့္ဆည္း ျမွင့္တင္ ေပးလိုသည့္ ဆႏၵကေလးသာ ျဖစ္ပါသည္။
*
အခ်စ္သည္ ပကတိ အျဖဴေရာင္ပင္ ျဖစ္သည္။
*
ခ်စ္သူ၏ ဘ၀တြင္ ကိုယ္မွ မရွိမျဖစ္ပါဘူးဟု ကိုယ့္ဘက္က ယံုမွတ္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ရယူပိုင္ဆိုင္လိုေသာ ဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။ ဤသည္မွာ သူ႕အတြက္ အေကာင္းဆံုး မွန္သမွ် ကို္ယ္ကသာ ဖန္တီးေပးႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္၏။

ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ကိုယ္ကသာ ၿပီးျပည့္စံုေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးလိုျခင္းမွာ ခ်စ္သူေတြ၏ တကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။

သို႕ေသာ္ ...
ထို တကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈသည္ပင္ အလြန္တရာ ျဖဴစင္ေသာ အတၱ
အလြန္တရာ လွပေသာ ေစတနာ
အလြန္တရာ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးမႈ လည္းျဖစ္၏။
*
အခ်စ္သည္ ကမၻာတည္သေရြ႕ ရွည္လ်ားမည့္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည္
*
စာႂကြင္း

(ေလာကမွာ ေသခ်ာမွသာ ေျပာၾကစတမ္း ဆိုလွ်င္ေတာ့ လူ႕စကားသံေတြ ဆိတ္သုဥ္းကုန္လိမ့္မည္။
အခ်စ္္ဆိုတာကို မသိပါ။ သို႕ေသာ္...

သူ႕ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္နဲ႕သာ ရွင္သန္လႈပ္ရွား ေနခ်င္တယ္။
သူ႕ကို ခ်စ္ေနတဲ့သူအျဖစ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတ္မွတ္ထားခ်င္တယ္။
သူ႕ကို ကိုယ္ခ်စ္ေနတယ္လို႕ (သူအပါအ၀င္) တေလာကလံုးကို အသိအမွတ္ျပဳခိုင္းထားခ်င္တယ္။
သူ႕ကိုပဲ အျမတ္တႏိုး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ခ်စ္ေနခ်င္တယ္။
ကိုယ့္ရဲ႕ မေဟာင္းႏိုင္တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုအျဖစ္ ထပ္ခါထပ္ခါ အိပ္မက္ေနခ်င္တယ္။

အင္မတန္ တင္းၾကပ္တဲ့ ဥပေဒကို ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ...ခ်ိဳးဖ်က္ဖို႕ ခဲယဥ္းၿပီး ႀကီးေလးတဲ့ အျပစ္ဒဏ္ က်ခံရေစႏိုင္တဲ့ စာခ်ဳပ္တစ္ခုေပၚမွာ သူ႕ကို ကိုယ္ ခ်စ္ေနေၾကာင္း ခံ၀န္ခ်က္ထားခ်င္တယ္။

အဲဒီ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္
(ေသခ်ာသည္ျဖစ္ေစ.. မေသခ်ာသည္ျဖစ္ေစ)
သူ႕ကို
ခ်စ္တယ္
_________________________________________________________
2ooo ခုႏွစ္ အလယ္ေလာက္မွာ ေရးျဖစ္တယ္... စာဖတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာေတာ့ နည္းနည္း hot ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့..ဒီစာေလးကို ျမန္မာျပည္ကေန တကူးတက သယ္လာခဲ့မိတာ..Identity ျပသလိုျဖစ္ေနတဲ့ စာပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကိုပဲ ျဖဳတ္ၿပီး အရင္းအတိုင္းနီးပါးပဲ တင္ထားပါတယ္..

ထံုးစံအတိုင္းပါပဲ .. ေရးၿပီးကာစ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္လွၿပီ..ငါကြ ဆိုၿပီး လက္မေထာင္ခ်င္ခဲ့တဲ့ အေရးအသားေတြေပါ့ေလ... ခုေနျပန္ဖတ္ေတာ့ ဘာေတြမွန္းကို မသိဘူး.. ရီလဲ ရီခ်င္တယ္..
၁၀ စုႏွစ္ တစ္ခုစာ နီးပါး ၾကာခဲ့ၿပီေလ။

ရွည္တာ အျပင္ တကယ္တမ္း တစုတစည္းတည္း ဖတ္ရင္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္နဲ႕ harmony မျဖစ္တာမို႕ တူရာစာပုိဒ္ေတြ ခြဲစုၿပီး အပိုင္းလိုက္ပဲ တင္လိုက္ရတယ္။ (လုပ္စားတာ .. တေပါင္းတည္း သြားမဖတ္ၾကနဲ႕ေနာ္ ..မွားမယ္)

ျပန္တင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပင္ေတာ့ ျပင္ခ်င္တယ္ .. ဒါေပမယ့္ idea ေတြ လံုး၀ကို ခန္းေျခာက္ေနၿပီ..
(အခ်စ္ ဆိုတာ အရင္ကလို ႏွလံုးသားကို လိပ္ျပာကေလးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ေအာင္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္..ငယ္ငယ္က အေရးအသားေတြဟာ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္ေပမယ့္ အေတြးေနာက္ကို အေရးက လိုက္ႏိုင္ခဲ့ေသးတယ္..ခုေတာ့ ေတြးမိတာတစ္ခုကို ဘယ္လို presentation နဲ႕ျပရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားရင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိတ္စက္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ႀကံဖတ္ေတြသာ ေျပးျမင္မိေတာ့တယ္။

(ေအာ္ .. အသက္ ၂၀ ေလာက္တုန္းကေတာ့ အခ်စ္ကို အဲဒီလို ..... ခဲ့ဖူးတယ္)

If you fall in love...

www.diamanteluz.com

ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္

၁) အခ်ိန္ျပည့္ထက္ေတာင္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး သူ႕အေၾကာင္းေတြခ်ည္း ေတြးမိေနလိမ့္မည္။
(အခ်ိန္ျပည့္ထက္ တကယ္ကို ေက်ာ္ႏိုင္ေကာင္းပါတယ္..ဘာျဖစ္လို႕ဆိုေတာ့ တခ်ိန္တည္း ႏွစ္ထပ္ကြမ္း သံုးထပ္ကြမ္း အေတြးေတြ ထပ္ၿပီး ေတြးေနမိတတ္လို႕ပါ)

၂) ေျပာသမွ်စကားမွာ သူအေၾကာင္း မပါ, ပါေအာင္ နားေထာင္သူ အျမင္ကပ္ရေလာက္ေအာင္ အတင္း ဇာတ္သြင္း ေျပာေနမိလိမ့္မည္။
(ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ သူမ်ားကို ေျပာမိပါက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆဲသမွ် မၾကာခဏခံရမည္)

၃) မေတြ႕တာၾကာပါက ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ ျဖစ္လာမည္။
(ဥပမာ- အိမ္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး တံခါး့ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့ထုတ္ရမွာကို ဖုန္း ထုတ္ၿပီး contact folder ကို ဖြင့္မိေနျခင္းမ်ိဳး၊ အၿမဲသံုးေနက် email password ကို အၾကာႀကီး ငိုင္ၿပီး စဥ္းစားေနမိျခင္းမ်ိဳး)

၄) နံပါတ္ (၃) ၏ အက်ိဳးဆက္ အျဖစ္ သူရွိသမွ် ေနရာေတြ ေျခရာခံမိမည္...
(ဖုန္းေတာ့ ေတာ္ရံုေခၚမိမည္ မဟုတ္)
(internet ကန္႔သတ္မဲ့ ဇံုတြင္ေနရသူ ျဖစ္ပါက... online တခြင္ ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ လိုက္ရွာမည္။ Skype မွာလား..vzo မွာလား..gtalk မွာလား..(သို႕) social network ေတြ သံုးသူျဖစ္က .ning မွာလား...friendster မွာလား...facebook မွာလား...suboo မွာလား... Twitter မွာလား.. ဘယ္ အခ်ိန္က ဘာလုပ္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႕ ဘာေတြ Q သြားလဲ)(internet က နယ္ေျမေတြ သိပ္မကၽြမ္းလို႕ သိပ္ထည့္မေရးႏိုင္ဘူး)

၅) သူ သံုးေနက်ေတြ သူႀကိဳက္တတ္တာေတြ သူ ရွာေနတာေတြ သူ လုပ္ေနသမွ်ေတြ အကုန္ အကုန္ကို စိတ္၀င္တစားနဲ႕ လိုက္မွတ္ေနမိရံုမက လိုက္ပါလုပ္မိေနမည္။
(ဥပမာ- သူ႔ laptop မွာ တင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ anti-virus freeware က စ ကိုယ့္ စက္မွာ ခ်က္ခ်င္းေကာက္ၿပီး install လုပ္မိမည္။ သူ႕ အႀကိဳက္ အဆိုေတာ္ေတြရဲ႕ သီခ်င္းေတြ စက္ကေတာင္ မႏိုင္ေအာင္ DL လုပ္ၿပီး ေဘးလူ ျငဴစူေအာင္ ဖြင့္ျဖစ္ေနမည္။ စာရိုက္လွ်င္..(သို႕) တစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာလွ်င္ သူသံုးေနက် အသံုးအႏႈန္း အေခၚအေ၀ၚေတြ အလိုလို ျပန္သံုးမိလာမည္။)

