Tuesday, April 20, 2010

အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာ - Myanmar Books Catalogue


Download လုပ္ရန္ - အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာ

Ning site ကို အလကားသံုးလို႔ မရေတာ့ဘူးလို႔ မေန႔က သတင္းၾကားတယ္။ ညီလင္းဆက္ လုပ္ထားတဲ့ site ေတြ Ning မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႐ွိတယ္။ ကိုယ္ အႏွေမ်ာဆံုးကေတာ့ Myanmar Books Catalogue site ပဲ။

မႏွစ္ဆီကေတာ့ အဲဒီမွာ ကိုယ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက တခ်ိဳ႕ကို review ျပန္ေရးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ blog ေပၚ ျပန္တင္မယ္ ဆိုၿပီး မတင္ျဖစ္ဘူး။ ဟိုတေလာက blog ေပၚမွာ တင္ခဲ့တဲ့ ေမာင္သစ္ဆင္း ဝတၳဳတိုမ်ား စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးကို အဲဒီ site မွာ သြားတင္မယ္ ဆုိတာလဲ မတင္ျဖစ္ေသးဘူး။

အဲဒီမွာ ေရးဖူးတဲ့ review တခ်ိဳ႕ကို ခုေတာ့ မျဖစ္မေန ကိုယ့္ blog ေပၚ ျပန္ေ႐ႊ႕ရေတာ့မယ္။
အရင္ဆံုးေရးမိတယ္ထင္တာေလးကို ျပန္ေ႐ႊ႕လုိက္ပါတယ္။ စာလံုးေပါင္း၊ အထားအသိုနဲ႔ တခ်ိဳ႕ဟာေလးေတြကလြဲလို႔ ဘာမွ ျပန္မျပင္လိုက္ပါဘူး။

ဆရာမ "ဝင္းဝင္းလတ္" ရဲ႕ "အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာ"
26th Jan 2009 တုန္းက Myanmar Books Catalogue ရဲ႕ ဒီေနရာ မွာ ေရးခဲ့တယ္။

ခုတေလာ ဘာမွ သိပ္ စိတ္မပါဘူး။
အခ်ိန္ေတာ့ နည္းနည္းရေသးတယ္ ေျပာတယ္။
အဲဒီမွာ ေရးခဲ့ဖူးတာေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ေ႐ႊ႕သြားပါမယ္။

***
ဒီဝတၳဳ ကို မေဟသီ မွာကတည္းက ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ရတာ။
၉ တန္းႏွစ္တဝက္နဲ႕ ေက်ာင္းေျပာင္းရေတာ့ ေက်ာင္းအသစ္မွာ စာေတြက ဟိုတမ်ိဳး ဒီတမ်ိဳး မလိုက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနခဲ့ခ်ိန္မွာေတာင္ အဲဒီ ဝင္းဝင္းလတ္ ရဲ႕ အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ နဲ႔ ဟန္သစ္ က နီကိုရဲ ရဲ႕ (အရင္က မသီတာ) မၾကည္ျပာ ကို မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မလုရဘူး။ ေဖေဖနဲ႔ လုခဲ့ရတာ။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ ၂ အုပ္လံုး ကိုယ္ပိုင္ ဝယ္ခဲ့တယ္။ (ခုေတာ့လဲ ထားခဲ့ရပါၿပီေလ။ မေသခင္ကတည္းက)

အဲဒီ ဝတၳဳမွာလည္း စြဲက်န္ခဲ့တာေလး တစ္ခု ႏွစ္ခု ေရးပါဦးမယ္။

Dr. ခင္ဦးႏြယ္ ရဲ႕ ex-husband Dr. ေအာင္သူရ နဲ႔ Dr. သက္ေဇာ္ႏိုင္ ၾကားက အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာတဲ့ စကား... "ေယာက္်ားခ်င္း ရင္းႏွီးနားလည္မႈ" ဆိုတာ...