၆) တိုက္ရိုက္ ေတြ႕ျဖစ္ၾကရင္ေတာ့ သူလုပ္သမွ် ကန္႕လန္႕တိုက္ ေျပာခ်င္ေျပာမိမည္။
(ဟင္ ဒီ ေရေမႊးႀကီးကေတာ့ အနံ႔လဲ သိပ္မေကာင္းဘဲနဲ႕...ဟင္ ဒီ software ကေတာ့့ tech geek ေတြ recommend လဲ မလုပ္ဘဲနဲ႕... ဟိုလိုလုပ္တာကေတာ့့ အခ်ိန္ကုန္ရံုပဲ...ဒီလိုလုပ္တာကေတာ့ အလကားပဲ..အာရံုပဲ)

၇) ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ "သူ အျမတ္တႏိုး စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ သစ္ပင္ကေလးကစလို႕ ေရေလာင္းေပးခ်င္ေနလိမ့္မည္"။ သူ႕ အိမ္ေမြးတိရစ ၦာန္ေလးက စလို႕ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမိေနမည္။

၈) အလုပ္လုပ္ရင္းေတာင္ ျမင္ေယာင္ေနလို႕ ခါတိုင္း နာရီ၀က္နဲ႕ ၿပီးတဲ့ အလုပ္ ၃ နာရီ မက ၾကာလိမ့္မည္။

၉) သူနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ ငယ္ဘ၀က အေၾကာင္း (သို႕) ေတာ္ရံုလူ သိပ္မသိႏိုင္တဲ့ စိတ္၀င္စားဖြယ္ မိသားစု အေလ့အထ တစ္ခုခု အေၾကာင္းကို ရင္းႏွီးသူတစ္ေယာက္ေယာက္ထံမွ သိရပါက ထီေပါက္သေလာက္ ၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူး ရွိေနမည္။ အေတြးထဲ စားၿမံဳ႕ျပန္မဆံုး ျဖစ္ေနမည္။
(ရီးစားေဟာင္း အေၾကာင္းသိရပါက တပတ္ ဆယ္ရက္ ဆိုသလို စားမ၀င္ အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ေနမည္)

၁၀) သူ စိတ္ဆိုးပါက ရပ္တည္ရာ ေျမႀကီး မရွိေတာ့သလို... သူ႕ေဒါသကို ျမင္ရပါက တကမၻာလံုး သြက္သြက္ခါ သလို... သူ ဥေပကၡာျပဳတာ ခံရပါက တေလာကလံုးကို ဆံုးရႈံးလိုက္ရသလို ခံစားတတ္လာမည္။

၁၁) သူျပန္ၾကည္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕ အၿပံဳး တစ္ခ်က္နဲ႕တင္ က်န္တာ အားလံုး ေမွးမွိန္ ကုန္၍ တေလာကလံုးကိုေတာင္ ခလုတ္မွတ္ၿပီး ၀င္တိုက္ကိန္း ရွိေလသည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ အသက္ (၂၀) ေအာက္ လူငယ္မ်ားသာ ဖတ္ရန္ ...

(မိခိ သို႕ ...)

My Little Pet !

ရံုးက အျပန္ Kallang Way တေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ေတြ႕ခဲ့တာ... သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ဖုန္းေျပာရင္း သူ႕ကို ေရေျမာင္းထဲမွာ ေတြ႕လိုက္လို႔ ဖုန္းေျပာတာေတာင္ရပ္ၿပီး အမိအရ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူခဲ့တာ...

ကၽြန္မ ေၾကာင္ကေလးနဲ႕ သိပ္တူတာပဲ
အဲဒီလိုပဲ သံုးေရာင္ျခယ္...ျဖဴတဲ့ေနရာမွာ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴ...အနက္ေရာင္ေနရာမွာ လံုး၀နက္...အ၀ါေရာင္ေနရာမွာ လံုး၀၀ါ (ကၽြန္မ ေၾကာင္ကေလးကို ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းကိုျပေတာ့ သူေတာင္ အံ့ၾသလို႕...)

လူတူမရွား ေၾကာင္တူမရွား ေလာကကိုး..

အဲဒီလိုပဲ ေခါင္းေလးမွာ အ၀ါနဲ႕ အနက္ၾကားေနတယ္
ကၽြန္မ ေၾကာင္ကေလးလိုပဲ မ်က္လံုးမွာ အမဲကြက္ေလးႏွစ္ဖက္ ရွိဦးမလား သူ႕ကိုေတာ့ မ်က္ႏွာေသခ်ာ မၾကည့္ခဲ့ရလို႕ မသိဘူး (အဲဒီ အမဲေရာင္ေလးေတြ ကြက္ေနလို႕ တခ်ိဳ႕က "မ်က္မွန္" လို႕လဲ ေခၚၾကတယ္)

ေၾကာင္ကေလးကို ကၽြန္မ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ (Aug 2003) ေလာက္မွာ ေမြးခဲ့တာ... ကၽြန္မ အရင္က ေၾကာင္ လံုး၀ မခ်စ္တတ္ဘူး...သူတို႕ကို ေမြးတဲ့ထိလည္း မခ်စ္ဘူး... အိမ္မွာလည္း ေၾကာင္ မေမြးပါဘူး။ သူတို႕ အေမကိုေတာ့ ကၽြန္မ အေဒၚက ထမင္းေတြ ဘာေတြ ေကၽြး ေကၽြးေနေတာ့ အိမ္ေနာက္ကိုေတာ့ ခဏခဏလာတယ္..ကၽြန္မက ရႈပ္လို႕ မႀကိဳက္ဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ အိမ္မွာ သူတို႔ကို ေမြးေရာ ဆိုပါေတာ့.. စိတ္ညစ္လိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ ...ေမြးတာလဲ သံုးေကာင္ေတာင္မွ...တစ္ေကာင္က အေမတူ..မီးခိုးေရာင္၊ ေနာက္ ျဖဴေဖ်ာေဖ်ာနဲ႔ တစ္ေကာင္၊ ေနာက္ဆံုး ကေတာ့ သံုးေရာင္ျခယ္ကေလးေပါ့...

သူ႕အေမကလည္း ေမြးၿပီး မခြာေတာ့ဘူး...ကၽြန္မက ေနရာေရႊ႕ပစ္ခ်င္တာ အျဖစ္ကလဲ မရွိ.. ကၽြန္မအေဒၚကလည္း အေကာင္ငယ္ေလးေတြ ဆိုေတာ့ သနားလို႔ထင္တယ္.."သူ႕ဘာသာေနတာ ညည္းေပြ႕ထားရလို႔လား" တဲ့။ ေပြ႕သာထားရရင္ေတာ့ ..ဟင္း ဟင္း... မိုးမီးေလာင္လို႕ သိၾကားမင္းေတာင္ ေနစရာ မရွိ ျဖစ္သြားမယ္။

မ်က္စိပြင့္ နားပြင့္တဲ့ အရြယ္လဲ ေရာက္ေရာ...အဲဒီ သံုးေကာင္ ေဆာ့လိုက္တာဆိုတာ လွ်ပ္စီးလက္သလား ထင္ရတယ္...(အဲဒါေၾကာင့္မို႔ထင္တယ္..အကုန္ ေယာက္်ား ေစာေစာရကုန္တယ္)

ကၽြန္မေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ သူတို႔နဲ႔ တရန္..ေျခေထာက္လာဆြဲ သြားနဲ႔ လာျခစ္...ကၽြန္မက အသည္းတယားယားနဲ႔ .. ကိုင္ကလဲ မကိုင္ရဲ...တံျမက္စည္းနဲ႔ ေျခာက္ထုတ္ရတာ...(အမွန္ကေတာ့ ႐ိုက္ထုတ္တာပါ..နာေတာ့ မနာပါဘူး)... သိပ္မုန္းတာပဲ... ေၾကာင္ဆိုတဲ့ သတၱဝါမ်ား...

တရက္ေတာ့ ကၽြန္မ လွမ္းထားတဲ့ အ၀တ္ေတြ ဆြဲခ်ၿပီး လံုးေထြး ေဆာ့ေနၾကတာနဲ႕ ေက်ာင္းမသြားခင္ မနက္ေစာေစာ ေရနဲ႔ပက္ၿပီး ဆံုးမ ပစ္လိုက္တယ္...ဒါေပမယ့္ သိပ္လဲ မစိုပါဘူး ... လွ်ပ္စီးလက္ေနၾကတဲ့ ဟာေတြဆိုေတာ့ လွစ္ကနဲဆို ထြက္ေျပးၾကတာ တန္းေနတာပဲ...

အိမ္မီးဖိုခန္းထဲမွာ သိပ္လဲ မသံုးျဖစ္တဲ့ မီးေသြးမီးဖို တစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒီေပၚမွာ ဝါးဆန္ကာေလးတစ္ခုလဲ ေမွာက္ထားတယ္။

ေက်ာင္းအားရက္တရက္မွာ ကၽြန္မ အဲဒီ အခန္းထဲမွာ ရွိေနတုန္း အဲဒီ မီးဖိုေပၚက ၀ါးဆန္ကာေလးေပၚကို သံုးေကာင္သား ကုတ္ကတ္တက္ေနၾကပါေရာ...ခဏေနေတာ့ ေအာက္ဆင္းေဆာ့လိုက္ ..အေပၚျပန္တက္လိုက္နဲ႕ ၊ ဆန္ကာခံုးေလးက ေသးေသး၊ သူတို႕ကလည္း ေသးေသးေလးေတြ ဆိုေပမယ့္ ေနရာ က်ဥ္းက်ဥ္းကို ကုတ္ကပ္ေနၾကတာ...သံုးေကာင္သား မ်က္လံုးျပဴးျပဴး နားရြက္ကားကားနဲ႕...
ကၽြန္မ အဲဒါကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လို ခ်စ္သြားမွန္း မသိဘူး...

အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႕ အဲဒီ ေၾကာင္ကြက္ကြက္ေလးက ကၽြန္မ အခ်စ္ဆံုး ေၾကာင္ကေလး ျဖစ္လာတာပဲ။
ဟုတ္တယ္ .. အဲဒီ တစ္ေကာင္ပဲ ခ်စ္တာ...သူက အဝဆံုး အလွဆံုးေလ။

သူႀကီးလာေတာ့ သိပ္မေဆာ့ေတာ့ဘူး...ေနာက္တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူ ကေလးေလးေတြ ေမြးတယ္..ပထမဆံုးေမြးတာ ႏွစ္ေကာင္..သိပ္မၾကာဘူး တစ္ေကာင္က ဆံုးသြားတယ္...မ်က္ေစ့ေ႐ွ႕တင္ဆိုေတာ့ သိပ္ ဝမ္းနည္းတာပဲ...သူေမြးတာေတြ သိပ္ အဖတ္မတင္ဘူး..ကၽြန္မ ဒီကိုလာေတာ့ တတိယအႀကိမ္ေမြးတဲ့ ကေလး တစ္ေကာင္နဲ႔ပဲ က်န္ခဲ့တာ..

နာဂစ္တံုးက သူတို႔ကို သိပ္ပူရတာပဲ...အိမ္နဲ႔ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ရေတာ့လဲ ခ်က္ခ်င္း မေမးရဲဘူး..စိတ္ထဲမွာ မလြတ္ေလာက္ဘူးပဲ ထင္မိတယ္..အိမ္ေဘးက သစ္ပင္ေတြ အကုန္လဲတယ္ ေျပာတာကိုး...၃, ၄ ခါဆက္ၿပီးေတာ့မွ ကၽြန္မ အေဒၚကို ေမးရတယ္။ "အမေလး ဘာမွ မျဖစ္ဘူး" တဲ့...သူေမြးတဲ့ ကေလးကေတာင္ ကေလးေလးေတြ ဆက္ေပါက္ေနတယ္ ေျပာတယ္။

ခုဆို သူ ၅ႏွစ္ခြဲေတာင္ရွိၿပီ

*
မေသခင္ထားခဲ့ရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲေနာ္။

အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႕မဟုတ္အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (၅)

https:/.../-sp/Pure-White-Posters_i1384880_.htm

ယခင္ post မွ အဆက္

*
အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံတရားအတိုင္း တစ္ေယာက္က ေ၀မွ်ခံစားသြားခ်င္တာ...
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀လမ္းခရီးကို တစ္ေယာက္က ပတ္သတ္ပါ၀င္ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ႀကံဳေတြ႕လာရမယ့္ အေတြ႕အႀကံဳ အဆိုးအေကာင္း မွန္သမွ်ကို အတူတကြ ရင္ဆိုင္လက္ခံၿပီး ကူညီေျဖရွင္းေပးခ်င္တာ...
အဲဒါပါပဲ...

အဲဒီ ဆႏၵကေလးကို အခ်စ္လို႕ေခၚတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္
*
ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းေတာ့ ရွိပါသည္... ရွိကို ရွိရပါလိမ့္မည္...
(ရယူျခင္း မဟုတ္ရင္ အခ်စ္ကဘာလဲ)
*
သို႕ေသာ္ ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းသည္ ျခယ္လွယ္လိုျခင္း မဟုတ္...ခ်ဳပ္ကိုင္လိုျခင္း မဟုတ္...
ျဖည့္ဆည္းလိုျခင္း ၊ မွ်ေ၀လိုျခင္း ၊ တာ၀န္ယူလိုျခင္း ၊ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္...

အခ်စ္ ၌ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ... ဒါကိုေတာ့ လက္ခံရလိမ့္မည္... အေၾကာင္းျပခ်က္ရွိလွ်င္လည္း ရိုးသားမႈ မရွိႏိုင္ေပ။

သို႕ေပမယ့္ အခ်စ္၌ အခ်ိန္တစ္ခုေတာ့ျဖင့္ ရွိပါသည္...လူႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားဖို႕ ကန္႕သတ္လို႕မရတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုေပါ့...
ထိုအခ်ိန္မွာ ဘယ္အရာကမွ (အျခားမည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ) သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး သူတို႕ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေရးမႀကီးႏိုင္ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္၏။
ဒါဟာ သူတို႕အတြက္ အေျခအေနလည္း ျဖစ္ျပန္ပါသည္...
*
အခ်စ္ ဆိုတာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ တာ၀န္ယူလိုတဲ့ ဆႏၵပါပဲ... ဒါသိပ္ကို ေသခ်ာပါသည္။
*
အခ်စ္၌ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းလည္း ရွိ၏။
ထို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွာ "ကိုယ္ ခ်စ္ရသူရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ မွန္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးရန္" ပင္ ျဖစ္သည္။
*
ကိုယ္က ေပးလိုက္ရေပမယ့္ ေလ်ာ့ပါးသြားတယ္ မရွိဘဲ ေပးလိုက္ရတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ၿပီးျပည့္စံုသြားသလို ေက်နပ္ေနႏိုင္တဲ့သူ ရွိတယ္ ဆိုရင္ အဲဒါ "အခ်စ္ရွိတဲ့ သူ" ပါပဲ...
*
အခ်စ္ ဆိုတာဟာ သူ႕ကို ေပးႏိုင္သေလာက္ ကိုယ့္မွာ ျပည့္စံုတဲ့ အရာ ျဖစ္ပါတယ္
*
to be continued

ဂ်ဴး ႏွင့္ ကိုင္ေပါက္ျခင္း

(scalpelorsword.blogspot.com)

ၾကားျဖတ္ post တစ္ခုပါပဲ
တင္ဖို႕ အစီအစဥ္ မရွိပါဘဲ စိတ္ကူးေပါက္လို႕ တင္မိတာ

*
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဒီ တပတ္အတြင္းမွာ "http://www.scribd.com" က တိုက္ရိုက္ ဖတ္လို႕ ရတဲ့ စာအုပ္စာရင္းရွည္ႀကီး တစ္ခု ပို႕ေပးတယ္ .. ဘယ္ေလာက္ သေဘာေတြ႕သြားလဲ ဆိုတာ ေျပာျပစရာေတာင္ လိုမယ္ မထင္.. (ႏိုင္၀င္းေရ ေက်းဇူး စၾက၀ဠာ.. Sweep 1st prize ေပါက္သလိုပါပဲကြာ)

*
အဲဒီထဲက ဂ်ဴးရဲ႕ "ျမရဲ႕ လ" ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတို တစ္ပုဒ္ကို ကၽြန္မ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္
အဲဒီ ၀တၳဳကို ပထမဆံုး ဖတ္ဖူးတာ ၁၀ တန္းေျဖကာနီးမွာ.. Guide မမ က သူ ပန္းဆိုးတန္းက ၀ယ္လာတာ ဆိုၿပီး ထုတ္ျပလို႕ ေကာက္ဖတ္ပစ္လိုက္တာ တစ္ထိုင္တည္း...

ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၳဳတိုေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႀကီးမွ ျပန္နားလည္လာတာ မ်ားေပမယ့္ "ျမရဲ႕ လ" ကိုေတာ့ ဖတ္ဖတ္ခ်င္းပဲ နားလည္ၿပီး ခံစားလို႕ရသြားတယ္..

ဒါကလဲ ကၽြန္မက အညာသူကိုး.. အဲဒါကလဲ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ေပါ့
ထားပါေလ...ေျပာခ်င္တာက ဇာတ္လမ္း မဟုတ္ဘူး... ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ပါတဲ့ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ Characteristic ကို..