ေနာက္တခုက theater ထဲမွာ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြၾကားထဲမွာ Dr. ခင္ဦးႏြယ္က သူ႕ရဲ႕ ex-husband, Dr. ေအာင္သူရ အေၾကာင္း ျပန္ ျပန္ေျပာတတ္ေလ့ရွိတယ္ ဆိုတာနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး Dr. ခင္ဦးႏြယ္က Dr. ေအာင္သူရ ကို ရွင္းခ်က္ထုတ္တဲ့ အခန္း။

တခုလပ္ မိန္းမတေယာက္အတြက္ ေသြးတိုးစမ္းခ်င္သူ တစိမ္းေယာက္်ားေတြၾကားမွာ "သူကေတာ့ သူ႕အရင္ ခင္ပြန္းကို ခုထိ စြဲလမ္းေနတုန္းပဲ " ဆိုတဲ့ အထင္အျမင္ကို အကာအကြယ္ တံတိုင္းတစ္ခုအျဖစ္ ထားခဲ့တယ္ ဆိုတာ။

အဲဒီ အေတြးကေလးကို ေတာ္ေတာ္ အထိတ္တလန္႔နဲ႔ စြဲလမ္းမိပါတယ္။ ဆရာမက တကယ္ေတာ့ တခုလပ္လဲ မဟုတ္ပါဘဲ ဒီအေတြးမ်ိဳးေလး ဘယ္လိုမ်ားရခဲ့သလဲ လို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသခဲ့ရပါတယ္။ တခုလပ္ ပညာတတ္ အရြယ္ရွိ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ ဘဝကို ေတာ္႐ံုမျမင္ႏိုင္တဲ့ မေတြးႏိုင္တဲ့ ရႈေထာင့္တမ်ိဳးကေန ေတြးျပလိုက္တာ။ (ကိုယ့္ကို စာေရးဆရာလုပ္ဖို႔ လက္ေလွ်ာ့ သြားေစတာပဲ)

ၿပီးေတာ့ တကယ္လဲ မစြဲလမ္း မႏွစ္လိုေတာ့ပါဘဲ ဒီအထင္အျမင္ေလးတစ္ခုအတြက္နဲ႔ စြန္႔ခြာခ်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ခင္ပြန္းေဟာင္းအေၾကာင္းကို လူၾကားသူၾကားမွာ ႏွစ္လိုေနေသးသေယာင္ ေျပာဆိုျပဖို႔ဆိုတာ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတဲ့ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္တဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခက္ခဲလိုက္မလဲ။ သူ႕'မာန' ဆိုတာေတြကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ခ်ပစ္ ေမ့ပစ္ထားခဲ့ရပါမလဲ။

(ဝတၳဳထဲက စကားအတိုင္း လိုက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့... ကိုသူရတို႔ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ မင္းေယာက္်ားေတြရဲ႕ အရွိန္အဝါ ဘုန္းတန္ခိုးကလည္း တယ္ႀကီးသကိုး)

ဒီေတာ့ သံုးေတာင္ဝတ္ မိန္းမေတြမွာ အခန္႔မသင့္ရင္ အကာအကြယ္တို႔၊ လံုၿခံဳမႈတို႔၊ လူေလးစားမႈတို႔ ဆိုတာေတြကို မာန နဲ႔ လဲရပါေလေရာ လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ခ်င္မိပါတယ္။

အဲဒီထဲက Dr. ယဉ္မ်ိဳးရဲ႕ စ႐ိုက္ကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္မိၿပီး ဇာတ္ေကာင္ေတြ အားလံုးကို အျပင္မွာ တကယ္ရွိေနသလို လေပါင္းမ်ားစြာကို စြဲလမ္းေနခဲ့တယ္။

အဲဒီ ဝတၳဳရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုေတာ့ ေျပာင္းပစ္ခ်င္ခဲ့မိပါတယ္။

ဆရာမ car accident နဲ႕ ဆံုးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ႏွေမ်ာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ဆရာမရဲ႕ ဝတၳဳရွည္ေတြ စုထုတ္ထားတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ပါ ဝယ္သိမ္းခဲ့ေသးတယ္။

***
အဲဒါေရးတုန္းက ဝတၳဳ႐ွည္စာအုပ္ရဲ႕ နာမည္ကို ေမ့ေနလို႔ ထည့္မေရးခဲ့ရတာ။
ခုမွ သတိရတယ္။ နာမည္က "နန္းထဲမွာပင္ အိုေလ့ မေပ်ာ္႐ႊင္" တဲ့။

***

15 comments:

Thant said...