*
ျမ ရဲ႕ လ (ဂ်ဴး)

["...သူခိုး ဓားျပ မရွိဘူးလို႕ ႂကြားခ်င္တာလား ျမရဲ႕ .. ျမတို႕ ၿမိဳ႕မွာ မရွိေပမယ့္ ျမတို႕ဆီက လူဆိုးလူေကာက္ေတြကို တျခားၿမိဳ႕မွာ ရွိတဲ့ ေထာင္ကို ပို႕ေပးေနတာကိုး..."

"မဟုတ္ဘူးေလ အဲဒီလို ဆိုလိုခ်င္တာမဟုတ္ဘူး... ျမတို႕ၿမိဳ႕မွာ ေထာင္ဟာ အေရးမႀကီးဘူး.. အဲဒါကို ေျပာမလို႕"

လူဦးေရ ေလး ငါးေထာင္ေလာက္သာ ရွိသည့္ ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေထာင္ဟာ အေရးႀကီးေနလွ်င္ေတာ့ ထိုၿမိဳ႕သည္ အေမရိကန္ ရုပ္ရွင္ကားေတြထဲကလို ဒုစရိုက္ၿမိဳ႕ကေလးသာ ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာပါ။ ျမ ဘာေျပာခ်င္သလဲ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိဖို႕ မႀကိဳးစားခဲ့ပါ။

*
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ျမ ကေတာက္ကဆ စကားမ်ားၿပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ျဗဳန္းကနဲ အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ထထြက္သြားရသည္ခ်ည္းပင္ ျဖစ္ပါသည္..........ဟု ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လံုၿခံဳစြာ ဆင္ေျခေပးမိ၏။
ညဥ့္နက္မွ အိမ္သို႕ ျပန္၀င္ေလ့ရွိၿပီး အိမ္သို႕ ေရာက္သည့္ အခါတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ ေဒါသေတြက ေျပၿပီးၿပီ။ ျမကို ပံုမွန္အတိုင္း ႏူးညံ့သာယာစြာ စကားေျပာဖို႕ အဆင္သင့္ စိတ္ထားမ်ိဳးျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ျပန္လာေလ့ရွိပါသည္။
သည့္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္သည္ သေဘာထားႀကီးျမတ္ေသာ ေယာက္်ားအျဖစ္ ေက်နပ္ ဂုဏ္ယူေလ့လည္း ရွိပါသည္။
သို႕ေသာ္ ယခု အခ်ိန္က်မွ ကၽြန္ေတာ္ မွန္းဆပံုေဖာ္ ေတြးမိျပန္သည္မွာ... ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မွ ထြက္ခြာသြားေသာ အခ်ိန္တိုင္း ျမသည္ သူမ၏ ေဒါသမ်ား ၊ နာၾကည္းမႈမ်ား ၊ ၀မ္းနည္းမႈမ်ား ကို ဘယ္လို ေျဖေဖ်ာက္ လမ္းလႊဲယူသလဲ။

.... မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရန္ေတြ႕ေျဖရွင္းခ်င္ေသးေသာ သူမရင္ထဲမွ စကားမ်ားကို ဘယ္မွာ သြန္ခ်၍ ၿပီးဆံုးေစခဲ့သလဲ။
ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။

...ကၽြန္ေတာ္ မရွိသည့္ အခ်ိန္ကာလ အတြင္း ျမ၏ ေဒါသတို႕ကို ဘယ္အရာျဖင့္ လမ္းေၾကာင္းလႊဲပစ္ခဲ့ရသလဲ ဟု ျမကို ကၽြန္ေတာ္မေမးမိ။

ပထမပိုင္း ကာလမ်ားဆီကေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေဒါသကို လမ္းေၾကာင္းလႊဲေပးစရာ ပစၥည္း ကိရိယာ အစံုအလင္ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ရွိသည္ ဟု စိတ္ခ်ထားခဲ့၏။ ျမသည္ ၾကက္ဥမ်ားကို ေပါက္ခြဲပစ္ႏိုင္သည္။ ဖန္ခြက္မ်ား၊ ေႂကြပန္းကန္မ်ားကို ေပါက္ခြဲပစ္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထိုသို႕မဟုတ္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိလာခဲ့သည္။

ျမသည္ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚသက္ေရာက္ေနေသာ သူမ၏ ေဒါသအတြက္ ဘယ္အရာျဖင့္ အစားထိုး ေပးခဲ့သလဲ ။ ဘယ္အရာအေပၚ လမ္းလႊဲေပးခဲ့သလဲ ကၽြန္ေတာ္ မသိႏိုင္ေတာ့သည့္ အရာသာ ျဖစ္ပါသည္။

...
ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမ၏ ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားကို တြက္ခ်က္စဥ္းစား အဓိပၸါယ္ေကာက္ရန္ ဘယ္ေတာ့မွ ေခါင္းေအးေအး ေသြးေအးေအး တည္ၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
...
ကၽြန္ေတာ္ ျမကို နားလည္ခဲ့သည္ ဟုမ်ား တစ္ခါတုန္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထင္ခဲ့မိပါသလား။ ဒါဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အလြန္မွားယြင္းေသာ လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ]

ျမ ရဲ႕ လ (ဂ်ဴး)

*
အေၾကာင္းအရာတခုကို အသဲအသန္ ပံုစံနဲ႕ စလာၿပီး..တဖက္က အေလးအနက္ တံု႕ျပန္ေတာ့မွ...သေဘာထားပဲ ၾကီးသလိုလို...နားၿငီးပဲ မခံႏိုင္ေတာ့သလိုလို...အဖက္ပဲ မလုပ္ခ်င္သလိုလိုနဲ႕..ၿပီးၿပီးေရာ စကား ျဖတ္ပစ္တတ္တာလဲ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ stupid work ပဲ

*
အဲဒါ သေဘာထားႀကီးတာ မဟုတ္ဘူး။ အႏိုင္နဲ႕ ပိုင္းတာလို႔ ေခၚတယ္။

*
ကိုယ့္ဘာသာ တဖက္သတ္ႀကီး ေျပာခ်င္ရာေျပာ.. အေျပာခံရတဲ့ တဖက္လူက ဘာမွန္းမွ မသိရ.. ေသခ်ာရွင္းပါဆိုေတာ့လည္း ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဟိုစကားလႊဲ ဒီစကားလႊဲ ...
ေသခ်ာလဲ သိခြင့္မရ.. ရွင္းဖို႔လဲ အခြင့္အေရးမေပး...

ဒီလိုနဲ႕ပဲ စတဲ့သူက ၿပီးလြယ္ ေပ်ာက္လြယ္ ၊ စိတ္သေဘာထား ႀကီးျမတ္သူလိုလို ဘာလိုလို...
အလကား ေနရင္းထိုင္ရင္း ျပႆနာ အရွာခံရလို႕ အေၾကာင္းရင္းကို သိေအာင္ ဇြတ္ေမးေတာ့ ေမးတဲ့သူကပဲ ရစ္တာ..ၾကပ္တာ.. လွ်ာရွည္တာ.. မိန္းမပီသတာ.. စကားမ်ားတာ ျဖစ္ရျပန္ေရာ..

က်န္ေသးတယ္။
နည္းနည္းေလး အေျပာခံရတာကိုေတာင္ ခံႏိုင္ရည္မရွိဘဲ ကေယာင္ကတမ္း ျဖစ္ေနတာ..တဲ့
(တခါမွ မၾကားဖူးဘူး..အဲဒီလို မွတ္ခ်က္မ်ိဳး.. ထူးေထြသည့္ အံ့ရာ)

*
အဲဒီလို ေယာက္်ားမ်ိဳးေတြမ်ား ကၽြန္မေတာ့ ဂ်ဴးရဲ႕ အေပၚက စာလံုးေတြ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္သာ ဖတ္ခိုင္းခ်င္ေတာ့တာပဲ...

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျပာခ်ၿပီးသာ တုိက္လိုက္ခ်င္တယ္...

အိမ္ေျပာင္း အလြမ္း

(Bishan မွာ ေနခဲ့တဲ့ block)

2009 ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႕က ၈လ တိတိ ေနခဲ့တဲ့ Bishan ကေန အလုပ္နဲ႕ နီးရာ AJ ဘက္ကို ေျပာင္းလာခဲ့တယ္...

ကၽြန္မ S'pore ကို ေရာက္ခဲ့တာ ကံေကာင္းလြန္းလို႕ မထင္ေပမယ့္ ေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ခဲ့တဲ့ လူေတြ အကုန္လံုး သိပ္အဆင္ေျပခဲ့တာမို႕ ကံေကာင္းလိုက္တာလို႕ အၿမဲ ေတြးခဲ့မိတယ္..

တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မက လူတိုင္းနဲ႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနဖို႕ သိပ္အာရံု ရွိလွတာ မဟုတ္ပါဘူး
ရင္းႏွီး ခင္မင္လြယ္တဲ့ သူလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ေနခဲ့ၿပီး ႏွစ္အိမ္လံုးမွာ အစစ အဆင္ေျပခဲ့တာ ကံေကာင္းလြန္းလို႕ လို႕ပဲ ယူဆမိပါတယ္...

AMK မွာ အလုပ္မရခင္ ႏွစ္လတိတိ ေနခဲ့ၿပီး ... Bishan ကို အလုပ္ရၿပီး ေနာက္တေန႕ ေျပာင္းလာခဲ့တယ္.. AMK မွာက ႏွစ္လတည္း ေနခဲ့ရတာအျပင္ ေျပာင္းေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႕တူတူမို႕ ...ၿပီးေတာ့ အလုပ္၀င္ကာစမို႕ ေျပာင္းခဲ့ရေတာ့ သိပ္ ၀မ္းပမ္းတနည္း မျဖစ္လွဘူး... Bishan St 13 က ေက်ာင္းေတြနားနီးေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္မို႕ AMK Ave 8 က စည္စည္ကားကားဆိုင္ေတြကို လြမ္းရတာက လြဲရင္ေပါ႔...

(Bishan အိမ္ အ၀င္လမ္းေလး... ရံုးေစာေစာ ဆင္းျဖစ္တဲ့ တစ္ရက္က ရိုက္ျဖစ္တယ္)

Bishan ကေနခြာေတာ့ ၈ လေတာင္ ေနခဲ့ရတဲ့ ေနရာ.. စိတ္တူကိုယ္တူ လူေတြ နဲ႔ တူတူ ေနခဲ့ရတဲ့ေနရာ ျဖစ္တဲ့ အျပင္ Bishan အိမ္က စာခ်ဳပ္ေစ့လို႕ ျပန္အပ္ၿပီး ေျပာင္းၾကတာျဖစ္ေတာ့ တေယာက္တေနရာစီ ခြဲၿပီး ေျပာင္းခဲ့ရတာမို႕ ပိုၿပီး လြမ္းခဲ့ရတယ္...မေျပာင္းခင္ တစ္လေလာက္ အလို အိမ္ရွာကတည္းက ႀကိဳၿပီး လြမ္းေနတဲ့ အလြမ္းဟာ တအံု႕ေႏြးေႏြးနဲ႕ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္...

(အိမ္ေရွ႕က ျမက္ခင္းရွိတဲ့ ကြင္းျပင္က်ယ္... ITE ေဘးကေပါ့..photographer ကေတာ္ေတာ့ ျမက္ခင္းျပင္ အက်ယ္ႀကီးက မေပၚဘူး ျဖစ္သြားတယ္)

ေျပာင္းခဲ့တဲ့ေန႕က မိုးကလဲ အံု႕တံု႕တံု႕နဲ႕ မို႕ ေျပာ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး... ငွားလာတဲ့ Taxi Driver က ဗမာလား တန္းေမးတယ္.. ၿပီးေတာ့ S'pore မွာ ေပ်ာ္လားတဲ့ ...ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္မကေတာ့ မတင္မက် so-so ပဲ ေျပာျဖစ္တယ္..(အဲဒီ စကားလံုးေလး သင္ေပးခဲ့တဲ့ "YUE, Cyber English Center" က ဆရာ ဦးမ်ိဳးမင္းဦး ကို သိပ္ေက်းဇူးတင္တယ္)

အဲဒီ Taxi Driver ကပဲ ထပ္ေျပာတယ္..S'pore မွာ ဘာ fighting မွ မရွိဘူး ..သိပ္ ေအးခ်မ္းတယ္ ..စိတ္ပူစရာမရွိဘူး တဲ့...(ဟုတ္ပါၿပီ ဆရာရယ္ .. မွတ္ထားပါမယ္) .. ကၽြန္မနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ စကားတေျပာေျပာ လုပ္ေနေတာ့ "You two are happy lor?" နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနတယ္မ်ား မွတ္ေနလားမသိ...

AJ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ခံ ညီမေလးေတြ အကုန္ထြက္ႀကိဳၾကတယ္...သူတို႕က အဲဒီမနက္ပိုင္း အိမ္မွာ ဆြမ္းကပ္ၾကတာမို႕ ညစာကို သူတို႕အိမ္မွာပဲ စားပါလို႕ မေျပာင္းလာခင္ကတည္းက ႀကိဳၿပီး offer လုပ္ထားတာမို႕ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ကၽြန္မ ညစာကို သူတို႕ေတြနဲ႕ တူတူ စားျဖစ္တယ္.. ဆြမ္းကပ္ဖို႕ ဟင္းလ်ာေတြကို သူတို႕ကိုယ္တုိင္ပဲ ခ်က္ၾကတယ္.. ေအာ ဒီလိုဆိုေတာ့လဲ ကၽြန္မရဲ႕ ကံေကာင္းမႈႀကီးဟာ ခုထိ အဆံုး မသတ္ေသးဘူးေပါ့...

သူငယ္ခ်င္း ျပန္ခါနီးမွာ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့မွာ လို႕ေျပာၿပီး မ်က္ႏွာငယ္ေလး လုပ္ေနေတာ့..သူက ကေလးလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႕ ဘာညာေျပာၿပီး..ခ်န္ထားခဲ့တယ္...

အဲဒီညက အိမ္သစ္မွာ ေနသားမက်တာရယ္..အိမ္ေဟာင္းက လူေတြကို သတိရတာရယ္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မအိပ္ဘဲ online တက္တယ္.. gtalk မွာ programmer အစ္ကိုတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ အိမ္ေျပာင္း feeling ေတြ ေျပာျဖစ္တယ္...အစ္ကို အိမ္ဘယ္ႏွစ္ခါ ေျပာင္းၿပီးၿပီလဲ ဆိုေတာ့ တစ္ခါေျပာင္း ႏွစ္အိမ္ တဲ့.. ကၽြန္မေတာ့ ႏွစ္ခါေျပာင္း သံုးအိမ္လို႕ ေျပာေတာ့ သူက "ကိစၥ မရွိပါဘူး" တဲ့ ..."စာဆိုမွာ သံုးအိမ္ေျပာင္းေသာ မိန္းမ လို႕မွ မရွိတာ...သံုးေက်ာင္း ေျပာင္းေသာ အရွင္ လို႕ပဲ ရွိတာ" တဲ့...

ဟားဟားဟား .. ရယ္လိုက္ရတာ

အဲဒီ ညကပဲ အဲဒီ အစ္ကိုေရာ.. gtalk မွာ Availiable ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြေရာ... India မွာ MA တက္ေနတဲ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးပါ မက်န္ အကုန္ လိုက္ေမးၿပီး သကာလ ... "ပိေယဟိ ၀ိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ" လို႔ အိမ္ေဟာင္းက အေပါင္းအေဖာ္ေတြကို လြြမ္းဆြတ္ေသာ အားျဖင့္ Blog က side bar မွာ ထည့္ခဲ့တယ္...

(ျမက္ခင္းျပင္ကို ေပၚေအာင္ တကယ္ေတာ့ အေပၚစီးကေန ရိုက္ခဲ့ရမွာ.. ကၽြန္မက ေဘးကေန zoom ဆြဲၿပီး ရိုက္ခဲ့မိတယ္)

ေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ gtalk မွာ အိမ္ေဟာင္းက ခင္ခဲ့တဲ့ ညီမေလး တစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ေတာ့ သူေရာ ကိုယ္ေရာ အိမ္ေဟာင္းကလူေတြကို လြမ္းေၾကာင္းနဲ႕ ေနရာသစ္ေတြမွာေတာ့ အဆင္ေျပေၾကာင္း အငမ္းမရ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္.. (ကၽြန္မ တကယ္ကို အဲဒီ အခ်ိန္မွာ သူတို႕နဲ႕ ေနခဲ့ရတဲ့ ကာလေတြကို သိပ္သတိရေနတာ)

ေျပာင္းၿပီးတဲ့ တပတ္အတြင္းမွာပဲ အိမ္သစ္မွာ ပထမဆံုး အႀကိမ္ ညီမေလးေတြထဲက တစ္ေယာက္က အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ ခ်က္ေကၽြးတယ္... ၂ ရက္, ၃ ရက္ေနေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၾကာဇံဟင္းခါး ခ်က္ေကၽြးတယ္..

အဲဒါေတြလဲ စားၿပီးေရာ ခုနေျပာတဲ့ side bar က "ဒုကၡ သစၥာ" တစ္ေၾကာင္းကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ပါေရာ...(တရား ရွိလိုက္ပံုမ်ား)

အင္း ခုေတာ့လဲ ဘယ္ေရာက္ေရာက္ ခဏနဲ႕ adapt ျဖစ္လြယ္တဲ့ ကၽြန္မ ဒီအိမ္သစ္မွာပဲ ဟိုး အရင္ကတည္းက ေနလာခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ရာလို ျဖစ္ေနျပန္ၿပီ...

Singapore မွာ တကယ့္ကို အခန္းေဖာ္ေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ကံေကာင္းေနတုန္းပဲ...