ဒီေန႕ ဝင္းဝင္းလတ္ရဲ႕ အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာမ်ားအေၾကာင္းေရးထားတာကို ဖတ္ရတာ ၂ခါရွိၿပီ...... တို႕လည္းမေဟသီမွာ ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ရတာ.... အခုျပန္ဖတ္ခ်င္ေနၿပီ... စာအုပ္သြားရွာဦးမွပဲ......... :)

ဇြန္မိုးစက္ said...

ကုိယ္သိပ္ႀကိဳက္ၿပီး အပုိင္မရွိေသးတာ ဒီစာအုပ္ပဲ။ ကုိယ္ထြက္လာတုန္းက လုံးခ်င္းမထုတ္ရေသးဘူးထင္တယ္။ ဒီတစ္ခါျပန္ရင္ ၀ယ္ခဲ့မယ္။
၀တၳဳဖတ္ၿပီး ဇာတ္ေကာင္ေတြ အျပင္မွာ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနတယ္လုိ႔ ထင္ခဲ့မိတယ္။ ခုေတာင္ျပန္ဖတ္ခ်င္သြားတယ္။
ဆရာမဆုံးတုန္းက တုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတာ။ သူ႔စာေတြ ထပ္ဖတ္ခြင့္မရေတာ့ဘူးဆုိၿပီး။ း(

အလြမ္းေျပ said...

ကၽြန္မလဲ ဇာတ္သိမ္းကိုေျပာင္းပစ္ခ်င္ခဲ႔မိတာ...

အလြမ္းေျပ said...

ဟုတ္တယ္..ကၽြန္မလဲေျပာင္းပစ္ခ်င္ခဲ႔မိတာ....

မာလာ said...

I also like this story very much. I think she was died by Cancer but I am not sure.

Rita said...

ေဒါက္တာ ဝင္းဝင္း႐ွိန္ (ခ) စာေရးဆရာမ ဝင္းဝင္းလတ္ က 2006 ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္မွာ NGO တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနဆဲ၊ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ပညာေပးသင္တန္းတစ္ခုေပးၿပီး အျပန္ ဘုရင့္ေနာင္ ပိေတာက္ေခ်ာင္းရဲစခန္းနားမွာ သူစီးလာတဲ့ကားနဲ႔ တျခားကားတစ္စီး တုိက္မိၿပီး ကြယ္လြန္ပါတယ္။

အဲဒီေန႔က အင္းစိန္က အျပန္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တခ်ိဳ႕ကို ကားႀကံဳေခၚတင္လာတာမို႔၊ ဆရာမက အရင္ ကားေနာက္ခန္းမွာ ထုိင္ေနက်ကေန ကားေ႐ွ႕ခန္း၊ ဒ႐ိုင္ဘာေဘးကို ေျပာင္းထိုင္ခဲ့တယ္။ လူႀကံဳပါလာတဲ့လူေတြ လမ္းတဝက္မွာ ဆင္းက်န္ေနရစ္ေတာ့လည္း ေနာက္ကို ျပန္မေ႐ႊ႕ျဖစ္ေတာ့ပဲ ေ႐ွ႕မွာပဲ ဆက္ထိုင္ခဲ့တယ္။ အခင္းျဖစ္ေတာ့ ဆရာမ စီးလာတဲ့ အျခမ္းကို အတုိက္ခံရတယ္။ on the spot ဆံုးသြားတယ္ ဆုိတယ္။

တခ်ိဳ႕ကလည္း အရင္လိုသာ ေနာက္ခန္းမွာ စီးခဲ့ရင္ ခုေလာက္ထိ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္မယ္ ေျပာၾကတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ဆီက အႏုပညာေရာ၊ ေဆးပညာနဲ႔ပတ္သတ္တာေတြေရာ အမ်ားႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခုလိုျဖစ္ရတာ အေတာ္ ဝမ္းနည္း ႏွေမ်ာဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈတစ္ခုလို႔ ခံစားမိပါတယ္။

သူဆံုးသြားေတာ့ မေဟသီမွာ ေရးလက္စ အခန္းဆက္ "ဘဝ၊ အလုပ္ႏွင့္ အခ်စ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္း" က အၿပီးမသတ္ေသးဘဲ က်န္ခဲ့တယ္။

FYI ပါ။
:)

မာလာ said...