( AMK ကေန Bishan ... ခု AJ ထိ...အားလံုးေသာ အတူေန အခန္းေဖာ္မ်ားကို ေက်းဇူးတင္လ်က္ )

(PS - တစ္ခုေရးဖို႕ က်န္သြားတယ္

အိမ္ေျပာင္း ကိစၥနဲ႕ ကုိယ္ဘာသာ စိတ္ရႈပ္ေနတုန္း အေၾကာင္းရင္း ဘာမွန္းမသိ ၊ အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ဘာမွ မရွိတဲ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာ ရန္ေတြ႕စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာလို႕ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ မေကာင္းျဖစ္ရေသးတယ္... အဲဒါေၾကာင့္ side bar မွာ "ျပႆနာမ်ားကို ငါ မရွာေသာ္လည္း..." အစခ်ီတဲ့ note ႏွစ္ခုကို ဗမာလိုေရာ အဂၤလိပ္လိုေရာ တင္ခဲ့မိေသးတယ္...

အဲဒါလည္း အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲစားၿပီးေတာ့ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ) :)

အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႕မဟုတ္အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (၄)

lifesimages.wordpress.com

ယခင္ post မွ အဆက္

ကၽြန္မက အျဖဴေရာင္ကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြဲလမ္းေနသည့္ အခ်ိန္မွာမွ သူကလည္း ပို၍ပင္ အျဖဴေရာင္ ဆန္ေနခဲ့ေတာ့သည္...

သူ႕ရဲ႕ မည္သို႕ေသာ အၿပံဳးမ်ိဳးပင္ ျဖစ္ေစ..မည့္သည့္ အခ်ိန္မွာပင္ ျဖစ္ေစ..ကၽြန္မကို ရင္ခုန္ႏွစ္သိမ့္ေစပါသည္..သူ႕ရဲ႕ အျဖဴေရာင္ အၿပံဳးတစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ က်န္တဲ့ အရာအားလံုး ေမွးမွိန္သြားခဲ့ၿပီ...

ကၽြန္မတို႔ ေ၀းကြာေနသည့္ ၾကားကာလ အခ်ိန္ေတြ ရွိမေနခဲ့ဘူး ဟူ၍ပင္ ထင္မွတ္ရပါသည္...

*
(ခ်စ္သူ..
မေန႕တေန႕ကလိုပဲေနာ္
ဒီအၿပံဳးေတြနဲ႕ ခံစားမႈေတြ ႏိုးထေစလို႕
မင္းနဲ႕ ငါ႔ရဲ႕ အေၾကာင္းကို
မေဟာင္းေသးဘူးပဲ ထင္မိတယ္)
*
လူတစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား မေမ့မေပ်ာက္ႏိုင္ေအာင္ တြယ္တာစြဲလမ္း ေနေစသည့္ အေၾကာင္းရင္း တစ္ခု ရွိသည္ဆိုလွ်င္..အဲဒါ "အခ်စ္" ကလြဲလို႕ ဘာမ်ားျဖစ္ႏိုင္ပါဦးမလဲ..

*
သစ္ပင္တစ္ပင္ကဲ႔သို႕ တျဖည္းျဖည္း ျမင့္မား ခိုင္ၿမဲလာတတ္ေသာ အခ်စ္သည္ ပင္လယ္ဒီေရကဲ့သို႕ တမုဟုတ္ခ်င္း ေျပာင္းလဲတတ္သည့္ တပ္မက္စြဲလမ္းမႈလို အတက္အက် မျမန္ဘဲ လြန္ကဲစြာ ငုပ္လွ်ိဳး သိုသိပ္တတ္ေလသည္။

သို႕ေသာ္ ...
သစ္ပင္တစ္ပင္ကဲ့သို႕ အခ်စ္သည္ ဖြင့္လွစ္ျပသရန္ လိုအပ္လာေသာအခါ ...
မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ ႏွစ္လၾကာရွည္စြာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ရသည့္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ မီးေတာင္တစ္လံုး ေပါက္ကြဲသည္ထက္ပင္ ပို၍ ျပင္းထန္ျပတ္သား ႏိုင္သည္။

အခ်စ္သည္ ပုန္းကြယ္တတ္၏... ထို႕အတူပင္ အခ်စ္သည္ လြင့္စင္ ေပါက္ကြဲတတ္၏...

အခ်စ္သည္ သိုသိပ္၏... အခ်စ္သည္ ရုန္းႂကြ၏...

အခ်စ္သည္ မ်ိဳးေစ့ကေလးမွ သေႏၶတည္ကာ တဆင့္ခ်င္း ျမင့္မားလာတတ္သည့္ ႏွစ္ရွည္ သစ္ပင္ျဖစ္၏...
အခ်စ္သည္ အင္မတန္ ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းေသာာ Atom Bomb တစ္လံုး ျဖစ္၏...

အခ်စ္သည္ လြင္ျပင္ ေျမညီမွာ တည္ရွိေနတတ္သည့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္သာ စီးဆင္းလာတတ္သည့္ စမ္းေခ်ာင္းတစ္ခုျဖစ္၏...
အခ်စ္သည္ အသူရာနက္သည့္ ကမ္းပါးေခ်ာက္ အတြင္း အရွိန္ျပင္းျပင္း က်ဆင္းေနေသာ ေရအလ်ဥ္ ျဖစ္၏...

*
အခ်စ္သည္ မည္သို႕ပင္ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုေစကာမူ မျပည့္စံုႏိုင္စေကာင္းေသာ အရာျဖစ္၏...
အခ်စ္သည္ အခ်စ္ဟူေသာ စကားလံုး အားျဖင့္ပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပားျပားေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေဆာင္ကာ ျပည့္စံုစြာ တည္ရွိေန၏...

အခ်စ္ ဟူေသာ အရာ၌ အခ်စ္ကလြဲၿပီး ဘာမွ မရွိ...

to be continued

အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႕မဟုတ္အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (၃)

www.leijonstedt.com

ယခင္ post မွ အဆက္...

"အခ်စ္" ဆိုတာ ဘယ္လို ခံစားမႈမ်ိဳးလဲေတာ့ ေျပာမျပတတ္ပါ...

သို႕ေသာ္ သူ႕အေပၚမွာ ရွိေနသည့္ ခံစားမႈေတြကိုေတာ့ "အခ်စ္" ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္လွ်င္ ဆီေလ်ာ္ သင့္ေတာ္မည္ ထင္ပါသည္။

အၿမဲတမ္း ေတြ႕ေနခ်င္တာ...
စကားသံေတြ နားေထာင္ေနခ်င္တာ...
ကိုယ့္မ်က္ေစ့ေအာက္မွာပဲ သူ႕ကိုထားၿပီး သူ႕မ်က္ေစ့ေအာက္မွာ ကိုယ္ပဲ ရွိေနခ်င္တာ...
စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာရေတာင္ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ ရင္ခုန္ေနရံု သက္သက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေငးေမာေနခ်င္တာ...
သူ႕အတြက္ လိုအပ္သည့္ အရာအားလံုး လိုအပ္ခ်ိန္တိုင္း ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးအပ္ႏိုင္ခ်င္တာ...
ကိုယ္ဟာ သူ႕အတြက္ ခ်မ္းေျမ့ ႏွစ္သိမ့္ရာ ျဖစ္ေနခ်င္တာ...

ထိုကဲ့သို႕ေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးကိုမွ အခ်စ္ဟု ေခါင္းစဥ္ မတပ္လွ်င္ မည္သို႕ေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးကို အခ်စ္ ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ပါမည္လဲ...

"အခ်စ္" ဆိုတာ ဘာလဲေတာ့ မသိပါဘူး... တကယ္ကို မသိပါဘူး...
ဒါေပမယ့္ သူ႕အေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ခံစားမႈ အားလံုးဟာ အခ်စ္ လို႕သာ ထင္ပါတယ္...

ဒီ့ထက္ ေသခ်ာတာ တစ္ခုက အဲဒီ အခ်စ္ ဆိုတဲ့ အရာကို သူ႕တစ္ေယာက္တည္း ဆီကသာ ရခ်င္တယ္ ဆိုတာပါပဲ...

*
(အဆံုးစြန္ဆံုးထိ ေျပာရရင္ ... ေသဆံုးၿပီး တစ္ေန႕မွာေတာင္ ကၽြန္မရဲ႕ ရုပ္ႂကြင္းကို သူ႕အခ်စ္နဲ႕သာ ေလာင္ကၽြမ္းျပာက် ေစခ်င္ပါတယ္)

*
to be continued...

အဲဒီ အခ်ိန္မွာ...

photo from here

အလင္းေရာင္ေတြ တဖိတ္ဖိတ္လက္
ထိန္းခ်ဳပ္ခက္တဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြခုန္ေပါက္
ႏွလံုးသားေတာင္ ေျမာက္ႂကြေနတယ္…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ေနေရာင္ျခည္က ျမဴးႂကြ
စူးရွတဲ့ ရင္ခုန္သံနဲ႔
ပန္းပြင့္ေတြက ကခုန္
လိုခ်င္တာေတြအကုန္ရေနတယ္…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
လွ်ပ္စီး တတြဲ
ရင္ထဲ ျပက္သြား
လက္ကနဲထင္
မတင္မက်
ခဏေလးပဲ…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
နာရီေတြ ရပ္တန္႔
မိနစ္ေတြပ်က္စီး
ကာလ အၿမီးရွည္ရိုက္ခ်ိဳး
အခ်ိန္ေတြ ေရွ႕မတိုးၾကနဲ႕…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
လမ္းစမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔
အင္မတန္နက္တဲ့ ကမ္းပါးစြန္းမွာ
မိုက္မဲစြာေရွ႕ဆက္
ဘာအတြက္မွလဲ မဟုတ္ဘဲနဲ႕…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
တေငြ႕ေငြ႕ ကြၽမ္းေလာင္
အပူေရာင္ေတြဆူပြက္
တမင္သက္သက္ ေႂကြက်
တျခား ဘာကိုမွလဲ မရခ်င္ေတာ့…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
တစံုတရာကျပဳစား
ေျခလွမ္းမွားတဲ့ ရင္ခုန္သံ
ပန္းႏုေရာင္နဲ႔ ျခယ္မႈန္း
အလွဆံုးပါကြယ္…

အဲဒီအခ်ိန္မွာ
သတိတရားေတြေမ့ပစ္
ထစ္ခ်ဳန္းမိုးသံၾကားေယာင္
အေမွာင္ေတြနဲ႔မြန္းၾကပ္
နားေထာင္ရန္ခက္လွခ်ည္႕

ပါးစပ္ဖြင့္ထားတဲ့ ပင္လယ္ထဲ
အသိမဲ့ ေျပး၀င္
ဘာကိုမွလဲ မျမင္မိေတာ့…

+

+

မိုးႀကိဳး တစ္ခ်က္ ပစ္ခတ္
ဆက္သြယ္ခ်က္ေတြ ဆြံ႕အ
မပြင့္ခင္က ေႂကြက်
ႏိုးထလာတဲ့ အိပ္မက္
က်ည္ဆံေတြက ထုတ္ခ်င္းေဖာက္
ရင္၀ကို အေရာက္မွာေလ…

မင္းရဲ႕ အသံေတြပ်က္သုဥ္း

ငါလဲ

(ခဏေတာ့)

ေသဆံုးသြားပါတယ္…

*****
(1998 ေလာက္က ေရးထားမိတယ္ ထင္ပါတယ္... ဘယ္အခ်ိန္ကို ၫႊန္းၿပီး ေရးထားမွန္း ကိုယ္တိုင္ မမွတ္မိေတာ့တဲ့ ကဗ်ာ) :D

လြင့္ပါးေပ်ာက္ရွ

www.current.com

ဟိုတုန္းကလို...

*
သူ႕ေက်ာျပင္အစြန္းနားမွာ ပါးအပ္လို႕ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနခ်င္မိ...

ကန္ေရျပင္နဲ႕ ၀င္ေတာ့မယ့္ ေနမင္းကို အတူေငးရင္း သူ ရန္စလာေတာ့မွာကို ဟန္ေဆာင္ ရန္ျဖစ္ပစ္လိုက္ဖို႕ စကားလံုးေတြ ႀကိဳေရြးေနခ်င္မိ...

သူ႕ အျပဳအမူ တခ်ိဳ႕ကို နားမလည္ႏိုင္ရင္းကပဲ နားလည္ဟန္ေဆာင္ ခ်စ္စႏိုး ၿပံဳးရယ္ခ်င္မိ...

သူ႕ အက်င့္စရိုက္ တခ်ိဳ႕ကို စိတ္ပူ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ခ်င္ရင္းကပဲ (ကိုယ္မတတ္ႏိုင္ပါဘဲ) ျပဳျပင္ သိမ္းသြင္းခ်င္မိ...

ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေျပာတတ္တဲ့ သူ႕ စကားသံကို မ်က္လႊာခ် နားေထာင္ရင္း ျပန္လည္ ၀မ္းနည္းခ်င္မိ...

ကိုယ့္ကို ကန္႕လန္႕တိုက္ ေျပာတိုင္းမွာ သူေရွ႕ဆက္လို႕မရေအာင္ကို ခြင့္လႊတ္ လိုက္ေလ်ာခ်င္မိ...

ရံုးက ျပန္လာလာခ်င္း အေဆာတလ်င္ online ေပၚတက္မိတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ သူေျပာတတ္တဲ့ "ေရ အရင္ သြားေသာက္လိုက္ပါဦး" ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးကို ထိခိုက္ ၾကည္ႏူးစြာ နားေထာင္ခ်င္မိ...

စိတ္ေကာင္း၀င္ခ်ိန္တခ်ိဳ႕မွာ အားေပးတတ္တဲ့ စကားသံ ခပ္တိုးတိုးကို ျပန္လည္ ၾကားေယာင္ခ်င္မိ...

အခ်ိန္တိုင္းလို ဆူပူေအာ္ဟစ္ခ်င္တဲ့ သူ႕ေရွ႕မွာ ေယာင္ယမ္း ေျခလွမ္းမွားခ်င္မိ...

ၿပံဳးရယ္ေခ်ာ့ေမာ့ စကားမဆိုခင္မွာပဲ ေျပေလ်ာ့ ခြင့္လႊတ္ခ်င္မိ...

အၿမဲ သူၿပံဳးေနက် ေလွာင္ၿပံဳးတစ္ခုေရွ႕မွာပဲ ရွက္အမ္းစြာ ၿပံဳးရယ္ရင္း အရံႈးေပးခ်င္မိ...

သူ အျမတ္တႏိုး စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ သစ္ပင္ကေလးေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးခ်င္မိ...

သူ စိတ္ဓါတ္က်တိုင္း တမ္းတ စကားဆိုရာ ကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္မိ...

*
ဟိုး အရင္ကလို...

*
အိုု...အခုေတာ့... ျဖစ္ႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေလ သူ႕ေမေမနားကို အသာသြားၿပီး
"သူ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပစမ္းပါ ေမေမရယ္" လို႕ ပံုျပင္ရွည္ တစ္ပုဒ္လို မဆံုးတမ္း နားေထာင္ လြမ္းေမာခ်င္မိ...