So, I am wrong. :(
Thanks for clearing.

Unknown said...

Is it possible to re-post the pdf file of the novel? I wasn't able to download it from the site you've directed at the older post. Thanks millions!
Alice

Rita said...

အရင္ post မွာ ခ်ိတ္ေပးထားတဲ့ scrib က link မွာလည္း ဝတၳဳ အစ/အဆံုး မပါဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ တဝက္တပ်က္နဲ႔မို႔ ဖတ္မိရင္ မဆတ္တငံ့ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ dl မရဘူး ဆုိေပမယ့္ ဒီတိုင္း ဖတ္လုိ႔ေတာ့ ရမယ္ထင္ပါတယ္။

အဲဒီစာအုပ္ကိုလဲ အဲဒီတေနရာမွာပဲ ေတြ႕မိပါတယ္။ တျခားမွာ တင္ထားတာ ေတြ႕ခဲ့ရင္ေတာ့ side bar မွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ post သပ္သပ္ တင္ၿပီးေတာ့ ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ိတ္ေပးသြားပါမယ္။

အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို လွမ္းမွာတာပါပဲ။
;)

Rita said...

http://www.myanmarebooks.net/?p=1404

ဒီ link မွာ dl ၾကည့္ပါဦး။
ခုပဲ google ၾကည့္လိုက္တာ။

Rita said...

ရပါတယ္။ အဲဒီ link မွာ အစ/အဆံုး ပါပါတယ္။

Unknown said...

wow that was very fast! Thank you very, very much :)
-Alice

Bino said...

ကိုယ္ေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မလုရဘူး။ ေဖေဖနဲ႔ လုခဲ့ရတာ။
You made me smile.

BINO

Rita said...

Hi, Sis

Lazy to log in, register account. Pls help to submit below comment on your blog after you read.

ဆရာမ "ဝင္းဝင္းလတ္" ရဲ႕ "အခ်စ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ စာမ်က္ႏွာ"
- ၾကိဳက္လြန္:လို႕အပိုင္ဝယ္သိမ္:ထားပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံးခန္:မွာ ခင္ဦးႏြယ္ (မခင္ဦးေမ မဟုတ္) ကိုေပးညားသင့္မညားသင့္ အေမနဲ႔ ထျငင္းတာ ရန္ေတာင္ျဖစ္ေတာ့မလို႕ ဟိ ကိုက ညားရမယ့္ဘက္က၊ ခါးသီးတဲ့ဘဝမွာ ပ်ားရည္ခ်ိဳေလး၁စက္၂စက္ေတာ့ ေသာက္ခြင့္ရဦးမွလို႕ ကိုယ္ကသေဘာရလို႕ပါ၊ အေမကေတာ့ ၁ခါေသဘူးတာေတာင္ မမွတ္ဘူးလို႕ ယူဆတယ္ ရီတာကေရာ? ၾကံုလို႕ေျပာရရင္ အရိပ္ ဝထၲဳဖတ္တုန္းကလဲအဲလိုပဲ အေမနဲ႔ထျငင္းတာ၊ အေမက မိဘဘက္က၊ ကိုယ္က သားသမီးဘက္က ဟီး

Khayayphyu

Rita said...

ေက်းဇူး ခေရျဖဴ
:D

ကိုယ္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔မွ မျငင္းခဲ့ရဘူး။ အခြင့္မသာလုိ႔။ အျပင္ေလာကမွာေတာ့ ခေရျဖဴေျပာသလို ျဖစ္သင့္ပါတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ဝတၳဳအေနနဲ႔က်ေတာ့ လြမ္းၿပီးသိမ္းရင္ ပိုထိၿပီး ပိုစြဲမယ္ ထင္ခဲ့တယ္။ ကေလးေတြလည္း ႀကီးမွေတာ့...