*
(ဟိုးအေ၀းမွာ... မင္း ရွိသလား ခ်စ္သူရယ္... တလက္လက္လင္းတဲ့ ၾကယ္ကေလးဆီမွာေလ...)
*

I Made the Right Choice

www.pixelgirlpresents.com

I Made the Right Choice

`````````````````````````````````````
I left my home and my friends,
I left whom I loved,
To be successful in life,
People said I made the right choice.

I lost my friends,
I was alone in my town,
But success was waiting for me,
People said I made the right choice.

I met someone great,
I left her alone,
Because I had to make money,
People said I made the right choice.

I became guest in my family,
I missed everyone all the time,
But I made good money,
People said I made the right choice.

I couldn't be there when needed,
I missed every moment I wanted to be there,
But my bank balance was going high,
People said I made the right choice.

I couldn't celebrate their happiness,
I couldn't share their sorrows,
But my salary increased,
People said I made the right choice.

I couldn't even say good byes, to whom I loved,
I will never forgive myself for that.
But I get handsome salary every month,
People said I made the right choice.

I could never say I ll b there for you,
I never knew where I ll be going next,
But I kept on earning good money,
People said I made the right choice.

I was forgotten by my ... year old child,
I had to buy gifts to hug him,
But I could afford any gift he wanted,
People said I made the right choice.

I was only thought of when money was needed,
I became disturbance in my own house,
But could give them blank cheques,
People said I made the right choice.

Soon I will die,
And wont be remembered as part of something,
But there will be still money in my bank,
People will still say....'I made the right choice'.
_____________________________________________________________

သူငယ္ခ်င္း ပို႕လိုက္တဲ့ email ပါ... သူပို႕တဲ့ mail ေတြ ကၽြန္မရဲ႕ blog ေပၚ ေရာက္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါၿပီ။
သူပို႕တဲ့ mail ေတြ အားလံုးလိုလို blog ေပၚ တင္ရေလာက္ေအာင္ ထိုက္တန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ႀကိဳက္မိသမွ်ကိုေတာ့ မတင္ျဖစ္ခဲ့ပါ။

ခုလဲ ဒီကဗ်ာေလးပို႕ေပးေတာ့ ေစာဒက တက္စရာေတြနဲ႕ အတူ ႏွစ္လည္း ႏွစ္သက္မိတာမို႕ တင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကဗ်ာေရးသူ ဘယ္သူဆိုတာ မသိပါ။
ေစာဒကတက္ျခင္း post ကို ေနာက္ holiday ေတြက်မွပဲ တင္ျဖစ္ပါေတာ့မယ္။

"ကၽြန္မတို႔ အမ်ားႀကီး ေရြးခ်ယ္ ခဲ့ၾကရတယ္" လို႔မ်ား ထင္ပါသလား။
(ကဗ်ာကိုေတာ့ ႏွစ္ၿခိဳက္မိပါတယ္)

အျဖဴေရာင္မ်ား ... သို႕မဟုတ္ အခ်စ္အေၾကာင္း အက္ေဆး (၂)

ယခင္ post မွ အဆက္....

သူက ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ေဟာင္းေတြကို စိုးမိုးခဲ့တဲ့သူ
ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကို ထြန္းၫွိခဲ့တဲ့သူ
ကၽြန္မရဲ႕ ဘ၀လမ္းၫႊန္ ဆိုင္းပုဒ္ေတြကို အလြဲလြဲ အမွားမွား ျဖစ္ေအာင္ တတ္စြမ္းခဲ့တဲ့သူ
အႏွစ္ႏွစ္ အလလက တြယ္တာ စြဲလမ္းခဲ့ရၿပီး ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားခဲ့ရသူ...

သူက အင္မတန္မွပင္ အျဖဴေရာင္ဆန္ပါသည္

အျဖဴေရာင္ကဲ့သို႕ ၾကည္လင္ သန္႕စင္သည္... ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ကို ကၽြန္မ ဂရုတစိုက္ ယုယ လိုပါသည္ အျဖဴေရာင္ကဲ့သို႕ ရိုးရွင္း သက္ၿငိမ္သည္... ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ကို ကၽြန္မ တသသ အရိပ္ၾကည့္ ေနခ်င္သည္ အျဖဴေရာင္ကဲ့သို႕ ပကတိ သိမ္ေမြ႕သည္... ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕ကို ကၽြန္မ အျမတ္တႏိုး ခ်စ္ခင္္သည္ အျဖဴေရာင္ကဲ့သို႕ ကၽြန္မ၏ စိတ္ႏွလံုးကို ေပါ႔ပါးလြတ္လပ္ကာ ခ်မ္းေျမ့ ႏွစ္သိမ့္ေစသည္... ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္မ သူ႕ကို ေလးေလး နက္နက္ တန္ဖိုးထားပါသည္

*
(အခ်စ္ ဆိုတာ ေပးလိုက္ရတာခ်ည္း မဟုတ္သလို ရရွိလိုက္တာခ်ည္းလဲ မဟုတ္တဲ့ တိုက္ရိုက္ လဲလွယ္တဲ့ စနစ္ တစ္ခုလို႕ သိခြင့္ရလိုက္တယ္)

*
အဲဒါ သူ႕ဆီမွာေတြ႕ရွိ
ကိုယ္ ရွာေဖြမိတဲ့ အခ်စ္ေပါ႔

(to be continued)
______________________________________________________________

၀န္ခံခ်က္။
----------
တတိယ စာေၾကာင္း "ဘ၀လမ္းၫႊန္ ဆိုင္းပုဒ္ေတြကို အလြဲလြဲ အမွားမွား ျဖစ္ေအာင္ တတ္စြမ္းခဲ့တဲ့သူ" ဟူေသာ စာသားမွာ ၁၉၉၄/၅ တ၀ိုက္တြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ "ျမားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္း" ပါ "ဆရာ ျမျမင္းမိုရ္" ၏ "အခ်စ္ေဟာင္း" ကဗ်ာမွ စာသား ျဖစ္ပါသည္။

Structure

Structure_Steel_Lift Shaft (Bishan St 13)


Structure_Steel (Orchard Mrt)


Structure_Steel (Orchard Mrt)


Structure_Steel (Orchard Mrt)


Structure_RC (AJ Mrt)

Paper Mill မွာ လုပ္တုန္းက စာရြက္ျမင္တာနဲ႕ bk လား... yk လား... gk လား... gsm (gram per meter squared) ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ ... စာရြက္သားက ငါတို႕နဲ႕ယွဥ္ရင္ ... ...

Generator Trading ဘက္ေရာက္ေတာ့ ေတြ႕သမွ်ကို ဒီ sound proof ကေတာ့ ဆူညံလွခ်ည္ရဲ႕...ၿငိမ္လွခ်ည္ရဲ႕ ... cylinder က ဘယ္ႏွစ္လံုး...Engine ကဘာလဲ ... Alternator ကဘာလဲ... ဆီစားႏႈန္းကဘယ္လိုလဲ ... CO ကဘယ္ကလဲ ... အင္း ေငြေစ်းက ဒီေလာက္ဆိုေတာ့... ...

ခုေတာ့လဲ သြားေလရာ Structure ေတြပဲ မ်က္ေစ့ထဲ ျမင္ေနျပန္ေပါ႔...

စာမ်က္ႏွာ ၁၅

အတိ္တ္ေတြက မႈန္ဝါးေပမယ့္
ငါ့တို႔ႏွစ္ဦး ဇာတ္လမ္းမွာ
တခ်ိဳ႕ေနရာက အေကာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲပါပဲ
ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္ ပိတ္သားထက္
အရင္လို ၾကည့္မေကာင္းေပမယ့္ ျမင္ရတယ္

အဓိပၸါယ္မရွိတာ သိေပမယ့္
တစ္ခါတေလ တိုက္ဆုိင္မွဳေတြ ရွိလာေတာ့လဲ
အမွတ္တမဲ့ မင္းကို လြမ္းပါတယ္

အေပၚယံ ရွပ္ထိေသာ ဒဏ္ရာမဟုတ္ေတာ့
လြယ္ကူစြာနဲ႔ ငါ
ေမ့မရဘူးကြယ္

ေတြ႕ရင္မွတ္မိဦးမယ္ ထင္ပါတယ္
ႏွစ္ေတြ လေတြက အေတာ္ၾကာၿပီပဲ

ဘယ္ဆီကို မင္းေရာက္ေနမလဲ
ဘာေတြကို မင္း လုပ္ေနမလဲ
ဘယ္သူနဲ႔ မင္း ရွိေနမယ္ ေတြးမိပါတယ္
ျပန္လြမ္းေမာရင္းနဲ႔ ျပန္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ သတိရပါတယ္
_________________________________________________

ဒီသီခ်င္းကို Desktop ေပၚတင္သြားတာ ၾကာလွၿပီ
ေတြ႕ေနေပမယ့္ မဖြင့္ျဖစ္ဘူး
ဒီေန႕မွပဲ ဖြင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္

ထူးျခားတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လို႕ ခံစားရပါတယ္

ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႕မ်ား အဲဒီ ေခါင္းစဥ္တပ္ရတာလဲ သိခ်င္မိတယ္
၁၅ ေယာက္ေျမာက္ ရည္းစား အေၾကာင္းမို႔လို႔လား
(သီခ်င္းေရးတဲ့သူကပဲ သိမွာေပါ႔ေလ)
ေလးျဖဴ အသံက ကၽြန္မ ႏွစ္ၿခိဳက္ စြဲလမ္းတတ္တဲ့ အသံမ်ိဳးထဲမွာ မပါ ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ သူ႕အသံက ခံစားမႈ တစံုတရာ ျဖစ္ေစႏိုင္စြမ္းတဲ့ အသံပါ

ၿပီးေတာ့ လာေသးတယ္
"ေတြ႕ရင္မွတ္မိဦးမယ္ ထင္ပါတယ္" တဲ့... ဒါေပမယ့္ သူ႕ အသံထဲမွာကိုပဲ မွတ္မိဦးမွာကို ေသခ်ာေနတဲ့ ပံုမ်ိဳးနဲ႕ကိုမ်ား...

ေနာက္တခုက...
"အဓိပၸါယ္ မရွိတာ သိေပမယ့္
တစ္ခါတေလ တိုက္ဆုိင္မွဳေတြ ရွိလာေတာ့လဲ
အမွတ္တမဲ့ မင္းကို လြမ္းပါတယ္" ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ကေလး

စာသားေတြ ခ်စ္စရာလို႕ ထင္မိပါတယ္
အဓိပၸါယ္မရွိတာ သိေပမယ့္....တဲ့
အင္းေလ ဒီကိစၥမ်ိဳးဆိုတာ အဓိပၸါယ္ ရွိဖို႕မွ မလ္ိုတာေနာ္
ၿပီးေတာ့ ေစာဒက တက္ခ်င္ေသးတယ္
ဘယ္အလြမ္းပဲျဖစ္ပေစ
အမွတ္တမဲ့နဲ႔ လြမ္းလို႕ရတယ္ ကၽြန္မေတာ့ မထင္ဘူးရွင္
ဘယ္အလြမ္းမဆို အမွတ္တရနဲ႕သာ လြမ္းရတာခ်ည္းပဲ

ဘာပဲေျပာေျပာ တခါနားေထာင္ရံုနဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို စြဲလမ္းႏွစ္ၿခိဳက္ဖို႕ ခဲယဥ္းလာၿပီျဖစ္တဲ့
ဒီအသက္အရြယ္မွာ အဲဒီ သီခ်င္းေလးကေတာ့ ဘာစကားလံုး ဆန္းဆန္းေတြမွ မပါဘဲ ကၽြန္မရင္ကို တိုက္ရိုက္ ထိခတ္ႏိုင္ပါတယ္

ဒီသီခ်င္းကို နားေထာင္ၿပီးရင္ေတာ့ (ဘယ္သူမဆိုေလ)
မႈန္၀ါးေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ အေကာင္းအတိုင္းရွိေနေသးတဲ့ အတိတ္ တပိုင္းတစကို သတိရမိလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။